- Konu Sahibi DreamLover
-
- #5.981
evet kızlar 1978 yılının 22 ekiminde bir pazar günü dünyaya gelmişim wccük serüvenli olmuş doğumum....
o gün mahallede annemlerin çok yakın komşularının arka sokakta düğünleri varmış gitmesen olmaz... anneciğim süslenmiş püslenmiş ancakkk ben müsade edermiyim hiç sancıları başlamış anemin sokağa bakınmış kimseler yok karşıdan komşunun çocuğunu görmüş haber yollamış anneannemlere o zamanlar çok yakın oturuyormuşlar annemlere... annannem durumu anlamış ebe yi kaptığı gibi annemin yanında almış soluğu... bu arada baban nerede diyen varsa valla kimse bilmiyormuş...
neyse ebe doğumun zor olacağını hastaneye gitmemiz gerektiğini smylemiş ama vakitte yok... ozamanki koşulları tahmin edersiniz 78 yılı imkanlar olanaklar çok kısıtlı hatta yok denecek gibi o şartlarda bir kadın nasıl alıp kendi başına kızını hastaneye götürsün bakmış olacağı yok ebe sıvamış kolları...
bir kaç saat sonra dünyaya gelmişim ama bir terslik var ağlamıyorum annciğim çocuğum niye ağlamıyor ölü doğdu bebeğim diye feryad ederken kendinden geçmiş annemin sesini duyup odaya dalan annemin küçüğü teyzem ablam öldü diye eşiğe bayılmış zavallı anneannem ne yapacağını şaşırmış eşikte yatan teyzememi annememi baksın teyzemi sürükleyerek odadan çıkarmış iki tokat patlatmış ablanın birşeyi yok çok yoruldu sadece demiş o sırada ebede boş durmamış iki şaplağı yiyen ben basmışım feryadı... :ecrin_bebek:.. biraz olsun nefes almak isteyen anneannem kendini kapıya atmış bilin bakalım karşıdan elinde pazar fileleriyle kim geliyorrrr evet babam...
bir yıllık evlilikleri süresince pazara ayağını bile basmayan adamın o gün pazara gideceği tutmuş anneannem neyapmış peki
terliklerini babamın peşinden fırlatırken arkasından bağırıyormuş
-neredesin sennnnn kızım ölüyordu benimmmmm pazaramı gideceğin tuttu canın çıkmasın seninnnnnnn vs vs
ilk öceleri olup bitene anlam veremiyen babam sonunda anlamış ne olduğunu ve anneannemin bağırışları altında dalmış eve....
hep söyle
- hiç bir zaman unutmam ilk odaya girdiğimde annenin kucağındaydın olduğum yere oturup ağlamaya başlamıştım.... aslında herkes ağlamış biraz sevinç biraz sinir boşalması
rahmetli anneannem pekbi keyifli anlatırdı bana.... yattığın yer nur olsun canım anneannem
paylaşmak istedim sizlerle.... tekrar kk da olmak güzellll ... öpüyorum kızlarrrŞeniz
o gün mahallede annemlerin çok yakın komşularının arka sokakta düğünleri varmış gitmesen olmaz... anneciğim süslenmiş püslenmiş ancakkk ben müsade edermiyim hiç sancıları başlamış anemin sokağa bakınmış kimseler yok karşıdan komşunun çocuğunu görmüş haber yollamış anneannemlere o zamanlar çok yakın oturuyormuşlar annemlere... annannem durumu anlamış ebe yi kaptığı gibi annemin yanında almış soluğu... bu arada baban nerede diyen varsa valla kimse bilmiyormuş...
neyse ebe doğumun zor olacağını hastaneye gitmemiz gerektiğini smylemiş ama vakitte yok... ozamanki koşulları tahmin edersiniz 78 yılı imkanlar olanaklar çok kısıtlı hatta yok denecek gibi o şartlarda bir kadın nasıl alıp kendi başına kızını hastaneye götürsün bakmış olacağı yok ebe sıvamış kolları...
bir kaç saat sonra dünyaya gelmişim ama bir terslik var ağlamıyorum annciğim çocuğum niye ağlamıyor ölü doğdu bebeğim diye feryad ederken kendinden geçmiş annemin sesini duyup odaya dalan annemin küçüğü teyzem ablam öldü diye eşiğe bayılmış zavallı anneannem ne yapacağını şaşırmış eşikte yatan teyzememi annememi baksın teyzemi sürükleyerek odadan çıkarmış iki tokat patlatmış ablanın birşeyi yok çok yoruldu sadece demiş o sırada ebede boş durmamış iki şaplağı yiyen ben basmışım feryadı... :ecrin_bebek:.. biraz olsun nefes almak isteyen anneannem kendini kapıya atmış bilin bakalım karşıdan elinde pazar fileleriyle kim geliyorrrr evet babam...
bir yıllık evlilikleri süresince pazara ayağını bile basmayan adamın o gün pazara gideceği tutmuş anneannem neyapmış peki
terliklerini babamın peşinden fırlatırken arkasından bağırıyormuş
-neredesin sennnnn kızım ölüyordu benimmmmm pazaramı gideceğin tuttu canın çıkmasın seninnnnnnn vs vs
ilk öceleri olup bitene anlam veremiyen babam sonunda anlamış ne olduğunu ve anneannemin bağırışları altında dalmış eve....
hep söyle
- hiç bir zaman unutmam ilk odaya girdiğimde annenin kucağındaydın olduğum yere oturup ağlamaya başlamıştım.... aslında herkes ağlamış biraz sevinç biraz sinir boşalması
rahmetli anneannem pekbi keyifli anlatırdı bana.... yattığın yer nur olsun canım anneannem
paylaşmak istedim sizlerle.... tekrar kk da olmak güzellll ... öpüyorum kızlarrrŞeniz