Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Sizinki silkelemek değil.
Her konuda 'ben bunları yaşadım sen ne yaşadın ki' alt metniyle iticilik sınırlarında geziyorsunuz.
Bir şeyleri anlatmanın yolu bu olmamalı.
Sizin üslubunuz kadar itici değilim.
Her konuya göre yaptığım yorum değişir.
Yaşanmış örnekler vermek daha etkili olur ve bunun teşekkürünu çok aldım bu forumda.
Yaptığım bir çok hata oldu benimde.
Bu forumdan çok destek aldım.
Bu forumda çok eski uyeyim
Ve yeri geldi her anımı paylaştım.
Paylaşamayadda devamedeceğim.
Rahatsız oluyorsaniz engelleyin beni görmezsiniz net

 
ya saçma sapan yorumlar yapılmıs gercekten
ban yerim belki ama icimde kalmasın
yok sımarık denmiş yok anne değil denmiş
konu sahibi en azından bir bebeğin hayatına engel olmamıs

anaç olmayabilir bu cok normal.
anaç değil diye aldırıp katil mi olmalıydı?????
bencil olsaydı aldırırdı asıl.
zihniyete bak yahu.
 
Suan bnde battaniye altinda darmadaginim, koymumda kizim uyuyor, ayagimin altinda kopegim yatiyor :)
Daha 2 yasinda kizim,oglumda babasiyla disarda.
Dun ben oje surerken ciglik kiyamet kendine oje surdurdu, elleri rengarenk:)
Bazen cok bunaliyorum, insan sorumlulugu almak kolay degil ama nasip olursa iyi de anlasirsak ilerde koluma kizimi takip alisverise gideriz, kurabiye yapar karsilikli koltuklarda battaniye altina girer yeriz diye hayal kuruyorum.
Nasip tabi
Ay şu hayal kısmını okuyunca içim sıcacık oldu. Benim kizimda 2 yaşında: )
 
Selam herkese. Doğum yapalı 2 hafta oldu. İlk bir kaç gün ne olduğunu anlamadık geçti gitti ama günler geçtikçe anne olmak ve bebek bakımı bana ağır gelmeye bşladı. Kayınvalidem ve annem dönüşümlü kalıyorlar, ev işlerinde yardımcılar sağolsunlar. Bebeğim de çok sevmli, büyük bir aşk olmadı henüz ama seviyorum tabii ki, minik elleri, muhtaç hali içimi acıtıyor. Ama ben eski hayatımı çok özlüyorum, eşimi özlüyorum, deliksiz uyumayı özlüyorum, eşimle dizi izlerken uyuyakalmayı özlüyorum. Herkes geçecek diyor ama çok ruhum daralıyor, sanki büyük br hata yapmışım ve dönüşü yokmuş gibi geliyor. Bebeği bırakıp bir kaç kere dışrı çıktık, o uyuyunca ben de uyuyorum, rahatlatacak her şeyi yapıyorum ama eski düzenimi düzenimi çok özlüyorum.
Evde sürekli meme açık gezmek, pijama veya eşofmanla dolaşmak, uzun bir banyo sefası için vakit bulamamak çok sıkıcı. Bir yandan da sadece bana muhtaç bebeğime karşı vicdan azabı içinde kalmak çok can yakıcı. Her gün ağlamaktan sinirim bozuldu.
Eşim de hiç bir şey hissetmiyor bebeğe karşı, bana da manevi destek olamıyor. Acaba hiç mi bir şey hissetmeyecek hep böyle mi olacak, hayatım düzene girecek mi, 2 ay sonra işe başlayınca tempoyu kaldırabilecek miyim...
Geçecek...
 
Bende şunu anlamıyorum madem istemiyorsun ne korunmuyorsun arkadaş yani
Burda sürekli minik bir bebekle ilgili konu açıyorsun .şu anda yaşayacağın en önemli deneyimlerden birini yaşıyorsun farkında mısın?
Başta istemiyorsan korunucaktın işi şansa bırakıyorsan o zaman istemişsin çocuğu
Eşinin istememesi sorumluluk almak istememesinden kaynaklanıyor
Hadi konu sahibi hormonları lahusalluğı vs
Eşim ısınamadı diyor ya
Ya kardeşim nasıl ısınamadı bu adam?
Demek ki çocuk istemiyor bu kadar basit kendinde baba olucak o sorumluluk duygusu yok.
Herkes de olmak zorunda değil zaten .
Artık olan olmuş bare biraz çabalasın şu eşin
Isınmaya baksın
Hayat gezmek tozmak demek değil
Aile olmak sorumluluk gerektirir
Burda çocuk için üzülen tedavi gören bütün kadınları kırıyorsun
Tepki alıncada vay efendim lahusa kadına ne biçim laflar ya bırakın bu işleri .
 
Geçecek koalina

Ancak artık eski hayatın yok bunu kabul ederek başlamalısın yeni hayata

Hamileyken de benzer şeyler yazdık

Eski hayatın yok artık yeni hayatın var yenilik iyiye güzele doğru

Nasıl papağanın yavrusuna bağlandıysan bebeğe de bağlanacaksın

Bir de dışarı çık gez vs denilir de kafan hep seninle yani aklın evde bebekte olunca gezdiğinden de anlayamıyorsun

Bence eşinin izini varsa alsın anneleri gönderin ve üçünüz olun

Bir de S Spizella yorum yaptı mı hepsini okumadım ama yeni anne olarak onun da tavsiyeleri olabilir
 
34 yaşımda 5 yıllık evli ve bu korkular yüzünden çocuk yapamayan biri olarak, kararımın doğru olduğunu okuduğum bir konu olmuş, teşekkürler. Size de sabırlar diliyorum, herkes bir şekilde yıllar içerisinde alışıyor öyle görüyoruz umarım sizin de uzun sürmez.
Konu sahibinin yaşadığı geçici bir durum.yeni hayatına alışacak...Insallah bir gün kendinizi hazır hissettiğinizde yumurta rezerviniz için geç kalmamış olursunuz.kesinlikle tenkit ya da eleştiri değil bu yazdığım.belki de bildiğiniz birşey ama kendimi sorumlu hissettim...5 aşılama 2 tüp bebek sonrası ogluöa kavuştum.kimse o zorlu surecte yasadıklarımı yaşasın istemem.sevgiler
 
su calismakla cocuk yapmayi nasil bagdastiriyorsunuz anlamadim ne sacmalik ya dogurdu diye evde oturmakmi zorunda yani calismasi lazimsa dogurmasinmis siz calismiyorsunuz bu rahat konusmalar ondan sanirim yok soyle anne oldum yok boyle annelik yaptim bence asil annelik hem calisip hem cocuguna maddi manevi yetebiliyor olmak bende calismayip cocuk bakiyorum evde.
hem calisip hem cocuk bakip aksama kadar cocugunun kokusu burnunda tuterek calisan calismak zorunda olan annelerinde elinden operim helal olsun tebrik ediyorum guclerini bu hayattaki amaçli var oluslarini
Benim düşüncem bu etrafımda çocuğunu bırakıp çalışanlarada kızıyorum bu düşüncemi yargılamaya hakkınız yok...! Siz sadece buna takilmayin bence çocuğuna isinamamis evebyn olmayı pek sevmeyen konu sahibine takılın olur mu ...?
 
Ben durumunuzun lohusa depresyonu oldugunu dusunmuyorum
Hakaret etmek icin yazmiyorum bence bu durumu kabul ederseniz daha sakin kalabilirsiniz. Ztn planli degildi ve siz ogrendiginizde cok sevinmediniz
Bundan sonrada cok anac bir anne ve cok babacan ilgili bir baba cikmayacak en dogrusu sakin kalip durumu kabul etmek ve cok kotuye giderse destek almak olur. Iyi ve mutlu bireyler olmazsaniz iyi anne babada olamazsiniz.
 
Lütfen kusura bakmayın ama size o kadar sinirlendim ki. Çok üzuluyorum boyle konulara çok. Daha bilinçlenmek için napılması gerekiyor, her yerde yazılıp çiziliyor modern korunma yöntemleri, çocuk gelişimiyle ilgili önemli faktörler, anne-çocuk sağlığı, gebeliğe nasıl hazırlanılır... Ne eksik kalıyor gerçekten anlamıyorum. Çocuklarla birlikte çalıştığım bir işim var ve ben bıktım artık plansız dünyaya getirilmiş çocuklar görmekten. Gerçekten Türk insanı hala anlayamadı modern korunma yöntemleri nelerdir, aile planlaması nedir... Cehalet paçalardan akıyor. Ortada zebil gibi tonlarca çocuk var, yüzde kaçı verimli yetiştiriliyor gerçekten merak ediyorum.
Profilinizi inceledim, eski bir konunuzda çocuk sahibi olmak konusunda ciddi tereddütleriniz olduğunu, buna rağmen doğru düzgün korunmadığınızı, geri çekilme yöntemi yüzünden hamile kaldığınızı yazmışsınız, yanlışım varsa düzeltin. 30 yaş üstü bir öğretmensiniz anladığım kadarıyla, cahil yeni yetme bir genç kız değilsiniz, sağlıklı cinsellik nasıl yaşanır, nasıl korunulur, aile planlaması nedir, çocuk sahibi olmaya nasıl hazırlanılır biliyor olmalısınız? Yapmayın lütfen bir eğitimci bile bu haldeyse biz diğer insanlara nasıl laf söyleyebiliriz ki?
Şimdi bana kızanlar olacak "bunları söylemen konu sahibine ne fayda" diye haklılar da ama ben bu tarz konuların artık alttan alınmaması gerektiğini, toplum tarafından tepki görmesi gerektiğini düşünüyorum ki bir miktar önüne geçilebilsin. Yıl 2019 olacak halen yaygın bir biçimde "plansız gebelik" diye bir olgu var ülkemizde, olan çocuklara oluyor. Ben bu yorumumu çocuk konusunda tereddütü olan ve bu konuyu okuyan biri varsa diye yazıyorum.
Konu sahibi sizden çok özür diliyorum sert çıkışım için ama çocuklar benim hassas noktam. Size tavsiyem bir uzman yardımı almanız. Çocuğun ihmalkar tavırla buyutulmesini, yeterli ilgi ve sevgi bağını görememesini en az çocuk istismarı kadar travmatik olarak değerlendiriyor birçok psikolog ve psikiyatrist şu anda. Bir an önce durumunuzu bir uzmana danışıp önlemini alın. Sevgilerle.
Bravo vallahi. Her bir satırına katılıyorum. Bir de herkes doğurmak zorunda değil umarım birgün çoğunluk bunun farkına varır..
 
su calismakla cocuk yapmayi nasil bagdastiriyorsunuz anlamadim ne sacmalik ya dogurdu diye evde oturmakmi zorunda yani calismasi lazimsa dogurmasinmis siz calismiyorsunuz bu rahat konusmalar ondan sanirim yok soyle anne oldum yok boyle annelik yaptim bence asil annelik hem calisip hem cocuguna maddi manevi yetebiliyor olmak bende calismayip cocuk bakiyorum evde.
hem calisip hem cocuk bakip aksama kadar cocugunun kokusu burnunda tuterek calisan calismak zorunda olan annelerinde elinden operim helal olsun tebrik ediyorum guclerini bu hayattaki amaçli var oluslarini
Ah ah ben de çok güzel isimden kariyerimden oldum çocuk sahibi olabilmek için.kariyerimi yaktım.ama dünyalara değişmem oğlumu.inşallah allah yeniden iş de nasip eder.
 
Gayet normal yasadıkların. 2,3 aydan sonra iyice toparlanıp işlerini daha pratik yapıyorsun.yalnız eşinin destek olması şart. Bu konuda şanssızsan işin zor. Aksi halde çocuktan sonra her anın daha mutlu ve eglenceli geçiyor.
 
Benim düşüncem bu etrafımda çocuğunu bırakıp çalışanlarada kızıyorum bu düşüncemi yargılamaya hakkınız yok...! Siz sadece buna takilmayin bence çocuğuna isinamamis evebyn olmayı pek sevmeyen konu sahibine takılın olur mu ...?
sizinde calismayi teecih edenleri yargilamaya hakkiniz yok maddi durumu yoksa cocukta yapmasin diyerek hemde soz konusu sizin dusunceleriniz olunca yargilamayin ama ben herkesi yargilayayim hayat felsefeniz bu sanirim
bayanin cocuguna isinamamis olmasi belki hormonal belki lohusalik buhrani belkide gercekten isinamayacak ilerde de kendimi anne gibi hissetmiyorum diyen bir cok insan var bu hayatta sonucta bundan 3 5 ay sonra hala pismanim vs derse ozaman niye yaptin bu cocugu diyebilirim ama suan demem
elinize bir canli veriyolar al bakalim yasatacaksin bunu diyorlar
ben tedavi ile anne oldum gitmedigim dr denemedigim yontem kalmadi cocugum yok diye agzimdaki disleri curuttum saclarimi beyazlattim ama bu dusunceler bende bile oldu ilk zamanlar napicam nasil olacak şaskindim bundan sonraki hayatim hep boyle gecelerce katila katila aglayan bir cocuklami gececek rahat yemek hic yiyemeyecekmiyim dedim tuvalete hasret kaldim her anne gibi zamanla tecrubeyle boyle olmadigini anladim etrafimdan guya lohusa bakmaya gelenler cekildikten sonra rahatladim bunlari yasamayan insan cok azdir ben inaniyorum bayanda bu durumu asacak suan yargilamak icin cok ama cok erken
 
Lahusa sendromu mu ne bilmem sizin durumunuz hiç normal değil
Hamileykende böyle bir konu açmıştınız
Burdaki kadınlar vermişti gazı
Ben çatır çatır düşündüğümü yazdım bana çemkirmiştiniz.
O yüzden istediğiniz yorumu yapıcam hersey güzel olucak anneliğe alışacaksınız diyeyim de kavga çıkmasın çünkü kimseye laf yetiştirmeye halim yok işten geldim yorgunum
Bence herkes anne olmak zorunda değil ve buna hazır değil.millet ne der diye hadi bi çocuğum olsun yaşım geçiyor diye doğuruluyor sonra da pişmanlık.siz ve eşiniz hiç uygun değilsiniz ebeveyn olmaya ister kızın ister hakaret edin bana benim fikrim bu.siz belki annelik hormonuyla biraz da olsa değişirsiniz ama eşiniz bilmiyorum sorumluluk alamayıp farklı davranışlar içine girebilir.
Profesör konuştu..
 
Seni sahsen tanımıyorum ama cok kez yazismisizdir, yapını az cok tahmin edebiliyorum. Bence hamileliğini ilk öğrendiğn anlardaki düşüncelerin, su anki mutsuzlugun hepsi cok ince düşünen, hassas ve bilinçli bir insan olmandan kaynaklanıyor . Hamileyken nasil bebegin icin en iyisini araştırdığını bilen biriyim. Hep acaba bebegime yetebilecek.miyim iyi bir ebeveyn olabilecek mıyız gibi sorular var kafanda. Eşinin destekleyici olmayışı da bu hislerini körüklüyor gibi. Bence kendine zaman tani ve hislerinin cok normal olduğunu unutma . Bir insan dünyaya getirmek ve adeta kendinden vazgeçerek gece gündüz kendini ona adamak kolay iş değil ve sanki herkesin mukemmel annelik kodlarimiza islenmis gibi davranması da cok acayip. Evet kadınız ve bazı seyler doğamızda var ama insaniz da. Bunalmak ve eski hayatımızı ozlemek son derece doğal ve asla suçluluk duyulmaması gereken seyler. Bu gunler geçecek ve büyüdükçe ikiniz de ebeveyn olmanın güzelliklerini daha iyi göreceksiniz kesinlikle
 
Ah ah ben de çok güzel isimden kariyerimden oldum çocuk sahibi olabilmek için.kariyerimi yaktım.ama dünyalara değişmem oğlumu.inşallah allah yeniden iş de nasip eder.
ben tedavi surecinde ayrilmak zorunda kaldim izinler problemdi cunku simdi cocuguma bir oyuncagi cok begenip alamadigim zamanlar oluyor nasil ariyorum calisma hayatini cebimdeki dolulugu
esime soylesem evet alir o oyuncagi ama kim bilir neyden kisacak diye dusunmekten kendimi alamiyorum calismak gibisi yok gercekten maddi ozgurlugun varsa daha iyi annesin bence
ben cok gordum cocuguna 50 krs a cikolata alamayan ama eli calismayada gitmeyen birde ustune ikinciyi ucuncuyu yapan insanlari
 
X