- Konu Sahibi hayallervehayatlarrr
-
- #181
Yo ortaklaşa doğurduğumdan beri kocam aktif hamileyken yattım işten geldi yemek yaptı evi topladı bebek gibi baktı ben sancı çekerken stressten kusuyordu eli ayağına dolaştı 9 ay boyunca beraberdik her seferinde aşkım bebeğim için çok zorlanıyorsun dedi doğuma girdi neler çektiğimi gördü 10 senede ilk defa ağlarken gördüm doğum sonrası destek yoktu beraber baktık uyuttu gazını aldı altını aldı hatta sen gece uyu ben beslerim dedi 1 haftadır uyuyorum 2.5 aylık oldu gece kalkıp bakıyor ben sadece sağıp yatıyorum erkeklerin de hormonları değişiyor zaten doğum sonrası da kolektif bi süreç zürefa doğurur ayaklanır ördek yumurtadan çıkar anne peşinde koşar insan bebeği bakıma muhtaçtır çünkü biz yavrularımızı koruruz bak 3000 yıl önceye onda da aynı. Bu sorumluluk sadece anneye ait değildir. Hem toplumsal hem dini hem günümüz şartları hem biyolojik olarak her şekilde bebek sorumluluğu ortak.Ortaklaşa falan değil kardeş.kadin 9 ay karnında taşıyor, 40 gün lohusa oluyor, 2 sene bebek memeye yapışık yaşıyor.erkek ne yapıyor? Seks yaparken farklı olarak içine boşalıyor.o da verilen bir emek değil zaten.hatta tam tersi.ne o bir gün kalkıyorsun karşında bir bebek.hiç âdil değil ama olay bu aslında objektif bakıldığı zaman.
Hayatında kaç kere normal ilşkin oldu acaba merak ediyorum kadın erkek rollerine girersek çıkamayız o zaman erkek çalışıp eve baksın hizmetçi tutsun bundan 200 sene önce köle falan tutuluyordu. Dünyanın en iyi şefleri erkek ona bakarsan ne yakışıklı erkeksi şefler var. Ben kocamı bebeğimle ilgileniyorken daha çok arzuluyorum beğeniyorum doğru adamı buldum diyorum valla sen hamile kalınca sana sahip çıkıp evlenecek erkekle bile beraber olmayan evli adamların mezesi olan bi kadınsın. Değer görmediğin için bunlar sana normal. Tam evlenilecek kadınsın aslında hiçbir şeye itiraz etmez maaşını verir kölesi olursun ah bi bulsanOnlarda da başka sıkıntılar var kardeşim.öyle kuzu gibi erkek olmaz.fazla yani.o dediğin tarzda erkekler tam bir libidokiller.şu sizin losyon muhabbeti de öyle.bir de hava atıyorsunuz ona şaşırdım.aşirı aşırı itici.erkek dediğin biraz rahat olur kadına göre.öyle ayrıntılarda boğulmaz.eee maden hep aynı şeyleri düşünüp, yapacaktık niye kadın erkek olduk? Zaten sürekli kadınlarla muhattap olunan işlerde çalışan erkeklerin durumu mâlum.
Eşiniz ne kadar da bencil. Evliliği oturtamamaniz onun bir tarafini kaldırıp size hayatta eşlik etmesinden halbuki. Sizin enerjinizi nesenizi emecek muhtemel klasik mutsuz cefakar türk annesine benzeyecek hedefi bu. Ha bu olunca da sizi ev işine çocuğa bogulmakla bakimsizliklanduclayip aldatacak. Allah korusun insan aşık olup evleniyor bı bakıyor öküzle evlenmiş cidden zor.Gerçekten öyle. Ama ben tamam deyip oturamıyorum sonu hep kavga gürültü evliliğimiz bitme durumuna geldi artık. Bir de biz daha evliliğimizi oturtmamışız spor diyorsun hala sen busun işte diyor artık kendimi gerçekten kötü hissetmeye başladım psikolojim bozuldu
Maalesef katılıyorum, adamın konuşmalarından belli çünküSizin enerjinizi nesenizi emecek muhtemel klasik mutsuz cefakar türk annesine benzeyecek hedefi bu.
Adamın kafasındaki kadın profili, erkeğinin lafını ikiletmeyen, söz dinleyen, hem evde hem dışarıda çalışan fakat of bile demeyen bir eş.Hayır sadece bu olsa keşke. Ben birşey isteyince onun canı isterse yapmak istiyor yoksa asla. Ben karşısında kıvranayım yok. Tartışma çıkınca da sen hayırdan anlamıyorsun kadın dediğin hayırdan anlar vs konuşur. Ben de bu konuşmalara karşılık verdiğim için suçlu olurum genelde..
bende evliyim ve en korktugum şeydir coxugumuz oldugunda sanki sadece benim cocugum gibi davranırsa ilgilenmezse benim basıma atarsa… sonucta ikinizin cocugu sen nasıl anneysen ve ilgileniyorsan oda ilgilenmek bakmak ZORUNDA. bizim klasik geri kafalı türk babaları, cocuga fazla sevgi vermemek ilgilenmemek sert davranmak ve herseyi annenin yapması gerekiyormus gibi annenin basına atmak. sporu gezmeyi geçtim yarın birgün hasta olsan birşey olsa allah korusun cocugun altını değiştirmekten bile aciz.Evleneli 1 yıl oldu ve plansız bir şekilde 1 çocuğumuz oldu şu an 2 aylık. Eşim çocuğumuzun altını hiç almaz üstünü giydirmez bunlar benim sorumluluğumda oldu nedense. Bir defasında annem eşime sen de öğren çocuğun altını birlikte alın şeklinde birşey söyledi eşim yok ben yapamam dedi.Ben de bebeğimiz küçük çekiniyordur düşüncesi ile kendisini zorlamadım birşey söylemedim bu konuda. Az önce yine geldi çocuğun altını alsana pis durmuyor dedi. Gel aşkım beraber alalım sen de öğren yavaş yavaş dedim. Birden eşim sinirlendi “yok artık, o kadar da değil, yardım ediyorum zaten sana, iyice saçmaladın” şeklinde konuşup gitti yanımdan sinirli sinirli. Ben de sinirlendim konuşmaya çalıştım bak birkaç ay sonra işe başlayacağım ayrıca spora başlamayı düşünüyorum bikaç saatliğine sana bırakmam gerekecek nasıl olacak dedim. Ayrıca yardım ediyorum dediğin şeyler senin görevin babasın ya sen ikimiz de sorumluyuz bişeylerden dedim. Sen de annesin al çocuğunun altını dedi yine gitti sinirli sinirli. Ama ben sindiremediğim için konuşmaya çalıştım çocuğumu babasına bırakıp aklım kalmadan bikaç saat işlerimi halletmek istiyorum diye. Daha beter oldu herşey ben anneymişim nasıl çocuğumu bırakıp spora gitmeyi düşünüyormuşum, o uygun bulmuyormuş daha erkenmiş, 6 ay bi olsunmuş sonra bakarmış duruma göre, zaten doğum kilolarımı vermişim hala neyin derdindeymişim sorun çıkarmaya yer arıyormuşum vs. Her bunları söylediğinde ben de susmadım tabi birbirimize girdik. En sonunda “bi annen söyler yap diye bi sen ne yapmaya çalışıyorsunuz siz” deyince delirdim. Çünkü annemle anlaşamadığını kafa yapısının uyuşmadığını söylüyor ve annemin böyle demesi zoruna gitti. Ben yapmıyorum yapmak istemiyorum yapmak istediğim zaman bakarız diyor. Bu konuşmaları kaldıramıyorum artık saten evliliğimiz çokta düzgün değil bişeyleri toparlamaya çalışıyoruz derken böyle saçma sapan konular büyüyor. Düzgünce deseki canım ben korkuyorum yapamam vs yine anlayacağım ama iyice abarttın saçmalama istersen filan deyince çıldırdım yoksa ben mi abartıyorum. Konuşmak istediğim çok şey var ama kafamı toplayıp yazacağım. Bu konuda ben mi abartmışım kendimi suçlu hissettirdi yine. Huzurumuzu ben bozuyormuşum..
haa birde ilerde artık siz cocugun herşeyine kendiniz kostugunuz icin yorgun düşüp iki gün kendine bakmazsanız böyle adamlar bundanda şikaet eder. eskisi gibi değilsin kendine bak biraz iyice saldın vsvs. bu anlattıgınız arkasındanda bu tarz cümleler geliyor maalesefbende evliyim ve en korktugum şeydir coxugumuz oldugunda sanki sadece benim cocugum gibi davranırsa ilgilenmezse benim basıma atarsa… sonucta ikinizin cocugu sen nasıl anneysen ve ilgileniyorsan oda ilgilenmek bakmak ZORUNDA. bizim klasik geri kafalı türk babaları, cocuga fazla sevgi vermemek ilgilenmemek sert davranmak ve herseyi annenin yapması gerekiyormus gibi annenin basına atmak. sporu gezmeyi geçtim yarın birgün hasta olsan birşey olsa allah korusun cocugun altını değiştirmekten bile aciz.
Adam zaten kendine köle arıyormuş nikahı basar basmaz gezme tozma işini bırakmış. Evlenmeden önce olan her şey göz boyamak için yapılmış. 4 ay boyunca rol kesmek bile fazla gelmiş ki adama hemen basmış nikahı.Evlilik öncesi 3-4 ay. Aynı yerde çalışıyorduk tanıyorduk birbirimizi ama sevgililik dediğim gibi. Sevgiliyken çok kavga etmedik etsekte konular büyük olmadığı için toparlanıyordu ve her gün birlikteydik yalnız bırakmıyordu beni aramız kötü kalmıyordu. Ama evlendikten sonra işin içine aile faktörü girdi orada başladı bizim sorunlar. Ve ben evlendik artık daha özgürüz diye içim kıpır kıpırken karşımda birden hayat bitmiş gibi davranan bi adam oluverdi. Ben gezelim tozalım anı biriktirelim bu günlerimiz bir daha geri gelmeyecek dedikçe halim yok yorgunum bayım ağrıyor ekonomik sıkıntılarımız var pisikolojim iyi değil diyordu hep. E ben de dolu dolu yaşamak isteyen özellikle eşim ile isteyen bi insanım. Ters tepildikçe sinirlendim kavga ettik ben gezme delisi oldum cafe delisi oldum isteği bitmeyen bi insan haline geldim. Hadi dışarı çıkalım sıkıldım bu hava alalım desem o hayır derse bitmeli konu. Benim isteğimin bir önemi kalmıyor ben istiyorum ki canı istemese de benim için bişeyler yapabilsin ama yok ben hayır denilince olmamasını kabullenmeliymişim prenses değilmişim ben öyle diyor
O kadar güzel yazmışsınız ki…Ayy piremses babamız ne kadar sürede hazır olur acabadoğum yapar yapmaz bütün yaralarıyla, hormonlarıyla anneliğe hazır olan bütün kadınlara yazık değil mi? Su böreği ile ortaklaşa dünyaya getirilmiş bebeğin bakımını kıyaslamak da pek masum
Bunlar dövmeyince ve aldatmayınca kendini iyi bjr eş zannediyor.Çoğu arkadaşımın dediği gibi sorun sadece alt değiştirmek değil malesef. Öyle olsaydı ben de sorun etmedim. Eşim ailesi tarafından pohpohlanarak evde hiçbir iş yapmadan, ev işlerinin kadının sorumluluğu olduğu şeklinde yetiştirilmiş bunu tam olarak evlendikten sonra anladım. Çok net olmasa da evlenmeden önceki konuşmalarımızda bu kadar olacağını hissettirmedi ben yanılmışım. Gece sürekli emzirmeye kalksam uykusuz da kalsam sabah kahvaltı hazırlamasını bekleyemiyorum çünkü yapmıyor. Hamileyken 1 2 kez yaptı o da benim söylenmelerimle daha da yok mesela. Ya da ben çok yorgun olacağım hatta yorgunluktan kalkmaya halim olmayacak ki yemek masasını veya evi toplasın. Yemek hazırlamayı söylemiyorum bile. Sürekli yorgunum diyor. İşten geliyor yorgunum. İşe gidecek dinlenmesi gerekiyor. Sosla aktivite yapmak istiyorum eşim çocuğum ile diyorum. Ekonomik sıkıntılarımızdazbenden bekleme senin gibi enerjik olamıyorum diyor. Ailesi kendisi ne derse tamam diyor. Ama ben diyemiyorum istediklerim görmezden geliniyor gibi hissediyorum sürekli. Tartışınca da sen prenses misin her istediğin olacak çümlesini duyuyorum mesela. Evlendiğime pişman oldum kaç kez ama artık bir çocuğumuz var başka da çocuk Allah isteyenlere versin ben yeterince ağzımın payını aldım.. Bu arada kendisine sorsan onun gibi kocayı bulmuşum da söyleniyormuşum. Elimi sıcak sudan soğuk suya sokmuyormuş vs. Anlayan anladı sanırım daha çok şey var dertleşmek istediğim ama işte
Erkek çocuğu neysede kız çocuğunun altını babanın değişmesine karşıyım. Nedir bu illa altı babalara degistirtme isteği normal ilgilensin baksın oynasin altınida sen degistir bir zahmet anne sensin.Evleneli 1 yıl oldu ve plansız bir şekilde 1 çocuğumuz oldu şu an 2 aylık. Eşim çocuğumuzun altını hiç almaz üstünü giydirmez bunlar benim sorumluluğumda oldu nedense. Bir defasında annem eşime sen de öğren çocuğun altını birlikte alın şeklinde birşey söyledi eşim yok ben yapamam dedi.Ben de bebeğimiz küçük çekiniyordur düşüncesi ile kendisini zorlamadım birşey söylemedim bu konuda. Az önce yine geldi çocuğun altını alsana pis durmuyor dedi. Gel aşkım beraber alalım sen de öğren yavaş yavaş dedim. Birden eşim sinirlendi “yok artık, o kadar da değil, yardım ediyorum zaten sana, iyice saçmaladın” şeklinde konuşup gitti yanımdan sinirli sinirli. Ben de sinirlendim konuşmaya çalıştım bak birkaç ay sonra işe başlayacağım ayrıca spora başlamayı düşünüyorum bikaç saatliğine sana bırakmam gerekecek nasıl olacak dedim. Ayrıca yardım ediyorum dediğin şeyler senin görevin babasın ya sen ikimiz de sorumluyuz bişeylerden dedim. Sen de annesin al çocuğunun altını dedi yine gitti sinirli sinirli. Ama ben sindiremediğim için konuşmaya çalıştım çocuğumu babasına bırakıp aklım kalmadan bikaç saat işlerimi halletmek istiyorum diye. Daha beter oldu herşey ben anneymişim nasıl çocuğumu bırakıp spora gitmeyi düşünüyormuşum, o uygun bulmuyormuş daha erkenmiş, 6 ay bi olsunmuş sonra bakarmış duruma göre, zaten doğum kilolarımı vermişim hala neyin derdindeymişim sorun çıkarmaya yer arıyormuşum vs. Her bunları söylediğinde ben de susmadım tabi birbirimize girdik. En sonunda “bi annen söyler yap diye bi sen ne yapmaya çalışıyorsunuz siz” deyince delirdim. Çünkü annemle anlaşamadığını kafa yapısının uyuşmadığını söylüyor ve annemin böyle demesi zoruna gitti. Ben yapmıyorum yapmak istemiyorum yapmak istediğim zaman bakarız diyor. Bu konuşmaları kaldıramıyorum artık saten evliliğimiz çokta düzgün değil bişeyleri toparlamaya çalışıyoruz derken böyle saçma sapan konular büyüyor. Düzgünce deseki canım ben korkuyorum yapamam vs yine anlayacağım ama iyice abarttın saçmalama istersen filan deyince çıldırdım yoksa ben mi abartıyorum. Konuşmak istediğim çok şey var ama kafamı toplayıp yazacağım. Bu konuda ben mi abartmışım kendimi suçlu hissettirdi yine. Huzurumuzu ben bozuyormuşum..
Aynı fikirdeyim...Zor durumda yapsın ama benim kadar o da yapsın diyip dayatmak nedir?.yapacaksa parka çıkartsın,gezdirin,oynatsın.. v.s erkeklerin yaptığı hiçbir temizlik işine güvenmem zaten,içime de sinmez...Erkek çocuğu neysede kız çocuğunun altını babanın değişmesine karşıyım. Nedir bu illa altı babalara degistirtme isteği normal ilgilensin baksın oynasin altınida sen degistir bir zahmet anne sensin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?