anlıyorumİlk başlarda çok sordum.
Her sorduğumda tartıştık.
Ve malesef kendini aklamak için beni suçlamayı tercih etti.
Orta yolu bulamadık.
Ben de bıraktım.
Fotoğraflarını yolluyorum, çocuklarla ilgili bilgi veriyorum. Bunları sorgulamadan yapıyorum. Bilgin olsun diye başlıyorum cümlelerime..
Çünkü bir baba nasıl uyur, çocuklarını görmeden diye düşünmek baktım gördüm beni yıpratıyor.
Artık sadece çocuklarım için en iyi ne yapabilirim, nasıl en iyi şekilde yetiştirebilirim ona kafa yoruyorum..
peki neden aramadıgını soruyormusun? yanı hangı sebeb cocuklarından ayrı durmasına kalkan olabılırkı?
cocuklar suanda kac yasında,
ben egenın gercegınden korkmuyorum yanı en basından berı bundan asla korkmadıgımı souledım o sebeblede ben normal baktıgım ıcın oda normal bakacak sanıyorum dıye dusunuyorum.
hayırlısı bakalım ne olacak merak ıcındeyım ama tabıkı korkuyorum ıcten ıce
benım oglanda tam aralarındaymısBu arada çocuklarım 4 ve 6 yaşındalar şu anda..
anlıyorum
uzun bir süre buna direnmende çok ilginç
çünkü ilk başlarda bende yaptım bunu, adam gibi konuştum, kavga ettim olmadı,
cocuk hakkında bilgi verdim resimde paylastım.
en sonunda beni xx içinde arama arama istemiyorum demişti.
ve bende bıcak gibi kesip atmıştım.
yanı bir gün belki bilmiyorumda hadi zaman kolladıklarını düşünelim 7 yasından sonra bir daha velayet davası acılıyorya, ıste o davada kullanırım bunları ben gayet normal bır ılıskılerı olsun ısterken bunlar bunlar oldu vs dıye bır bır anlatırım olanları
hakimde eşşek değil ya bunca sene aramayan adamamaı inanacak, onu yanından ayırırken bile burnunun direği sızlayan anayamı
sonucta onlarda insan sarrafı dimi ama
benım oglanda tam aralarındaymıs
kucukler daha hakketten
uzun omurlerı olsun ınsallah
bende ara ara psıkologa fılan gıdeyım bırınden bır gun dan dıye bısey olursa. daha bılmıyor gıbı olmaması gerek sanırım
Çok teşekkür ederim. Mutlu oluyorum böyle duydukça.
kızım bir dönem küstü.
Bişeye kızınca kollarını bağlayıp, kaşlarını çatıp küsüyordu.
Napacağım dedim psikoloğuna.
Önerisi gerçekten işe yaradı..
Kızıma dedim ki.
Ben seninle küs kalmak istemiyorum.
Bu beni çok üzüyor ama senin kararına da saygı duyuyorum.
Ne zaman benimle konuşmak istersen o zaman gel.
Ben seni dinlemeye her zaman hazırım.
Baktım beş dakika sonra gelmiş parmağım acıyor bak diye bana parmağını gösteriyor. :)
Ağlayarak her dediğini yaptıramayacağını bilmeli..
İlk ağladığında dediği yapılırsa aman evladım mutsuz olmasın ağlamasın diye bu davranışı öğrenecek.
Sonraki dönemlerde zararlı olan bişeyi istediğinde yapmağıdığınzda bu sefer daha çok ağlayacak.
Ya ilgisini başka yöne çekmeli ya da sabırla beklemeli bence .
Bakacak görecek a ağlamak sökmüyor bir daha ağlamayacak.
Ben çocuklarım bağırdığında bu ses tonuyla konuştuğunda seni anlayamıyorum bağırmadan konuşur musun.
Ya da lütfen gel sakince konuşalım bu şekilde çözümleyemeyiz dediğimde anlıyorlar emin olun anlıyorlar.
rica ederim :)
benim kızıma babannesi baktı dedesi de evdeydi
malesef dedemizin sese tahammülü yoktu
babaannesi (çok iyi kadındır bu arada) ne dese ağlamasın diye yaptı
benim kızım sinirden çok ağlıyor bir sorun karşısında gözünün ucunda yaş
ama anneciğim diyo kendini savunurken başlıyor ağlamaya
ağlayarak kendini savunuyor. okulda da böyle malesef
arkadaşları da ağlatmak için uğraşıyolardı özellikle çocuk işte
neyseki bu sene bayağı azaldı
bide huy meselesi sanırım ebru abla bende biriyle 2 dk tartışsam
hemen ağlayasım gelir gözlerim dolar...
anlıyorum
uzun bir süre buna direnmende çok ilginç
çünkü ilk başlarda bende yaptım bunu, adam gibi konuştum, kavga ettim olmadı,
cocuk hakkında bilgi verdim resimde paylastım.
en sonunda beni xx içinde arama arama istemiyorum demişti.
ve bende bıcak gibi kesip atmıştım.
yanı bir gün belki bilmiyorumda hadi zaman kolladıklarını düşünelim 7 yasından sonra bir daha velayet davası acılıyorya, ıste o davada kullanırım bunları ben gayet normal bır ılıskılerı olsun ısterken bunlar bunlar oldu vs dıye bır bır anlatırım olanları
hakimde eşşek değil ya bunca sene aramayan adamamaı inanacak, onu yanından ayırırken bile burnunun direği sızlayan anayamı
sonucta onlarda insan sarrafı dimi ama
24 yaşındayım pissko, keşke annemle babam bosansaymis ben küçükken. Bütün çocukluğum, en güzel anlarım anne baba kavgası ile dolu. Hiç güzel bi anim yok, hiç bilemedim cocuklugumu. Bir gün anne olduğumda bebeğimle beraber yeniden çocuk olmak istiyorum.
Keşke boşansalardi, bi yanim eksik kalsaydı. Babam aramasaydi, ilgilenmeseydi. En azından özlem duyar ve ona kızardim. Şimdiyse nefret ediyorum bize yasattiklarii için.
Senin duygularinda, benimkilerde öyle bize has ki. Herkesin yüreği farklı, dünyası farklı. Herkes bizim gibi hissetmiyor, hissetmeyecekte. Önemli olan annenin evladına sahip çıkması ve ona aile hayatını verebilmesi.
Çocukluğumda bi arkadaşım vardı, anne baba ayrı. Annesiyle çok güzel bi ailesi vardı. Dua ederdim annemde boşansin diye. Onun yerinde olmak isterdim. O yüzden genelleme yapma. Herkes ne yaşıyor bilemezsin.
çok şükür bu sene hafiflediDediğiniz gibi kızınızın savunma mekanizması gözyaşları..
Her çocuk farklı farklı savunuyor.
Arkadaşları da bu yönünü anlamışlar ve ordan vurmuşlar..
İşte iyi yetişmeyen birkaç çocuk canlarını yakıyor.
Eğer o ağlatan arkadaşlarına evde saygı öğretilseydi bunu yapmazlardı.
Ama hayat bu..
Nasıl insanlarla karşılaşılıyor.
çok şükür bu sene hafifledi
3. sınıflar artık çocuklar daha da büyüdüler bide
bide babası aynı okulda çalışıyor öğretmeni
kızınıza karşı çocuklar ordan da kıskançlık yapıp
üstüne gidiyor olabilirler diyodu
öyle böyle büyüyolar
bizim sorunumuz hassaslığı işte
oda malesef bana çekmiş...
inşallah ebru ablaÇok mantıklı..
Babasından dolayı olabilir evet..
Doğuştan gelen huyları olduğuna ben de inanıyorum.
Malesef zor kırılıyor.
Zamanla geçecek o da tabi..
Herkesin kendi gibi hassas olmadığını, boşvermeyi, vurdumduymazlığı öğrenecektir o da..
Sen çok güçlüsün. 40 yaşla ilgili düşüncemi değiştirmeme sağladın. İnsan her yaşta kendini bulabilir. Ben şuan 27 yaşındayım, bazı şeyler için erken diyorum. Belki o yaşta başka bir tecrübe edinmek zorunda kalıcam (allah korusun tabi). Benim oğlumun babası çocugunu görmek istemezdi, ben yalvararak gösterirdim. Şimdide aşıklar birbirlerine. Daha sonra ne oldu biliyor musun? Ben çocuğunla görüş diye baskı yapmamı o eve dön anlamında anlıyormuş. Diyeceğim değmez. İster görüşsün ister görüşmesin.Benim bebeklerim küçüktü ayrıldğımda. Hala da küçükler aslında. Çok geç anne olabildim.42 yim ama çok zor değil..
Mutlu olduklarını iddia etmiyorum canım, sadece boşanmış anne babanın çocuğu olmak illa ki mutsuzluk demek değil. Yada anne babayla büyümek mutluluk huzur değil. Çok fazla faktor var çocuğu etkileyen.Ben tek bir genelleme yapiyorum..
Keske boyle aileler cocuk yapmasa hic.
O ozendigin arkadasinda kendi icinde neler yasiyor hic bilemezsin..
Okadarda ozenilecek birsey yoktur belki.
Bende babadan ayri buyudum.
Gorunurde cok guclu cok dik asla babasiyla muhattap olmak istemeyen bu halindende gayet memnun arkadaslariyla cok iyi anlasan agiz dolusu gulen bir cocuktum.. Ama icimi kimse bilmedi annem bile..
İlk yorumumdada yazmistim baba eger cocuguna kotu davranmiyorsa diye..
Yoksa anne babayla anlasamiyor diyip cocugada bunu yansitiyor..
Cocuk kesinlikle arada kalmamali..
Senin durumundada butun kavgalar gozunun onunde olmus bir cocugun huzur aramasi kadar normal birsey yok..
Bosanmalarini istemen cok normal.
Ama dedigim gibi komsuda pisen daha guzel misali ana - baba ayri cocuklar gorundugu kadarda mutlu degiller.
Sen çok güçlüsün. 40 yaşla ilgili düşüncemi değiştirmeme sağladın. İnsan her yaşta kendini bulabilir. Ben şuan 27 yaşındayım, bazı şeyler için erken diyorum. Belki o yaşta başka bir tecrübe edinmek zorunda kalıcam (allah korusun tabi). Benim oğlumun babası çocugunu görmek istemezdi, ben yalvararak gösterirdim. Şimdide aşıklar birbirlerine. Daha sonra ne oldu biliyor musun? Ben çocuğunla görüş diye baskı yapmamı o eve dön anlamında anlıyormuş. Diyeceğim değmez. İster görüşsün ister görüşmesin.
Ben tek bir genelleme yapiyorum..
Keske boyle aileler cocuk yapmasa hic.
O ozendigin arkadasinda kendi icinde neler yasiyor hic bilemezsin..
Okadarda ozenilecek birsey yoktur belki.
Bende babadan ayri buyudum.
Gorunurde cok guclu cok dik asla babasiyla muhattap olmak istemeyen bu halindende gayet memnun arkadaslariyla cok iyi anlasan agiz dolusu gulen bir cocuktum.. Ama icimi kimse bilmedi annem bile..
İlk yorumumdada yazmistim baba eger cocuguna kotu davranmiyorsa diye..
Yoksa anne babayla anlasamiyor diyip cocugada bunu yansitiyor..
Cocuk kesinlikle arada kalmamali..
Senin durumundada butun kavgalar gozunun onunde olmus bir cocugun huzur aramasi kadar normal birsey yok..
Bosanmalarini istemen cok normal.
Ama dedigim gibi komsuda pisen daha guzel misali ana - baba ayri cocuklar gorundugu kadarda mutlu degiller.
isyerek yaptık elbette ben tüp bebek tedavisi görürken oda ameliyat oldu bu denemeler içinyahu cute ben anlamadım gitti bu adamı
çocuğu isteyerek yapmadı mı sen zorla mı yaptın sanki tövbe tövbe
neden diler bir insan çocuğunu bu kadar
merakımdan soruyorum yanlış anlama
Çocukaları etkileyen "boşanma" değildir. Anne ve babasının bu duruma gösterdikleri tepkilerdir.Su anicin acabalik bi durumumuz yok... kizimda dogruyu yanlisi ayirt edecek bi durumda degil..
Ben kizim kaliteli buyusun karakterli olsun istiyorum ama bu bosanma cocuklardaki etkisini merak diyorum..
Ruhsal bakimdan cok tahribat olmaz heralde dimi yaa.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?