Valla çocuklu hayat çocuksuz gibi olmuyor, özellikle günümüzde kabul gören standartlarda yetiştirmeye kalkarsan hiç olmuyor, ben ablamda anladım onu. Örnek veriyim sana, söz konusu bebeğin doğduğundan beri tonla bakıcak insanı ayrıca gündüz bakıcısı filan var. Dışarı çıkmalarını engelleyen bir durum yok 3 aylıktan itibaren enerjilerini toplarlarsa arada çocuğu bırakıp arada yanlarına alıp çıkıyorlar şehirdışına gidip geliyorlar vs. ama bebek dediğin öyle koyduğun yerde duran birşey değil. Bi kere gece en az 2-3 kez kalkıp beslemek gerekiyor, sabahın 6sından önce uyanıveriyor yine de. Sonra yanında tv izlenmemesi gerekiyor, 5 aylıktan sonra sürekli gözünün içine bakıyor senden onu oyalayacak aktivite bekliyor, saçma-sapan çocuk şarkıları ezberlemen, onu mutlu eden basit oyunları bin defa yapman, bütün gün kucağında odadan odaya gezdirmen gerekiyor. Böyle olunca 8-9 gibi uyusun da biz de uyuyalım diye gözünün içine bakıyor insan.
Bir de bırakıcak yeri olmayanları düşün, 4 yaşına kadar bir sinemaya-tiyatroya bile gidemeyeceksin çift olarak, akşam eğlenmeye gitmen zaten kendi kendine takılacak yaşa gelene kadar mümkün değil. Arabasız biryerden biryere kalmalık gitmen mümkün değil bebeklikten çıkmadan,çünkü karun gibi bir ton eşyayla taşınıyorlar ordan oraya.
Yani yeni evli insanların çocuk yapmadan biraz vakit geçirmek istemesi basit, ya da Ortadoğu'ya özgü bir davranış değil, olması gereken bu zaten. Evcil hayvan bile insanın yaşam tarzını nasıl değiştiriyorsa çocuk haydi haydi değiştiriyor. Medeni olan bir insanın bu sorumlulukların bilincinde olup kendini hazır hissetmeden çocuk sahibi olmamasıdır.