Bende öyleydim 5 ay nisan 5 ay evlilik dönemin de o kadar değiştim ve başka bir insan hâline donustum ki anlatamam. Iyi düşünün gerçekten zor yani . Ben son zamanlarda kendimi çok degistirmisyim sabırlı anlayışlı düşünceli biri olmaya başlamıştım ama nisan olduktan sonra ne dedikoduları lafları bitti ne uğraşmaları evlendik yine aynı. Düşünmekten deli olucam anksiyetem azdı yemin ederimBilemiyorum bende biraz fevri ve aşırı özgüvenli biriyimdir. Böyle bir durumda sabrımın tükendiğinde ver yansın yapıp alır başımı giderdim. Ardıma bakmazdım. Bu yüzden kimse bana evliliği önermiyor.
Psikologda adam bogarsaİyi akşamlar hanımlar.
Ben bir yıldan fazladır evliyim. Eşim melek gibi adamdı ama son zamanlarda tanıyamıyorum gerçekten sinirimi bozuyor. Hamileyim ayrıca şu an, iyice yıprandım. Konuya geçiyorum.
Üç dört gün önce eşim evde yoktu bir günlüğüne çok yakın bir şehre gitti annesi ve ablasını ziyaret etmeye. Bir gece kalıp geldi. Bu arada ikisiyle de aram bozuk görüşmüyoruz. Her neyse, hazır bu yokken temizlik yaptım iyice bulantılar yüzünden dip bucak yapmamıştım ne zamandır. Hem eşim de geldiğinde ferah bulsun evi dedim eşek kafam
Neyse bu geldi ertesi gün. Gayet güzel vakit geçirdik her şey güzeldi, gece yatmadan önce bizim kediye kızdı. Kızarken de "zaten her yer pislik içinde." dedi. Şok oldum ne demek ya dün eşek gibi temizlik yaptım dedim. "temizlik falan yapılmamış bu evde." dedi. O kadar sinirlendim ki anlatamam size resmen bana yalancı muamelesi yaptı hadsiz pislik. Bağırdım ona orada ben yalan mı söylüyorum falan diye, Allah belanı versin diyip başka odaya geçtim sinirim bozuldu. Orada uyuyacaktım ama sonra" yatağa gel konuşma ama gel "yazmış. Gittim uyudum yatağımda sinirden ağladım bir de, sen kimsin ki yalan söyleyeceğim sana değil mi ya? Terbiyesiz.
Neyse ertesi gün uyandım. O gün ayrıntılı ultrasona randevu almak için hastaneye gidecektik (bilenler bilir bebek için önemli bir işlem) . Ben hazırlanırken uyandı nereye dedi. Ben de doktora dedim. Sonra gideriz gitme şimdi dedi. Ben de saçmalama randevu için geç bile kaldık dedim yine bilen bilir ayrıntılı ultrason için önceden randevu alman lazım hemen doluyor sıra üstelik belli bir haftaya kadar yapılıyor. Neyse bu sonra gideriz falan diyor aksi aksi ama hiçbir manisi yok, sırf canı istemiyor beyefendinin. Böyle bir bencillik olabilir mi ya nefret ediyorum ondan. Ben gidiyorum falan dedim gittim cüzdanı ayarlıyorum geldi böyle el kol hareketi yapıyor bir yandan bana, cüzdanı elimden çekti sonra gideriz diye. Ben de bağırdım gerizekalı mısın sen ya bebek için önemli bir şey bu, randevu bulamayız sonra diye falan. Bana bağırdı o da bağırma falan diye. Neyse ben hazırlandım, geldi iyi çık git hadi hatta memleketine git dedi. Düşünebiliyor musunuz, böyle dedi. O kadar sinirim bozuldu ki ama geç kalıyorum diye hemen çıktım çıkarken gelince giderim falan dedim sinirle. O da anneleri falan arama sakın rezil etme bizi diye bağırdı bana, ruh hastası.
Neyse ben apar topar hastaneye tek başıma gittim evde olmasına rağmen gelmedi o kadar sinirlendim ki yazıklar olsun ona. Beni geç bebeğini düşünmeyen bir pislik o tiksiniyorum ondan. Gelince de bana kalk şu kedine mama ver miyavlıyor diye bağırdı, ben de defol git eve de gelme Allah belanı versin geber inşallah dedim...
Ya inanın bu adam ses yükselten biri değil normalde, yoksa evlenmezdim zaten ama resmen içinden canavar çıktı nefret ediyorum ondan şu an. Yakın zamanda antidepresan bıraktı anlayışlı olmaya çalıştım ama bu kadar terbiyesizliği de kaldıramazdım.
Sonuç olarak üç gündür konuşmuyoruz evin içinde, farklı odalarda takılıyoruz. Ben asla yemek temizlik yapmıyorum, görsün bakalım yapmayınca noluyor asıl bu ev. Bu arada ben psikoloğum mesaili çalışmıyorum, haftada birkaç saat terapim oluyor sadece o yüzden evdeyim yani ev işleri bende normalde. Kedim olmasa çoktan bir arkadaşa gidip kalmıştım ama kedimi bile onla bırakmak istemiyorum. Ne yapayım boğayım mı bu adamı bir akıl verin.
Bende öyleydim 5 ay nisan 5 ay evlilik dönemin de o kadar değiştim ve başka bir insan hâline donustum ki anlatamam. Iyi düşünün gerçekten zor yani . Ben son zamanlarda kendimi çok degistirmisyim sabırlı anlayışlı düşünceli biri olmaya başlamıştım ama nisan olduktan sonra ne dedikoduları lafları bitti ne uğraşmaları evlendik yine aynı. Düşünmekten deli olucam anksiyetem azdı yemin ederim
Ben biraz gamsızımdırBende öyleydim 5 ay nisan 5 ay evlilik dönemin de o kadar değiştim ve başka bir insan hâline donustum ki anlatamam. Iyi düşünün gerçekten zor yani . Ben son zamanlarda kendimi çok degistirmisyim sabırlı anlayışlı düşünceli biri olmaya başlamıştım ama nisan olduktan sonra ne dedikoduları lafları bitti ne uğraşmaları evlendik yine aynı. Düşünmekten deli olucam anksiyetem azdı yemin ederim
Tabiki hepimiz insaninz herkesin kusurlari var ama siz hem fevri oldugunuzu hem beddualar savrdugnuzu gayet acik belrtmisinz sorun sizde ben mesleginize dair bsy soylemedm sadece ruh haliniz bu haldeyse ic dunyaniz baya karisik burdan fikir istyrsunuz bu durumda etrfnzdaki insalara cok faydali olabileceginizi dusunmuyrmMeslekle özel hayat bambaşka şeyler hanımefendi. Psikologların hiç arızası yok sanıyorsanız o sizin sorununuz, hepimiz insanız ve psikologlar da delirir evet. Danışanlarım benden hep memnun kalmıştır işimi titizlikle yaparım, özel hayatımda başarısız olsam da.
Üfff yalancı muamelesi falan yapmamış yahu her yorumda yazıp durmuşsunPeki onun bana yalancı muamelesi yapması ve özür dilememesi ne olacak? Ben durduk yere çileden çıkmadım sonuçta bana yalancı imasında bulundu resmen. Nefret ederim yalancı insanlardan ve hak etmediğim halde bu imayı gördüm.
Evet,cevap bulmak zor olmamali.Evliliğin ilk senelerinde böyle basit konulardan kavga çıkabiliyor maalesef. Eşiniz öyle dediyse de, 'sana inandıracak değilim evimi temizlediğimi beğenmediysen kendin temizle' diye ciddiye almayıp geçiştirmek varken hakaret ve beddua boyutuna getirmişsiniz işi. Eşiniz sizin bebeğinizin babası, yarın bir gün olur da ettiğiniz beddua tutsa üzülmez misiniz? Böyle şeyleri muhakeme edebilmek önemli. Sakince konuşun karşılıklı veya bir yardım alın bebek doğmadan, yazık günah çocuğa
Burada insanlar baya şaşırdı ama ben gerçekten nefret ettim ondan hala da geçti diyemem. Bana yalancı muamelesi yapması ki nefret ederim yalancı insanlardan, bebeği önemsememesi, bana memleketine git hatta demesi asla yenilir yutulur şeyler değil bence. Sadece tepkimi daha soğukkanlı verebilirdim, teşekkür ederim yorumunuz için.Bana çok tanıdık geldi bu hikaye ve kurduğunuz cümleler
O cümleleri boşa söylemediğinizi, o an gerçekten ölesiye nefret edip tamamen yüreğinizin dışa vurumu olduğunu biliyorum.
Çünkü kırgınlığınız o kadar büyük oluyor ki o an yakıp yıkmak ve her şeyi bitirmek istiyorsunuz.
Benim evliliğimde de sıkıntılar tam da hamilelik döneminde böyle saçma şeylerle başladı zaten.
O sebeple sizi derinden anlayabiliyorum.
Çaresi nedir, siz mesleki becerinizi durumunuzu içselleştirmeden bir kağıda dökerek ve buna vereceğiniz tavsiyelerle uygulamaya başlayabilirsiniz.
İçinize ekilen öfke tohumları, doğumla beraber artıyor, önlem şart.
Ama ifrit oluyorum böyle adamlara, keyfi için hareket eden cinse.
O an ablası annesi arasa çıkar tekrar şehir dışına giderdi ama bebeği için önemli bir taramayı atlıyor.
Oh ne güzel dünya!
Bu konuda size hiç katılmıyorum.İnanın bu yüzden boşanmayı bile düşünüyorum zaten, huzursuz bir evde büyümesini istemiyorum bebeğimin. Ona bunu yapmaya hakkım yok. Psikolog olmaya gelince, bu sadece bir meslektir. Psikologlar da kavga eder, bağırır, delirir falan. Meslek ayrı özelde kendi hayatını yaşamak ayrı.
Bilemiyorum normalde çok sakin biriydi bu kadar anlayışsız olacağını tahmin etmemiştim. Antidepresanı bırakmasının etkisi olabilir bu aralar iyi değilim deyip duruyordu..Sakin olun bu kadar sinir bebeğinize zarar.. 'gerizekali, öl geber inşallah' bedduaları dışında hakli buldum sizi. Antidepresanı bıraktığı için böyle olmuş olabilir mi?
Erkekler bizim gibi hemen bebeğe adapte olamıyorlar, o babalık duygusu biraz geç geliyormuş onlara. Ama yinede sizinle hastaneye gelmek istememesine şaşırdım.
Sakince oturup konuşun, çok üzüldüğünüzu anlatın illaki hatasını anlayacaktır
Işe girdim , sgs ye hazırlanıyorum. Mali müşavir olma hedefim var çabalıyorum kafam dağılsın diye ise başladım. Aslında hayatımdan vazgeçmiş değilim çabalıyorum ama gamsız olamıyorum bi türlü çok fazla düşünüyorum kafamda alıp veriyorum zihnim rahatlamıyor, ailesiyle olan sorunlar bi yana eşimle olan sorunlar malesef sürekli tartışma ile sonuçlanıyor. Tepkisiz kalınca da herşeye olduğu gibi devam ediyor. Vazgeçersem eğer gerçekten siler atarim aslında ona kızıp bağırmam hala umut olduğu anlamına geliyor . Antidepresan mi kullansam bi süre zihnimi rahatlatmak için karar veremedimBen biraz gamsızımdırsize tavsiyem sizde öyle olun hiç bir şey olmuyor bende de anksiyete var ve ayrıca bipolarım ama ne kadar takarsan bunlar seni o kadar dibe çekiyor kendi kendini iyi etmeyi bilmezsen daha çok batarsın. Olanları önemseyeceğine kendinizi önemseyin çünkü siz daha önemli ve değerlisiniz. Bence size kendi aileniz böyle davranmıyorken kimse davranamaz. Bir süre sonra herşey bitiyor en azından benim için öyle oldu. Artık uzun süre evliliği düşünmeyen sadece çalışmaya ve ikinci üniversitemi okumaya odaklanmış bir kadınım kendinize yeni uğraşlar bulun kafanız dağılsın
Çok açıklayıcı olmuş, teşekkür ederim. Evet saygısızlık eşiğini çabuk geçiyorum eşimle olan ilişkimde ben de fark ettim bunu. Ama saygısızlık sadece hakaretle olmuyor değil mi mesela bana kullandığı jest ve mimikler o kadar saygısızdı ki çöp gibi hissettim kendimi. Senle mi uğraşıcam tadında.. Bilemiyorum bundan sonra nasıl toparlanırız. Aksi gibi hamile kaldıktan sonra iyice aramız bozuldu yoksa asla çocuk yapmazdım. Önceden iyiydik, imtihan resmen.Üfff yalancı muamelesi falan yapmamış yahu her yorumda yazıp durmuşsunYaptığın temizliğe kulp takıp kendince kötü hissettirmek istemiş, orada demen gereken beğenmiyorsan süpürge orada beyim sen yap da görelimdi sadece. Adamın sinirini çıkartma şekli de garip temizlik iyi olsa kaç yazar kötü olsa kaç yazar. Nedense damarına basmayı başarmış ama.
Benim de fevri bir tarafım vardır aşırı reaksiyonunu anlayabiliyorum o yüzden ama sen aynı zamanda saygısızsın bu huyunu lütfen bırak çünkü ilişkine çok zarar verirsin. Fevri olman kimseye hakaret etme hakkı vermiyor sana ki o laflar unutulmuyor da, sinirle söyleyiverdimle olmuyor. Şöyle örnek vereyim, ben de bir tartışmada hemen alevleniveririm harala gürele başlarım, bazen sonradan pişman olurum bazen de olmam. Fakat asla ama asla karşımdakine hakaret etmem onurunu incitmem o çok farklı bir eşik bana göre. Ya kendimce laf saydırırım ya tavır yapar yok sayarım bir süre, ya da pis pis bakarım laf sokarım falan artık hangisi denk gelirse. Sonra da şundan dolayı böyle kızdım diye muhatabıyla konuşurum gerekirse özür dilemekten de hiç gocunmam, o yüzden fevrilik benim insan ilişkilerimde büyük sorun teşkil etmiyor. Hatta yeri geliyor nazımın geçtiği insanlar beni idare ediyorlar. Saygısızlıkla fevrilik arasındaki farkı anlatmaya çalıştım, kocanın da hatalı davranışları var ama sen saygı eşiğini hemen aşıyorsun, kocanın yerinde olsam sen gözümden çok düşerdin sana saygım kalmazdı. Nitekim eski eşimin ex olma nedenlerinden biri de kendi komplekslerinden dolayı bana ettiği birkaç zehirli laftı. Hiçbirini unutmadım ve adam direkt gözümden düşmüştü.
Evet kendi hayatınıza uygulamak son derece faydalı olacaktır ama herkes her doğruyu uygulayamıyor hayatında. Yoksa ben de tamamen mesleğimden faydalanmıyorum demedim ama özel hayatımdaki başarısızlığın mesleğimle alakası yok. Hayret, normalde bu camiada herkesin sinir olduğu bir konudur bu "aaa bi de psikolog olacaksın" tavrı. Birçok arkadaşım var meslektaşım, hepsi de bu tavırdan rahatsız ve yorgun. O yüzden siz şanslı azınlıksınız bana göre. Biz de insanız, farklı bir tür değiliz.Bu konuda size hiç katılmıyorum.
Benim de uzmanlığım PDR.
Okurken edindiğim bilgileri,
çalışırken edindiğim tecrübeyi
özel hayatıma yansıtamayacaksam
ne yapayım o bilgiyi-tecrübeyi?
Bununla birlikte bana göre burda asıl tartışılması gereken sizin mesleğiniz değil, mizacınız ve olaylar karşısındaki tavrınız-tepkileriniz.
Kendinizi törpülemez ve hayata-evliliğe-insan ilişkilerine olan bakış açınızı gözden geçirmezseniz sağlıklı ilişkiler yürütmeniz de doğacak çocuğunuza doğru ebeveynlik yapmanız da çok zor.
Eşinizin size inanmayışı elbette kırıcı ve üzücü.
Bununla birlikte onun hatalı olması sizin hakaret ve beddua etmenizi normalleştirmez bana göre.
Evet kendi hayatınıza uygulamak son derece faydalı olacaktır ama herkes her doğruyu uygulayamıyor hayatında. Yoksa ben de tamamen mesleğimden faydalanmıyorum demedim ama özel hayatımdaki başarısızlığın mesleğimle alakası yok. Hayret, normalde bu camiada herkesin sinir olduğu bir konudur bu "aaa bi de psikolog olacaksın" tavrı. Birçok arkadaşım var meslektaşım, hepsi de bu tavırdan rahatsız ve yorgun. O yüzden siz şanslı azınlıksınız bana göre. Biz de insanız, farklı bir tür değiliz.Bu konuda size hiç katılmıyorum.
Benim de uzmanlığım PDR.
Okurken edindiğim bilgileri,
çalışırken edindiğim tecrübeyi
özel hayatıma yansıtamayacaksam
ne yapayım o bilgiyi-tecrübeyi?
Bununla birlikte bana göre burda asıl tartışılması gereken sizin mesleğiniz değil, mizacınız ve olaylar karşısındaki tavrınız-tepkileriniz.
Kendinizi törpülemez ve hayata-evliliğe-insan ilişkilerine olan bakış açınızı gözden geçirmezseniz sağlıklı ilişkiler yürütmeniz de doğacak çocuğunuza doğru ebeveynlik yapmanız da çok zor.
Eşinizin size inanmayışı elbette kırıcı ve üzücü.
Bununla birlikte onun hatalı olması sizin hakaret ve beddua etmenizi normalleştirmez bana göre.
Eşinizin tavrıyla sizin sözleriniz aynı şeyler değil ama. Şimdi bu tür şeyleri siz daha iyi bilirsiniz doğru jargonu beceremeyebilirim ama açıklayamaya çalışayım. Eşinizin jestleri mimikleriyle siz kendinizi çöp gibi hissettiniz, yani içinizdeki çöp gibi olma duygusu uyandı adam size sen çöpsün falan demedi, siz kendinizi öyle değerlendirdiniz sadece. Niyet okuma mı deniyordu buna? Duygusal olarak daha güçlü ve güvenli olsaydınız o hareketlerine gülüp geçebilirdiniz de. Adam da sizi kızdırmayı başaramazdı.Çok açıklayıcı olmuş, teşekkür ederim. Evet saygısızlık eşiğini çabuk geçiyorum eşimle olan ilişkimde ben de fark ettim bunu. Ama saygısızlık sadece hakaretle olmuyor değil mi mesela bana kullandığı jest ve mimikler o kadar saygısızdı ki çöp gibi hissettim kendimi. Senle mi uğraşıcam tadında.. Bilemiyorum bundan sonra nasıl toparlanırız. Aksi gibi hamile kaldıktan sonra iyice aramız bozuldu yoksa asla çocuk yapmazdım. Önceden iyiydik, imtihan resmen.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?