günaydın arefe günü bunu yazıyorum umarım forumda olan birileri vardırda görürsünüz beni... mafoldumben
sorun ailem.annem ve babam...durum şu..bunlar görücü usulü evlenmişler ve şiddetli geçimsizlik var.babam bu kadın içinmi çalışçam diyor ve çalışmak istemyor.şuan işsiz..
ve sürekli özelliklede bnm üstümde bir baskı var.ben sülalede üniversite okuyan ilk kişi hatta ilk kızım..bizimkiler gidip çalışacağına birde bizim bize masraf çıkarttın dediler...ama ben hem çalışıp hem okudum...ki yeri geldi eve bile ben baktım..bir maaş kadar burs aldım son sene ve parayı eve verdim bütün sene..marmara üniversitesinde okudum ve iyi bir dereceyle mezun oldum..ama çilem bitmedi...hem okuyup hem çalışmaktan ingilizce öğrenemedim ve mesleğimde ing şartı vardı.ki birde kriz olunca iyice kötü oldu.2 ay işsiz kaldım.bana üniversite okududa noldu bi b.k olamadı kaldı başımıza diyorlardı...sonunda bir sigorta acentesinde iş buldum.kendi mesleğimle ilgili..ilk 2 ay stajer gibi maaşsız...kabul ettim yeterki işi öğreneyim diye..
bu seferde bu işi beğenmediler.paarsız işmi olurmuş senin patronun ne uyanıkmış öyle..
ve bu sabah.. bugün arefe ama biz yinede açığız.evden çıkıcam annem sen bugün bizi kandırıyorsun..sen kesin birisiyle buluşçaksın..ya anne ne diyorsun sen yaa orası devlet dairesimi?hiçmi çalışmadın?hiçmi iş ortmaını bilmiyorsun...ve cevap şu..ben bilmem gidince işyerini arıcaz.şef,ne sorucaz.tmm dedim kapıyı vurdum çıktım..
işe geldi şefim olan bayana anlattım ailem böyle böyle diyor.buranın bütün telefonlarını söylermisiniz?kardeşime msj atıcam beni arayacakarmış..oda aa öyle şeymi olurmuş..bu ne güvensizlik dedi..neyse telefonları yazdım anneme.ses yok.ben aradım hani arayacaksıtınız.iyi tmm.kntr yok.inanadık sana..
ya şimdi ne dersiniz ya........ben bunların yüzünden gittim bakırköyde depresyon tedavisi gördüm ya...senağlama
maddi özürlüğüm yok..ailem çok katı.evden ayrılırsam bir dah ayüzüme bakmazlar..allah aşkına bir akıl verin bana ne yapayım..akrabalarımdan dayıma söyleidm.beni çok sıkıyorlar.ne olur ablana(anneme) birşey söyle diye.. geldi konuştular tmm biz kızımıza iyi davranıyoruz o abarttı deiler.sonra dayım gider gitmez sen bizi başkasınmı şikayet ediyorsun diye bir bağırdılar..
ya inanaın artık sinir sistemim göçtü.şuan şefim karşı masada.odada o olmasa ağlıcam artık..yaa bana bişi deyin ne yapayım..ya artık aklıma intihara yeltenmek bile geldi..en azından intihara teşebbüs etti diye polisler gelir olay olur gözleri korkar diye..
ne yapayım ben..senağlama
sorun ailem.annem ve babam...durum şu..bunlar görücü usulü evlenmişler ve şiddetli geçimsizlik var.babam bu kadın içinmi çalışçam diyor ve çalışmak istemyor.şuan işsiz..
ve sürekli özelliklede bnm üstümde bir baskı var.ben sülalede üniversite okuyan ilk kişi hatta ilk kızım..bizimkiler gidip çalışacağına birde bizim bize masraf çıkarttın dediler...ama ben hem çalışıp hem okudum...ki yeri geldi eve bile ben baktım..bir maaş kadar burs aldım son sene ve parayı eve verdim bütün sene..marmara üniversitesinde okudum ve iyi bir dereceyle mezun oldum..ama çilem bitmedi...hem okuyup hem çalışmaktan ingilizce öğrenemedim ve mesleğimde ing şartı vardı.ki birde kriz olunca iyice kötü oldu.2 ay işsiz kaldım.bana üniversite okududa noldu bi b.k olamadı kaldı başımıza diyorlardı...sonunda bir sigorta acentesinde iş buldum.kendi mesleğimle ilgili..ilk 2 ay stajer gibi maaşsız...kabul ettim yeterki işi öğreneyim diye..
bu seferde bu işi beğenmediler.paarsız işmi olurmuş senin patronun ne uyanıkmış öyle..
ve bu sabah.. bugün arefe ama biz yinede açığız.evden çıkıcam annem sen bugün bizi kandırıyorsun..sen kesin birisiyle buluşçaksın..ya anne ne diyorsun sen yaa orası devlet dairesimi?hiçmi çalışmadın?hiçmi iş ortmaını bilmiyorsun...ve cevap şu..ben bilmem gidince işyerini arıcaz.şef,ne sorucaz.tmm dedim kapıyı vurdum çıktım..
işe geldi şefim olan bayana anlattım ailem böyle böyle diyor.buranın bütün telefonlarını söylermisiniz?kardeşime msj atıcam beni arayacakarmış..oda aa öyle şeymi olurmuş..bu ne güvensizlik dedi..neyse telefonları yazdım anneme.ses yok.ben aradım hani arayacaksıtınız.iyi tmm.kntr yok.inanadık sana..
ya şimdi ne dersiniz ya........ben bunların yüzünden gittim bakırköyde depresyon tedavisi gördüm ya...senağlama
maddi özürlüğüm yok..ailem çok katı.evden ayrılırsam bir dah ayüzüme bakmazlar..allah aşkına bir akıl verin bana ne yapayım..akrabalarımdan dayıma söyleidm.beni çok sıkıyorlar.ne olur ablana(anneme) birşey söyle diye.. geldi konuştular tmm biz kızımıza iyi davranıyoruz o abarttı deiler.sonra dayım gider gitmez sen bizi başkasınmı şikayet ediyorsun diye bir bağırdılar..
ya inanaın artık sinir sistemim göçtü.şuan şefim karşı masada.odada o olmasa ağlıcam artık..yaa bana bişi deyin ne yapayım..ya artık aklıma intihara yeltenmek bile geldi..en azından intihara teşebbüs etti diye polisler gelir olay olur gözleri korkar diye..
ne yapayım ben..senağlama