Bebeğimi kaybettim içim acıyor ...


Canım başın sağ olsun. Acılarımız aynı, ben de 36 haftalık hamileyken oğlumu kaybettim. Hiç bir problem yoktu, her şey gayet normal gidiyordu. Kontrole gittiğimde bebeğimin kalp atışlarını duyamadılar. Detaylı ultrasona gönderdi doktorum, orada doktor 10-12 saat bile olmamış öleli dedi. Zaten akşam yatarken hareketlerini hissetmiştim. İlk gebeliğim olduğu için çok özeniyordum herşeyine. Tüm sonuçları, tüm ultrason görüntülerini, NST sonuçlarını her şeyini saklıyordum oğlumun. Tüm sonuçlarla başka doktorlara da gittim hepsinin dediği aynı " Sebepsiz bebek ölümü". Rabbim böyle yazmış kaderimizi, yapacak bir şey yok. Rabbim onları melek olarak yaratmayı seçmiş ve bizleri de o meleklerin annesi olarak seçmiş.

Ben bebeğimi 8 Eylül'de kaybettim. 3 ay boyunca sürekli ağladım. Son 6 haftadır psikolojik terapi görüyorum ve 15 gündür iyiyim çok şükür. İyi geldi psikolog. İlaç kullanmıyorum kesinlikle, ben ilaca karşıyım çünkü. Ben de çok korktum astım olacağım diye çünkü annem astım hastası benim. Stres, üzüntü de astım sebeplerinden biri. Sana tavsiyem en yakın zamanda psikolojik destek al. Başka türlü atlatamıyorsun, yani ben atlatamadım. Çalışıyorsan eğer doğum izninin bitmesini bekleme, dikişlerin geçince çalışmaya başla, aklını oyalarsın. Çalışmıyorsa eğer kendine bir meşgale bul. Her sabah yürüyüşe çık, belediyenin kurslarına katıl. Hem yeni insanlar tanırsın (senin yaşadıklarını bilmeyecekleri için sana acıyarak da bakmayacaklar ) hem de aklın başka şeylerle oyalanır. Bir de bol bol dua et. Rabbim'den başka hiç kimse bize yardımcı olamaz. O'dur bize sabır veren, O'dur bize dayanma gücü veren.

Biliyorum çok zor, çok acı, insan yaşarken ölüymüş gibi hissediyor kendini ama geçecek. Daha doğrusu alışacaksın bu acıyla yaşamaya ve maalesef alışmak zorundasın. Kendin için, ailen için, seni seven insanlar için ve en önemlisi doğacak bebeklerin için bunu yapmak zorundasın.

Aslında evlatlarımızı melek olarak yaratarak ve bizleri de onların annesi olarak seçerek Rabbim bizi mükafatlandırdı. Bunun için ne kadar şükretsek azdır. Düşünsene ebedi hayatta yavrularımızla birlikte olacağız inşallah cennette. Cennetteki tek çocuk, bizim meleklerimiz olacak. Demek ki meleklerimizi çok sevmişiz ki Rabbim onları ebedi hayatta birlikte olalım diye bizden aldı. Böyle düşün arkadaşım. 3 günlük hayat gelip, geçici. Ebedi hayatta birlikte olmak saha güzel değil mi?
 

Bu yazıyı her okuduğumda ağlarım, ama içim de rahatlar...

BEBEĞİ DOĞUMDA ÖLEN BİR ANNENİN BEBEĞİ BİR
GÜN RÜYASINA GİRER VE ANNESİNE BUNLARI
SÖYLER ...
Merhaba anneciğim...oluşumuma ,gelişimime ve gidişime
karar veren cenabı allah beni ve arkadaşlarımı
cennet bahçelerinde yaşatıyor. Ben de arkadaşlarım da en güzel cennet elbiselerini giyor en güzel
nimetlerden tadıyoruz sadece anne sütünün......
Tadını bilmiyoruz. Burada huriler var beni ve
arkadaşlarımı çok seviyorlar hatta hep bizi
emzirmek istiyorlar ama biz annelerimizi,sizleri
bekliyoruz sonra huriler ne kadar talihli olduğunuzu söylüyorlar. Ben seni, senin karnımda
varlığımı öğrendiğin andan sonraki gibi yeterince
tanımadan bilmeden çok ama çok seviyorum
sadece özlemiyorum çünkü hüzne ya da acıya
sebep olacak hiçbir şeyi hissettirmiyor rabbimiz.
Hem dünyada nefes alıp veren ya da dünyaya gelemeden anne rahminin içinde ruhu buraya
alınan hiçbir arkadaşımız acının ne olduğunu
bilmiyor nasıl rahminize düşerken acı çekmediysek
buralara çağrılırken de acı çekmedik aksine
buralara gelmek için hepimiz çok istekliydik bu
isteği yine allah vermişti. Hem acı ya günahlara kefaret olsun diye ya da kişinin makamı yükselsin
diye çektirilirmiş ama anneciğim bizim hiç
günahımız olmadı hani vildan deniyor ya bize yani
cennet çocukları bizim makama da ihtiyacımız yok
ki.hz.ibrahim sizi anlatıyor bize dünyada
doktorların sizi bizim adımıza bilgilendirmesi gibi bi şey bu,ve ekliyor''size öğreteceklerimi kıyamet
koptuğunda sakın unutmayın annelerinizi almadan
hiç biriniz cennete girmeyin.çünkü onlar sizler
yanlarından alınınca çok üzüldüler onları o kutlu
günde sevindirin..''.anneciğim üzüntünün ne
olduğunu bilmiyorum ama hissedemediğimize göre iyi bir şey olmamalı,ben şanslı bir bebeğim ve sen
de şanslı bir annesin çünkü milyonlarca beden
varken ben sana sen bana seçilmiştin.ve şimdi
herkesin gelmeye çalıştığı yerde seni bekliyorum
ve herkesin hesap korkusuyla titrediği günde
kundaktaki halimle kucağına verilicem bana kavuşmanın mutluluğuyla hesabın sana nasıl
geldiini hissetmeyeceksin yine ben sana ortalığın
kavrulduğu o sıcak günde cennetten buz gibi sular
getiricem ve rabbime ayrılığımla üzülen anne ve
babamı müsade et bugün sevindireyim diyeceğim
ve bizim bir istediğimizi iki etmeyen allah, bizi en büyük sevgiyle seven, sana sadece sevgisinin ve
şefketinin en küçük zerresini veren allah tebessüm
ederek ne yapmak istediğimi soracak ben de senin
ellerinden tutup cennete getiricem, sizin için burada
hazırlıklar yapıyor hz. Ibrahimin her söylediğini
aklıma kazıyorum.biz burada tekrar bir aile olunca başka insanlar sana çok özenecek çünkü ebedi
hayatınızda ebeden hanenizi şenlendirecek ve hiç
büyümeyecek olan bir yavrun var ben varım...sen
şimdi hamilelere ya da yaşayan akranlarıma
özenerek bakıyorsun oysaki onlar en fazla on sene
daha sevimli olcaklar sonra ergenlik sıkıntıları başlayacak ya da başka problemlemler daha da
büyüdüklerinde kendi hayatları olacak bekledikleri
istedikleri gibi vakit geçiremeyecek anneleri belki
annelerini çok üzecek onlar kötü şeyler yapacaklar
ya da başkalarının kötülüklerinden etkilenecekler
ama ben hiç büyümeyeceğim seni hiiiiiç üzmeyeceğim.anneciğim benim olduğum yer çok
güzel lütfen benim için üzülme hem kendini
suçluyormuşsun bana olanlar için halbuki benim
varlığıma da yokluğuma da karar veren bir kudret
var o bizim için her zaman iyi olanı seçer ama bazı
şeyler görünürde o an için iyidir bazı şeyler o an için kötü ancak sonrası için o an göremediğimiz
akıbeti için iyidir.anneciğim bizim ayrılığımızda
böyle inan sonradan anlayacaksın ikimizin de
seçilmiş olduğunu,anne benim için sahip olduğun
her şeyi düşünmeden feda edebileceğini biliyorum
bana olanlar senin suçun değildi hem sen benim annemsin allahın kulusun senin de benim de asıl
sahibimiz o ,sen onun sana verdiği şefkat ve
sevgiyle bağlısın bana inan ki o ikimize de
zulmetmedi sadece sabret lütfen isyan etme ve
lütfen gücünü aşan şeyler için kendini suçlama ben
seni tanıyor, biliyorum mahşer günü milyonlarca insan içinde seni bulacam ve seni kendimle cennete
getirene kadar ağlayıp feryad edeceğim.senden
isteğim işimi zorlaştırmam büyük günahlardan
uzak durman ve farz olanları yerine getirmen
çünkü şefaat hakkımı aşan günahlara sahip
olursanız ben de üzülücem ...yanında olsaydım bana her şeyi sen öğretecektin anneciğim lütfen
bana üzüntünün ne olduğunu öğretme şefaatimi
aşan günahlardan uzak dur olur mu? hastaneden
eli boş döndüğünüz günü hatırlıyorsun değil mi
aynı şeyleri bana yaşatma anneciğim cennetteki
evime sizsiz dönmek istemiyorum...şefaatimi aşmasından korktuğum günahlardan biri de
kaderimden kendini sorumlu tutmak oysaki
gidişim hem senin hem de benim kaderimdi ve
lütfen kadere isyan etme çünkü ikimiz içinde en
hayırlısı en iyisi buydu.allah sana ve bana
zulmetmedi anneciğim...
 
Saol canım seninde başın saolsun senin gibi düşünmesem daha kötü olurdum herhalde şimdi bile cok hastayım düşünmeden edemiyorum herkesin bebeği doğumhanede ağlarken benimki ağlamadı doğduktan sonraki hali aynı benim bebekliğime benziyordu benim Dr umda ya sabah ya da gece ölmüş dedi doğumdan önce sonra psikologla görüştürdüler hastanede ama faydası olmadı daha sonra bi kere daha gittim bi ilaç yazdı ama kullanamadım hala uykularım kaçıyor zorluk çekiyorum bebeğim geliyor gözümün önüne
 
Ca
canım bende okudum onu ve cok mutlu oldum Allah ım sabır versin hepimize
 

Ben ilaç kullanmıyorum. Ayrıca normal terapi de almıyorum. Bizim yaşadığımız travma olduğu için farklı bir yöntem uygulanmalı bizde. EMDR tekniği kullanılmalı. Normal terapi tabii ki iyi gelmez. Bu yöntemle yaşadığımız travmayı yani bebegimizin ani ölümünü normal bir anı olarak işleniyor beynimize. İnan gerçekten de çok işe yarıyor. Şu an oğlum aklıma geldiğinde sadece sevgi ve huzur hissediyorum. Nefesimin kesilmesi, hızlı kalp carpintilarim geçti çok şükür. Sadece yeni doğan görmeye cesaretim yok daha... Bir de ikinci defa hamile kalirsam korkularımı atlatmam lazım... Şimdi onun üzerinde çalışıyoruz...
 
 
Canım benim ne kimseyi göresim ne de evden cıkasım gelio sadece büyük boşluktayım biraz daha kendimi toparlarsam inş gitmek istiyorum bende
 
Merhabalar acaba burda mısınız öncelikle başınız sağolsun... Ben buralarda mesaj yazarken bir konudan bahsediyordum ama mesajı yazdım ama maalesef koca bir sayfa çöpe gitti. Forum güncelleme varmış... Beni birazcık dinler misiniz? Sebepsiz kısırlık, Erken doğum, Anne karnında bebek ölümleri düşükler, ve hayatımızın geri kalanı patik ataklar depresyon isteksizlik aklınıza ne geliyorsa hepsinin ortak başı Ümmü sübyan. Olduğunu biliyor muydunuz? Tesadüf değil di sanırım ben öylesine bir Dini radyo dinlemeye başladım hocamla orda başladım dinlemeye... Lütfen benim size tğerki isterseniz benim yıllardır aradığım sorunumu çözen altın bulmuş gibi sevindiren hocamı tavsiye edeceğim
 
15 ekim de ben de kanamadan dolayı kalbi durduğu için kürtaj oldum. Çom zorlandım hala atlatmış sayılmam. Tesellim hamile kalabildiğim. Sonrasında daha zor durumda olanları duydum ve çok şükrettim. Emin ol daha zor durumda doğumuna bir gün kala bebeğini kaybedenler var doğumdan sonra kaybedenler var. Üzülme demek kolay yaşayan bilir seni anlayabiliyorum ama atlatacaksın sen de. İnşallah tekrar hamile kalabiliriz.
 
Ümmü sübyanı ben de biliyorum canım. Benim anneannemde varmış. 3 bebeğini kaybetmiş biri 6 biri 8 biri 9 aylık hamileyken ölmüş. Sonra bir hocaya gitmiş, hoca ona sübyan muskası yapmış ve bebeklerinin hepsi yaşamış. Bebek doğduktan sonra da muskayi bebeğe takiyormussun. Annem anlattı bana da...öncelikle tüm tıbbi yöntemleri denemek istiyorum. Eğer birşey çıkmazsa benim de iyi bir hoca bulmam gerekiyor Anneannemin başına gelmese inanmazdim ben de herhalde...
 
Senin de başın sağolsun arkadaşım. Büyük olsun küçük olsun evlat, evlat işte. Ben kimyasal gebelik geçirdiğimde bile ne kadar uzulmustum bebeğim düştü diye... Tabii 36 haftalık bebeğimi kaybetmenin acısı tarifsiz... Rabbim onları melek olarak yaratmış. Senin bebeğin kaç haftalikti?
 
 
Benimki de 9+5 ti çok istiyorduk 3 senelik evliyim ben ilk olunca çok hayal kuruyorsun fakat nasio olmadı Allah isteye herkese nasip etsin canım benim. Sen hissetmişsin de. İnşalllah bu sınamalardan da yüzümüzün akıyla çıkarız
 
Amin canım inşallah. Benim de ilk göz ağrımdı oğlum... Rabbim en hayırlı zamanda bizlere uzun ömürlü, sağlıklı ve hayırlı bebekler nasip etsin...
 
Sizlerden ricam ibrahim Hatipoğlu sabah Yasin TV akşam kanal tek 7 gibi ben neler duydum sadece bebeklerle alakalı olan bi mevzu değilmiş ben bizlere de aldım... Annem bir gün bana Allah Fatma anamıza komşu etsin diye nasıl ağladı.. Sizler takip ederek dinlerseniz bu endişeler korkular işlerimizin niye yolunda gitmediğini lütfen arkadaşlar bi kere bile olsa dinleyin neler duydum ben.. 6 yıllık evli çocuğu olmayan kadın diyor ki hocam 6 yıl olmadı neler denedik Ümmü sübyan duasını aldım 1 ay sonra kendimi hastanede buldum doktor hamilesin dedi şok oldum dedi. Aradığında 6 aylıktı karnında... Ve daha neler neler sizlerden ricam Ümmü sübyan neymiş aslını öğrenin... Kendiniz dinleyin kulaklatınız la duyun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…