merhaba kızlar yaklaşık iki yıldır sessiz ziyaretçi olarak neredeyse bu konu ile ilgili tüm sayfaları okuyan;üzülenlerle üzülüp, başarıp mutlu olanların heyecanını ve sonrasındaki sevinçlerini kendi sewincim gibi hisseden,hiç tanımadığım insanlar için Allahım inş. erimez filancanın ki diye dua eden yüzlerce kişiden sadece biriyim.. :)
Bu yazıyı yazmamdaki sebep yıllar yılı üzülüp çaresi yok sandığım anda tesadüfen bulduğum bu site ve bu formda tüm içtenlikleriyle yaşanan ve yaşanacak her şeyi bir kardeş bir dost içtenliğiyle yansıtan bi çok insana cesaret veren,yüreklendiren ve kendileri gibi başlarının da mutlu olmasını bu dertten kurtulmasına yardımcı olmaya çalışan onca güzel yürekli insana duyduğum vefa borcu..
Ewet vefa borcu çünkü bende bugün bu ameliyatı olduysam şu an adlarının yazamadığım ama zamanın da tek tek sıkıntılarını oldukları dr ları not alıp onlarla iyileşme süreçlerini takip ettiğim sonuçları görüp hayrnalıkla izlediğim insanlar sayesinde...
İlk başta kendimi ikna etmem gerekti ya olmazsa değmezse o kadar para wereceksin insanlardan bunu nasıl gizliyceksin..Sonra eşim olur mu öyle şey ne gerek war..hayatta razı olmam v.s v.s karar werdim caydım karar werdim caydım sonra gözümü karartmaya karar werdim nolucakki dedim nolursa olsun en fazla denedim olmadı derim..caydığım anlarda alışverişe gidip sadece geniş kesim pantolonları denemek deneyip yakışmayan pantolonlarla kabinden çıkmamak en fenasıda sanırım yolda yürürken camda gördüm eğri bacakların verdiği üzüntüydü..
denizi v.s hiç saymıyorum bile..çünkü kız arkadaşlarımın yanında bile etek giyememişimdir yıllardır ..topuklu ayakkabı ile pantolon kullanmamaya özen göstermişimdir bu daha da belirgin hale getiriyor diye..kısacası bu forumdaki herkes birbirini bu konularda çok iyi anlayabildiği için o "eksiklik"duygusu gerçekten insanın gözünü karartıyormuş..iyiki de karartmış.. :)
ikna olmayan eşime sen bilirsin ister karşımda olur senden gizli yaptırmamı izlersin istersen yanımdaolur bana desek olursun kafrar senin dedim sanırım tırstı :) gözü karar olduğumu bildiği için sonrasında kedni sordu hep ne zman düşünüyosun hangi ay vs derken bu forumda adını çokça duyduğum ve memnuniyet oranı çok yüksek olan ankaradaki malum dr ile iletişime geçtim ama 2500 olan ücret yazdan beri kliniğinde yapmadığı özel hastanede yapma zorunluluğundan ötürü 4000 tlCİK :) oluwermişti eşim sorun çıkartır sandım ona da peki dedi Allahım dedim ne büyüksün :)neyse
6 şubat tarihi için randewu aldığımda heyecandan ölcektm sanki önce telefonla konuştuk ben şehir dışından geleceğim için muayenenin ve operasyonun aynı gün olması gerekiyordu onu da hallettik ben tahlilileri olup gittim sabah 7 de hastanedeydim 9 da operasyon wardı..ilk başta hemşire bi önlüğümsü bişi bone vs getirdi üstümü çıkartmamı ve sadece alt çamaşırımın kalmasını istedi o an biraz fena oldum halbuki okumuştum :) ama yaşamak başkaymış neyse arkadan bağlanan bişi diğerlerinin yazdığı gibi sonra baş hemşire dahil olmak üzere ara ara 5-6 hemşire gelip geçmiş olsun ihtiyacınız warmı ziyareti yaptı :) ew oturmasına gitmiş gibi hissettim sonra duygu hemşire geldi drun klinikten hemşiresi çok kibar çok naif ve inanın sizin o ortamdan en az düzeyde etkilenmeniz için kendini parçalayan bi tip..yaşayacaklarımı anlattı hastalarda alınan sonuçları vs. sonrasında ameliyat kadar hazırlık süresi sürüyor dedi bizim için enfeksiyon riskini engellemek çok önemli hazırlık aşamasında sadece siz ve ben olcam endişe etmeyin elimden geldiğince seri olcam diyerek rahatlattı..sonra dr bey geldiilk kez karşılaştık telefoon görüşmeleri haricinde zaten telefondada güwen wermişti hemen arayıp ilgilenmesi filan iyi gelmişti bana..
dr bey elinde kalemlerle önce yağ konulacak yerleri çizdi bende fazlalıkta vardı diziçinde onmu işaretledi sonra alınacak yerleri çizdi göbek popo çevresinden ben boxer giymiştim çok fazla tedirgin olmadım popo çizgisinin altından alcam dedi iz kalmasın diye zaten yağ açısındnda problem yoktu hazırlanıyodum kaç aydır homini gırtlak :) welhasılı muayne bitti foto çekti önceki halini sonra sedye geldi ve ameliyathaneye gittim..
duygu hemşire ordaydı oraya girerkende hoşgeldin geçmiş olsun faslı walla bi tuhaf oldum :) herkes ilgilenince neyse bayıltmamalarınınn sebebi hemşireye yardımcı olabilmek miş yere yeşil bi örtü serdi üstüne çıktım çamaşır ve önlük çıktı en zor anı o andı ama dedim kendi kendime biticek en fazla 10 dk sürecek sık dişini ne sen onu göreceksin bi daha ne de o seni ...
zaten o da özür dileye dileye bi hal oldu işlemi yaparken kusura bakmayın bitiyo zorunlu bişi bu eller ensede bi yere değmeden o nerdeyse boyundan aşağısını parmaklar dahil batikonladı ayagıma çorabımsı bişi giydirdi bikini bölgesini ve göğsü kapadı dr geldi..anestezistle sigara içki vs kullanılan ilaçlar soruldu zaten kullanmıyorumhiç birini 1-2 dk konuştuk nasıl uyudum ne zman uyudum hatırlamıyorum :) uyandığımda odadaydım varis çorabı giyilmiş halde sonra dr geldi hayal meyal hatırlıyorum başarılı geçtiğini 430cc yağ aldığını filan söyledi ama flu oralar :) neyse 12 de çıkmış oldum ameliyattan sanırım 1.5-2 saat sürdü..ilk bi kaç saat hafif sızı wardı bi de dikiş atılan yerlerden sızıntı o da normalmiş zaten..4.saatte 2 kez kalkmayı denedim gözüm karardı başarısız oldum 3.de başardım kendim giyindim ve yürüyerek çıktım hastaneden :)
sonrasında sizinde okuduğunuz bi lahmacun hikayesi vardı çıkınca yemeye gitmişti filan :) o ne ki beni duysanız ipek yuh dersiniz ankaradan o gün arabamızla dönecektik ama çok yakın bi arkadaşımında 5 gün sonra düğünü war eşim avmde bişiler bakacaktı kendine güya bende arabada dinlenecektim dedim içerde otururum yavaş yavaş yürüyerek girdim sonrasında ne mi oldu 2 saat gezmişim :)) walla normal insan yürüyüşü olmasa da ağır ağır yürüyerek ama dışardan da çok farkedilmeden alışveri yaptım bi güzel dar dar kotlar aldım deneyemesemde varis çorabından topuklu ayakkabılar :) 8.5 da yola çıkıp 3 gibi ewde oldum oldum olmasına da sonraki 3 gün acısı çıktı :) kısa ve uzun süreli baygınlıklarım oldu ayağa kalkınca hiç birinde yalnız değildim şükür ilk 3 gün oturup kalkarken yardım gerekti 4. gün kendim kalkabildim 5.gün otobüse binip arkadaşımın düğününe gidebildim ama yaklarım baya şişmişti tüm gün onla kuaför ws peşindeydim varis çorabınıçıkarttım çok sıkınca akşam oynadım kurtlarımı döktüm ertesi gün otobüsle geri döndüm 5 saatlik yoldan ordada kimse anlamadı burktum dedim bileğimi :)
bugün 10.gün çok şükür baya iyiyim tabi sık sık dinlendiriyorum ayaklarımı..demem o ki korkmayın o kadar bu operasyondan ben bbeğimi de sezeryanla doğurup çabucak kalkmak için çabalamıştım yatabilen biri değilim o da çok işime yaradı sanırım bu ewrede şimdi bacaklarımda ve vücudumda ödem olsada bacaklarım birleşiyo çok şükür inş. hiç erimez erise bile diğerlerinin dediği gibi kalan eskisinden iyi olacağı için inş. pişman olmuycam :) az bi cesaret kızlar korkmayın inanın hepi topu sayılı zaman kafanızda büyüttüğünüz kadar zor her şey büyütmeyin yeter..inş. hepinizin gönlüne göre sonuçlanır operasyonlarınız ve çok kolay atlatır asla da pişman olmazssınız ..çok teş.ederim bilgilerini paylaşanlara inş. başkalarının yazdıklarının beni cesaretlendirdiği gibi benimkide bi kişiye bile olsa cesaret werir ve sizde kurtulursunuz ..öpüyorum sevgiyle..sormak istediğiniz bişi olursa cewaplarım:)