Bebeğimi kıskanıyorum galiba ??

Bu arada çok özel değilse anneniz sizi biraktiktan sonra hiç gördünuz mü tekrar. Sizi kime bıraktı babaniza mi
 
İlk olarak Allah bağışlasın yavrunu. Bende ilk başlarda öyleydim birisi çocuğumu annem diye severse rahatsız oluyordum yaklaşık 4-5 ay sonra bu durum artık tuhafıma gitmedi birşey de demedim. Seninde öyle düşünmen normal daha yeni doğum yapmışsın birde içinde bir yara var böyle düşünmeni çok ormal buldum ama fazla üstünde durma hiç kimse bebeğini senden koparamaz sen bırakmadıkca lütfen üzülme bunun için
 
Annem beni 3 yaşımdayken terk etmiş, bu hep içimde bi yaradır. Daha 12 gün oldu doğum yapalı, fakat sürekli içimde bebeğimi kaybetme korkusu var? Lohusalık'tan mı, nedendir bilmiyorum... KV kızımı "Annem, Kızım!!" diye sevse, sanki çocuğu elimden alacaklar diye bi korkum var?? Sürekli çocuğumu benden koparacaklar diye korkuyorum, içimde yara olan "Annesizlik" böyle mi dışa vuruyor kendini, yoksa ben bebeğimi kıskanıyor muyum?

Kızlar, sizce normal mi?
Ben kendimden biraz korkmaya başladım?

Yoksa ben mi çok büyütüyorum?
Benim 2.oğlum Annem doğuma gelmişti sanki oğlumuda giderken götürecek gibi geliyordu çok komik geliyor şimdi bu düşünce bakalım kızımda ne hissedecem bu hormonlar neler yapıyor bize
 
doğumdan sonra bendede olmuştu bu tarz dugyular
zamanla azalıyor
dört aylık anneme bırakıp işe başladım
konuşmaya başladığında anneme anne diyecek diye çok korktum
ama canım oğlum hiç üzmedi annesini..
anne annesini dedesini teyzesini babasını da çok sevdi
ama hiç biri annesinin yerini tutamaz
beni görünce kucağıma atlaması
şimdi işten gelince herşeyi benimle yapmak istemesi çok güzel
aramızda çok güçlü bir bağ kurduğumu düşünüyorum
sizde korkmayın sakın bol bol sevin öpün onu çok sevdiğinizi söyleyin
ben oğluma o kadar çok söyledimki konuşmaya başladığında ilk sözcüklerinden biri seviyom olmuştu :)
şimdi sürekli annecim seni çok seviyorum diyip ellerimi öpüyor
ve asla onu terkettiğim duygusuna kapılmadı
işe gidebilirim bazen yanında olmayabilirim
ama onun arkasındayım bunu çok iyi biliyor
ve işten sonra kalan zamanım tamamen ona ait
bırakın sizinde bebeğinizi sevsinler öpsünler
öpünce bitmiyorki :)
aksine mutluluğunuz katlanır
bebeğiniz herkes tarafından sevildiğini hisseder
inanın onların birbirini sevmesi bebeğiniz büyüdüğünde sizide mutlu edecek
şuan çok küçük anlamıyor olabilir
ama zamanla anneanne babaanne sevgisi gelişmeye başlayacak
sizin yeriniz hep ayrı kalacak
bebeğinize en güzel sevgi sözcüklerini söyleyip kucaktan indirmeselerde
sizin bir bakışınız bir gülüşünüzün yerini tutamaz
anne bebek arasındaki bağ çok kutsaldır.
 
İlk olarak Allah bağışlasın yavrunu. Bende ilk başlarda öyleydim birisi çocuğumu annem diye severse rahatsız oluyordum yaklaşık 4-5 ay sonra bu durum artık tuhafıma gitmedi birşey de demedim. Seninde öyle düşünmen normal daha yeni doğum yapmışsın birde içinde bir yara var böyle düşünmeni çok ormal buldum ama fazla üstünde durma hiç kimse bebeğini senden koparamaz sen bırakmadıkca lütfen üzülme bunun için

En azından yalnız değilim, benim gibi bu yollardan geçenler de varmış. Bunu bilmek biraz daha rahatlatıyor içimi
 
doğumdan sonra bendede olmuştu bu tarz dugyular
zamanla azalıyor
dört aylık anneme bırakıp işe başladım
konuşmaya başladığında anneme anne diyecek diye çok korktum
ama canım oğlum hiç üzmedi annesini..
anne annesini dedesini teyzesini babasını da çok sevdi
ama hiç biri annesinin yerini tutamaz
beni görünce kucağıma atlaması
şimdi işten gelince herşeyi benimle yapmak istemesi çok güzel
aramızda çok güçlü bir bağ kurduğumu düşünüyorum
sizde korkmayın sakın bol bol sevin öpün onu çok sevdiğinizi söyleyin
ben oğluma o kadar çok söyledimki konuşmaya başladığında ilk sözcüklerinden biri seviyom olmuştu :)
şimdi sürekli annecim seni çok seviyorum diyip ellerimi öpüyor
ve asla onu terkettiğim duygusuna kapılmadı
işe gidebilirim bazen yanında olmayabilirim
ama onun arkasındayım bunu çok iyi biliyor
ve işten sonra kalan zamanım tamamen ona ait
bırakın sizinde bebeğinizi sevsinler öpsünler
öpünce bitmiyorki :)
aksine mutluluğunuz katlanır
bebeğiniz herkes tarafından sevildiğini hisseder
inanın onların birbirini sevmesi bebeğiniz büyüdüğünde sizide mutlu edecek
şuan çok küçük anlamıyor olabilir
ama zamanla anneanne babaanne sevgisi gelişmeye başlayacak
sizin yeriniz hep ayrı kalacak
bebeğinize en güzel sevgi sözcüklerini söyleyip kucaktan indirmeselerde
sizin bir bakışınız bir gülüşünüzün yerini tutamaz
anne bebek arasındaki bağ çok kutsaldır.

Buna ihtiyacım vardı gerçekten, çok rahatladım inanın:)
 
Yok canım değilsin merak etme ilk doğduğunda başında bekliyordum.Şimdi gece uyanmadan uyuyor 6 aylık ama ben yine on kere uyanıp bakıyorum.Hamileyken 6 aylık olunca odasında yatırcam derdim.Şimdi nerde en az 1 yaşında:)
Bende öyle diyordum şuan iki yaşında
 
doğumdan sonra bendede olmuştu bu tarz dugyular
zamanla azalıyor
dört aylık anneme bırakıp işe başladım
konuşmaya başladığında anneme anne diyecek diye çok korktum
ama canım oğlum hiç üzmedi annesini..
anne annesini dedesini teyzesini babasını da çok sevdi
ama hiç biri annesinin yerini tutamaz
beni görünce kucağıma atlaması
şimdi işten gelince herşeyi benimle yapmak istemesi çok güzel
aramızda çok güçlü bir bağ kurduğumu düşünüyorum
sizde korkmayın sakın bol bol sevin öpün onu çok sevdiğinizi söyleyin
ben oğluma o kadar çok söyledimki konuşmaya başladığında ilk sözcüklerinden biri seviyom olmuştu :)
şimdi sürekli annecim seni çok seviyorum diyip ellerimi öpüyor
ve asla onu terkettiğim duygusuna kapılmadı
işe gidebilirim bazen yanında olmayabilirim
ama onun arkasındayım bunu çok iyi biliyor
ve işten sonra kalan zamanım tamamen ona ait
bırakın sizinde bebeğinizi sevsinler öpsünler
öpünce bitmiyorki :)
aksine mutluluğunuz katlanır
bebeğiniz herkes tarafından sevildiğini hisseder
inanın onların birbirini sevmesi bebeğiniz büyüdüğünde sizide mutlu edecek
şuan çok küçük anlamıyor olabilir
ama zamanla anneanne babaanne sevgisi gelişmeye başlayacak
sizin yeriniz hep ayrı kalacak
bebeğinize en güzel sevgi sözcüklerini söyleyip kucaktan indirmeselerde
sizin bir bakışınız bir gülüşünüzün yerini tutamaz
anne bebek arasındaki bağ çok kutsaldır.
Çok güzel anlatmışsın Can'ım
 
Lohusalık kolay değil canım ayrıca kayınvalidem anneeeeemm dediği zaman bende hoşlanmıyorum onun annesi benim çünkü Lohusalık bitince biraz azalır ama çoğu kadın rahatsız olur bundan bence
 
Annem beni 3 yaşımdayken terk etmiş, bu hep içimde bi yaradır. Daha 12 gün oldu doğum yapalı, fakat sürekli içimde bebeğimi kaybetme korkusu var? Lohusalık'tan mı, nedendir bilmiyorum... KV kızımı "Annem, Kızım!!" diye sevse, sanki çocuğu elimden alacaklar diye bi korkum var?? Sürekli çocuğumu benden koparacaklar diye korkuyorum, içimde yara olan "Annesizlik" böyle mi dışa vuruyor kendini, yoksa ben bebeğimi kıskanıyor muyum?

Kızlar, sizce normal mi?
Ben kendimden biraz korkmaya başladım?

Yoksa ben mi çok büyütüyorum?
hamileyken aynı duyguları yaşadım, hormonal sanırım
 
Ya bu düşünceler bende sımdıden başladı . Helekı kv benim çocuğumu ANNEM dıye severse ortalık fena karışır. Zaten tahammül edemiyorum kendisine üzerine tuz biber olur artık. :(
 
Insaallah sağlıkla ,mutlulukla,sevgiyle büyütün bebeginizi.:nazar:
Lohusalik psikolojisi geçiyor zamanla merak etmeyin normal bi durum.
 
Annem beni 3 yaşımdayken terk etmiş, bu hep içimde bi yaradır. Daha 12 gün oldu doğum yapalı, fakat sürekli içimde bebeğimi kaybetme korkusu var? Lohusalık'tan mı, nedendir bilmiyorum... KV kızımı "Annem, Kızım!!" diye sevse, sanki çocuğu elimden alacaklar diye bi korkum var?? Sürekli çocuğumu benden koparacaklar diye korkuyorum, içimde yara olan "Annesizlik" böyle mi dışa vuruyor kendini, yoksa ben bebeğimi kıskanıyor muyum?

Kızlar, sizce normal mi?
Ben kendimden biraz korkmaya başladım?

Yoksa ben mi çok büyütüyorum?
Pozitif dusunmeye calisin. Kotu dusunceler kotuyu cekermis miknatis gibi..
 
Back
X