aile ne demektir diye kendime sorunca aklıma annem geliyor kardeşlerim geliyor ama babam gelmiyor.çok sert otoriterdi küçükken.ondan korkarak büyüdük.çünkü hep sinirliydi.hep tehditkardı.şefkat nedir merhamet nedir bilmez en ufak hatalarımızı bağışlamazdı.iyi yönleri de var tabi ki.evine bağlıydı,içkisi yoktu,dayağı yoktu,annemi aldatmadı.ama yetmedi çocuklarına.şu an evlendim.başka şehirde yaşıyorum.hep annemi özlüyorum mesela aklımın ucuna babam gelmiyor.benim için de onun için de ne kadar acı.çocuğuna gülümsemek,elinden tutup gezdirmek çok zordu sanki.üç çocuğu da onun gözüne girelim diye en saygın okulları kazandık.ama nafile.mezuniyete bile gelmedi.sonra kendi paramı kazanmaya başladım.onunla olan son bağım da koptu.yeteri kadar olgunlaşmışım demek ki onun benim hakkımda ne düşündüğü artık umrumda bile değildi.ister gurur duysun ister nefret etsin.onu aşıp geride bıraktım.aile demek benim için annem ve kardeşlerim demek.
artık hafızamda bile hayal meyal görüntüsü kalan...
20 sene olmuş kaybedeli...
her yıl okullar açıldığında öğretmenlerin 'babanız ne iş yapıypr?' sorusuyla ezildiğim,üzüldüğüm...
kimin kızısın dediklerin de tarif etmekte güçlük çektiğim...
evlenirken bir kanadımın olmadığını hissettiğim...
yaşadığım şehirde herkes tarafından çokça sevilip sayılmış tanınmış bir kişilik...
çocuk kalbimde en büyük yara...
şimdi bir oğlum olucak adını 'kaderi benzemesin' diye koymadığım kişi...
çok rahat söyleyemediğim sözcük 'baba'
herkesin hayatında olması gereken biri.. olmassa boşluğunun tamiri zor bir hasar yarattığı çocukluk kahramanı...
her çocuk en az 17 yıl anne ve babasıyla yaşamalı...
yoksa öyle zor ki yokluğu...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?