bekarken birikim yapmak mı yoksa gönlünce harcamak mı?


ya her ay 300 tllik bot almayacak ki? eğer öyleyse tabi mantığı yok ama istediğin şeyi alamadıktan sonra da çalışmak saçma. yani her ay harcamazsın ya da her ay biriktirmezsin bana göre. bi ay 1000 atarsın kenara bi ay 500 bazen hiç.
 
bekarken har vurup harman savurdum.
evlilik aşamasındayım
çok pişmanım. keşke daha fazla birikim yapsaydım diyorum.
ama bi yandan da bu zamana kadar aldıklarım yediklerim içtiklerimde yapmasam içimde kalırdı.
bilemedim zor bi soru
ortasını bulmak lazım
 

Dediğiniz tam ortası oluyor bi yerde hem fikir oluyoruz o zaman..

Sürekli talep ettiğiniz şeyleri ölçüsüz almaya devam edilirse zaten borç ödemek için çalışmak ve yaşamak zorunda kalınan bi hayat şartları oluşur.Buradan bakınca manzara zaten daha ürkütücü..
 

ben en son bi gözlük aldım konu sahibinin de bahsettiği fiyata. bi süre o fiyata bişey almayı düşünmüyorum mesela.
 
Birikim çok önemliymiş. Şu an borcun içinde yüzüp evi geçindirmek zorunda olan bir bekar olarak söylüyorum bunu. Evleneceğim borçlarımı bitiremedim ki evliliğimize katkı yapayım.
Ama bi yandan da aileme destek olmama gerek olmadığım dönemlerde doysıya yaşadım hiçbirşeyde aklım kalmadı. Ailemin durumu sıkışmaya başlayıncada tüm kazancımı aileme çevirdim.
Bende birikim yapmak istiyorum ama borç içindeyken borçları bitirmek daha mantıklı sanırım.
O yüzden kendimden yola çıkarak söyleyebileceği şey isteklerini erteleme ama indirge biraz 3-5 te olsa kenara at. Hayatın ne getireceğini bilemezsin.
Hesap kitapsız varlıkla yaşarken bu kadar dar günlere geleceğim aklıma gelmezdi. Çalışıyorum sonuçta hep bir gelirim var derdim ama hayat öyle değilmiş.
 
Harcasan pişman olursun. Harcamasan içinde kalır.
İlerisi içinde para biriktirmek lazım.
En iyisi planlı ilerlemek . Ben öyle yapıyorum. Kesinlikle borç yapmıyorum hiç bir yere. Kredi kartım yok . Gelirim mesela 1500 ise 1000 lira diyorum 500 lirasını unutuyorum o 1000 liralık bütçeme göre plan yapıyorum kesinlikle 500 liraya dokunmuyorum öyle öyle birikiyor.
 
L lisabel

Ben birikim yapmaya çok meyilliyim,
Çocukluğumuz yokluk içinde geçti o yüzden kendimi zorlasam da savuramıyorum illa garantiye alma ihtiyacı hissediyorum kendimi...

Mezun olduktan sonra bir yıl ücretli öğretmenlik yaptım ailemin yanında kaldım, kuş kadar alıyordum zaten parayı onu bile biriktirmeye çalışıyordum ama biriktirdiğim parayı da genelde o sıralar sevgilim olan şimdiki eşimin borçları için veriyordum ah ne aptallık...

Bir yıl sonra atandım, gittiğim yerde ev tuttuk ev olunca bilirsiniz illaki birkaç parça eşya olacak, sevgilim de evlenmeyi düşünmediğini açıkça söyleyince bana bari eşyalarımı en iyisinden alayım dedim, ufak ufak almaya başladım bi dünya taksite girdim.

Bir yıl boyunca taksit ödedim herşeyimden kıstım. Sonunda evlenmeyi düşünmüyorum dediğinde görüşmeyi bıraktığım sevgilim illa evlenecem senle diye tutturdu, evlendik şimdi de ortak giderler yüzünden paramı istediğim gb harcayamıyorum.

Geriye dönüp bakıyorum da benim paramı benim dışımda herkes gayet rahat harcamış enayi miyim neyim arkadaş ya!

Ben de içimi dökmek için fırsat kolluyormuşum arkadaş :)

Neyse sözün özü ; kenara koyun tabiki ama para kazanmanızın da bir anlamı olsun içinizde kalmasın harcayın

Ha bu arada o kadar borca girip aldığım eşyalara ne oldu söyleyeyim; eşimin de kendi aldığı eşyalar vardı, tüm beyaz eşyalardan şundan bundan iki takım olduğu için benim aldıklarım satıldı hem de yok parasına ;( işte böyle
 

hayatımda beğendiğim en pahalı şey diyebilirim:) zaten almadım
 
Hayatım zaten (23 yaşındayım) hep ayağını yorganına göre uzatmakla, hep bişeylerden kısıp bişeylerle idare etmekle geçti. Üniversiteye başladım, ailemden ayrıldım, yurtta kalıyorum ve şu an 4. sınıf öğrencisiyim. Kyk'nın bursu değil kredisi çıktı. Okumak için o krediyi almak zorundaydım, düşünün. Çünkü bu iş eğer aileme kalsaydı, ailem para yollar diye güvenseydim her ay "yurt param ödenecek mi acaba?" diye strese girmem gerekecekti ki yurt ucuzdu, halen ucuz. Kredi bile olsa öğrencilik dönemi boyunca her ay belli bir miktar yatan para hiç yoktan iyiydi. 280 ile başladı zaten, şu an 400 TL bu aylık burs/krediler. Ailem de her ay olduğunda gönderdi, olmadığında az da olsa göndermeye çalıştı sağolsunlar. Ki benim görüşüme göre bir anne baba çocuğuna fakirlik yaşatacaksa, çocuğuna düzgün imkanlar sunamayacaksa neden o çocuğu yaptılar? şeklinde. Bu yüzden ben her ne kadar bir aile şehir dışında okuyan çocuğuna ayda 100 TL bile veremeyecek durumdaysa neden o çocuğu dünyaya getirmiş şeklinde düşünmeden edemedim. E tabi mecbur kabulleniyorsun da. Bunda ben üniversiteye başlarken ailemin durumunun bayağı kötü olmasının da katkısı var. Son 2 senedir eskiye göre daha iyiler, Buna rağmen hiç kendime pahalı bişey almadım, bir hafta eğer iki gün kafeye gittiysem ertesi hafta dışarı çıkmadım mesela. Çünkü yok, neyle alacaksın? En son senemde yani bu sene artık dedim ulan para olsa da nasıl olsa harcamayağım, içime işlemiş artık. Bari biriktireyim. 30 olur, 50 olur, 10 olur, ne olursa olsun kar dedim. Yarın öbür gün okul bitecek kredi kesilecek, kapıdaki şey işsizlik dedim. 3 ay işsiz gezersem ailem laf etmeye başlayacak zaten dedim. Tünelin ucu belli yani. Hemen enpara'dan hesap açtırdım, oraya atmaya başladım biraz biraz. Giysi, ayakkabı falan lazım olduğunda tabi hep aileme aldırdım, kendim nasıl alayım? Şimdi belki "keşke çalışsaydın" diyenler olacak ama ben hayatım boyunca zaten çalışacağım, öğrenciyken neden çalışayım? Var olanla yetinirim daha iyi. En azından yurtta aç kalmamın imkanı yok. İş bulunca da rahat yaşayabilmem imkansız çünkü elimde nur topu gibi bir kyk kredisi borcu var. Ben herhalde ancak ve ancak kyk borcum bitince rahata erebileceğim. Şu an yaş 23 ya hani, en kötü ihtimalle kredi borcundan da 27-28 yaşımda tamamen kurtulmuş olsam ancak o zaman rahat edebilirim sanırım. Büyük konuşmayayım ama tam rahat ettiğim yaşlarda da evlilik derdiyle uğraşmak istemem açıkçası. Biraz hayatı yaşamak lazım değil mi? Ama şunu da çok iyi biliyorum, o kadar içime işlemiş ki artık ben ileride para içinde yüzsem bile gereksiz bir iğne bile almam bu saatten sonra. Tutumluluk/cimrilik karışımı bişey artık inatçı leke gibi üstüme yapıştı nasıl vazgeçeyim? Artık parayı harcamak değil parayı birikim hesabına atmak beni daha çok mutlu ediyor.
 
Ye, iç, gez toz hayatını yaşa imkanların doğrultusunda. Aydan aya ufakta olsa birikim yapabilirsin. Her ay 100 dolar al. Bu para senin kötü gün paran olur. Gerisini de harca.. Bu dünyaya yaşamak için geldik.. Gençken ne yaptın yaptın, yaşlanınca yerinden kıpırdayamazsın.. Yediğin içtiğin gezdiklerin gördüklerin yanına kar kalıyor..
 
Bence gönlünce harca, tabiki kenarda paran olsun ama para biriktireyim diye sıkma kendini. Ben erken yaşta evlendim ne gezdim ne tozdum şimdi istesen de zor herşey bekarlıktaki gibi güzel değil gez toz hiç bişey içinde kalmasın :)
 

olsun dökün içinizi:)) sanırım atandınız, ne mutlu size. burda bir arkadaşın konusu vardı, kadıncağız maaşını istediği gibi harcayamıyodu eşi surat yapıyormuş. sizde de öyle bir durum var mı?
 
sadece ilk yorumunuzu okudum. asgari ücretle çalışıyorsunuz ve iş hayatına yeni atılmışsınız. 300 lira değil asgari iyi ücret alan biri için bile bir bota çok fazla. dengeli harcayın, hiç içinizde kalmasın. 300'e değil 100'e alın. 200 ile de başka birşeyler alırsınız ve birikim kesinlikle yapın.
 
deneyimlerini ve fikirlerini paylaşan bütün arkadaşlara çok teşekkür ediyorum. herkese tek tek cevap veremedim ama söylenenler üç aşağı beş yukarı aynı.evet insan özellikle bekarken bazı hevesleri içinde kalmamalı, imkanlar ölçüsünde almalı. elbette yarınını da düşünmeli çünkü yarının ne getireceğini kimse bilemez. kenarda ufak da olsa bir para oldu mu insan kendini güvende hissediyor. ben de öyle yapmaya çalışıcam, hem bir kısmını kenara ayırıp bir kısmıyla da kişisel ihtiyaclar ya da çok istediğim bişey varsa onu alabilirim. ama işte o bota 300 u veremedim, acıdım ya neyse canım sağolsun diyorum :))
 
Bir bota 300 lirayı geçim sıkıntısı çekmediğim halde ben de veremem.
Beklerim sezon sonunu, 150 olduğunda alırım çok içimde kalırsa ki giyeceğim bot varken benzeriyse yine almam.

Sizin mecbur hissedişiniz kasmıştır belki.
Yoksa gelirler farklı olsa da yaşantılar üç aşağı beş yukarı aynı olabiliyor.
 
Evet canım çok şükür atandım ama aldığım maaşın keyfini sürmek nasip olmadı daha :))

Evet benim de benzer bir durum olmuştu bir ara, kendi maaşımı komple eşime veriyordum, bir gün lazım oldu 100 tl hesapta kalsın dedim de ne paragözlüğüm kaldı ne düşüncesizliğim...
Şimdi hallettik parasal durumları da bakalım...
Ne günlerdi be
Hazır bekarken içinde kalmasın harca gitsin valla sonra senin kıyıp harcamadığın paranı el oğlu çok güzel harcıyor :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Büyük umutlarla evlendim ama sanırım pişmanım…
43 44 45
Yorumlar
898
Görüntüleme
47K
Mune
16 - 22 Aralık 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
2K
Nhessa
21 - 27 Ekim 2024 Haftalık Burç Yorumları
Yorumlar
17
Görüntüleme
2K
Nhessa
N
Gelinimiz Abimi bizden uzaklaştırdı Aile dağıldı ne yapmalıyım?
23 24 25
Yorumlar
480
Görüntüleme
43K
pinkyunicorn
P
D
Görümcek ve sinsi eş ailesi
8 9 10
Yorumlar
194
Görüntüleme
10K
iamonmyway
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…