Yaklasik 2 sene bir iliskim oldu iliski demeye bin sahit gerekir. Herseferin de assaglandim hiclestirildim. Yoruldum cokkez vazgecmeyi istedim o sefer de o sahis kendini hatirlatti hicbisey olmamis gibi piskinlesti. Bu yüzden sirf isimi cok iyi yapmama ve sevmeme ragmen ondan dolayi isten cikmayi istedim. Kopmayi istiyordum. Bu sahis benden 13 yas büyük. Ve iki patrondan biriydi. Yemin ediyorum ki kurusu cebime girmedi sevmeye baslamam bile ilk baslarda cok yakindi ve birkez cok gecmiste asik olmustum. Onun bir gülüsü mimigini ona benzettim. Cirkin degilim cikarcida degildim.. Benim belki söylemeye utanirim bir isci olarak kendime yiyecek bisey alsam ise giderken ona bile alirdim. Genelde bagnaz kesmin calistigi bir yer oldugu icin birkac kisiyede alirdim. Bunlar önemsiz ben tükenme noktasina geldim. Sirf huzur istedim sadakat belki cokkez aldatildim. Hatta ona sen ne bicim müslümansin topragimin insani sandim diye dedim. Ilk baslarda da ayniydi ama is yeri büyüdükce son model bir araba alinca iyice piskinlesti. Cirkinlesti. Aslinda kompleksli biri sac ektirmesi disko ziyaretlerini artirmasi polonyali yabanci yasli kadinlari sayfasina eklemesi. Ve kötü olan o bana msj yazinca tlfn acinca hicbisey olmamis gibi konusunca ben de unutuyorum sanki yaptiklarini. Bir kere hic sucum yokken cok kötü dayak bile yemistim.. Düsünüyorum cirkin degildim, özveriliydim hastayken bir derdi oldugunda hep olmustum. Bitirmiyor ama iliskimi degil mi belli degil. Bazen tüm sitemlerimi destan gibi yazip gönderiyorum, diyorum biri var ise vicdanin olsun adam gibi bitir. Yok öyle bisey diyor yine bastan saviyor. Gel dediginde gidiyorum. Kendime olan saygimi kaybettim. Bu iliski bana sade degersizlik hissi veriyor ve cevremde ki arkadaslarimi biktirma noktasina geldim sanirim ki bir arkadasim suan görüsmeyelim bana agir geliyor dedi. Ben üzgünüm takintiya döndü ve gercekten hem cinslerimin yardimina ihtiyacim var. Nolur yardim edin