Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Bence sizin varlık göstermeniz ve sınır cizmeniz lazim kizdiginiz insanlara karsi. Kurban etleri soruldugunda; biz ayarladik baba tesekkurler diyip gulumseyip gecseniz, adam da sizin varliginizi taniyacak siz de rahatlamis olacaksiniz. Siz esinize icinizdekileri biriktirip patlattikca sorun olmasi kacinilmaz. İcinizdeki buyumemis cocuk yaptiriyor bunlari size. Daha olgun tavir takinmalisiniz.
İnsanların seni incitmesine izin vermek senin elinde.Sen de ona çöp muamelesi yap.Eşin sorarsa hersey karsiliklıdır de.Ben de kayinpederimden zerre hazzetmem.Muhattap olmuyorum hiç.Bu adam yüzünden bebegin,sen ,ailen hepiniz üzüldünüz.Degmez ki.Toparlan abine,tatiline git.
Çok ağır saçmalamış, bayramı kendine de eşine de zindan etmişsin. Bir de hamilesin. Karnindakine yazık bu kadar saçma strese maruz bırakıyorsun. Bu hamilelik böyle geçmez bak. Azıcık sal kendini. Ayrıca hamilelik ve çiğ et ne alaka. Toksoplazmadan falan korkuyorsan ellerini iyi yıkar, hiç olmadı eldiven giyersin. Kocan da yardım eder. Dokuz ay boyunca hiç mi et yumurta pisirmeyeceksin. Hem bütün işini insanlara yaptır hem de bütün gün kapris yap. Kocana da yazık, sana da, bebeğinize de. Madem kayınpeder seni istemiyor, et parcalatmaya da gitmeyiver.
sonuçta kurban kesiyorsak nereye vereceğimize de kendimiz karar verebiliriz diye düşünüyorum. Kendi ailem de söylese yine böyle düşünürdüm. Kaldı ki babası beni insan yerine koymuyor ama maddi olarak sadece oğlu değil ben de destek sağlıyorum kurbanı da birlikte denkleştirerek aldık. Onun yönlendirmesini gerektirecek bir şey yoktu. Burdaki suç eşimindi, babasına bizim vereceğimiz yerler var demeliydi. Biliyor babasıyla aramdaki bu durumu. Kabul etmeyeceğimi de biliyordu ama yine de böyle yaptı. Konu açma sebebim de bu zaten. Eşime olan kızgınlığım.
kayınpederimi zaten yok sayıyorum. Hoşgeldin güle güle dışında bir iletişimimiz yok. En son hal hatır sorduğumda iyiyim sağol diyip kestirmişti. Sen nasılsın bile dememişti. Artık sormuyorum ben de. Bebek olunca da her şeye burnunu sokacağı aşikar. Mesela bebek arabası çok gereksiz masraf etmeyin diyebilecek kadar kendinde karışma hakkını görüyor. Kurbanda yaptığı da bundan farklı değildi zaten. Ve buna tahammül edemiyorum.
Drama eksikliği mi hissettiniz olayları bu hale kendi kendinize getirmissiniz. Babası ne yaptı da beni istemiyor diyosunuz bunu bilmiyorum ama sacmalik tüm yaptiklariniz
Dün yaşadığım şeyi anlatıp fikrinizi almak istiyorum. Tatil planı yapıyorduk ama Kurban kesmeyip tatile gidersek içimiz rahat etmezdi. Makul bir fiyata küçük baş kesmeye karar verdik. Çünkü arabamızı yeniledik ve biraz maddi anlamda sıkıştık. Tatili de daha yakın bir yerde 2-3 gün kafa dinleyecek şekilde ayarladık. Bu da kestiğimiz ilk kurban olacaktı. Zaten yeni evliyiz 5 gün sonra 1yıl olacak.
hep hayalimdi bir gün kurban kesersem gerçekten ihtiyacı olan insanları araştırıp onlara vermek istiyordum. Bunu eşimle de defalarca konuştuk o da mantıklı buluyordu. İkimizin de çevresinde öyle çok ihtiyacı olan insanlar yok. Varsa da ailelerimiz zaten kestiği kurbandan onlara da veriyor. Herkesin sevabı kendine tabi biz de versek olurdu ama ben hep böyle hayal etmiştim. Kurban kesmeye karar verince de eşime defalarca sordum vermek istediğin aklına gelen birileri var mı diye. O da yok dedi. Öyleyse babam muhtara sorsun ihtiyacı olan birkaç aileye veririz dedim tamam dedi. Bayramdan bir gün önce annesine gittiğinde babası eti kime vereceksiniz diye sormuş. Eşim de muhtara soracağız demiş. Babası da birkaç kişi söylemiş bunlara ver diye. Şimdi bunda aslında kötü bir şey yok diye düşünebilirsiniz. Ama babasıyla hiçbir iletişimim yok ve sebebi de beni istemiyor olması. İsmimi bildiğinden bile emin değilim. Bana çöp muamelesi yapıyor. Asla beni insan yerine koymuyor. Haliyle antipati uyandırdı ben de. İstemiyorum işimize karışmasını. Benim de abim yengem kurban kesiyor ama annem babam asla sormaz kime vereceksiniz diye. Hatta yurtdışındaki abim de babama vekalet veriyor kurbanı burda kesiliyor. Ama kime vereceğine kendisi karar verip babama söylüyo şu kişilere verir misin diye. Sonuçta herkes kendi parasıyla kesiyor kimsenin karışmaması gerektiğini düşünüyorum. Kaldı ki beni insan yerine koymuyorsun bizim kestiğimiz kurbana neden karışıyorsun. İnsan olsan zaten ben lafını bile etmem ama bunda bile beni insan yerine koymayıp oğluna soruyor vereceğin bir yer var mı diye. Benim vereceğim bir yer olup olmaması umrunda bile değil.
eşim de bana şu kişilerin durumu kötüymüş onlara versek sorun olur mu dedi. Ben de tabi ki verelim benim zaten verecek yerim yoktu muhtara soracaktık dedim. Sonra o kişileri babasının söylediğini duyunca sinir oldum işte. Evet doğru değil kurban üzerinden böyle düşünmek ama gerçekten nefret ediyorum babasından. Bana olan tavrından dolayı kabul edemiyorum hiçbir şeyi. Neyse kabul etmiyorum dedim. Babanın söylediği hiçbir şeyi kabul etmiyorum. Kendi kestiği kurbandan versin biz başkalarına verelim dedim. Onun sevabı ayrı bizim ki ayrı dedi ki haklı ama yine de istemiyorum. Neyse üzülme istediğin gibi olsun dedi. Ertesi gün kurbanı kestirdik annesine geldik. Çünkü benim annemler yoktu ve hamile olduğum için çiğ et ellememem gerekiyor. Mecbur parçalanması için onlara geldik. Tabi ki babası etleri sahiplendi hemen parçaladı falan. Yine oğluna verecek bir yerin yok dimi diye sordu. Ben çöpüm çünkü. Eşim de iki parça bana ayır bir dedi ( benim birilerine vermem için) Annesi de eşime Senin vereceğin bir yer varsa hepsini ver dedi ama babası hiç oralı olmadı. Bize iki parça verdiler gerisi orda kaldı dağıtacaklardı biz eve gittik. Eşime dedim ki onları da bırak ben istemiyorum. Çünkü çok zoruma gitti.
Eve geldik onları dolaba koyup beni bırakıp gitti. Babasının kestiği kurbanı alması gerekiyordu bir yerden. Abartıyorsun diyeceksiniz ama tüm gün ağladım çünkü sinir oldum. Eşim de geldi hiç umursamadı beni. Tv açıp keyfine baktı. Ki annemle abimle anlaşmıştık. Onların işi erken bitiyor çünkü. Bir iki akrabaya birlikte gidecektik. Eşimin tarafı daha kalabalık ve işleri geç bitiyormuş diye onları akşama ziyaret edecektik. Abim aradı ağlıyordum açamadım. Babam aradı onu açtım çok belli etmeden biz yetişemeyeceğiz siz gidin dedim. Yüzüm gözüm o kadar şişti ki gidecek durumda değildim zaten. Eşim birkaç defa geldi hazırlan diye ama gitmedim. Ve bu defa da gidemediğim için daha çok moralim bozuldu. Evet belki çok basit bir şey ama hormonların etkisi mi bilmiyorum daha çok ağlamak geldi içimden. Bildiğiniz elim ayağım titredi sinir krizi geçirdim herhalde. Bağıra bağıra ağladım ama kendime engel olamadım çok kötüydüm. Sonra o da sinirlendi bana salak salak tepkiler veriyorsun gerizekalı gibi ağlacağına hazırlansaydın falan dedi. Baban yüzünden bunları yaşıyoruz dedim kavga ettik yatağa tekme attı falan.
Ben de biraz daha kendime gelince kalkıp giyindim anneme geldim. Onu hiç beklemedim arkamdan arabayla yetişti ama binmedim. Annemlere gelince de yüzüm gözüm şişmişti zaten anladılar. Ki biraz da anlatmak için geldim. Bu zamana kadar o kadar içime attım ki her şeyi. Beni istemediklerini belli etmemek için elimden geleni yaptım rol yaptım aileme. Ama çok doldum artık dün dayanamadım gelip her şeyi anlattım. Eşim de burdaydı tabi. Babam da eşime her zaman çok iyi davranır iyi bir iletişimleri var. Aradaki dengeyi sen kurmalıydın ben kızımın üzülmesine izin veremem dedi. Biraz bir şeyler söyledi usulünce. Ama kurban olayı aklıma geldikçe bana ağlama krizleri geldi odaya gidip yine ağlamaya başladım istemsiz. Eşim geldi bebeğimiz olacak yapma hadi evimize gidelim falan dedi ama hiç içimden gelmedi. Güya bu sabah erkenden yola çıkıp tatile gidecektik. Eve gitmedim eşim yalnız gitti. Sinirden bir sürü şey yazdım cevap bile vermedi.
Çok uzun oldu biliyorum ama şöyle bir şey de oldu. Bütün sene boyunca hep onun akrabalarıyla iletişim halindeydik. Çünkü pandemi falan dinlemediler. Halası teyzesi sürekli gelelim gidelim modundaydık. Çalışıyorum ve gerçekten çok yorgun oluyorum ve birçok defa bu yüzden gitmek istemeyip eşimle tartıştığım halde yine de onu mahcup etmemeyim diye katılmaya çalıştım her şeye. Ki babası beni istemediğini gözüme soktuğu halde yine de sadece eşimle birlikte olmak şartıyla evlerine de gidiyorum. Buna rağmen dün eşim dedi ki beni aileme karşı mahcup ettin hep. Yahu bütün sene senin ailenle akrabalarınla geçti. Annem babam 65 yaş üstüydü gitmedim hiç. Akrabalarım da öyle. Zaten bi halam bi amcam var onlar da yaşlı diye gitmedim. Onun tarafı sürü gibi bir sürü akrabası var hep elimden geldiğince yorgun da olsam kızsam da eşimle kavga da etsek yine kalkıp gittim ya da davet ettim. Bana söylediği şey bu oldu. Ben de öyleyse bu bayram hiçbir akrabana gitmiyorum dedim. Zaten o kadar moralim bozuk ki bunu yaşadığım için ne bayram kaldı ne heves. Kendi akrabalarıma bile gitmek istemiyorum. Annemde yatmayı planlıyorum tüm gün.
Sizce ne yapayım? Eşim arar mı ya da gelir mi bilmiyorum ama daha abimlere de gitmedim. Kimseye bu durumu belli de etmek istemiyorum ama eşime de çok kırgınım. Bir şey olmamış gibi devam etmek de istemiyorum. Çok uzun oldu tekrardan kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. İyi bayramlar tekrarda
Öncelikle herkese hayırlı bayramlar. Dün yaşadığım şeyi anlatıp fikrinizi almak istiyorum. Tatil planı yapıyorduk ama Kurban kesmeyip tatile gidersek içimiz rahat etmezdi. Makul bir fiyata küçük baş kesmeye karar verdik. Çünkü arabamızı yeniledik ve biraz maddi anlamda sıkıştık. Tatili de daha yakın bir yerde 2-3 gün kafa dinleyecek şekilde ayarladık. Bu da kestiğimiz ilk kurban olacaktı. Zaten yeni evliyiz 5 gün sonra 1yıl olacak.
hep hayalimdi bir gün kurban kesersem gerçekten ihtiyacı olan insanları araştırıp onlara vermek istiyordum. Bunu eşimle de defalarca konuştuk o da mantıklı buluyordu. İkimizin de çevresinde öyle çok ihtiyacı olan insanlar yok. Varsa da ailelerimiz zaten kestiği kurbandan onlara da veriyor. Herkesin sevabı kendine tabi biz de versek olurdu ama ben hep böyle hayal etmiştim. Kurban kesmeye karar verince de eşime defalarca sordum vermek istediğin aklına gelen birileri var mı diye. O da yok dedi. Öyleyse babam muhtara sorsun ihtiyacı olan birkaç aileye veririz dedim tamam dedi. Bayramdan bir gün önce annesine gittiğinde babası eti kime vereceksiniz diye sormuş. Eşim de muhtara soracağız demiş. Babası da birkaç kişi söylemiş bunlara ver diye. Şimdi bunda aslında kötü bir şey yok diye düşünebilirsiniz. Ama babasıyla hiçbir iletişimim yok ve sebebi de beni istemiyor olması. İsmimi bildiğinden bile emin değilim. Bana çöp muamelesi yapıyor. Asla beni insan yerine koymuyor. Haliyle antipati uyandırdı ben de. İstemiyorum işimize karışmasını. Benim de abim yengem kurban kesiyor ama annem babam asla sormaz kime vereceksiniz diye. Hatta yurtdışındaki abim de babama vekalet veriyor kurbanı burda kesiliyor. Ama kime vereceğine kendisi karar verip babama söylüyo şu kişilere verir misin diye. Sonuçta herkes kendi parasıyla kesiyor kimsenin karışmaması gerektiğini düşünüyorum. Kaldı ki beni insan yerine koymuyorsun bizim kestiğimiz kurbana neden karışıyorsun. İnsan olsan zaten ben lafını bile etmem ama bunda bile beni insan yerine koymayıp oğluna soruyor vereceğin bir yer var mı diye. Benim vereceğim bir yer olup olmaması umrunda bile değil.
eşim de bana şu kişilerin durumu kötüymüş onlara versek sorun olur mu dedi. Ben de tabi ki verelim benim zaten verecek yerim yoktu muhtara soracaktık dedim. Sonra o kişileri babasının söylediğini duyunca sinir oldum işte. Evet doğru değil kurban üzerinden böyle düşünmek ama gerçekten nefret ediyorum babasından. Bana olan tavrından dolayı kabul edemiyorum hiçbir şeyi. Neyse kabul etmiyorum dedim. Babanın söylediği hiçbir şeyi kabul etmiyorum. Kendi kestiği kurbandan versin biz başkalarına verelim dedim. Onun sevabı ayrı bizim ki ayrı dedi ki haklı ama yine de istemiyorum. Neyse üzülme istediğin gibi olsun dedi. Ertesi gün kurbanı kestirdik annesine geldik. Çünkü benim annemler yoktu ve hamile olduğum için çiğ et ellememem gerekiyor. Mecbur parçalanması için onlara geldik. Tabi ki babası etleri sahiplendi hemen parçaladı falan. Yine oğluna verecek bir yerin yok dimi diye sordu. Ben çöpüm çünkü. Eşim de iki parça bana ayır bir dedi ( benim birilerine vermem için) Annesi de eşime Senin vereceğin bir yer varsa hepsini ver dedi ama babası hiç oralı olmadı. Bize iki parça verdiler gerisi orda kaldı dağıtacaklardı biz eve gittik. Eşime dedim ki onları da bırak ben istemiyorum. Çünkü çok zoruma gitti.
Eve geldik onları dolaba koyup beni bırakıp gitti. Babasının kestiği kurbanı alması gerekiyordu bir yerden. Abartıyorsun diyeceksiniz ama tüm gün ağladım çünkü sinir oldum. Eşim de geldi hiç umursamadı beni. Tv açıp keyfine baktı. Ki annemle abimle anlaşmıştık. Onların işi erken bitiyor çünkü. Bir iki akrabaya birlikte gidecektik. Eşimin tarafı daha kalabalık ve işleri geç bitiyormuş diye onları akşama ziyaret edecektik. Abim aradı ağlıyordum açamadım. Babam aradı onu açtım çok belli etmeden biz yetişemeyeceğiz siz gidin dedim. Yüzüm gözüm o kadar şişti ki gidecek durumda değildim zaten. Eşim birkaç defa geldi hazırlan diye ama gitmedim. Ve bu defa da gidemediğim için daha çok moralim bozuldu. Evet belki çok basit bir şey ama hormonların etkisi mi bilmiyorum daha çok ağlamak geldi içimden. Bildiğiniz elim ayağım titredi sinir krizi geçirdim herhalde. Bağıra bağıra ağladım ama kendime engel olamadım çok kötüydüm. Sonra o da sinirlendi bana salak salak tepkiler veriyorsun gerizekalı gibi ağlacağına hazırlansaydın falan dedi. Baban yüzünden bunları yaşıyoruz dedim kavga ettik yatağa tekme attı falan.
Ben de biraz daha kendime gelince kalkıp giyindim anneme geldim. Onu hiç beklemedim arkamdan arabayla yetişti ama binmedim. Annemlere gelince de yüzüm gözüm şişmişti zaten anladılar. Ki biraz da anlatmak için geldim. Bu zamana kadar o kadar içime attım ki her şeyi. Beni istemediklerini belli etmemek için elimden geleni yaptım rol yaptım aileme. Ama çok doldum artık dün dayanamadım gelip her şeyi anlattım. Eşim de burdaydı tabi. Babam da eşime her zaman çok iyi davranır iyi bir iletişimleri var. Aradaki dengeyi sen kurmalıydın ben kızımın üzülmesine izin veremem dedi. Biraz bir şeyler söyledi usulünce. Ama kurban olayı aklıma geldikçe bana ağlama krizleri geldi odaya gidip yine ağlamaya başladım istemsiz. Eşim geldi bebeğimiz olacak yapma hadi evimize gidelim falan dedi ama hiç içimden gelmedi. Güya bu sabah erkenden yola çıkıp tatile gidecektik. Eve gitmedim eşim yalnız gitti. Sinirden bir sürü şey yazdım cevap bile vermedi.
Çok uzun oldu biliyorum ama şöyle bir şey de oldu. Bütün sene boyunca hep onun akrabalarıyla iletişim halindeydik. Çünkü pandemi falan dinlemediler. Halası teyzesi sürekli gelelim gidelim modundaydık. Çalışıyorum ve gerçekten çok yorgun oluyorum ve birçok defa bu yüzden gitmek istemeyip eşimle tartıştığım halde yine de onu mahcup etmemeyim diye katılmaya çalıştım her şeye. Ki babası beni istemediğini gözüme soktuğu halde yine de sadece eşimle birlikte olmak şartıyla evlerine de gidiyorum. Buna rağmen dün eşim dedi ki beni aileme karşı mahcup ettin hep. Yahu bütün sene senin ailenle akrabalarınla geçti. Annem babam 65 yaş üstüydü gitmedim hiç. Akrabalarım da öyle. Zaten bi halam bi amcam var onlar da yaşlı diye gitmedim. Onun tarafı sürü gibi bir sürü akrabası var hep elimden geldiğince yorgun da olsam kızsam da eşimle kavga da etsek yine kalkıp gittim ya da davet ettim. Bana söylediği şey bu oldu. Ben de öyleyse bu bayram hiçbir akrabana gitmiyorum dedim. Zaten o kadar moralim bozuk ki bunu yaşadığım için ne bayram kaldı ne heves. Kendi akrabalarıma bile gitmek istemiyorum. Annemde yatmayı planlıyorum tüm gün.
Sizce ne yapayım? Eşim arar mı ya da gelir mi bilmiyorum ama daha abimlere de gitmedim. Kimseye bu durumu belli de etmek istemiyorum ama eşime de çok kırgınım. Bir şey olmamış gibi devam etmek de istemiyorum. Çok uzun oldu tekrardan kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. İyi bayramlar tekrardan.
Bana gereksiz yere abartmışsınız gibi geldi tamam olabilir pederle enerjiniz tutmamıştır kırıyodur sizi ona bişey diyemem ama canım bayram rezil olmuş eşinize de size de. Ki eşiniz ılımlı da belli yani. Eti verip tatilinize gidip kafa dağıtaydınız rezil rüsva olmuş geçmiş olsun artık.
Öncelikle kelimelerinize dikkat edin. Hamileyim diye kimseyi bir şeye katlanmak zorunda bırakmadım ama bu zamana kadar ben çok şeye katlandım eşim için. Çöp yerine koyulmaya bile onun için katlandım ki hala ailesiyle iletişimim var. Karşılığının bu olmasına üzülmüş olamaz mıyım?
Benden kaynaklı olsa eşimin hiçbir yakınıyla iletişim kuramazdım diye düşünüyorum. Hepsiyle iletişim var, kayınvalidemle de onun fazla ısrarcı olmasından dolayı rahatsızlık duyduğum şeyler olsa da iletişimimiz gayet iyi. Kayınpederin huyu böyle olsa herkesle böyle olurdu. Gözlemlediğim kadarıyla insan seçiyor. İşine gelene iyi beğenmediğine böyle davranıyor. Başından beri beni ve ailemi de beğenmedi anlaşılan.
Evli misiniz bilmiyorum ama kayınpederiniz size böyle davransa ne hissederdiniz acaba? Başından beri hiçbir saygısızlığım olmadığı halde ne beni ne ailemi insan yerine koydu. Beğenmediği kişilere böyle davranıyormuş sonradan öğrendim. Beni görünce yolunu değiştirdi selamlaşmamak için. Daha bir sürü şey. Şimdi ben de onun bir şeyime karışmasını istemiyorum. Bundan doğal ne olabilir ki
sonuçta kurban kesiyorsak nereye vereceğimize de kendimiz karar verebiliriz diye düşünüyorum. Kendi ailem de söylese yine böyle düşünürdüm. Kaldı ki babası beni insan yerine koymuyor ama maddi olarak sadece oğlu değil ben de destek sağlıyorum kurbanı da birlikte denkleştirerek aldık. Onun yönlendirmesini gerektirecek bir şey yoktu. Burdaki suç eşimindi, babasına bizim vereceğimiz yerler var demeliydi. Biliyor babasıyla aramdaki bu durumu. Kabul etmeyeceğimi de biliyordu ama yine de böyle yaptı. Konu açma sebebim de bu zaten. Eşime olan kızgınlığım.
kayınpederimi zaten yok sayıyorum. Hoşgeldin güle güle dışında bir iletişimimiz yok. En son hal hatır sorduğumda iyiyim sağol diyip kestirmişti. Sen nasılsın bile dememişti. Artık sormuyorum ben de. Bebek olunca da her şeye burnunu sokacağı aşikar. Mesela bebek arabası çok gereksiz masraf etmeyin diyebilecek kadar kendinde karışma hakkını görüyor. Kurbanda yaptığı da bundan farklı değildi zaten. Ve buna tahammül edemiyorum.
Erkek milletine nadiren hak veririm. Allah eşinize sabir versin valla.
Okurken ben dişlerimi sıktım. Zavalli ne yaşıyordur kim bilir..
Haa ekleyeyim de bilin. Istenmeyen, adam yerine koymayan tek gelin siz değilsiniz. Buncacik meseleye sinir krizi geciriyorsunuz yerimde olsanız bir yerde ölür kalirdiniz galiba.
Öncelikle herkese hayırlı bayramlar. Dün yaşadığım şeyi anlatıp fikrinizi almak istiyorum. Tatil planı yapıyorduk ama Kurban kesmeyip tatile gidersek içimiz rahat etmezdi. Makul bir fiyata küçük baş kesmeye karar verdik. Çünkü arabamızı yeniledik ve biraz maddi anlamda sıkıştık. Tatili de daha yakın bir yerde 2-3 gün kafa dinleyecek şekilde ayarladık. Bu da kestiğimiz ilk kurban olacaktı. Zaten yeni evliyiz 5 gün sonra 1yıl olacak.
hep hayalimdi bir gün kurban kesersem gerçekten ihtiyacı olan insanları araştırıp onlara vermek istiyordum. Bunu eşimle de defalarca konuştuk o da mantıklı buluyordu. İkimizin de çevresinde öyle çok ihtiyacı olan insanlar yok. Varsa da ailelerimiz zaten kestiği kurbandan onlara da veriyor. Herkesin sevabı kendine tabi biz de versek olurdu ama ben hep böyle hayal etmiştim. Kurban kesmeye karar verince de eşime defalarca sordum vermek istediğin aklına gelen birileri var mı diye. O da yok dedi. Öyleyse babam muhtara sorsun ihtiyacı olan birkaç aileye veririz dedim tamam dedi. Bayramdan bir gün önce annesine gittiğinde babası eti kime vereceksiniz diye sormuş. Eşim de muhtara soracağız demiş. Babası da birkaç kişi söylemiş bunlara ver diye. Şimdi bunda aslında kötü bir şey yok diye düşünebilirsiniz. Ama babasıyla hiçbir iletişimim yok ve sebebi de beni istemiyor olması. İsmimi bildiğinden bile emin değilim. Bana çöp muamelesi yapıyor. Asla beni insan yerine koymuyor. Haliyle antipati uyandırdı ben de. İstemiyorum işimize karışmasını. Benim de abim yengem kurban kesiyor ama annem babam asla sormaz kime vereceksiniz diye. Hatta yurtdışındaki abim de babama vekalet veriyor kurbanı burda kesiliyor. Ama kime vereceğine kendisi karar verip babama söylüyo şu kişilere verir misin diye. Sonuçta herkes kendi parasıyla kesiyor kimsenin karışmaması gerektiğini düşünüyorum. Kaldı ki beni insan yerine koymuyorsun bizim kestiğimiz kurbana neden karışıyorsun. İnsan olsan zaten ben lafını bile etmem ama bunda bile beni insan yerine koymayıp oğluna soruyor vereceğin bir yer var mı diye. Benim vereceğim bir yer olup olmaması umrunda bile değil.
eşim de bana şu kişilerin durumu kötüymüş onlara versek sorun olur mu dedi. Ben de tabi ki verelim benim zaten verecek yerim yoktu muhtara soracaktık dedim. Sonra o kişileri babasının söylediğini duyunca sinir oldum işte. Evet doğru değil kurban üzerinden böyle düşünmek ama gerçekten nefret ediyorum babasından. Bana olan tavrından dolayı kabul edemiyorum hiçbir şeyi. Neyse kabul etmiyorum dedim. Babanın söylediği hiçbir şeyi kabul etmiyorum. Kendi kestiği kurbandan versin biz başkalarına verelim dedim. Onun sevabı ayrı bizim ki ayrı dedi ki haklı ama yine de istemiyorum. Neyse üzülme istediğin gibi olsun dedi. Ertesi gün kurbanı kestirdik annesine geldik. Çünkü benim annemler yoktu ve hamile olduğum için çiğ et ellememem gerekiyor. Mecbur parçalanması için onlara geldik. Tabi ki babası etleri sahiplendi hemen parçaladı falan. Yine oğluna verecek bir yerin yok dimi diye sordu. Ben çöpüm çünkü. Eşim de iki parça bana ayır bir dedi ( benim birilerine vermem için) Annesi de eşime Senin vereceğin bir yer varsa hepsini ver dedi ama babası hiç oralı olmadı. Bize iki parça verdiler gerisi orda kaldı dağıtacaklardı biz eve gittik. Eşime dedim ki onları da bırak ben istemiyorum. Çünkü çok zoruma gitti.
Eve geldik onları dolaba koyup beni bırakıp gitti. Babasının kestiği kurbanı alması gerekiyordu bir yerden. Abartıyorsun diyeceksiniz ama tüm gün ağladım çünkü sinir oldum. Eşim de geldi hiç umursamadı beni. Tv açıp keyfine baktı. Ki annemle abimle anlaşmıştık. Onların işi erken bitiyor çünkü. Bir iki akrabaya birlikte gidecektik. Eşimin tarafı daha kalabalık ve işleri geç bitiyormuş diye onları akşama ziyaret edecektik. Abim aradı ağlıyordum açamadım. Babam aradı onu açtım çok belli etmeden biz yetişemeyeceğiz siz gidin dedim. Yüzüm gözüm o kadar şişti ki gidecek durumda değildim zaten. Eşim birkaç defa geldi hazırlan diye ama gitmedim. Ve bu defa da gidemediğim için daha çok moralim bozuldu. Evet belki çok basit bir şey ama hormonların etkisi mi bilmiyorum daha çok ağlamak geldi içimden. Bildiğiniz elim ayağım titredi sinir krizi geçirdim herhalde. Bağıra bağıra ağladım ama kendime engel olamadım çok kötüydüm. Sonra o da sinirlendi bana salak salak tepkiler veriyorsun gerizekalı gibi ağlacağına hazırlansaydın falan dedi. Baban yüzünden bunları yaşıyoruz dedim kavga ettik yatağa tekme attı falan.
Ben de biraz daha kendime gelince kalkıp giyindim anneme geldim. Onu hiç beklemedim arkamdan arabayla yetişti ama binmedim. Annemlere gelince de yüzüm gözüm şişmişti zaten anladılar. Ki biraz da anlatmak için geldim. Bu zamana kadar o kadar içime attım ki her şeyi. Beni istemediklerini belli etmemek için elimden geleni yaptım rol yaptım aileme. Ama çok doldum artık dün dayanamadım gelip her şeyi anlattım. Eşim de burdaydı tabi. Babam da eşime her zaman çok iyi davranır iyi bir iletişimleri var. Aradaki dengeyi sen kurmalıydın ben kızımın üzülmesine izin veremem dedi. Biraz bir şeyler söyledi usulünce. Ama kurban olayı aklıma geldikçe bana ağlama krizleri geldi odaya gidip yine ağlamaya başladım istemsiz. Eşim geldi bebeğimiz olacak yapma hadi evimize gidelim falan dedi ama hiç içimden gelmedi. Güya bu sabah erkenden yola çıkıp tatile gidecektik. Eve gitmedim eşim yalnız gitti. Sinirden bir sürü şey yazdım cevap bile vermedi.
Çok uzun oldu biliyorum ama şöyle bir şey de oldu. Bütün sene boyunca hep onun akrabalarıyla iletişim halindeydik. Çünkü pandemi falan dinlemediler. Halası teyzesi sürekli gelelim gidelim modundaydık. Çalışıyorum ve gerçekten çok yorgun oluyorum ve birçok defa bu yüzden gitmek istemeyip eşimle tartıştığım halde yine de onu mahcup etmemeyim diye katılmaya çalıştım her şeye. Ki babası beni istemediğini gözüme soktuğu halde yine de sadece eşimle birlikte olmak şartıyla evlerine de gidiyorum. Buna rağmen dün eşim dedi ki beni aileme karşı mahcup ettin hep. Yahu bütün sene senin ailenle akrabalarınla geçti. Annem babam 65 yaş üstüydü gitmedim hiç. Akrabalarım da öyle. Zaten bi halam bi amcam var onlar da yaşlı diye gitmedim. Onun tarafı sürü gibi bir sürü akrabası var hep elimden geldiğince yorgun da olsam kızsam da eşimle kavga da etsek yine kalkıp gittim ya da davet ettim. Bana söylediği şey bu oldu. Ben de öyleyse bu bayram hiçbir akrabana gitmiyorum dedim. Zaten o kadar moralim bozuk ki bunu yaşadığım için ne bayram kaldı ne heves. Kendi akrabalarıma bile gitmek istemiyorum. Annemde yatmayı planlıyorum tüm gün.
Sizce ne yapayım? Eşim arar mı ya da gelir mi bilmiyorum ama daha abimlere de gitmedim. Kimseye bu durumu belli de etmek istemiyorum ama eşime de çok kırgınım. Bir şey olmamış gibi devam etmek de istemiyorum. Çok uzun oldu tekrardan kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. İyi bayramlar tekrardan.
Keşke önce kendiniz büyüyüp sonra çocuk yapsaydınız. Saçmasapan bir kapris yaptığınız, ailenize anlatmanıza değinmek bile istemiyorum. Hoş 9 ay bile böyle geçmez ama umarım sırf hamilesiniz diye böylesinizdir. O da bu şımarıklığın bahanesi olamaz ama yine hormonlar falan insan bir sebep arıyor şu hareketlerinize. Eğer genel karakteriniz böyleyse Allah eşinizin yardımcısı olsun.
Sorunuza cevap veriyorum abartıyorsunuz. Kayınpederin nasıl davrandığını niye bu kadar umursuyorsunuz ki? Ben kayınpederimle bayramdan bayrama konuşurum. Beni istemeyen biri olsaydı da takmazdım kafama. Kendinize de eşinize de bayramı, kurbanı zehir etmişsiniz. Yazık değil mi eşinize? Ayrıca suçu hormonlara atmayın. Hormonların etkisinde biraz hassas oluyoruz doğru ama böyle tepki verecek kadar değil. Adam size mesafeliyse siz de öyle davranın bitti gitti. Dünyanın en önemli meseleseymiş gibi davranıp eşinizi de kendinizi de üzmeyin.
Okurken bunaldım gerçekten çocuk musunuz?? Yani Allah bilir de ne kestiginiz kurbanın manası kalmış ne bayramın. Önce kalp kırmamayi,kin tutmamayi öğrenin.. Allah ıslah etsin eşinize çok üzüldüm Allah sabır versin.
Eşine neden üzülüyorsun ki eşinin babası karısını insan yerine koymuyor gelin yerine koyup kızın suratına bakmıyor da eşimi haklı oluyor. Azcık basiretli adam olsaydı eşini ailesine kabul ettirirdi üstünü kapatmazdı. Kurban olayına gelince haklısınız ona bişiy demiyorum. Ama yazık kıza hamileymiş birde belki bu olayı abartmış da olabilir ama kp yaptığı(gelinin kabul etmemesi)terbiyesizliktir. Eşide bir o kadar haksızdır. İstemeyede bilir ama saygı göstermeliydi oğluna. Bir bayramda olsun bir selamını alır insanın en azından bak torunuda olacak birde çok yazık
Eşine neden üzülüyorsun ki eşinin babası karısını insan yerine koymuyor gelin yerine koyup kızın suratına bakmıyor da eşimi haklı oluyor. Azcık basiretli adam olsaydı eşini ailesine kabul ettirirdi üstünü kapatmazdı. Kurban olayına gelince haklısınız ona bişiy demiyorum. Ama yazık kıza hamileymiş birde belki bu olayı abartmış da olabilir ama kp yaptığı(gelinin kabul etmemesi)terbiyesizliktir. Eşide bir o kadar haksızdır.
Ben konu sahibinin aşırı takıntılı olduğunu düşünüyorum. Burda da eşi alttan aldıkça saçmalamış haksız bı tarafı varsa bile eşinin,konu sahibi kendini zorla haksız duruma düşürmüş. Bu da olgun olmadığı için işte.
Eşine neden üzülüyorsun ki eşinin babası karısını insan yerine koymuyor gelin yerine koyup kızın suratına bakmıyor da eşimi haklı oluyor. Azcık basiretli adam olsaydı eşini ailesine kabul ettirirdi üstünü kapatmazdı. Kurban olayına gelince haklısınız ona bişiy demiyorum. Ama yazık kıza hamileymiş birde belki bu olayı abartmış da olabilir ama kp yaptığı(gelinin kabul etmemesi)terbiyesizliktir. Eşide bir o kadar haksızdır.
Benim yorumum da buna benzer olduğu için yazıyorum. Eşi ne yapmışta haksız? Zorla nasıl kabul ettirebilir? Babasını dinlese hiç evlenmezdi. Adam babasıyla konuşmasın mı? Eşine üzüldüm çünkü bir ömür böyle kaprisli bir karakteri çekmek zorunda, Allah yardımcısı olsun
Hepsini okudum 1- ben dün çiğ et doğradım inşallah bir şey olmaz 2- onca gerginlik yaşanıyor aileniz dahil oluyor falan ama eşiniz ertesi gün birlikte gideceğiniz tatile kendi mi gidiyor eğer doğru anladıysam kp den daha mühim meseleleriniz var bence 3- çok sinir olmuşsunuz ama yanlış konuda patlama gösterdiğiniz için haksız görünüyorsunuz dışardan, hani bu mesele aileye gidip her şeyi anlatacak gün boyu ağlayacak ne onun ne kendinin akraba ziyaretine çıkamayacak kadar büyük bir mesele değil, Allah kabul etsin kurbanınızı ama şöyle düşünün eşiniz kendi istediği ihtiyaç sahibi birine verdi(babasının önerisi) siz kendi istediğiniz birine verdiniz(babanız muhtara sorduğunda söylenen kişi) oldu bitti, ertesi gün gerekli ziyaretleri yapıp sonra da tatilinize gidip kafa dinleyecektiniz ne güzel. Kp sizi siz de onu sevmek zorunda değilsiniz ki, bizzat size karşı bi hakareti tepkisi vs.oldu mu bu zamana kadar? Olmadıysa yalnızca yok sayılmış olmaya bu kadar üzülmek yerine siz de onu yok sayın olsun bitsin.
Bence siz eşinizin ailesine dolmuşsunuz. Bu konuya bu derece abartılı tepki vermenizin nedeni bundan. Ya eş ailesine gitmeyi gelmeyi kesin, ya da terapi alın çünkü bu insanlar sizin hayatınızda hep olacak. Sinir olmamayı, lafı sokmayı, gerektiği yerde hayır öyle olmayacak demeyi öğrenmeniz lazım. Bunun içinde sinirlerinizin çelik gibi olması gerek.
Bu adam sizi istemiyorsa bakın yaptıklarına böyle tepkiler vererek kendi huzurunuzu kaçırıyorsunuz. Hem kestiğiniz kurbandan oldunuz, hem tatilinizden. Oysa şimdi eşinizle tatilde kahve yudumluyor keyif çatıyor olacaktınız. Siz bu adamın söylediklerine takarsanız en sonunda sizi boşatır. İstediğini de yapmış olur. Akıllı olun.
Ayrıca eşiniz de babasına hayır biz başka yerlere vereceğiz diyebilirdi ama o kurban adamın da kurbanı. Size zaten vermek istediğiniz yerlere verin diye et verilmiş, kocanız da hakkını babasının dediği yerlere vermiş oldu.
Çok fazla büyütmemeniz gereken olaylar bunlar. Hayatı kendinize zehir edersiniz yapmayın.
Size cöp gibi davranan insanin evine neden gidiyorsunuz. Icten ice sinirlenmek yerine net olmayi deneyin. Esinizin bayramini da zehir etmissiniz. Herseye katlandim diye kendinizi teselli etmeyin. Kendisine saygi duymayan insana kimse saygi duymaz. Siz böyle devam ederseniz bir sene sonra evlilik diye birsey kalmaz ortada. Hormonlarin etkisi ile sinirleriniz bosalmis olabilir, ama bundan sonra böyle davranmamaya dikkat edin. Herkesin bayrami etkilenmis oldu sinir oldugunuz kisi haric farkindamisiniz?
Kimin dediği yere verilmesinin ne önemi var ki. Mühim olan ihtiyacı olan yere gitmesi değil mi? Siz kayınpedere dolmuşsunuz ve bu saçma olaydan çıkarmışsınız..Yine de tepkilerinizi aşırı buldum bağıra bağıra ağlamalar, yolda arabaya binmemeler. Eşiniz takip etmiş o kadar arabayla yaz dizisi kahramanımısınız yahu..Hamileyim hormonlar falan filan da bana saçma geliyor üzgünüm..Bu tepkilerle haklıysanız bile haksız olursunuz..Eşinizle keyifle tatil yapabileceğiniz zaman da böyle mutsuz mutsuz oturursunuz..
