Belki de zamanı geldi..Ama kafam karışık...

Ayrıca 2.evliliğiniz adamı iyi araştırınız söylemediği çok şeyler vardır ,neyden dolayı boşandı bence bunu öğrenin kavgacı biri demesi eski hanımında biraz şüpheli
 
Kızlarrrr şükür dertlerim bitti, şimdi ise kendime dert arıyorum galiba :)
Konuya geleyim...Ben 2 sene önce eşimden ayrılmıştım ayrıntısı çok uzun burada da paylaştım...
Neyse o süreçten sonra gel zaman git zaman karşıma bir çok kişi çıktı kimisi değerlendirilebilir kimisi kaale bile alınmaz cinstendi..Biraz da zamana ihtiyacım vardı sanırım o yüzden de kafam çok net olmadı...
Şimdi yine arkadaş vasıtasıyla birisiyle tanıştırıldım...Çok efendi, oturmasını kalkmasını bilen kaliteli birisi..Mesleği avukat ki yaşadığım şehirde de bilinen iyi bir avukat...Sorun şu ki bu kişi de boşanmış bir de erkek çocuğu var..Ben bu zaman kadar karşıma çıkan kişiler arasında çocuğu olanları hiç eledim hep, neden bilmiyorum ama korktum...
Ama bu kişiyle dün çok güzel vakit geçirdik ona da çok net konuştum ne istediğimi söyledim, kaldı ki oda çok açık ve netti...Ayrıldıktan sonra arkadaşıma hakkımda çok çok güzel şeyler söylemiş..Açıkçası bende etkilendim ama hala soru işaretleri var tabiki..Bilmiyorum ama dediğim gibi korkuyorum..Sizce değerlendirmeye değermi? Yada ne bileyim çocuklu bir adamla evlenip sorun yaşayan varmı? Bu konuda fikirlerinize ihtiyacım var...Cevaplarınız için şimdiden teşekkürler..:)

Belli ki sizin kendi değerlendirmelerinize göre uygun gelmiş .Eğer çocuğu olmasını çok engel olarak görmüyorsanız deneyin derim yoksa içinizde kalacak .Çocuk da size alışınca sorun olacağını sanmıyorum güler yüzlü yaklaşın .Bol şans ve mutluluklar :KK36:
 
birsey soracagım acaba beyefendının karıyerı sızı etkılemıs olabılır mı cunku cocugu olanları eledım hep dıyorsunuz ne bılım ılk okudugumda aklıma bu geldı cocuk kaç yasında bu arada
 
Yok mesleğiyle alası yok çünkü daha önce çıkanların biri kılavuz kaptan, diğeri mühendisti yani çocuğu olmasında etiket önemli değil...Beni düşündüren şey daha önce bu kadar net iken şimdi neden olabilir diye bakıyorum?
kızzz seni ne doktorlar mühendisler istemiş o zaman
 
peki sen bu dediğin sorunları yaşıyormusun, yaşıyorsan nasıl üstesinden geliyorsun?

Tabii yaşıyorum zaman zaman
Üstesinden gelebilmenin tek yolu sabır ve susmak
Eski eşleri evlendiği zaman kadınların derdi depreşiyor, çocuğu doldurup yollamak, tavır koymasını sağlamak, evden haber almak için çocuğu kullanmak, huzur kaçırmak için yapılan tüm aramalara çocuğu bahane etmek, olmayacak masraflar çıkartmak, çocuğa gece babanla yat diye tembihlemek, artık evlendin çocuğumun geleceği ne olacak diye babadan türlü şekillerde mal ve para talep edilmesi, çocuğun normalde aramaya bile erindiği babasını kıskanması gibi muhtelif sorunlar çıkabiliyor. Böyle bir durumda hiç bir şekilde negatif bir görüş belirtmeden, sinirlenmeden, gerektiğinde maddi konular dahil bir takım tavizler vererek sorunları çözüyorsun. Çocuğun öncelikli olmasına ses çıkartmayacaksın örneğin ; hafta sonu babasıyla başbaşa gezmek istiyor ama sende hafta sonu eşinle bir yerlere gitmek istiyorsun. Eşin çocukla gider sende vakit kalırsa eşini görürsün. Bu durumda yüz ifadeni değiştirmeden eşine tabii canım diyebilmelisin. Çünkü kaşlarını çattığın zaman kıymete biner, iş kimse benim çocuğuma laf edemeze gelir. Zamanla oturuyor, sabırla, sakin olursan bir müddet sonra erkek taciz edildiğini anlıyor ve sana hak veriyor ama bunun için sağlam sinir harbi ile geçen bir zaman lazım
 
Cocuk sorun olmaz sanirim...
Annesinde kaliyorsa , hafta sonlari gelecekse neden sorun olsunki?

Ama ayni evdr o cocuga Annelik yaparsan ozaman sorhnlar eksilmez..
Ozaman dusunulur..

Ama once bence karsindaki adami A'dan Z'ye degerlendir ..
 
Onun çocuğu var senin yok ve bu çocuk büyüyecek sorunları olacak
ergenlikmiş gibi daha bir sürü bence uygun aday değil keşke hanımının gönlünü yapsaydıda boşanmasaydı şu adamlarada çok düzgün demeyin düzgün adam kadından boşanmaz

Oyle deme canim. Tum kadinlar iyi deyil. Asiri derecede gecimsiz ve gecinmeye de yanasmayan bayanlar var.
 
burda da şöyle bir soru geliyor aklıma..Peki neden ben annesi rolüne girmek zorundayım? neden beni sevmesi için uğraşayım ki? Üvey annecilik yada anne olmaya çalışmak zaten benim mizacıma ters...Yeri geliyor ben yeğenime bile tahammül edemiyorum ki bun onada söyledim benim için çocuğun bağlamında herhangibir beklentiye girme diye...Ben buyum bunda başta söyledim beni zorla anne yapmaya çalışmasın

O zaman bu ise hic girme bence. Sen cocuksuz birine bak. Sonucta o cocuk eninde sonunda babasinin yanina gelip gidicek zamani geldiginde. Anne olmak zorunda deyilsiniz o cocuga zaten annesi deyilsiniz ama sonucta o role yakin bir rolde bulmak zorunda kalabilirsiniz kendinizi zaman zaman.
 
Ayrıca 2.evliliğiniz adamı iyi araştırınız söylemediği çok şeyler vardır ,neyden dolayı boşandı bence bunu öğrenin kavgacı biri demesi eski hanımında biraz şüpheli
İllaki daha fazla araştıracağım neyseki o kadar çok ortak tanıdığımız var ki ,illaki yalan söylüyorsa brisinden duyulur
çocuk sizinlemi kalacakmış?
Hayır çocuk annesiyle kalacakmış..
kızzz seni ne doktorlar mühendisler istemiş o zaman
:) :) henüz doktor çıkmadı ama şimdilik kısmetler iyi sağolsunlar :)
Tabii yaşıyorum zaman zaman
Üstesinden gelebilmenin tek yolu sabır ve susmak
Eski eşleri evlendiği zaman kadınların derdi depreşiyor, çocuğu doldurup yollamak, tavır koymasını sağlamak, evden haber almak için çocuğu kullanmak, huzur kaçırmak için yapılan tüm aramalara çocuğu bahane etmek, olmayacak masraflar çıkartmak, çocuğa gece babanla yat diye tembihlemek, artık evlendin çocuğumun geleceği ne olacak diye babadan türlü şekillerde mal ve para talep edilmesi, çocuğun normalde aramaya bile erindiği babasını kıskanması gibi muhtelif sorunlar çıkabiliyor. Böyle bir durumda hiç bir şekilde negatif bir görüş belirtmeden, sinirlenmeden, gerektiğinde maddi konular dahil bir takım tavizler vererek sorunları çözüyorsun. Çocuğun öncelikli olmasına ses çıkartmayacaksın örneğin ; hafta sonu babasıyla başbaşa gezmek istiyor ama sende hafta sonu eşinle bir yerlere gitmek istiyorsun. Eşin çocukla gider sende vakit kalırsa eşini görürsün. Bu durumda yüz ifadeni değiştirmeden eşine tabii canım diyebilmelisin. Çünkü kaşlarını çattığın zaman kıymete biner, iş kimse benim çocuğuma laf edemeze gelir. Zamanla oturuyor, sabırla, sakin olursan bir müddet sonra erkek taciz edildiğini anlıyor ve sana hak veriyor ama bunun için sağlam sinir harbi ile geçen bir zaman lazım
Beni de zaten eski eş kabusu olma ihtimali geriyor, işte ana fikir burda da Eşin dengesine düşüyor...
 
O zaman bu ise hic girme bence. Sen cocuksuz birine bak. Sonucta o cocuk eninde sonunda babasinin yanina gelip gidicek zamani geldiginde. Anne olmak zorunda deyilsiniz o cocuga zaten annesi deyilsiniz ama sonucta o role yakin bir rolde bulmak zorunda kalabilirsiniz kendinizi zaman zaman.


size aynen katılıyorum konu sahibinin düşünceleri çok katı çocuk konusunda. bencede çocuksuz biriyle evlenmeli
 
çok kavgacı birisiymiş bilemedim ki sorulurmu? ama kadın hakimliğe dönmek için Ankara gidecekmiş...
Sana kendimden birşey anlatayım da anla sen,
Oğlumun babası ve sevgilisini bir arkadaşı günlerden bir gün evlerinde ağırlıyor (tahmini 5 aylık hamileyim ve evliyiz). Ertesi gün bu arkadaş telle beni arıyor, dün böyle böyle oldu gururlu ol boşan. Sence nasıl tepki verilir? Yıktım dünyayı. Eşim ayaklarımın altını öptü iftira atıyorlar bana diye. Açtım ağzımı yumdum gözümü bütün arkadaşlarına uğraşmasınlar bizimle diye (güya eşime sahip çıktım). Daha sonra bizim ayrılık işi olunca arkadaşları başladı 'o kavgacı birisi, ben onun iyiliğini düşünmüştüm bana da bağırmıştı, ondan boşanmaya karar verdi x'. Sonra face den öğrendimki o akşamın fotoğrafları var. Bazı insanlar sakin sakin karşısındakini kudurtabiliyor. Ha ben suçsuz muyum? Eşime sahip çıkıp ona iftira atmayın diye bağırdığım için suçluyum. Eski eşimde çok masum:). Aynı senin arkadaşın gibi:).
Sana söyleyebileceğim tek şey, arkadaşın kusursuz deil. Evlilikleri yaşanmış bitmiş. Onda yaptığı hatayı sende de yapacak diye bir şey yok. Ama tavrı, duruşu sana uyacak mı? Sen zaten bir kez kırılmışsın, bir daha kırılmamanı diliyorum.
Çocuk konusunu da iyi düşün. Allah yardımcın olsun. İnşallah mutluluk haberlerini okuruz burdan;)
 
Sana kendimden birşey anlatayım da anla sen,
Oğlumun babası ve sevgilisini bir arkadaşı günlerden bir gün evlerinde ağırlıyor (tahmini 5 aylık hamileyim ve evliyiz). Ertesi gün bu arkadaş telle beni arıyor, dün böyle böyle oldu gururlu ol boşan. Sence nasıl tepki verilir? Yıktım dünyayı. Eşim ayaklarımın altını öptü iftira atıyorlar bana diye. Açtım ağzımı yumdum gözümü bütün arkadaşlarına uğraşmasınlar bizimle diye (güya eşime sahip çıktım). Daha sonra bizim ayrılık işi olunca arkadaşları başladı 'o kavgacı birisi, ben onun iyiliğini düşünmüştüm bana da bağırmıştı, ondan boşanmaya karar verdi x'. Sonra face den öğrendimki o akşamın fotoğrafları var. Bazı insanlar sakin sakin karşısındakini kudurtabiliyor. Ha ben suçsuz muyum? Eşime sahip çıkıp ona iftira atmayın diye bağırdığım için suçluyum. Eski eşimde çok masum:). Aynı senin arkadaşın gibi:).
Sana söyleyebileceğim tek şey, arkadaşın kusursuz deil. Evlilikleri yaşanmış bitmiş. Onda yaptığı hatayı sende de yapacak diye bir şey yok. Ama tavrı, duruşu sana uyacak mı? Sen zaten bir kez kırılmışsın, bir daha kırılmamanı diliyorum.
Çocuk konusunu da iyi düşün. Allah yardımcın olsun. İnşallah mutluluk haberlerini okuruz burdan:KK66:
:) ona kalırsa bende aldatılıp boşanıyorum diye karşı taraf için haksızdım, sözde kolay yolu seçmişim kocama sahip çıkacakmışım :)... İhanet veya şiddet olmadığı sürece bunların dışında biten evliliklerde bence 2 tarafta da şuç vardır..Bugün bu konuda daha netim iyice araştırıp görüştüğümde bile tam anlamıyla içime sinmeden birşeye karar vermeyeceğim...Bugün facede de yazdım..."Ben Allahtan hep hayırlısını istedim...Hayırlısı ise olur...Bu Cuma Hayırlara vesile olsun" Herkes kendince temiz kalpli elbette ama ben bu yaşıma kadar hep bu bilinçle hareket ettim,evlenip görmemde görüpte ayrılmam da hayırlıydı benim için, kısacası yürekten dua ediyorum ki benim karşıma hayırlısı çıktı, hayırsız olanlarda bir şekilde gitti zaten hayatımdan...Umarım bu karar da böyle olur..Teşekkür ederim :) olumlu yada olumsuz herşeyi paylaşıcam burada ;)
 
size aynen katılıyorum konu sahibinin düşünceleri çok katı çocuk konusunda. bencede çocuksuz biriyle evlenmeli
Bi yanlış anlaşılmayı düzeltmek isterim..Ben çocuk konusunda katı değilim, sadece sebebini bilmediğim korkularım var, sonuçta anne olmasamda empati yapmaya çalışıyorum benimde başıma gelebilir...Ben çocuğa bakmam demedim, ne ile karşılaşabileceğimi bilmediğim için fikir almak sadece amacım...Ha elbette yorumlara istinaden vermiş olduğum keskin cevaplar olabilir oda olmayan birşey için uygulayabileceğim tavır konusunda...Böyle bir karar verirsem şayet çocuğun babasını görmesinde bir sakınca bulmam. Hatta gerekirse uzun bir süre kalmasında bile sakınca bulmam sadece ben zorlama bir sıfata dahil edilemem dedim..Açık yüreklilikle de söylüyorum ki bu kişi hep çocuğuyla yaşasydı kabul etmezdim, ama bu benim çocuk düşmanı olduğumu akıllara getirmesin, çünkü zor bir sorumluluk söz konusu olurdu, bunuda kendimi bildiğim için söylüyorum
 
Neden çocuk sorun sizin için sizde boşanmış birisiniz belliki sizin çocuğunuz yok OLABİLİRDİ!
karşı taraf sorun etse sizin tepkiniz ne olurdu ??
 
Neden çocuk sorun sizin için sizde boşanmış birisiniz belliki sizin çocuğunuz yok OLABİLİRDİ!
karşı taraf sorun etse sizin tepkiniz ne olurdu ??
Bakın yineliyorum, ben çocuğu sorun etmiyorum çoğu mesajımda da benimde olabilirdi diyorum, evet bir çocuğum olamdığı için korkularım var diyorum,, yani sadece fikir edinmeye çalışıyorum...Ha benim büyüteceğim bir çocuk olsaydı o zaman kabul etmezdim, kendimi biliyorum ben yeğenime bile tahammül edemiyorum bu sorumluluğu alamazdım..Ama bende anne olsaydım belkide fikrim değişirdi...Yada bilmiyorum ki belkide haklısınız galiba ben çocuk olayını sorun haline getiren vicdansız bir kadınım :(
 
çocuğu isteyip istememesi de tercih meselesi.
konu sahibi kabul etmez başka bayan kabul eder.
Sen neden kabul etmiyorsun diyemeyiz.
Yani bu sorumluluğu tamamen üstlenmek
kolay bişey değil.
 
Bu kadar ılımlı yaklaştıysanız elbette denemeye değer.
Belli ki frekanslar uyuşmuş.
Birkaç kez daha görüşüp, kafanıza takılan soruları sorup daha net karar verebilirniz.
Dengeleyici bir kişiliği varsa problem yaşayacağınızı sanmam,
Hakkınızda hayırlısı olsun...
 
[de 594, member: 158366"]Bakın yineliyorum, ben çocuğu sorun etmiyorum çoğu mesajımda da benimde olabilirdi diyorum, evet bir çocuğum olamdığı için korkularım var diyorum,, yani sadece fikir edinmeye çalışıyorum...Ha benim büyüteceğim bir çocuk olsaydı o zaman kabul etmezdim, kendimi biliyorum ben yeğenime bile tahammül edemiyorum bu sorumluluğu alamazdım..Ama bende anne olsaydım belkide fikrim değişirdi...Yada bilmiyorum ki belkide haklısınız galiba ben çocuk olayını sorun haline getiren vicdansız bir kadınım :KK43:[/QUOTE]
Lutfen boyle dusunmeyin benim 2.evliligim ama cocugum yok,esimin bir cocugu olmasina ragmen cocugu olan bir bayanla evlenmek istememis bu sizin vicdnsiz oldgunuz anlamina gelmiyor...
 
Bi yanlış anlaşılmayı düzeltmek isterim..Ben çocuk konusunda katı değilim, sadece sebebini bilmediğim korkularım var, sonuçta anne olmasamda empati yapmaya çalışıyorum benimde başıma gelebilir...Ben çocuğa bakmam demedim, ne ile karşılaşabileceğimi bilmediğim için fikir almak sadece amacım...Ha elbette yorumlara istinaden vermiş olduğum keskin cevaplar olabilir oda olmayan birşey için uygulayabileceğim tavır konusunda...Böyle bir karar verirsem şayet çocuğun babasını görmesinde bir sakınca bulmam. Hatta gerekirse uzun bir süre kalmasında bile sakınca bulmam sadece ben zorlama bir sıfata dahil edilemem dedim..Açık yüreklilikle de söylüyorum ki bu kişi hep çocuğuyla yaşasydı kabul etmezdim, ama bu benim çocuk düşmanı olduğumu akıllara getirmesin, çünkü zor bir sorumluluk söz konusu olurdu, bunuda kendimi bildiğim için söylüyorum


hkkında hayırlısı olsun o zaman cnm. eğer evlenmeye karar verirsen çocuğa üvey anne olmak istemeyebilirsin ama en azından bir abla olmanı ve kendi evladın gibi davranmanı temenni ederim. boşanmanın en mağduru çocuklar çünkü
 
Back
X