Kendisinin çocuğu olmuyordu derinss daha sonra tedavi görürüm diye geciştirmişti fakat oldu...süprizz...bende kıyamadım...öyle oldu işte...Ama iyi ki olmuş o kadar güleryüzlü ,sorunsuz bir evladım var ki..Allah dağına göre kar vermiş..tek üzüldüğüm evladınız..
onu neden yaptınız kısacık evlilikte,buna aferin diyemeyeceğim..
Her insanın bir tahammül sınırı var.Herşeyde kendinden ödün vermek,kişiliğini değiştirmek, karşıdakinin de bunu bile bile,göre göre kendini yontmaması...
Allah'ım bundan sonraki yaşamınızda bebeğinize ve size ahyırlı güzel kaderler versin inş.Bundan sonra hayal kırıklığı yaşamaz hayatta umduğunuzu bulur,mutlu mesut yaşar bu kötü anıları unutursunuz.Kolay değil elbet herşey biz insanlar için.Üzüntüden akıttığınız gözyaşları tez zamanda yerini mutluluğa bırakır inşallah. Rabbim iç yangınınızı ferahlatsın yar ve yardımcınız olsun inşlallah...
aminn..amin... amin...[/QUO
Ne kadar içten dua etmişsiniz ya ..içim rahatladı resmen...çok teşekkür ederim size..Allah Razı olsun hepinizden....
Yaklaşık 2 sene önce çok severek,aşık ve de deli divane olarak evlendim onunla;ailesinin cahilliklerine,onun agresifliğine karşın güvendim içindeki iyi insana...Kimse şans vermemiş ben vereyim dedim.Birden büyü gibi tutuldum bir hayır var elbet dedim.Allah onu yazmış alnıma,bu hayat bundan sonra onunla dedim.Ömrüm diye sevdim o yüzden...
Ama evlendikten sonra agresifliği arttı.Hep benim dediğim olsuncu davranışları ve bana evdeki bir eşyaymış gibi davranışları kırdı...İlk önce ne yapacağını bilmez oldum,sonra uğraşır oldum,sonra da yorgun oldum...Bitti işte..Benim dilekçemde de ilk eşiyle aynı şikayetler yazıyordu.Tek bir fark vardı..Sanırım ben onu biraz daha çok sevmiştim.Benim evliliğim 1,5 sene daha sürebilmişti ve birde kucağımda ona çok benzeyen küçük bir kız vardı...
Rüya gibi..sanki ben hiç sevmemişim..sanki o hiç olmamışçasına bitiriyorum bu evliliği...Dün son çağrısınıda reddettim..Seni seviyorum ama daha onurlu bir hayatı hakkediyorum,hakaret olmayan,kendi kararlarımı kendimin verebileceği diyerek...Ve çaresizce soruyorum..
AFERİN BANA DEĞİL Mİ!
senağlama
Yaklaşık 2 sene önce çok severek,aşık ve de deli divane olarak evlendim onunla;ailesinin cahilliklerine,onun agresifliğine karşın güvendim içindeki iyi insana...Kimse şans vermemiş ben vereyim dedim.Birden büyü gibi tutuldum bir hayır var elbet dedim.Allah onu yazmış alnıma,bu hayat bundan sonra onunla dedim.Ömrüm diye sevdim o yüzden...
Ama evlendikten sonra agresifliği arttı.Hep benim dediğim olsuncu davranışları ve bana evdeki bir eşyaymış gibi davranışları kırdı...İlk önce ne yapacağını bilmez oldum,sonra uğraşır oldum,sonra da yorgun oldum...Bitti işte..Benim dilekçemde de ilk eşiyle aynı şikayetler yazıyordu.Tek bir fark vardı..Sanırım ben onu biraz daha çok sevmiştim.Benim evliliğim 1,5 sene daha sürebilmişti ve birde kucağımda ona çok benzeyen küçük bir kız vardı...
Rüya gibi..sanki ben hiç sevmemişim..sanki o hiç olmamışçasına bitiriyorum bu evliliği...Dün son çağrısınıda reddettim..Seni seviyorum ama daha onurlu bir hayatı hakkediyorum,hakaret olmayan,kendi kararlarımı kendimin verebileceği diyerek...Ve çaresizce soruyorum..
AFERİN BANA DEĞİL Mİ!
senağlama
Güzel bir örnek olmuşsun arkadaşım...Sen tekrar barıştın mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?