• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

bayram bize uğramadı

Gurursuzluk degil adam sinirliyken ustune gitmemen.kendi menfatin zarar gormemen icin.hicbirsey olmamis gibi davranma tabiki.mesafeli kirgin uzgun oldugunu senin ne yasadigini hissetmeli.arana bir sure duvar or ama kavga gurultu seklinde degil.uzgun kirgin kizgin bir kadin olarak.bir daha da sizin ailenize bir zarar vermedigi surece ailesinden kimle konusursa konussun karisma dirdir etme.
Benim esimde sinirli fevri bir estir bana dedigi ben sinirlendigimde ustume gelme o zaman ne diyorsam lutfen yap sonra sakinlestigimde konusalim.ben de oyle yapiyorum ondan sonra ben icimi dokuyorum konusuyorum ve beni dinliyor.yoksa ben o kavga ederken ben bagirsam cagirsam inan esimde yakip yikacak bir insan.ama sakinlik sabir her zaman kazandirir ofke sabirsizlik kaybettirir.


çok haklısınız sabır kazandırıyor sessiz kalmak kazandırıyor.. ama ben beceremedim bunu o an için..
şu an zaten barışmış değiliz... gerekmediği sürece ki pek gereken bir şey olmadı , konuşmuyorum...
zaten eşim çalışıyor eve geç geliyor.. geldiğinde de bebeğimle ilgileiyor oluyorum yatıyor uyuyorum... yani pek bir görüşmemiz olmadı..kendisi laf atıyor konuşmaya çalışıyor ama bir kaç kere henüz affedemediğimi onu stemediğimi söyleyip konuşmadım...
 
Eşinizle aranızda cok cok buyuk affedılmeyecek yutulmayacak sıkıntılar yoksa ayrılmayı dusunmeyın derım herkes sıkıntı cekıyor sorun yasıyor .. bu soyledıklerım ne olursa olsun cekın demek degıl tabı kı affedılmeyecek seyler varsa bunun kararını sız verırsınız ama ufak seylerı buyutmenın uzatmanın kotu sonuclara goturmenın anlamı yok hayat cok kısa mutlu olmak lazım her kotu sey ınsanın ıcınden bırseyler kopartıp goturur fırsat vermeyın buna , her gun gulluk gulıstanlık olmaz hersey sıkıntılar da olacaktır sakın kalmak gerek

çok çekiyorum diyeceğim bir hayatım yok aslında...
keyifli geçen günlerimde oldu...
yenilip yutulamayacak sözler yok işte sadece tokat olayı... saygımızı yitirmiş olmak...
yeniden o saygı kazanılır mı emin olamıyorum...

kolay kurmadık kolay yıkmayalım diyorum ama işte o amalar....
şartlanmışım bir kere, şiddet affedilmez boşanmak gerekir diye... şimdi o yüzden bocalıyorum... nasıl dururum hala diye...
bu ben miyim diye...
 
Belki de herşeyi toparlamak için güzel fırsattır.

Ben ne kendi anne babamda hatta sülalemde , ne eşimin aile eşrafında ne kendi yaşantımda dayak görmedim hamdolsun, ama yine de şiddet olduğunda iki tarafta hatasını anlayıp uzmanla görüşüp düzeltilmesi kaydıyla şans verilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Bir kere hatadır, ama sonrası huydur alışkanlıktır.

Tatilinizi ertelemeyin, orada belki deniz kenarında sakince sessizce otururken Harika bi konuşma fırsatı doğuracaktır size.

Birde öyle olur mu böyle olurmu diye düşünmeyin kendinizi doldurmayın. Eğer hala o evden gitmediyseniz demekki şans vermek istiyorsunuz sizde, ozaman kendinize de ona da zaman tanıyın. Unutmayın ama tamir yollarına girin. ( belkide uzaktan konuşmak kolay bana bilmiyorum)
Allah yardımcınız olsun.

çok teşekkür ederim yorumunuza...
bende bu güne kadar hiç şiddet görmemiş tanık olmamış bir insandım.. ailemde ne gördüm ne duydum...

şimdi kendi kurduğum yuva da olunca kahroluyorum... herkesten inanılmaz utanıyorum...
herkes ne kadar kaliteli yaşıyorken benim böylesi aciz bir kadın oluşum utandırıyor...

aslında boşanmak boşanmamaktan ziyade bunu nasıl unutacağımı da bilmiyorum... boşansam bile unutamam ki... ruhumda yara açıldı...

hata mı alışknlığa döner mi...

çok sıkıntılı gerçekten.. bilememek.. kumar gibi...
 
sizi o kadar iyi anlıyorum ki...
anlamamak uzaktan yorum yapmak çok isterdim ama bir çok cümlenizde bizi gördüm...

boşanıp bırakıp gitme yolunu seçmiyorsanız, düzelmesi için kavgalarda şiddetin önünü kesmeniz lazım.
çünkü artık iki kişi değil 3 kişisiniz.
ve bebeğinizin karakteri için "yavrum balım böceğim seni benden kimse alamaz" dan çok ilk etapta ebeveyn olarak birbirinizle sağlıklı iletişim kurmanız önemli.

aile terapistini öneriyorum.

he öneriyorum ama biz gittik mi? hayır çünkü benim eşim sorunun varlığını, hatası varsa hatasını asla kabul etmeyen tiplerden. freni patlak kamyon misali gidiyoruz biz bir yerlere.. Rabbim sonumuzu hayretsin. cümleten...
 
çok çekiyorum diyeceğim bir hayatım yok aslında...
keyifli geçen günlerimde oldu...
yenilip yutulamayacak sözler yok işte sadece tokat olayı... saygımızı yitirmiş olmak...
yeniden o saygı kazanılır mı emin olamıyorum...

kolay kurmadık kolay yıkmayalım diyorum ama işte o amalar....
şartlanmışım bir kere, şiddet affedilmez boşanmak gerekir diye... şimdi o yüzden bocalıyorum... nasıl dururum hala diye...
bu ben miyim diye...
devam etmek ıcın herseyı unutmak hıc olmamıs gıbı davranabılmek de gerek.
cok ıyı anlıyorum bırsey olunca eskısı gıbı olamıyorsunuz gerı donusu yokmus gıbı hersey bozulmus bırdaha toparlanamayacmıs gıbı gelıyor degıl mı ? bunların hepsı psıkolojık aslında olmamıs gıbı davranın dusunmeyın kırıldıgınızı bellı edın tabıkı ama cok dusunup kendınızı bunaltmayın
 
çok teşekkür ederim yorumunuza...
bende bu güne kadar hiç şiddet görmemiş tanık olmamış bir insandım.. ailemde ne gördüm ne duydum...

şimdi kendi kurduğum yuva da olunca kahroluyorum... herkesten inanılmaz utanıyorum...
herkes ne kadar kaliteli yaşıyorken benim böylesi aciz bir kadın oluşum utandırıyor...

aslında boşanmak boşanmamaktan ziyade bunu nasıl unutacağımı da bilmiyorum... boşansam bile unutamam ki... ruhumda yara açıldı...

hata mı alışknlığa döner mi...

çok sıkıntılı gerçekten.. bilememek.. kumar gibi...
İşte orada sana da iş düşüyor. Eşinin tahammül edemediği şeyleri uygun zamanda söyle, keza eşin de öyle.
Oda kendince ders çıkardı eminim yada umarım. Her ikinizde aldığınız dersleri cebinize atıp çabalayacaksınız.
Ama o daha fazla çabalamak zorunda. Çünkü fıtrat olarak sizin attığınız tokat, yendiğimiz tokat kadar acıtmaz maddi manevi. Güçlünün güçsüzü ezmesi.. daha yeni onun bebeğini doğurmuş aylarca işkence çekmiş belki hala uyuyamayan, lohusa bir kadına bunu yapmış olması çooook çok daha büyük birşey.
Sizin atacağınız adım ennnn fazla , orada kalmaktı sizde onu yapmışsınız. Artık pişmanlığını göstermesi gereken o.

Evlilik terapistinden randevu alın orada ağlayarak konuşsanızda dinlemek zorunda. Sizin demek isteyip diyemediklerinizi açıklayacak birisi var.
Eğer pişmansa bu fikre karşı çıkmayacaktır.
 
sizi o kadar iyi anlıyorum ki...
anlamamak uzaktan yorum yapmak çok isterdim ama bir çok cümlenizde bizi gördüm...

boşanıp bırakıp gitme yolunu seçmiyorsanız, düzelmesi için kavgalarda şiddetin önünü kesmeniz lazım.
çünkü artık iki kişi değil 3 kişisiniz.
ve bebeğinizin karakteri için "yavrum balım böceğim seni benden kimse alamaz" dan çok ilk etapta ebeveyn olarak birbirinizle sağlıklı iletişim kurmanız önemli.

aile terapistini öneriyorum.

he öneriyorum ama biz gittik mi? hayır çünkü benim eşim sorunun varlığını, hatası varsa hatasını asla kabul etmeyen tiplerden. freni patlak kamyon misali gidiyoruz biz bir yerlere.. Rabbim sonumuzu hayretsin. cümleten...


bende şimdi sizde bizi gördüm... aynen freni patlak kamyon misali....
ve evet aile terapisti konusuna gelince, benimde eşim gitmeyecektir.. böyle şeylere sıcak bakan bir tip değil...

sorunumuz yok der, varsa da sorun bendedir zaten..
ben eğer düzelirsem otomatik sorunlarımız da çözülecektir..

eşimle konuştuğumuz zaman ona bu cümlenizi söyleyeceğim.. gerçekten çok doğru... çocuğa yavrum balım böceğim bir şey kazandırmıyor... bizim sağlıklı iletişimiz ancak o çocuğu mutlu bir birey haline getirebilir...çok çok doğru....

çok teşekkürler.. umarım sorunlarımız hallolur.. Allah hayırlara çıkarsın cümlemizi...
 
bunu yazmak istemezdim ama sanırım bundan sonra bol bol dayak yersin. nasıl olsa blöf yaptın tutmadı, dayağını yeyip oturdu oldun
 
bende şimdi sizde bizi gördüm... aynen freni patlak kamyon misali....
ve evet aile terapisti konusuna gelince, benimde eşim gitmeyecektir.. böyle şeylere sıcak bakan bir tip değil...

sorunumuz yok der, varsa da sorun bendedir zaten..
ben eğer düzelirsem otomatik sorunlarımız da çözülecektir..

eşimle konuştuğumuz zaman ona bu cümlenizi söyleyeceğim.. gerçekten çok doğru... çocuğa yavrum balım böceğim bir şey kazandırmıyor... bizim sağlıklı iletişimiz ancak o çocuğu mutlu bir birey haline getirebilir...çok çok doğru....

çok teşekkürler.. umarım sorunlarımız hallolur.. Allah hayırlara çıkarsın cümlemizi...

canım o zaman şöyle bir şey deneyebilirsin.
ilk önce sen git terapiste. gerekli görüp çağırırsa seni davet edebilir miyim bir sonraki seansa diye de sor eşine önceden.
benimki bunu kabul etti ama ona da ben yanaşamıyorum. bazı farklı sebeblerden dolayı..
ama sizin durumunuz için belki bir sonraki evreye adım olabilir.
 
devam etmek ıcın herseyı unutmak hıc olmamıs gıbı davranabılmek de gerek.
cok ıyı anlıyorum bırsey olunca eskısı gıbı olamıyorsunuz gerı donusu yokmus gıbı hersey bozulmus bırdaha toparlanamayacmıs gıbı gelıyor degıl mı ? bunların hepsı psıkolojık aslında olmamıs gıbı davranın dusunmeyın kırıldıgınızı bellı edın tabıkı ama cok dusunup kendınızı bunaltmayın


aynen tam da söylediğiniz gibi, sanki her şey bozuldu.. sanki ben ben değilim artık.. sanki biz artık asla karı koca olamayız... sanki bir daha gülmeyeceğiz...

niye ki neden her şey şimdi mahfoldu neden bu hale geldik...
iki gün öncesine kadar iyi kötü evliydik geçinip gidiyorduk.. niye yaşandı bunlar...

kendimle konuşmayı çok seven bir tipim... eşimde benim tam aksine..
eşim unutup yeniden sever yeniden eskisi gibi olur ama ben unutmayıp defalarca o günü düşünüp kahrolucam.
kendimi biliyorum, kendime eziyetten öteye gitmiyor bu huyum ama vazgeçemiyorum..

hani bir gün çok mutlu bile olsam o an dur mutlu olma siz çok kötü kavga etmiştiniz hatırla o günü derim ve hemen mutluluğumu gölgelerim...
kendime zararım çok büyük...
 
hani bir gün çok mutlu bile olsam o an dur mutlu olma siz çok kötü kavga etmiştiniz hatırla o günü derim ve hemen mutluluğumu gölgelerim...
kendime zararım çok büyük...
şöyle düşün.
bu terapist olayı sadece kendin için gerekli aslında...
evliliğin için değil de kendin için gidiyorsun..
mesela evet unutamamak acıyı yaşamak evet güzeldir ama her durum için aynı etkiyi yapmaz..
bazı olayları silip unutmaya çalışmalıyız...
şiddet olayından bahsetmiyorum... hakaretler mesela...
çünkü insanız ve bazen sinirlendiğimizde sonradan pişman olabileceğimiz kırıcı sözler çıkabiliyor ağzımızdan...
 
İşte orada sana da iş düşüyor. Eşinin tahammül edemediği şeyleri uygun zamanda söyle, keza eşin de öyle.
Oda kendince ders çıkardı eminim yada umarım. Her ikinizde aldığınız dersleri cebinize atıp çabalayacaksınız.
Ama o daha fazla çabalamak zorunda. Çünkü fıtrat olarak sizin attığınız tokat, yendiğimiz tokat kadar acıtmaz maddi manevi. Güçlünün güçsüzü ezmesi.. daha yeni onun bebeğini doğurmuş aylarca işkence çekmiş belki hala uyuyamayan, lohusa bir kadına bunu yapmış olması çooook çok daha büyük birşey.
Sizin atacağınız adım ennnn fazla , orada kalmaktı sizde onu yapmışsınız. Artık pişmanlığını göstermesi gereken o.

Evlilik terapistinden randevu alın orada ağlayarak konuşsanızda dinlemek zorunda. Sizin demek isteyip diyemediklerinizi açıklayacak birisi var.
Eğer pişmansa bu fikre karşı çıkmayacaktır.


daha önceki tartışmalarımızda eşime demiştim terapist fikrini ama kabul etmemişti fakat şimdi haklısınız artık durum daha ciddi... ve pişmansa bunu yapmak zorunda..

ikimizden de taraf olmayan bir göz... kim haklı kim haksız tarafsızca duyabiliriz...

maalesef ruhum çok kırgın, zaten kolay bir lohusalık geçirmedim... daha kendimle vücudumla barışmadım... destek olamadı bana ne acı....
 
canım o zaman şöyle bir şey deneyebilirsin.
ilk önce sen git terapiste. gerekli görüp çağırırsa seni davet edebilir miyim bir sonraki seansa diye de sor eşine önceden.
benimki bunu kabul etti ama ona da ben yanaşamıyorum. bazı farklı sebeblerden dolayı..
ama sizin durumunuz için belki bir sonraki evreye adım olabilir.

evet belki bunu deneyebilirim...
tabi eşim ; buyur bana anlat ne derdin varsa ben dinlerim ne gerek başkasına anlatmaya gibi dahiyane cümleler kurmazsa ...

benim yardıma ihtiyacım var kesinlikle...
 
şöyle düşün.
bu terapist olayı sadece kendin için gerekli aslında...
evliliğin için değil de kendin için gidiyorsun..
mesela evet unutamamak acıyı yaşamak evet güzeldir ama her durum için aynı etkiyi yapmaz..
bazı olayları silip unutmaya çalışmalıyız...
şiddet olayından bahsetmiyorum... hakaretler mesela...
çünkü insanız ve bazen sinirlendiğimizde sonradan pişman olabileceğimiz kırıcı sözler çıkabiliyor ağzımızdan...

ben karşı değilim bir destek almaya.. açığım bu fikre..
uzman bir görüş iyidir..

doğuda yaşıyorum çok işin ehli bir danışman bulamam belki ama yine de araştırsam iyi olacak..
 
Şiddete eyvallah demişsin buna diyecek sözüm yok.
Size tavsiye hayatınızın hiç bir noktasında yapamayacağınız şeyi yaparım diye esip gürlemeyin.
Ya yapın ya susun.
Çünkü şuan bütün inandırıcılığınızı kaybettiniz. Korkak ve sindirilebilir pozisyondasınız. Yani sizinle aynı fikirde olmadığı her konuda irade artık eşinizde.
Bir de böyle bakın olaya.
 
evet belki bunu deneyebilirim...
tabi eşim ; buyur bana anlat ne derdin varsa ben dinlerim ne gerek başkasına anlatmaya gibi dahiyane cümleler kurmazsa ...

benim yardıma ihtiyacım var kesinlikle...
bunun için de şöyle bi cümle kullanabilirsin canım, (kusura bakma akıl verir gibi oldu ama denemekten fayda gelir diye düşünüyorum. )
sen ve ben kavgalarımızın içerisindeyiz o yüzden birbirimizi tarafsız şekilde dinleyemiyoruz. ben başka bir insana mesela bir uzmana bunları anlatıp tarafsız bir şekilde bakmasını tercih ediyorum. böylece bebeğimize evliliğimize kendime daha faydalı olurum diye düşünüyorum. lütfen bu konuda bana destek ol. herşey çok güzel olacak vs. vs.
tabi ki kendi cümlelerin ve kendi kelimelerinle yaklaşırsan verim alırsın diye düşünüyorum...
 
Back
X