Hanımlar selam,
Ben 1 buçuk yıllık evliyim. Eşimle sevgililik, nişanlılık dönemim oldu. O dönemlerde de ara ara hep kendini dış dünyaya kapatır gibi olurdu. Yani bir film açar saatlerce izler, uzuuun süre kitap okurdu tabi ben çok farkında değildim çünkü buluşmalar genelde dışarıda olurdu.
Ama ailesine girdiğimde aile üyelerinin de birbiriyle çok sohbet etmediğini gördüm lakin biz tam tersi aileydik sürekli iletişim halinde olan, bir şeyler paylaşan, film izlerken bile genelde konuşan.
Eşimde bazen yanımda suskun olurdu ama haftada 1 görüştüğümüzden çok takmadım çünkü ona konuşmayı ve paylaşım yapmayı çok sevdiğimi söylemiştim o da buna alışacağını söylemişti bende gerçekten alışır sandım.
Misal haftada 4 gün iletişim iyiyse 2 gün tv ye gömülür oldu. Bir hafta iletişim kesik kesik giderken bir hafta çok iyi gidiyor gibi çalkantılı bir durum. Sorun mu var dediğim de olmadığını sadece durup bir şeyler izlemek istediğini söylüyor. Ama ben bu duruma çok üzülüyorum. O dönemlerinde iletişim kurmaya kalktığımda ya sınırlı cümleler kullanıyor ya da kafasının sistigini belli eden hareketler yapıyor. Ben ise sadece o konuşmak istediğinde konuşmak istemiyorum. Her zaman iletişimin ve paylaşimin olmasını gerektiğini düşünüyorum.
Hangimiz anormaliz? Ona nasıl ulaşabilirim?
Nasıl daha iyi iletişimde kalabiliriz tavsiyelerinizi duymak istiyorum.
Terapist demeyin çünkü gitmez önermiştim. Ona bu ailede bu şekilde gördüğü için bu durum çok normal geliyor. İki aile uyesiyle bu durumu paylaştığımda daha önce de böyle olduğunu evdeki iletisimsizlik sonucunun bu durum olduğunu aile uyelerinin hepsinin böyle olduğunu söylediler ve gördüğüm üzere evet öyle
bana bir çare. Sende umursama falan deyin ya da alıştırmak için ne yapabilirim vs vs
boyle bakıyorum
