Peki sizce bebekle beraber annemde kalmam mantıklı olur mu? Tedavim tamamlanana kadar.Bu kaçış değil, destek almak. Siz kendi evinizde bebeğinizle birlikte yaşamaya devam edeceksiniz, tedavinizde devam ederken anne olmaya alışacaksınız.
Asıl bebeğinizi 1 sene bırakmak kaçış, sonra ne olacak? Onun sonu var mı?
Peki sizce bebekle beraber annemde kalmam mantıklı olur mu? Tedavim tamamlanana kadarTedavinize bebekle devam etmek ve tamamlamanız gerek. O bebek size ait hayatınızda daima var olacak.
Bebeğin annenizin evinde tek kalmasından çok daha iyi bir seçenek ama eşiniz ne olacak? Eşinizin babalık hakkını düşünmek zorundasınız.Peki sizce bebekle beraber annemde kalmam mantıklı olur mu? Tedavim tamamlanana kadar.
Ben bebekle yalnız kalmaktan korkuyorum. Bazen ağlayınca susturamıyorum ve ağlaması benim ruh halimi daha kötü etkiliyor. Annem bana gelirse sürekli kalmaz, günün belli bir bölümünde gelir sonra gider evine. Geceleri kalmaz mesela. Ama ben annemin yanında kalırsam sürekli yan yana olmuş oluyoruz, daha güvende hissediyorumBebeğin annenizin evinde tek kalmasından çok daha iyi bir seçenek ama eşiniz ne olacak? Eşinizin babalık hakkını düşünmek zorundasınız?
Anneniz size gelse hem kendi evinizde daha rahat olmaz mısınız?
Eşiniz geceleri destek olamaz mı?Ben bebekle yalnız kalmaktan korkuyorum. Bazen ağlayınca susturamıyorum ve ağlaması benim ruh halimi daha kötü etkiliyor. Annem bana gelirse sürekli kalmaz, günün belli bir bölümünde gelir sonra gider evine. Geceleri kalmaz mesela. Ama ben annemin yanında kalırsam sürekli yan yana olmuş oluyoruz, daha güvende hissediyorum
Eşim çok panik bir insan. Şu an bebeği tutmaya bile cesaret edemiyor çok küçük olduğu için. Ayrıca vardiyalı çalışıyor.Eşiniz geceleri destek olamaz mı?
Annem sürekli bizde kalmaz. Günün belli zamanlarında gelip gider. Ben kendimi yalnız hissederim, bebek ağlar susturamam hastalığım daha kötü olur diye korkuyorumNiye annenizi alıp size götürmüyorsunuz?
Annenizde kalırsanız eşiniz size eşlik edecek mi nasıl olacakAnnem sürekli bizde kalmaz. Günün belli zamanlarında gelip gider. Ben kendimi yalnız hissederim, bebek ağlar susturamam hastalığım daha kötü olur diye korkuyorum
Ben diğerleri gibi düşünmüyorum.eğer bakacak durumda değilseniz anneniz bir süre ilgilenebilir. Herkes farklı geçiriyor bu dönemi kşms kendisi ile kıyaslamamalı diye düşünüyorum. Zaten çok minikler bu dönemde karnı doysa huzurlu olsa uyusa yetiyor onlara. Sizde kısa dönemde azcık da olsa toparlanırsınız. Sonra da eviniz gelip desteğe devam etsin anneniz. Bence mümkünse bu sürede sizin toparlanırken, annenizin sizin evinizde bakması daha doğru olur ancak mümkün değilse gündüzleri mutlaka gidip onunla zaman geçirirsiniz. Kimin ne dediğin önemi yok önemli olan anne iyi ise bebek iyidir.Merhaba arkadaşlar. Ben doğum sonrası depresyonu çok ağır yaşadım ve hala yaşıyorum maalesef. Psikiyatriye gittim ve şu an ilaç tedavisi alıyorum. Emzirmeyi bebeğim 10 günlükken bırakmak zorunda kaldım. Anneme yakın oturuyorum. Annemde kalıyorum 20 gündür. Dün çıldıracak noktaya geldim artık bebeğin ağlamasına tahammül edemediğimden. Yeter artık bıktım usandım canımdan bezdim gibi laflar ettim. Çok agresif davrandım. Annem de ver bebek 1 sene kadar benimle kalsın her gün gel gör ilgilen ama biraz ben büyüteyim sen de bu arada tedavini tamamla diyor. Annem abimle yaşıyor, babamla yıllar önce boşandılar. Zaten doğum yaptığım günden beri annem ilgilendi çocuğumla. Çok alıştı ona. Şimdi ben kararsızım. Annemin dediği gibi mi yapsam. Bebeğe kendi evimde kendim bakmaya kalksam iyileşme sürecim daha zor geçecek onu biliyorum. Psikiyatrist de aynı şeyi söyledi. Şu dönemde evine gidip bebeğe yalnız bakmayı düşünme dedi. Öfkemi ve negatif duygularımı kontrol edemiyorum ben bu dönemde. Eşime de bahsettim annemin önerisinden. Pek sıcak bakmadı ama karşı da çıkmadı. Kararı bana bırakıyor gibi.
Akşam uğruyor, sabah da işe gitmeden uğruyor bebeği görmeye. Şmdilik böyle.Annenizde kalırsanız eşiniz size eşlik edecek mi nasıl olacak
Çocuk çok büyük sorumluluk isteyen biseymıs dimi ?Akşam uğruyor, sabah da işe gitmeden uğruyor bebeği görmeye. Şmdilik böyle.
Siz hep birlikte kalın bebek orada değl daha iyi olurMerhaba arkadaşlar. Ben doğum sonrası depresyonu çok ağır yaşadım ve hala yaşıyorum maalesef. Psikiyatriye gittim ve şu an ilaç tedavisi alıyorum. Emzirmeyi bebeğim 10 günlükken bırakmak zorunda kaldım. Anneme yakın oturuyorum. Annemde kalıyorum 20 gündür. Dün çıldıracak noktaya geldim artık bebeğin ağlamasına tahammül edemediğimden. Yeter artık bıktım usandım canımdan bezdim gibi laflar ettim. Çok agresif davrandım. Annem de ver bebek 1 sene kadar benimle kalsın her gün gel gör ilgilen ama biraz ben büyüteyim sen de bu arada tedavini tamamla diyor. Annem abimle yaşıyor, babamla yıllar önce boşandılar. Zaten doğum yaptığım günden beri annem ilgilendi çocuğumla. Çok alıştı ona. Şimdi ben kararsızım. Annemin dediği gibi mi yapsam. Bebeğe kendi evimde kendim bakmaya kalksam iyileşme sürecim daha zor geçecek onu biliyorum. Psikiyatrist de aynı şeyi söyledi. Şu dönemde evine gidip bebeğe yalnız bakmayı düşünme dedi. Öfkemi ve negatif duygularımı kontrol edemiyorum ben bu dönemde. Eşime de bahsettim annemin önerisinden. Pek sıcak bakmadı ama karşı da çıkmadı. Kararı bana bırakıyor gibi.
1 yıl sonra ağlaması bitmiyor dertleri büyüdükçe büyüyor. Sizin bu durumla başa çıkmanız gerekiyor. Keşke hazır olmadan bir bebeğin sorumlulugunu almasını öğrenmeden ebeveyn olmasak. Üzüldüm bebeğiniz adına. Anne gibisi varmı? Annenin sevfkati sevgisi olmadan yanında hissetmeden hem babadan hem anneden ayrı zevkine birakilirmi? Görün tedavinizi yok ben bebeğe dayanamıyorum kötü şekilde davranabilir diyorsanız verin annenize ozamn.Merhaba arkadaşlar. Ben doğum sonrası depresyonu çok ağır yaşadım ve hala yaşıyorum maalesef. Psikiyatriye gittim ve şu an ilaç tedavisi alıyorum. Emzirmeyi bebeğim 10 günlükken bırakmak zorunda kaldım. Anneme yakın oturuyorum. Annemde kalıyorum 20 gündür. Dün çıldıracak noktaya geldim artık bebeğin ağlamasına tahammül edemediğimden. Yeter artık bıktım usandım canımdan bezdim gibi laflar ettim. Çok agresif davrandım. Annem de ver bebek 1 sene kadar benimle kalsın her gün gel gör ilgilen ama biraz ben büyüteyim sen de bu arada tedavini tamamla diyor. Annem abimle yaşıyor, babamla yıllar önce boşandılar. Zaten doğum yaptığım günden beri annem ilgilendi çocuğumla. Çok alıştı ona. Şimdi ben kararsızım. Annemin dediği gibi mi yapsam. Bebeğe kendi evimde kendim bakmaya kalksam iyileşme sürecim daha zor geçecek onu biliyorum. Psikiyatrist de aynı şeyi söyledi. Şu dönemde evine gidip bebeğe yalnız bakmayı düşünme dedi. Öfkemi ve negatif duygularımı kontrol edemiyorum ben bu dönemde. Eşime de bahsettim annemin önerisinden. Pek sıcak bakmadı ama karşı da çıkmadı. Kararı bana bırakıyor gibi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?