Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Olayın tamamı falso zaten de bir de karışmasını istemediğiniz kurbanı adamın evine getirmişsiniz. Umarım şakadır bu konu. Bir yerlerde böyle takıntılı düşünen huysuz insanların yaşadığını bilmek canımı sıkıyor.
Öncelikle herkese hayırlı bayramlar. Dün yaşadığım şeyi anlatıp fikrinizi almak istiyorum. Tatil planı yapıyorduk ama Kurban kesmeyip tatile gidersek içimiz rahat etmezdi. Makul bir fiyata küçük baş kesmeye karar verdik. Çünkü arabamızı yeniledik ve biraz maddi anlamda sıkıştık. Tatili de daha yakın bir yerde 2-3 gün kafa dinleyecek şekilde ayarladık. Bu da kestiğimiz ilk kurban olacaktı. Zaten yeni evliyiz 5 gün sonra 1yıl olacak.
hep hayalimdi bir gün kurban kesersem gerçekten ihtiyacı olan insanları araştırıp onlara vermek istiyordum. Bunu eşimle de defalarca konuştuk o da mantıklı buluyordu. İkimizin de çevresinde öyle çok ihtiyacı olan insanlar yok. Varsa da ailelerimiz zaten kestiği kurbandan onlara da veriyor. Herkesin sevabı kendine tabi biz de versek olurdu ama ben hep böyle hayal etmiştim. Kurban kesmeye karar verince de eşime defalarca sordum vermek istediğin aklına gelen birileri var mı diye. O da yok dedi. Öyleyse babam muhtara sorsun ihtiyacı olan birkaç aileye veririz dedim tamam dedi. Bayramdan bir gün önce annesine gittiğinde babası eti kime vereceksiniz diye sormuş. Eşim de muhtara soracağız demiş. Babası da birkaç kişi söylemiş bunlara ver diye. Şimdi bunda aslında kötü bir şey yok diye düşünebilirsiniz. Ama babasıyla hiçbir iletişimim yok ve sebebi de beni istemiyor olması. İsmimi bildiğinden bile emin değilim. Bana çöp muamelesi yapıyor. Asla beni insan yerine koymuyor. Haliyle antipati uyandırdı ben de. İstemiyorum işimize karışmasını. Benim de abim yengem kurban kesiyor ama annem babam asla sormaz kime vereceksiniz diye. Hatta yurtdışındaki abim de babama vekalet veriyor kurbanı burda kesiliyor. Ama kime vereceğine kendisi karar verip babama söylüyo şu kişilere verir misin diye. Sonuçta herkes kendi parasıyla kesiyor kimsenin karışmaması gerektiğini düşünüyorum. Kaldı ki beni insan yerine koymuyorsun bizim kestiğimiz kurbana neden karışıyorsun. İnsan olsan zaten ben lafını bile etmem ama bunda bile beni insan yerine koymayıp oğluna soruyor vereceğin bir yer var mı diye. Benim vereceğim bir yer olup olmaması umrunda bile değil.
eşim de bana şu kişilerin durumu kötüymüş onlara versek sorun olur mu dedi. Ben de tabi ki verelim benim zaten verecek yerim yoktu muhtara soracaktık dedim. Sonra o kişileri babasının söylediğini duyunca sinir oldum işte. Evet doğru değil kurban üzerinden böyle düşünmek ama gerçekten nefret ediyorum babasından. Bana olan tavrından dolayı kabul edemiyorum hiçbir şeyi. Neyse kabul etmiyorum dedim. Babanın söylediği hiçbir şeyi kabul etmiyorum. Kendi kestiği kurbandan versin biz başkalarına verelim dedim. Onun sevabı ayrı bizim ki ayrı dedi ki haklı ama yine de istemiyorum. Neyse üzülme istediğin gibi olsun dedi. Ertesi gün kurbanı kestirdik annesine geldik. Çünkü benim annemler yoktu ve hamile olduğum için çiğ et ellememem gerekiyor. Mecbur parçalanması için onlara geldik. Tabi ki babası etleri sahiplendi hemen parçaladı falan. Yine oğluna verecek bir yerin yok dimi diye sordu. Ben çöpüm çünkü. Eşim de iki parça bana ayır bir dedi ( benim birilerine vermem için) Annesi de eşime Senin vereceğin bir yer varsa hepsini ver dedi ama babası hiç oralı olmadı. Bize iki parça verdiler gerisi orda kaldı dağıtacaklardı biz eve gittik. Eşime dedim ki onları da bırak ben istemiyorum. Çünkü çok zoruma gitti.
Eve geldik onları dolaba koyup beni bırakıp gitti. Babasının kestiği kurbanı alması gerekiyordu bir yerden. Abartıyorsun diyeceksiniz ama tüm gün ağladım çünkü sinir oldum. Eşim de geldi hiç umursamadı beni. Tv açıp keyfine baktı. Ki annemle abimle anlaşmıştık. Onların işi erken bitiyor çünkü. Bir iki akrabaya birlikte gidecektik. Eşimin tarafı daha kalabalık ve işleri geç bitiyormuş diye onları akşama ziyaret edecektik. Abim aradı ağlıyordum açamadım. Babam aradı onu açtım çok belli etmeden biz yetişemeyeceğiz siz gidin dedim. Yüzüm gözüm o kadar şişti ki gidecek durumda değildim zaten. Eşim birkaç defa geldi hazırlan diye ama gitmedim. Ve bu defa da gidemediğim için daha çok moralim bozuldu. Evet belki çok basit bir şey ama hormonların etkisi mi bilmiyorum daha çok ağlamak geldi içimden. Bildiğiniz elim ayağım titredi sinir krizi geçirdim herhalde. Bağıra bağıra ağladım ama kendime engel olamadım çok kötüydüm. Sonra o da sinirlendi bana salak salak tepkiler veriyorsun gerizekalı gibi ağlacağına hazırlansaydın falan dedi. Baban yüzünden bunları yaşıyoruz dedim kavga ettik yatağa tekme attı falan.
Ben de biraz daha kendime gelince kalkıp giyindim anneme geldim. Onu hiç beklemedim arkamdan arabayla yetişti ama binmedim. Annemlere gelince de yüzüm gözüm şişmişti zaten anladılar. Ki biraz da anlatmak için geldim. Bu zamana kadar o kadar içime attım ki her şeyi. Beni istemediklerini belli etmemek için elimden geleni yaptım rol yaptım aileme. Ama çok doldum artık dün dayanamadım gelip her şeyi anlattım. Eşim de burdaydı tabi. Babam da eşime her zaman çok iyi davranır iyi bir iletişimleri var. Aradaki dengeyi sen kurmalıydın ben kızımın üzülmesine izin veremem dedi. Biraz bir şeyler söyledi usulünce. Ama kurban olayı aklıma geldikçe bana ağlama krizleri geldi odaya gidip yine ağlamaya başladım istemsiz. Eşim geldi bebeğimiz olacak yapma hadi evimize gidelim falan dedi ama hiç içimden gelmedi. Güya bu sabah erkenden yola çıkıp tatile gidecektik. Eve gitmedim eşim yalnız gitti. Sinirden bir sürü şey yazdım cevap bile vermedi.
Çok uzun oldu biliyorum ama şöyle bir şey de oldu. Bütün sene boyunca hep onun akrabalarıyla iletişim halindeydik. Çünkü pandemi falan dinlemediler. Halası teyzesi sürekli gelelim gidelim modundaydık. Çalışıyorum ve gerçekten çok yorgun oluyorum ve birçok defa bu yüzden gitmek istemeyip eşimle tartıştığım halde yine de onu mahcup etmemeyim diye katılmaya çalıştım her şeye. Ki babası beni istemediğini gözüme soktuğu halde yine de sadece eşimle birlikte olmak şartıyla evlerine de gidiyorum. Buna rağmen dün eşim dedi ki beni aileme karşı mahcup ettin hep. Yahu bütün sene senin ailenle akrabalarınla geçti. Annem babam 65 yaş üstüydü gitmedim hiç. Akrabalarım da öyle. Zaten bi halam bi amcam var onlar da yaşlı diye gitmedim. Onun tarafı sürü gibi bir sürü akrabası var hep elimden geldiğince yorgun da olsam kızsam da eşimle kavga da etsek yine kalkıp gittim ya da davet ettim. Bana söylediği şey bu oldu. Ben de öyleyse bu bayram hiçbir akrabana gitmiyorum dedim. Zaten o kadar moralim bozuk ki bunu yaşadığım için ne bayram kaldı ne heves. Kendi akrabalarıma bile gitmek istemiyorum. Annemde yatmayı planlıyorum tüm gün.
Sizce ne yapayım? Eşim arar mı ya da gelir mi bilmiyorum ama daha abimlere de gitmedim. Kimseye bu durumu belli de etmek istemiyorum ama eşime de çok kırgınım. Bir şey olmamış gibi devam etmek de istemiyorum. Çok uzun oldu tekrardan kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. İyi bayramlar tekrardan.
Bu arada asla karışmalarını istemiyorsanız, eti onların evine götürmeyecektiniz. Ya kendiniz halledecektiniz, ya kasaba verecektiniz yada dediğim gibi kuruma bağışlayacaktınız.
Benden kaynaklı olsa eşimin hiçbir yakınıyla iletişim kuramazdım diye düşünüyorum. Hepsiyle iletişim var, kayınvalidemle de onun fazla ısrarcı olmasından dolayı rahatsızlık duyduğum şeyler olsa da iletişimimiz gayet iyi. Kayınpederin huyu böyle olsa herkesle böyle olurdu. Gözlemlediğim kadarıyla insan seçiyor. İşine gelene iyi beğenmediğine böyle davranıyor. Başından beri beni ve ailemi de beğenmedi anlaşılan.
Sorunlarınızı düz yoldan halledin ; Ne kendinize ne de eşinize dünyayı dar etmeyin Alın kayınpederinizi karşınıza , durum bu bana neden böyle davranıyorsun deyin ve cevaplarını dinleyin, belki siz de farkında olmadan onu incitecek bir şeyler yapmışsınızdır, bir de onu dinleyin böyle kura kura ağlayacağınıza. İlaveten küçük bir tavsiye bayram gibi özel günlerde aile draması yaratmamaya özen gösterin, bu kavgalar, küslükler başka şekillere döner sonra, oturup ağlayarak değil iletişim kurarak sorunları çözmeye çalışın.
Öncelikle herkese hayırlı bayramlar. Dün yaşadığım şeyi anlatıp fikrinizi almak istiyorum. Tatil planı yapıyorduk ama Kurban kesmeyip tatile gidersek içimiz rahat etmezdi. Makul bir fiyata küçük baş kesmeye karar verdik. Çünkü arabamızı yeniledik ve biraz maddi anlamda sıkıştık. Tatili de daha yakın bir yerde 2-3 gün kafa dinleyecek şekilde ayarladık. Bu da kestiğimiz ilk kurban olacaktı. Zaten yeni evliyiz 5 gün sonra 1yıl olacak.
hep hayalimdi bir gün kurban kesersem gerçekten ihtiyacı olan insanları araştırıp onlara vermek istiyordum. Bunu eşimle de defalarca konuştuk o da mantıklı buluyordu. İkimizin de çevresinde öyle çok ihtiyacı olan insanlar yok. Varsa da ailelerimiz zaten kestiği kurbandan onlara da veriyor. Herkesin sevabı kendine tabi biz de versek olurdu ama ben hep böyle hayal etmiştim. Kurban kesmeye karar verince de eşime defalarca sordum vermek istediğin aklına gelen birileri var mı diye. O da yok dedi. Öyleyse babam muhtara sorsun ihtiyacı olan birkaç aileye veririz dedim tamam dedi. Bayramdan bir gün önce annesine gittiğinde babası eti kime vereceksiniz diye sormuş. Eşim de muhtara soracağız demiş. Babası da birkaç kişi söylemiş bunlara ver diye. Şimdi bunda aslında kötü bir şey yok diye düşünebilirsiniz. Ama babasıyla hiçbir iletişimim yok ve sebebi de beni istemiyor olması. İsmimi bildiğinden bile emin değilim. Bana çöp muamelesi yapıyor. Asla beni insan yerine koymuyor. Haliyle antipati uyandırdı ben de. İstemiyorum işimize karışmasını. Benim de abim yengem kurban kesiyor ama annem babam asla sormaz kime vereceksiniz diye. Hatta yurtdışındaki abim de babama vekalet veriyor kurbanı burda kesiliyor. Ama kime vereceğine kendisi karar verip babama söylüyo şu kişilere verir misin diye. Sonuçta herkes kendi parasıyla kesiyor kimsenin karışmaması gerektiğini düşünüyorum. Kaldı ki beni insan yerine koymuyorsun bizim kestiğimiz kurbana neden karışıyorsun. İnsan olsan zaten ben lafını bile etmem ama bunda bile beni insan yerine koymayıp oğluna soruyor vereceğin bir yer var mı diye. Benim vereceğim bir yer olup olmaması umrunda bile değil.
eşim de bana şu kişilerin durumu kötüymüş onlara versek sorun olur mu dedi. Ben de tabi ki verelim benim zaten verecek yerim yoktu muhtara soracaktık dedim. Sonra o kişileri babasının söylediğini duyunca sinir oldum işte. Evet doğru değil kurban üzerinden böyle düşünmek ama gerçekten nefret ediyorum babasından. Bana olan tavrından dolayı kabul edemiyorum hiçbir şeyi. Neyse kabul etmiyorum dedim. Babanın söylediği hiçbir şeyi kabul etmiyorum. Kendi kestiği kurbandan versin biz başkalarına verelim dedim. Onun sevabı ayrı bizim ki ayrı dedi ki haklı ama yine de istemiyorum. Neyse üzülme istediğin gibi olsun dedi. Ertesi gün kurbanı kestirdik annesine geldik. Çünkü benim annemler yoktu ve hamile olduğum için çiğ et ellememem gerekiyor. Mecbur parçalanması için onlara geldik. Tabi ki babası etleri sahiplendi hemen parçaladı falan. Yine oğluna verecek bir yerin yok dimi diye sordu. Ben çöpüm çünkü. Eşim de iki parça bana ayır bir dedi ( benim birilerine vermem için) Annesi de eşime Senin vereceğin bir yer varsa hepsini ver dedi ama babası hiç oralı olmadı. Bize iki parça verdiler gerisi orda kaldı dağıtacaklardı biz eve gittik. Eşime dedim ki onları da bırak ben istemiyorum. Çünkü çok zoruma gitti.
Eve geldik onları dolaba koyup beni bırakıp gitti. Babasının kestiği kurbanı alması gerekiyordu bir yerden. Abartıyorsun diyeceksiniz ama tüm gün ağladım çünkü sinir oldum. Eşim de geldi hiç umursamadı beni. Tv açıp keyfine baktı. Ki annemle abimle anlaşmıştık. Onların işi erken bitiyor çünkü. Bir iki akrabaya birlikte gidecektik. Eşimin tarafı daha kalabalık ve işleri geç bitiyormuş diye onları akşama ziyaret edecektik. Abim aradı ağlıyordum açamadım. Babam aradı onu açtım çok belli etmeden biz yetişemeyeceğiz siz gidin dedim. Yüzüm gözüm o kadar şişti ki gidecek durumda değildim zaten. Eşim birkaç defa geldi hazırlan diye ama gitmedim. Ve bu defa da gidemediğim için daha çok moralim bozuldu. Evet belki çok basit bir şey ama hormonların etkisi mi bilmiyorum daha çok ağlamak geldi içimden. Bildiğiniz elim ayağım titredi sinir krizi geçirdim herhalde. Bağıra bağıra ağladım ama kendime engel olamadım çok kötüydüm. Sonra o da sinirlendi bana salak salak tepkiler veriyorsun gerizekalı gibi ağlacağına hazırlansaydın falan dedi. Baban yüzünden bunları yaşıyoruz dedim kavga ettik yatağa tekme attı falan.
Ben de biraz daha kendime gelince kalkıp giyindim anneme geldim. Onu hiç beklemedim arkamdan arabayla yetişti ama binmedim. Annemlere gelince de yüzüm gözüm şişmişti zaten anladılar. Ki biraz da anlatmak için geldim. Bu zamana kadar o kadar içime attım ki her şeyi. Beni istemediklerini belli etmemek için elimden geleni yaptım rol yaptım aileme. Ama çok doldum artık dün dayanamadım gelip her şeyi anlattım. Eşim de burdaydı tabi. Babam da eşime her zaman çok iyi davranır iyi bir iletişimleri var. Aradaki dengeyi sen kurmalıydın ben kızımın üzülmesine izin veremem dedi. Biraz bir şeyler söyledi usulünce. Ama kurban olayı aklıma geldikçe bana ağlama krizleri geldi odaya gidip yine ağlamaya başladım istemsiz. Eşim geldi bebeğimiz olacak yapma hadi evimize gidelim falan dedi ama hiç içimden gelmedi. Güya bu sabah erkenden yola çıkıp tatile gidecektik. Eve gitmedim eşim yalnız gitti. Sinirden bir sürü şey yazdım cevap bile vermedi.
Çok uzun oldu biliyorum ama şöyle bir şey de oldu. Bütün sene boyunca hep onun akrabalarıyla iletişim halindeydik. Çünkü pandemi falan dinlemediler. Halası teyzesi sürekli gelelim gidelim modundaydık. Çalışıyorum ve gerçekten çok yorgun oluyorum ve birçok defa bu yüzden gitmek istemeyip eşimle tartıştığım halde yine de onu mahcup etmemeyim diye katılmaya çalıştım her şeye. Ki babası beni istemediğini gözüme soktuğu halde yine de sadece eşimle birlikte olmak şartıyla evlerine de gidiyorum. Buna rağmen dün eşim dedi ki beni aileme karşı mahcup ettin hep. Yahu bütün sene senin ailenle akrabalarınla geçti. Annem babam 65 yaş üstüydü gitmedim hiç. Akrabalarım da öyle. Zaten bi halam bi amcam var onlar da yaşlı diye gitmedim. Onun tarafı sürü gibi bir sürü akrabası var hep elimden geldiğince yorgun da olsam kızsam da eşimle kavga da etsek yine kalkıp gittim ya da davet ettim. Bana söylediği şey bu oldu. Ben de öyleyse bu bayram hiçbir akrabana gitmiyorum dedim. Zaten o kadar moralim bozuk ki bunu yaşadığım için ne bayram kaldı ne heves. Kendi akrabalarıma bile gitmek istemiyorum. Annemde yatmayı planlıyorum tüm gün.
Sizce ne yapayım? Eşim arar mı ya da gelir mi bilmiyorum ama daha abimlere de gitmedim. Kimseye bu durumu belli de etmek istemiyorum ama eşime de çok kırgınım. Bir şey olmamış gibi devam etmek de istemiyorum. Çok uzun oldu tekrardan kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. İyi bayramlar tekrardan.
Bi hamile olarak söylüyorum ki bu hormonları da aşmış çok ama çok abartmışsınız. Eşinizi bu denli zorlarsanız, psikolojik olarak bu kadar üstüne giderseniz ileride haklı olduğunuz bir konu olduğunda da abarttığınızı ve haksız olduğunuzu düşünür ve kendinizden onu ruhen uzaklaştırırsınız. Bence eşiniz anlayışlı ve gayet alttan alıcı yaklamış herkes bunu yapamaz kıymetini bilin. Laçkalaştırmayın bu tarz meseleleri bence. Ve son olarak ailelere bu konuları lanse etmeyi hiç doğru bulmuyorum siz affetseniz de aileler bu tarz meseleleri unutmuyor ve eşinize karşı öfke besleyebilirler gereksiz yere. Bence bi an önce kendinize gelin.
Öncelikle herkese hayırlı bayramlar. Dün yaşadığım şeyi anlatıp fikrinizi almak istiyorum. Tatil planı yapıyorduk ama Kurban kesmeyip tatile gidersek içimiz rahat etmezdi. Makul bir fiyata küçük baş kesmeye karar verdik. Çünkü arabamızı yeniledik ve biraz maddi anlamda sıkıştık. Tatili de daha yakın bir yerde 2-3 gün kafa dinleyecek şekilde ayarladık. Bu da kestiğimiz ilk kurban olacaktı. Zaten yeni evliyiz 5 gün sonra 1yıl olacak.
hep hayalimdi bir gün kurban kesersem gerçekten ihtiyacı olan insanları araştırıp onlara vermek istiyordum. Bunu eşimle de defalarca konuştuk o da mantıklı buluyordu. İkimizin de çevresinde öyle çok ihtiyacı olan insanlar yok. Varsa da ailelerimiz zaten kestiği kurbandan onlara da veriyor. Herkesin sevabı kendine tabi biz de versek olurdu ama ben hep böyle hayal etmiştim. Kurban kesmeye karar verince de eşime defalarca sordum vermek istediğin aklına gelen birileri var mı diye. O da yok dedi. Öyleyse babam muhtara sorsun ihtiyacı olan birkaç aileye veririz dedim tamam dedi. Bayramdan bir gün önce annesine gittiğinde babası eti kime vereceksiniz diye sormuş. Eşim de muhtara soracağız demiş. Babası da birkaç kişi söylemiş bunlara ver diye. Şimdi bunda aslında kötü bir şey yok diye düşünebilirsiniz. Ama babasıyla hiçbir iletişimim yok ve sebebi de beni istemiyor olması. İsmimi bildiğinden bile emin değilim. Bana çöp muamelesi yapıyor. Asla beni insan yerine koymuyor. Haliyle antipati uyandırdı ben de. İstemiyorum işimize karışmasını. Benim de abim yengem kurban kesiyor ama annem babam asla sormaz kime vereceksiniz diye. Hatta yurtdışındaki abim de babama vekalet veriyor kurbanı burda kesiliyor. Ama kime vereceğine kendisi karar verip babama söylüyo şu kişilere verir misin diye. Sonuçta herkes kendi parasıyla kesiyor kimsenin karışmaması gerektiğini düşünüyorum. Kaldı ki beni insan yerine koymuyorsun bizim kestiğimiz kurbana neden karışıyorsun. İnsan olsan zaten ben lafını bile etmem ama bunda bile beni insan yerine koymayıp oğluna soruyor vereceğin bir yer var mı diye. Benim vereceğim bir yer olup olmaması umrunda bile değil.
eşim de bana şu kişilerin durumu kötüymüş onlara versek sorun olur mu dedi. Ben de tabi ki verelim benim zaten verecek yerim yoktu muhtara soracaktık dedim. Sonra o kişileri babasının söylediğini duyunca sinir oldum işte. Evet doğru değil kurban üzerinden böyle düşünmek ama gerçekten nefret ediyorum babasından. Bana olan tavrından dolayı kabul edemiyorum hiçbir şeyi. Neyse kabul etmiyorum dedim. Babanın söylediği hiçbir şeyi kabul etmiyorum. Kendi kestiği kurbandan versin biz başkalarına verelim dedim. Onun sevabı ayrı bizim ki ayrı dedi ki haklı ama yine de istemiyorum. Neyse üzülme istediğin gibi olsun dedi. Ertesi gün kurbanı kestirdik annesine geldik. Çünkü benim annemler yoktu ve hamile olduğum için çiğ et ellememem gerekiyor. Mecbur parçalanması için onlara geldik. Tabi ki babası etleri sahiplendi hemen parçaladı falan. Yine oğluna verecek bir yerin yok dimi diye sordu. Ben çöpüm çünkü. Eşim de iki parça bana ayır bir dedi ( benim birilerine vermem için) Annesi de eşime Senin vereceğin bir yer varsa hepsini ver dedi ama babası hiç oralı olmadı. Bize iki parça verdiler gerisi orda kaldı dağıtacaklardı biz eve gittik. Eşime dedim ki onları da bırak ben istemiyorum. Çünkü çok zoruma gitti.
Eve geldik onları dolaba koyup beni bırakıp gitti. Babasının kestiği kurbanı alması gerekiyordu bir yerden. Abartıyorsun diyeceksiniz ama tüm gün ağladım çünkü sinir oldum. Eşim de geldi hiç umursamadı beni. Tv açıp keyfine baktı. Ki annemle abimle anlaşmıştık. Onların işi erken bitiyor çünkü. Bir iki akrabaya birlikte gidecektik. Eşimin tarafı daha kalabalık ve işleri geç bitiyormuş diye onları akşama ziyaret edecektik. Abim aradı ağlıyordum açamadım. Babam aradı onu açtım çok belli etmeden biz yetişemeyeceğiz siz gidin dedim. Yüzüm gözüm o kadar şişti ki gidecek durumda değildim zaten. Eşim birkaç defa geldi hazırlan diye ama gitmedim. Ve bu defa da gidemediğim için daha çok moralim bozuldu. Evet belki çok basit bir şey ama hormonların etkisi mi bilmiyorum daha çok ağlamak geldi içimden. Bildiğiniz elim ayağım titredi sinir krizi geçirdim herhalde. Bağıra bağıra ağladım ama kendime engel olamadım çok kötüydüm. Sonra o da sinirlendi bana salak salak tepkiler veriyorsun gerizekalı gibi ağlacağına hazırlansaydın falan dedi. Baban yüzünden bunları yaşıyoruz dedim kavga ettik yatağa tekme attı falan.
Ben de biraz daha kendime gelince kalkıp giyindim anneme geldim. Onu hiç beklemedim arkamdan arabayla yetişti ama binmedim. Annemlere gelince de yüzüm gözüm şişmişti zaten anladılar. Ki biraz da anlatmak için geldim. Bu zamana kadar o kadar içime attım ki her şeyi. Beni istemediklerini belli etmemek için elimden geleni yaptım rol yaptım aileme. Ama çok doldum artık dün dayanamadım gelip her şeyi anlattım. Eşim de burdaydı tabi. Babam da eşime her zaman çok iyi davranır iyi bir iletişimleri var. Aradaki dengeyi sen kurmalıydın ben kızımın üzülmesine izin veremem dedi. Biraz bir şeyler söyledi usulünce. Ama kurban olayı aklıma geldikçe bana ağlama krizleri geldi odaya gidip yine ağlamaya başladım istemsiz. Eşim geldi bebeğimiz olacak yapma hadi evimize gidelim falan dedi ama hiç içimden gelmedi. Güya bu sabah erkenden yola çıkıp tatile gidecektik. Eve gitmedim eşim yalnız gitti. Sinirden bir sürü şey yazdım cevap bile vermedi.
Çok uzun oldu biliyorum ama şöyle bir şey de oldu. Bütün sene boyunca hep onun akrabalarıyla iletişim halindeydik. Çünkü pandemi falan dinlemediler. Halası teyzesi sürekli gelelim gidelim modundaydık. Çalışıyorum ve gerçekten çok yorgun oluyorum ve birçok defa bu yüzden gitmek istemeyip eşimle tartıştığım halde yine de onu mahcup etmemeyim diye katılmaya çalıştım her şeye. Ki babası beni istemediğini gözüme soktuğu halde yine de sadece eşimle birlikte olmak şartıyla evlerine de gidiyorum. Buna rağmen dün eşim dedi ki beni aileme karşı mahcup ettin hep. Yahu bütün sene senin ailenle akrabalarınla geçti. Annem babam 65 yaş üstüydü gitmedim hiç. Akrabalarım da öyle. Zaten bi halam bi amcam var onlar da yaşlı diye gitmedim. Onun tarafı sürü gibi bir sürü akrabası var hep elimden geldiğince yorgun da olsam kızsam da eşimle kavga da etsek yine kalkıp gittim ya da davet ettim. Bana söylediği şey bu oldu. Ben de öyleyse bu bayram hiçbir akrabana gitmiyorum dedim. Zaten o kadar moralim bozuk ki bunu yaşadığım için ne bayram kaldı ne heves. Kendi akrabalarıma bile gitmek istemiyorum. Annemde yatmayı planlıyorum tüm gün.
Sizce ne yapayım? Eşim arar mı ya da gelir mi bilmiyorum ama daha abimlere de gitmedim. Kimseye bu durumu belli de etmek istemiyorum ama eşime de çok kırgınım. Bir şey olmamış gibi devam etmek de istemiyorum. Çok uzun oldu tekrardan kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. İyi bayramlar tekrardan.
Bakın sizinde yanlışlarınız çok, kurban işini abartmasaydiniz keşke ,bizde de dün kurban kesildi 3 parça istediğim kişilere ayırdım diğerini eşim ve ailesi durumu iyi olmayanlara verdi , ben hiç takmadım ( sizinki hormonlardan olabilir) sende boşverip eşinle tatile çıkıp keyfinize baksaydiniz, bizde sizin gibi anlaştık eşimle dün kurbanı hallettik bugün tatile çıkacağız, ama ben sizin gibi yapsaydım bugün eşimde bende bayram günü kan ağlıyor olacaktik, bir de şunu diyeyim eş ailesine her zaman evet demeyin, gitmek istemiyorsanız zorla gitmeyin aksi taktirde içinizde birikir ve böyle özel günleriniz mahvolur, şimdi eşiniz gelirse onu affedin ve tatile çıkın, geçmiş konuları da açmayın, Esinizin babasını da görmezden gelin o size değer vermiyorsa sizde öyle davranın
Öncelikle herkese hayırlı bayramlar. Dün yaşadığım şeyi anlatıp fikrinizi almak istiyorum. Tatil planı yapıyorduk ama Kurban kesmeyip tatile gidersek içimiz rahat etmezdi. Makul bir fiyata küçük baş kesmeye karar verdik. Çünkü arabamızı yeniledik ve biraz maddi anlamda sıkıştık. Tatili de daha yakın bir yerde 2-3 gün kafa dinleyecek şekilde ayarladık. Bu da kestiğimiz ilk kurban olacaktı. Zaten yeni evliyiz 5 gün sonra 1yıl olacak.
hep hayalimdi bir gün kurban kesersem gerçekten ihtiyacı olan insanları araştırıp onlara vermek istiyordum. Bunu eşimle de defalarca konuştuk o da mantıklı buluyordu. İkimizin de çevresinde öyle çok ihtiyacı olan insanlar yok. Varsa da ailelerimiz zaten kestiği kurbandan onlara da veriyor. Herkesin sevabı kendine tabi biz de versek olurdu ama ben hep böyle hayal etmiştim. Kurban kesmeye karar verince de eşime defalarca sordum vermek istediğin aklına gelen birileri var mı diye. O da yok dedi. Öyleyse babam muhtara sorsun ihtiyacı olan birkaç aileye veririz dedim tamam dedi. Bayramdan bir gün önce annesine gittiğinde babası eti kime vereceksiniz diye sormuş. Eşim de muhtara soracağız demiş. Babası da birkaç kişi söylemiş bunlara ver diye. Şimdi bunda aslında kötü bir şey yok diye düşünebilirsiniz. Ama babasıyla hiçbir iletişimim yok ve sebebi de beni istemiyor olması. İsmimi bildiğinden bile emin değilim. Bana çöp muamelesi yapıyor. Asla beni insan yerine koymuyor. Haliyle antipati uyandırdı ben de. İstemiyorum işimize karışmasını. Benim de abim yengem kurban kesiyor ama annem babam asla sormaz kime vereceksiniz diye. Hatta yurtdışındaki abim de babama vekalet veriyor kurbanı burda kesiliyor. Ama kime vereceğine kendisi karar verip babama söylüyo şu kişilere verir misin diye. Sonuçta herkes kendi parasıyla kesiyor kimsenin karışmaması gerektiğini düşünüyorum. Kaldı ki beni insan yerine koymuyorsun bizim kestiğimiz kurbana neden karışıyorsun. İnsan olsan zaten ben lafını bile etmem ama bunda bile beni insan yerine koymayıp oğluna soruyor vereceğin bir yer var mı diye. Benim vereceğim bir yer olup olmaması umrunda bile değil.
eşim de bana şu kişilerin durumu kötüymüş onlara versek sorun olur mu dedi. Ben de tabi ki verelim benim zaten verecek yerim yoktu muhtara soracaktık dedim. Sonra o kişileri babasının söylediğini duyunca sinir oldum işte. Evet doğru değil kurban üzerinden böyle düşünmek ama gerçekten nefret ediyorum babasından. Bana olan tavrından dolayı kabul edemiyorum hiçbir şeyi. Neyse kabul etmiyorum dedim. Babanın söylediği hiçbir şeyi kabul etmiyorum. Kendi kestiği kurbandan versin biz başkalarına verelim dedim. Onun sevabı ayrı bizim ki ayrı dedi ki haklı ama yine de istemiyorum. Neyse üzülme istediğin gibi olsun dedi. Ertesi gün kurbanı kestirdik annesine geldik. Çünkü benim annemler yoktu ve hamile olduğum için çiğ et ellememem gerekiyor. Mecbur parçalanması için onlara geldik. Tabi ki babası etleri sahiplendi hemen parçaladı falan. Yine oğluna verecek bir yerin yok dimi diye sordu. Ben çöpüm çünkü. Eşim de iki parça bana ayır bir dedi ( benim birilerine vermem için) Annesi de eşime Senin vereceğin bir yer varsa hepsini ver dedi ama babası hiç oralı olmadı. Bize iki parça verdiler gerisi orda kaldı dağıtacaklardı biz eve gittik. Eşime dedim ki onları da bırak ben istemiyorum. Çünkü çok zoruma gitti.
Eve geldik onları dolaba koyup beni bırakıp gitti. Babasının kestiği kurbanı alması gerekiyordu bir yerden. Abartıyorsun diyeceksiniz ama tüm gün ağladım çünkü sinir oldum. Eşim de geldi hiç umursamadı beni. Tv açıp keyfine baktı. Ki annemle abimle anlaşmıştık. Onların işi erken bitiyor çünkü. Bir iki akrabaya birlikte gidecektik. Eşimin tarafı daha kalabalık ve işleri geç bitiyormuş diye onları akşama ziyaret edecektik. Abim aradı ağlıyordum açamadım. Babam aradı onu açtım çok belli etmeden biz yetişemeyeceğiz siz gidin dedim. Yüzüm gözüm o kadar şişti ki gidecek durumda değildim zaten. Eşim birkaç defa geldi hazırlan diye ama gitmedim. Ve bu defa da gidemediğim için daha çok moralim bozuldu. Evet belki çok basit bir şey ama hormonların etkisi mi bilmiyorum daha çok ağlamak geldi içimden. Bildiğiniz elim ayağım titredi sinir krizi geçirdim herhalde. Bağıra bağıra ağladım ama kendime engel olamadım çok kötüydüm. Sonra o da sinirlendi bana salak salak tepkiler veriyorsun gerizekalı gibi ağlacağına hazırlansaydın falan dedi. Baban yüzünden bunları yaşıyoruz dedim kavga ettik yatağa tekme attı falan.
Ben de biraz daha kendime gelince kalkıp giyindim anneme geldim. Onu hiç beklemedim arkamdan arabayla yetişti ama binmedim. Annemlere gelince de yüzüm gözüm şişmişti zaten anladılar. Ki biraz da anlatmak için geldim. Bu zamana kadar o kadar içime attım ki her şeyi. Beni istemediklerini belli etmemek için elimden geleni yaptım rol yaptım aileme. Ama çok doldum artık dün dayanamadım gelip her şeyi anlattım. Eşim de burdaydı tabi. Babam da eşime her zaman çok iyi davranır iyi bir iletişimleri var. Aradaki dengeyi sen kurmalıydın ben kızımın üzülmesine izin veremem dedi. Biraz bir şeyler söyledi usulünce. Ama kurban olayı aklıma geldikçe bana ağlama krizleri geldi odaya gidip yine ağlamaya başladım istemsiz. Eşim geldi bebeğimiz olacak yapma hadi evimize gidelim falan dedi ama hiç içimden gelmedi. Güya bu sabah erkenden yola çıkıp tatile gidecektik. Eve gitmedim eşim yalnız gitti. Sinirden bir sürü şey yazdım cevap bile vermedi.
Çok uzun oldu biliyorum ama şöyle bir şey de oldu. Bütün sene boyunca hep onun akrabalarıyla iletişim halindeydik. Çünkü pandemi falan dinlemediler. Halası teyzesi sürekli gelelim gidelim modundaydık. Çalışıyorum ve gerçekten çok yorgun oluyorum ve birçok defa bu yüzden gitmek istemeyip eşimle tartıştığım halde yine de onu mahcup etmemeyim diye katılmaya çalıştım her şeye. Ki babası beni istemediğini gözüme soktuğu halde yine de sadece eşimle birlikte olmak şartıyla evlerine de gidiyorum. Buna rağmen dün eşim dedi ki beni aileme karşı mahcup ettin hep. Yahu bütün sene senin ailenle akrabalarınla geçti. Annem babam 65 yaş üstüydü gitmedim hiç. Akrabalarım da öyle. Zaten bi halam bi amcam var onlar da yaşlı diye gitmedim. Onun tarafı sürü gibi bir sürü akrabası var hep elimden geldiğince yorgun da olsam kızsam da eşimle kavga da etsek yine kalkıp gittim ya da davet ettim. Bana söylediği şey bu oldu. Ben de öyleyse bu bayram hiçbir akrabana gitmiyorum dedim. Zaten o kadar moralim bozuk ki bunu yaşadığım için ne bayram kaldı ne heves. Kendi akrabalarıma bile gitmek istemiyorum. Annemde yatmayı planlıyorum tüm gün.
Sizce ne yapayım? Eşim arar mı ya da gelir mi bilmiyorum ama daha abimlere de gitmedim. Kimseye bu durumu belli de etmek istemiyorum ama eşime de çok kırgınım. Bir şey olmamış gibi devam etmek de istemiyorum. Çok uzun oldu tekrardan kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. İyi bayramlar tekrardan.
İyi bayramlar canim.Üzülme lütfen,kayinpederini onun sana olan tavrindan dolayi sevmediğin için söyledigi batmış,ne söylerse de batacak.Gayet normal.Artik torun geliyor onun da artik bir büyük olarak senin onlarin gelini olduğunu kabullenip tavrini degistirmesi gerek.Ama malesef bu forumda da gördüğümüz gibi kayinvalide kayinpeder vakalarina bakarsak sadece gençler hata yapmiyor hatta burdaki sorunlara bakarsak gelinler daha olgun geliyor bana.Aslında siz gençsiniz bilmezsiniz diye o daha çok çevreye hakim diye tavsiye vermiş.Sadece sizin hataniz orda parçalatmaniz ve esinle önceden verilecek yerlerimiz var diye muhtari karıştırmadan söylemenizdi.Atiyorum 6-7 tane durumu iyi olmayan aileye ulastik onlara verecegiz derdiniz onlar da bisey diyemezdi.Önceden plan yapmaniz gerekirdi gafil avlanmissiniz sadece..Eşinle güzelce konus.Babasinin ortamda siz yokmus gibi sizi yoksayar tavirlarinin sizi üzdüğü icin artik dayanamadiginizi söyleyin.O zaman sizi anlayacaktır.Güzelce konuşun,inan hersey çözümlenecek.Ameller niyetlere göredir kime verirseniz verin niyetiniz belli,Allah kabul edecektir.Bir dahakine ihtiyac sahiplerini onceden tespit edip keser kesmez verirsiniz bu yüzden tadinizi kaçırmayın.Bir elini yüzünü yika esinle de konus canim,hala gitme imkaniniz varsa hemen tatilinize de gidin
Valla boşuna takıyorsun sende onun babasına çöp muamelesi yap gitsin, bir selamdan fazlasını yapma , hiç oralı olma bırak o çatlasın kendini de eşini de yıpratma, eşine de neye üzüldüğünü açıkça söyle erkekler aile ile ilgili herşeyi başka şeylere yoruyor yoksa
Keşke okumasaydim dediğim konulardan biri . "ben " merkezli birisiniz . Haklı bile olsanız bu tavriniz onu bile yok ediyor . Bu kadar detay şart mıydı bilemedim
Sizin kurbanın butun sevabı gitti cöp oldu. Kpnın karısmasını istemiyosan onun evine goturmeseydin, evde esin tek basına yapabilirdi. Ayrıca insanlar birbirine sorar kime pay vereceksin diye karismak degil bu bence cok normal.hem daha fazla kisiye pay vermis olursun. Istemiyosan vermezsin, sirf o dedi diye vermek zorunda degilsin. Kpden nefret ediyo olabilirsin, diger zamanlarda yine nefret et ama bu olaya duygularını karistirman cok yanlıs. Sanki adam etleri kendi yemek icin istiyo. Bayramı cok guzel zehir etmissin kendine
Oooff nicki bile fiyasko.. Bahtsizlik abidesi Ya gerçekten bazi insanlar lutfen ruhlarini tedavi edip sonra hamile kalsın . Hayir zaten iyi deiller bir de hamileyim ben hormonlarim kan agliyor bahanesiyle iyice cekilmez oluyorlar.. Adamin et verelim dedigi aileler belki yol gozluyolardir 2 lokma et gelsin de pisirelim diye. Ama kiyamam bizimki BANANE YAAA BEN VERCEMMMMM modunda. Yuru git Allah askina yaa.
Şımarmışsınız sonra geri vites yapmamak için iyice şımarmışsınız. Kp’yi sevmemekte haklı olabilirsiniz ama tepkileriniz 16 yaşında gibi. Ağlamaktan sinir krizleri geçirmek falan ben tahammül edemezdim.
Ben kimsenin işime karışmasını istemem. Bu yüzden her işimi kendim hallederim. Siz hem et parçalatma işini yaptırıp hem de karışmasınlar istemişsiniz. Bunun için, işi akrabaya değil parasıyla yabancıya yaptıracaktınız ya da hayır kurumlarına bağışlayabilirdiniz. Eşiniz yine anlayışlıymış.
Ben inanmadım ortada bir şey yokken kp in böyle davrandığına.Düğün arefesinde falan konu sahibi ve ailesiyle ilgili bir durum oldu belki ya da adam evlenmelerini istemiyordu bunu da söylemiştir zaten eğer öyleyse. Eşi sevdikten sonra kp de ortalığı karıştırmadıktan sonra sevse ne sevmese ne,huzur bozmuyorsa bu kadar umursanmamalı.
Ya açıkçası ben de şaşirdim çünkü ne kavga gürültülü evliliklerde bile gelin damat ne ise artık bi yerden sonra kayınvalide kayınpeder ile konuşuyo. Hani insani bi durum bi yerden sonra. İnan çevremde daha beter problemlileri gördüm birbirlerini sevmeseler de özel günlerde bayramda formaliteden konuşurlar. Tamamen yok sayılmak çok çok büyük bir kavganinn eseri olabilir, ya da birinde ciddi bir psikolojik sorun var anlayamadim gerçekten
kendini de eşini de yıpratma, eşine de neye üzüldüğünü açıkça söyle erkekler aile ile ilgili herşeyi başka şeylere yoruyor yoksa
Keşke okumasaydim dediğim konulardan biri . "ben " merkezli birisiniz . Haklı bile olsanız bu tavriniz onu bile yok ediyor . Bu kadar detay şart mıydı bilemedim 
