- 30 Eylül 2016
- 203
- 320
- 33
Siz aşırı iyilik seversiniz bence.Komsunuz 2. çocugu size guvenerek mi yapti acaba?2 değil isterse 5 tane olsunlar doğuruyorsa bakacak,onun bunun evine yollamayacak.Ayda bir olur da surekli çocuğunu yollamasi cok yanlis,resmen sizi kullaniyor.Çocuğunun durumunun farkinda degil mi?Cocuk surekli kriz cikartiyormus,normalde boyle bir durumda size rahatsizlik vermeyelim deyip yollamamasi lazimdi.Komşum rahat edecek diye ne kendimin ne de evladimin psikolojisini bozamam.Cok darlaniyorsa kreşe filan versin.Bu kadar yüz vermeyin bence ayrica siz 2. yapsaniz o bu kadar destek olurmuydu bir de onu düşününArkadaşlar çok iyi bir komşum var beş yaşında kızı var benim çocuğumla oynamaya geliyor genelde 2-3 bazen 4+5 saat bende duruyor.kendi çocuğumun yemek saatiyse aynısını onada yediriyorum.benim tek çocuğum olduğu için daha ilgilenebiliyorum.ama komşum yeni doğum yaptı sayılır gece gündüz sürekli bebeği ağlıyor perişan.Ya sorun şu ki bu çocuk çok aksi önce ona çok merhametle yaklaşıyor aşırı iyimser bir tutum içindeydim ama baktım beni yönetmeye çalışıyor.acim diye ağlayıp kendini yere atıyor.istedihi olmayincae filan gereksiz odalara kusmeler ağlamalar tripler sanki ergenlik çağında.neyse şimdi tavır aldım biraz eski ilgimi azalttık mesafe koydum ben yonetimi ele aldım.boyle dacranirsan yemek yok ama izin istersen hazırlarım diorum.cocuhumla yaptığımız faaliyetleri aşırı kıskanıyor onunlada yapmaya çalışıp ödül takdir ilgi göstermeye calisiyorm sırf annesi az rahat etsin diye.cocuhun bana gelmesinden şikayetim yok.fakat beni deli eden bir olay var ki çocuğu annesine teslim edicem diyelim önce ya çizdiğimiz bı resmi götürüyor veya bı oyuncak verip gönlünü yapiorumki gitmek istemiyor yoksa.burda kal desem kalican o derece.neyse tam gidiyor sakin bı şekilde bu sefer annesinin ziline basıp başlıyor ağlamaya..anneeee komşu teyzenin çocuğuda bize gelsin die zıplıyor hopluyor.ahliuor bağırıyor annesine asiliyor.ay zaten minimum 2+3 saat burdaydiniz birde mükemmel de anlaşmiuorlar kadininda bı bebeği var çok yoğun.esimde asla hiçbir komşuya yollama çocuğu diyor.3 yaşında benimki.o an başlıyor benimkide ağlamaya illa gidicem diye.kadinda istersen gelsin bizde oynasın hadi filan die ısrar ediyor bazen kiramiyorum ama içim huzursuz oluyor.bi saat sonra basıyorum zilini çocuğu alıyorum kalsaydi diyor filan ama bu küçük kızın bizi yönetmesi çok zoruma gidiyor..acaba diyorum kız giderken direk kapıyı kapatsam sadece kapının dürbününden baksam annesine ulaştığına emin olunca da kapıyı acmasam ayıp olurmu??ben çocuk annesine teslim oldum diye bakıyorum bu her seferinde annesi kapıyı açınca çıldırıyor kriz ortamı oluuor,x markete gidecekmis gitmesin bize gelsin.hoplayip ziplamalar..hayır x e i birde çok kıskanıyor.zarar vermiyor ama bazen bağırıp seni sevmiyorum filan diyor benimki ağlıyor filan psikolojik baskısı çok.inanin napsam bilemedim.ewimdeyken psikolojik baskılarını konuşarak torpulemeye çalışıyorum biraz toparladı sanki gelişme var ama şu kapı olayı beni çok geriyor.
Arkadaşlar çok iyi bir komşum var beş yaşında kızı var benim çocuğumla oynamaya geliyor genelde 2-3 bazen 4+5 saat bende duruyor.kendi çocuğumun yemek saatiyse aynısını onada yediriyorum.benim tek çocuğum olduğu için daha ilgilenebiliyorum.ama komşum yeni doğum yaptı sayılır gece gündüz sürekli bebeği ağlıyor perişan.Ya sorun şu ki bu çocuk çok aksi önce ona çok merhametle yaklaşıyor aşırı iyimser bir tutum içindeydim ama baktım beni yönetmeye çalışıyor.acim diye ağlayıp kendini yere atıyor.istedihi olmayincae filan gereksiz odalara kusmeler ağlamalar tripler sanki ergenlik çağında.neyse şimdi tavır aldım biraz eski ilgimi azalttık mesafe koydum ben yonetimi ele aldım.boyle dacranirsan yemek yok ama izin istersen hazırlarım diorum.cocuhumla yaptığımız faaliyetleri aşırı kıskanıyor onunlada yapmaya çalışıp ödül takdir ilgi göstermeye calisiyorm sırf annesi az rahat etsin diye.cocuhun bana gelmesinden şikayetim yok.fakat beni deli eden bir olay var ki çocuğu annesine teslim edicem diyelim önce ya çizdiğimiz bı resmi götürüyor veya bı oyuncak verip gönlünü yapiorumki gitmek istemiyor yoksa.burda kal desem kalican o derece.neyse tam gidiyor sakin bı şekilde bu sefer annesinin ziline basıp başlıyor ağlamaya..anneeee komşu teyzenin çocuğuda bize gelsin die zıplıyor hopluyor.ahliuor bağırıyor annesine asiliyor.ay zaten minimum 2+3 saat burdaydiniz birde mükemmel de anlaşmiuorlar kadininda bı bebeği var çok yoğun.esimde asla hiçbir komşuya yollama çocuğu diyor.3 yaşında benimki.o an başlıyor benimkide ağlamaya illa gidicem diye.kadinda istersen gelsin bizde oynasın hadi filan die ısrar ediyor bazen kiramiyorum ama içim huzursuz oluyor.bi saat sonra basıyorum zilini çocuğu alıyorum kalsaydi diyor filan ama bu küçük kızın bizi yönetmesi çok zoruma gidiyor..acaba diyorum kız giderken direk kapıyı kapatsam sadece kapının dürbününden baksam annesine ulaştığına emin olunca da kapıyı acmasam ayıp olurmu??ben çocuk annesine teslim oldum diye bakıyorum bu her seferinde annesi kapıyı açınca çıldırıyor kriz ortamı oluuor,x markete gidecekmis gitmesin bize gelsin.hoplayip ziplamalar..hayır x e i birde çok kıskanıyor.zarar vermiyor ama bazen bağırıp seni sevmiyorum filan diyor benimki ağlıyor filan psikolojik baskısı çok.inanin napsam bilemedim.ewimdeyken psikolojik baskılarını konuşarak torpulemeye çalışıyorum biraz toparladı sanki gelişme var ama şu kapı olayı beni çok geriyor.
bırakın anneliği komşunuz yapsın çocuğu bir süre eve almayın.Arkadaşlar çok iyi bir komşum var beş yaşında kızı var benim çocuğumla oynamaya geliyor genelde 2-3 bazen 4+5 saat bende duruyor.kendi çocuğumun yemek saatiyse aynısını onada yediriyorum.benim tek çocuğum olduğu için daha ilgilenebiliyorum.ama komşum yeni doğum yaptı sayılır gece gündüz sürekli bebeği ağlıyor perişan.Ya sorun şu ki bu çocuk çok aksi önce ona çok merhametle yaklaşıyor aşırı iyimser bir tutum içindeydim ama baktım beni yönetmeye çalışıyor.acim diye ağlayıp kendini yere atıyor.istedihi olmayincae filan gereksiz odalara kusmeler ağlamalar tripler sanki ergenlik çağında.neyse şimdi tavır aldım biraz eski ilgimi azalttık mesafe koydum ben yonetimi ele aldım.boyle dacranirsan yemek yok ama izin istersen hazırlarım diorum.cocuhumla yaptığımız faaliyetleri aşırı kıskanıyor onunlada yapmaya çalışıp ödül takdir ilgi göstermeye calisiyorm sırf annesi az rahat etsin diye.cocuhun bana gelmesinden şikayetim yok.fakat beni deli eden bir olay var ki çocuğu annesine teslim edicem diyelim önce ya çizdiğimiz bı resmi götürüyor veya bı oyuncak verip gönlünü yapiorumki gitmek istemiyor yoksa.burda kal desem kalican o derece.neyse tam gidiyor sakin bı şekilde bu sefer annesinin ziline basıp başlıyor ağlamaya..anneeee komşu teyzenin çocuğuda bize gelsin die zıplıyor hopluyor.ahliuor bağırıyor annesine asiliyor.ay zaten minimum 2+3 saat burdaydiniz birde mükemmel de anlaşmiuorlar kadininda bı bebeği var çok yoğun.esimde asla hiçbir komşuya yollama çocuğu diyor.3 yaşında benimki.o an başlıyor benimkide ağlamaya illa gidicem diye.kadinda istersen gelsin bizde oynasın hadi filan die ısrar ediyor bazen kiramiyorum ama içim huzursuz oluyor.bi saat sonra basıyorum zilini çocuğu alıyorum kalsaydi diyor filan ama bu küçük kızın bizi yönetmesi çok zoruma gidiyor..acaba diyorum kız giderken direk kapıyı kapatsam sadece kapının dürbününden baksam annesine ulaştığına emin olunca da kapıyı acmasam ayıp olurmu??ben çocuk annesine teslim oldum diye bakıyorum bu her seferinde annesi kapıyı açınca çıldırıyor kriz ortamı oluuor,x markete gidecekmis gitmesin bize gelsin.hoplayip ziplamalar..hayır x e i birde çok kıskanıyor.zarar vermiyor ama bazen bağırıp seni sevmiyorum filan diyor benimki ağlıyor filan psikolojik baskısı çok.inanin napsam bilemedim.ewimdeyken psikolojik baskılarını konuşarak torpulemeye çalışıyorum biraz toparladı sanki gelişme var ama şu kapı olayı beni çok geriyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?