Kendinize karşı ne kadar acımasızsınız ya. Onu affetmiyorum, bunu affetmiyorum... Gareziniz mi var kendinize?
Benim de hatalarım oldu geçmişte. Ama diyorum ki o zamanki kafamla bu zamanki kafam aynı değil. Şuan ki kafaya sahip olsaydım, zaten o zamanki gibi davranmazdım. Demek ki pişmişim, değişmişim, gelişmişim. Bir kin gütmüyorum geçmişteki bene, aksine acıdığım oldu. Yazık toymuş, cahilmiş, dümensiz gemiymiş diyorum hatta bazı zamanlarına o benin. Neyse ki rotasını bulmuş, demek ki bir şeyler öğrenmiş. Aferin kız diye yanaklarını sevip, sarılıyorum sonra bugünkü bene. Böyle yapmaya çalışın, yapamıyorsanız, yardım alın. Geçmişe ahlanıp vahlanmanın kime ne faydası var?
