canım başın sağolsun seninde.bende 22 sinde kaybettim meleğimibu sözümü yanlış anlamanı istemem.keşke benimki de karnımda ölmüş olsaydı.benim bebeğim canlıydı.ben onu doğurdum ve göbek bağını kesince öldü.bu inan daha zor.sürekli kendini suçluyorsun,benim yüzümden öldü diye.canım 3 ay mutlaka korun.vücudun kendini toparlasın,hormonların düzene girsin.ve mutlaka folik asit kullan hamile kalmadan önce.vücudun depo yapması gerekiyormuş.bugün doktora gittiğimde bana da folik asit verdi ve 6 ay kullanacaksın dedi.bebeğin beyin ve vücut gelişimi için çok önemliymiş.
benim kromozom bozukluğu ve ödemden dolayı sonlandırıldı cnm... hastalık aynı olmasada hissetklerimiz aynı...şuan yine hamileyim 7 haftalık... perşembe günü ilk kontrolüme gidicem ama ödüm kopuyor nasıl geçicek 9 ay geçebilicekmi kafam allak bullak. 3 ay bekleyebildim yeni bi bebek anca azaltıcaktı acımı çünkü... inş doğru zamandır hep öyle dua ettim hayrlı zamanda hayrlısı ile olsun die... daha ilk denemeizde geldi meleğim inş bu defa beni bırakmaz. sende olmsuz düşünme iyi düşün iyi olsuncnm... birbirimize dua etmekten başka yapıcak bişeyimiz yok...
cnm benim bebeğimde karnımda canlıydı ve çokda sağlıklıydı ama rahim ağzı yetmezliğinden erken doğum oldu normal yolla doğurdum ve öldü aynı senin dediğin gibi göbek bağı kesilince öldü
senin bebiş ne kadarlıktı
üzülme rabbim tekrar nasip eder inşallah problem neydi sende
ayy canım çok sevindim hamile olmana.inşallah bu bebeğinde bişey çıkmayacak,sağlıcakla alacaksın meleğini kucağınainşallah bende sağlıklı bi bebeğim olduğunu görebilirim.perşembe günü bize de haber ver canım doktorunun dediklerini.dualarım seninle inşallah güzel haberlerle döneceksin
canım sana da çok geçmiş olsun benim bebeğim 13 haftalıktı anensefali yüzünden kaybettim.dün gece rüyamda bebeğimi bana vermişlerdi bi kutu içinde.minicik ölü bi bedenbu psikolojiyi nasıl atlatacağımı bilmiyorum en zor acı hakikaten evlat acısıymış.aynı senin dediğin gibi bi hamile görünce,bi bebek görünce içim daha çok acıyo.bebeğimi daha çok özlüyorum.hastaneye gittiğimde bütün hamileler doğum sancısı çekiyodu bebeklerini kucaklarına alıp koklamak için.odalarının kapılarını falan süslüyorlardı tüllerle.bende bebeğimi öldürmek için sancı çekiyordum.Rabbim inşallah bi daha yaşatmaz,benim kucağımı da isteyen kimsenin kucağını da boş bırakmaz
bebeğini kaybedenlerin başı sağolsun, yeniden hamile olanlarında Allah sağlıkla kucaklarına vermesini nasip etsin. bende19 haftalık bebeğimi evliliğimin 1. yıl dönümünde yani 10.10.2011 de kaybettim. yaşamla bağdaşmayan sebeplerden dolayı tıbbi tahliye( gebelik sonlandırılması ) yapıldı. Allah kimsenin başına vermesin çok zor bir durum.
başın sağolsun güzelim sakın üzülme o rabbimin sana hediyesi cennete seni bekleyen bir melek olacak o annesi
bende tam 58 gün önce 21+2 de kaybetmiştim meleğimi zor bir durum biliyorum toparlanması da zaman alıyor ama haline şükret hep arkadaşım
Hepinize selamlar
Böyle bir başlık altında yazacağımı söyleselerdi bir gün inanamazdım.İnsan hiç kendi başına gelmeyecekmiş gibi hissediyor.Yazacak öyle şeyler var ki tekrar tekrar ağlamamak için duygularımı yazmıyorum size eminim hepiniz şu an neler hissettiğimi tam anlamıyla zaten biliyorsunuz.Bizi bizden başkası pek anlamıyor zaten.Bir de belki bizleri gerçekten sevenler...Bu konuyu açtım çünkü acısı daha çok yeni olanlar veya 2011 de yeni bebeklerine hamile kalmayı isteyenler bir araya gelelim birbirimize destek olalım istedim.
Benim daha lohusalık dönemim bitmedi.Bir oğlum var.6 sene tedaviden sonra mikroenjeksiyonla kavuştum.Bir daha olmayacak derken kızım bana süpriz yaptı.Varlığı da yokluğu da süpriz oldu.31.01.2011 de güzeller güzeli kızım Zeynebimi kaybettim inanmak zor ama herşey bu kadar yolundayken o kadar hareketli ve sağlıklıyken ne oldu da birden bire güzel kızımın 38.haftada doğumuna birkaç gün kala kalbi durdu.Kendimi suçlayıp duruyorum acaba bilmeden ben mi birşey yaptım diye.Biliyorum Cenabı Allah'ın taktiri o ne isterse o olur ama ya sebebi ben olduysam diye düşünüp duruyorum.Canım yavrum öyle güzelmiş ki.Görünce kendimi alamadım.Sevdim o güzel yüzünü ve verdim toprağa.o gece Dr kalbi atmıyor diyor olsun diyorum atmasın ne olacak ki ben eve gitmek istiyorum sanki hiçbir şey olmamış gibi bebeğim karnımda evime dönmek ve hayatıma bıraktığım o dakikadan devam etmek.Neden zamanı geri alamıyorum.
Hepimizin başı sağolsun...
çok geçmiş olsun canım.biliyorum üzülme demekle olmuyor ama yeni bebiş için bizim moralimizin düzgün olması lazım.bende eylül 22 de kaybettim 13 haftalık bebeğimicanım rabbim saglıklı yeni bir evlat verir inşallah bende kaybettim nisan ayında bebeğimi her ay umutla bekliyorum ama sonuç hep sıfır...
Hepinize selamlar
Böyle bir başlık altında yazacağımı söyleselerdi bir gün inanamazdım.İnsan hiç kendi başına gelmeyecekmiş gibi hissediyor.Yazacak öyle şeyler var ki tekrar tekrar ağlamamak için duygularımı yazmıyorum size eminim hepiniz şu an neler hissettiğimi tam anlamıyla zaten biliyorsunuz.Bizi bizden başkası pek anlamıyor zaten.Bir de belki bizleri gerçekten sevenler...Bu konuyu açtım çünkü acısı daha çok yeni olanlar veya 2011 de yeni bebeklerine hamile kalmayı isteyenler bir araya gelelim birbirimize destek olalım istedim.
Benim daha lohusalık dönemim bitmedi.Bir oğlum var.6 sene tedaviden sonra mikroenjeksiyonla kavuştum.Bir daha olmayacak derken kızım bana süpriz yaptı.Varlığı da yokluğu da süpriz oldu.31.01.2011 de güzeller güzeli kızım Zeynebimi kaybettim inanmak zor ama herşey bu kadar yolundayken o kadar hareketli ve sağlıklıyken ne oldu da birden bire güzel kızımın 38.haftada doğumuna birkaç gün kala kalbi durdu.Kendimi suçlayıp duruyorum acaba bilmeden ben mi birşey yaptım diye.Biliyorum Cenabı Allah'ın taktiri o ne isterse o olur ama ya sebebi ben olduysam diye düşünüp duruyorum.Canım yavrum öyle güzelmiş ki.Görünce kendimi alamadım.Sevdim o güzel yüzünü ve verdim toprağa.o gece Dr kalbi atmıyor diyor olsun diyorum atmasın ne olacak ki ben eve gitmek istiyorum sanki hiçbir şey olmamış gibi bebeğim karnımda evime dönmek ve hayatıma bıraktığım o dakikadan devam etmek.Neden zamanı geri alamıyorum.
Hepimizin başı sağolsun...
16 gün önce bebeğimi kaybettim. çok sorunsuz bir hamilelik geçirirken 8. ayda erken doğumla dünyaya getirdiğim bebeğim sadece 3 gün tutunabildi. hala alışamadım yokluğuna. gözümü her kapattığımda küvezde yatışı geliyo gözümün önüne. kucağıma alamadan toprağa teslim ettim. biliyorum şu ana cennette beni bekliyor. çok daha güvenli bir yerde. ama yine de tutamıyorum kendimi. her anım onunla. odasını, mobilyalarını kıyafetlerini kaldıramadım hala. sanki hastaneden çıkıp gelecekmiş gibi. belkilerle kendimi teskin etmeye çalışıyorum. belki yaşasaydı kalıcı bir rahatsızlığı olacaktı, belki hayırsız bir evlat olacaktı, belki,belki belki... sonu gelmeyen belkilerle...
allahım herkese hayırlı evlatlar versin. doktor 2. bebek için 6 ay bekle dedi. 3 ay sonrada erken doğum sebebi ne olabilir diye tetkikler yapılacak. umarım dedikleri gibi 2. bebekte bu acı hiç değilse azalır. dineceğini hiç zannetmiyorum zaten.
canım benim ya benimde 33 haftalıktı çok zor hele etrafında hamile arkadaşların olunca daha da kötü ben anlamadım hareketlerinin olmadığını suyum bitmiş sızmış azar azar ben anlamadım herşey benim yüzümden sezeryan doğum mu yaptın bana da 6 ay dedi ben beklemek istemiyorum...
canım sana da allah sabır versin. en kısa zamanda tekrar hamile kalıır bebeğini de kucağına alırsın inşallah. ben normal doğumu çok istedim hatta sunni sancı verdiler ama bebeğin kalp atışları zayıflayınca hemen sezeryana aldılar. doktorum sezeryan doğumlarda bir sonraki hamilek için 2 sene beklemek lazım ama senin rahmin toparlanmış dikişlerinin durumu da çok iyi, 6 ay sonra tekrar hamile kalabilirsin dedi. ben de kendimi toparlamak istiyorum. bi süre beklemeyi düşünüyorum. haftaya işe de başlayacağım. kafamı dağıtmaya çok ihtiyacım var.
Çok zor bi durum. ben doğumdan sonra kontrole gittiğimde ultrason için yattığım sedyeyi görür görmez ağlamaya başladım. bebeğimin ilk aylarından itibaren takip edildiği monitör sanki yine onu gösterecekmiş gibiydi. çok sinir bozucu allahım bi daha göstermesin bu acıyı. kimselere... şubat gibi bii daha gidicem. neler yapacaklar, hangi tahlileri vereceğim, hiç bilmiyorum...ben hala cesaret edip gidemedim doktora korkuyorum nasıl kontrol ettiler tabi tahliller falan olacak bir sürü
Çok zor bi durum. ben doğumdan sonra kontrole gittiğimde ultrason için yattığım sedyeyi görür görmez ağlamaya başladım. bebeğimin ilk aylarından itibaren takip edildiği monitör sanki yine onu gösterecekmiş gibiydi. çok sinir bozucu allahım bi daha göstermesin bu acıyı. kimselere... şubat gibi bii daha gidicem. neler yapacaklar, hangi tahlileri vereceğim, hiç bilmiyorum...
canım benim ya benimde 33 haftalıktı çok zor hele etrafında hamile arkadaşların olunca daha da kötü ben anlamadım hareketlerinin olmadığını suyum bitmiş sızmış azar azar ben anlamadım herşey benim yüzümden sezeryan doğum mu yaptın bana da 6 ay dedi ben beklemek istemiyorum...
canim kendini suclama ilk gebeliginmiydi benimde cok erken 18 haftalik gebeyim ama bebegimi alacaklar cunku benim suyum tukenmek uzere azar azar aktigini suanda bile hisediyorum ama drum cay bardaginin yarisi kadar birden akmistir diyorum anlamiyorum nasil oldugunu alacaklar simdi bended cok uzgunum cokkk
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?