• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ben bu duruma nasıl alışıcam :(

sunworyy

Üye
Kayıtlı Üye
17 Eylül 2024
291
62
13
28
Öncelikle merhaba. Belki bu söylediklerimi okuduktan sonra beni olgunlaşmamış görebilirsiniz çok hassassın diyebilirsiniz. Am bu konuda elimden gelen bir şey yok. Ben memleketimden uzağa evlendim. Daha önce de konu açtım ve baya linçleyen oldu neden ailenden uzağa gittin bilmem ne diye. Lütfen bu sefer linçlemeden çözüm önerileri sunar mısınız :( bir insan bazı şeyleri yaşamadan inanın ki bilmiyor. Ben evleneli bir yıla yaklaştı. Memleketime en son iki ay önce gittim bir dahaki gidişime 2 ya da 3 ay var. Önümüzdeki ay ailem gelecek inşallah. Ama öyle memleket hasreti var ki içimde. Sanki göreli iki ay değil bir yıl geçmiş gibi. Ailemi ayrı özledim memleketimi ve oradaki evimi ayrı özledim. Bir de ben memleketimde ki evimde çok huzurlu mutluydum. Eğer problemli bir ev olsaydı belki bu derece özlemezdim. Öyle zor geçiyor ki zaman. Sen gidemesen de ailen gelir diyenlere ayrı sinir oluyorum etrafımda. Evet ailemin buraya gelmesi çok güzel özlem gideriyoruz onları görüyorum falan ama memleketime de ayrı bir hasret çekiyorum. Yakında değil ki sık sık gideyim. Çocuk olursa nasıl giderim diye şimdiden dert edindim. Diyorum ya millet sen gitmezsin ailen gelir diyor hepsine ayrı sinir oluyorum beni anlamıyorlar. Arkadaşlar bazı akrabalarımla sorunlarım vardı kendimi kötü hissettim durumlar vardı o yüzden dedim belki uzaklaşmak daha iyi olur diye. Aslında bir açıdan iyi oldu ancak bir açıdan da bu kadar özleyeceğimi inanın bilmiyordum :( ayrıca şunu da söyleyim şu an yaşadığım şehri seviyorum eşimi de seviyorum bu konuda hiç sıkıntı yok. Ben sadece bu özlem meselesine nasıl alışıcam ailem memleketim burnumda tütüyor rastgele bir sokağı bile aklıma gelince oturup ağlayasım geliyor
 
Öncelikle merhaba. Belki bu söylediklerimi okuduktan sonra beni olgunlaşmamış görebilirsiniz çok hassassın diyebilirsiniz. Am bu konuda elimden gelen bir şey yok. Ben memleketimden uzağa evlendim. Daha önce de konu açtım ve baya linçleyen oldu neden ailenden uzağa gittin bilmem ne diye. Lütfen bu sefer linçlemeden çözüm önerileri sunar mısınız :( bir insan bazı şeyleri yaşamadan inanın ki bilmiyor. Ben evleneli bir yıla yaklaştı. Memleketime en son iki ay önce gittim bir dahaki gidişime 2 ya da 3 ay var. Önümüzdeki ay ailem gelecek inşallah. Ama öyle memleket hasreti var ki içimde. Sanki göreli iki ay değil bir yıl geçmiş gibi. Ailemi ayrı özledim memleketimi ve oradaki evimi ayrı özledim. Bir de ben memleketimde ki evimde çok huzurlu mutluydum. Eğer problemli bir ev olsaydı belki bu derece özlemezdim. Öyle zor geçiyor ki zaman. Sen gidemesen de ailen gelir diyenlere ayrı sinir oluyorum etrafımda. Evet ailemin buraya gelmesi çok güzel özlem gideriyoruz onları görüyorum falan ama memleketime de ayrı bir hasret çekiyorum. Yakında değil ki sık sık gideyim. Çocuk olursa nasıl giderim diye şimdiden dert edindim. Diyorum ya millet sen gitmezsin ailen gelir diyor hepsine ayrı sinir oluyorum beni anlamıyorlar. Arkadaşlar bazı akrabalarımla sorunlarım vardı kendimi kötü hissettim durumlar vardı o yüzden dedim belki uzaklaşmak daha iyi olur diye. Aslında bir açıdan iyi oldu ancak bir açıdan da bu kadar özleyeceğimi inanın bilmiyordum :( ayrıca şunu da söyleyim şu an yaşadığım şehri seviyorum eşimi de seviyorum bu konuda hiç sıkıntı yok. Ben sadece bu özlem meselesine nasıl alışıcam ailem memleketim burnumda tütüyor rastgele bir sokağı bile aklıma gelince oturup ağlayasım geliyor
İnsan bir yere özlem duyduğunda aslında orada yaşayan insanlara, o insanlarla paylaştığı zamana özlem duyar. Siz taşa toprağa duyuyorsunuz anladığım kadarıyla. Bu normal değil.
 
Çözümü açıkçası bilmiyorum bence forumdaki arkadaşlar da sınırlı öneriler verebilir yani ne yapabiliriz?

Ancak esinizi de yaşadığınız yeri de sevdiğiniz hâlde bu kadar özlem duyup kötü hissetmeniz normal değil.

Ya aidiyet hissedemiyorsunuz, ya da eşinizle sandığınız kadar iyi değilsiniz. Bence konuya biraz da bu açıdan odaklanın.
 
çözümü söylüyorum 1 yıl kendinizi sıkıp gitmeyin. sonrasında yeni evinize ve düzeninize aşık oluyorsunuz. ben annemin evinde deşiriyorum ki kendileri yatağımı bile toplar, bebeğimle ilgilenir, yemeğimi yapar ama asllaaaa kalmak istemiyorum. evime dönmek için gün sayıyorum sürekli. evim de öyle aman aman değil ha. 1+1 hakkaride bir ev 😂 ama bakın esimi değil, evini özlüyorum 😂😂 keske simdi koltuğumda oturuyor olsam, keske su an yatağımda yatıyor olsaydım diyorum sürekli
 
Bahsettiğiniz duyguyu biliyorum sanırım, ben de memleketi değil ama daha önce oturduğumuz bir eve karşı özlem duyuyorum. Sanki o eve tekrar yerleşsem bütün sorunlarım uçup gidecekmiş gibi düşünüyorum, tabii ki doğru değil. Özlediğiniz şey orada biriktirdiğiniz anılar muhtemelen, o anıları geri getiremezsiniz, daha yenilerini oluşturmak da sizin elinizde.
 
yani bilemedim bnde sonucta bi tek siz aileden uzakta hayat kurmuyorsunuz milyonlarca insan ailesinden memleketinden uzakta yasiyor evlenince bnde cok uzagim aileme ve memleketime ve aileme cok bagli deger veren biriyim ama hayatim,evim burda artik yapicak bisey yok artik bulundugunuz yere evinize ve esinizle yasadiginiz yere alişmaniz gerek sizde bi aile oldunuz artik kendi hayatiniza odaklanin
 
Öncelikle merhaba. Belki bu söylediklerimi okuduktan sonra beni olgunlaşmamış görebilirsiniz çok hassassın diyebilirsiniz. Am bu konuda elimden gelen bir şey yok. Ben memleketimden uzağa evlendim. Daha önce de konu açtım ve baya linçleyen oldu neden ailenden uzağa gittin bilmem ne diye. Lütfen bu sefer linçlemeden çözüm önerileri sunar mısınız :( bir insan bazı şeyleri yaşamadan inanın ki bilmiyor. Ben evleneli bir yıla yaklaştı. Memleketime en son iki ay önce gittim bir dahaki gidişime 2 ya da 3 ay var. Önümüzdeki ay ailem gelecek inşallah. Ama öyle memleket hasreti var ki içimde. Sanki göreli iki ay değil bir yıl geçmiş gibi. Ailemi ayrı özledim memleketimi ve oradaki evimi ayrı özledim. Bir de ben memleketimde ki evimde çok huzurlu mutluydum. Eğer problemli bir ev olsaydı belki bu derece özlemezdim. Öyle zor geçiyor ki zaman. Sen gidemesen de ailen gelir diyenlere ayrı sinir oluyorum etrafımda. Evet ailemin buraya gelmesi çok güzel özlem gideriyoruz onları görüyorum falan ama memleketime de ayrı bir hasret çekiyorum. Yakında değil ki sık sık gideyim. Çocuk olursa nasıl giderim diye şimdiden dert edindim. Diyorum ya millet sen gitmezsin ailen gelir diyor hepsine ayrı sinir oluyorum beni anlamıyorlar. Arkadaşlar bazı akrabalarımla sorunlarım vardı kendimi kötü hissettim durumlar vardı o yüzden dedim belki uzaklaşmak daha iyi olur diye. Aslında bir açıdan iyi oldu ancak bir açıdan da bu kadar özleyeceğimi inanın bilmiyordum :( ayrıca şunu da söyleyim şu an yaşadığım şehri seviyorum eşimi de seviyorum bu konuda hiç sıkıntı yok. Ben sadece bu özlem meselesine nasıl alışıcam ailem memleketim burnumda tütüyor rastgele bir sokağı bile aklıma gelince oturup ağlayasım geliyor
evde misiniz? bir meşgaleniz var mı iş falan ? bunlar insanı oyalıyor ondan soruyorum
 
İnsan bir yere özlem duyduğunda aslında orada yaşayan insanlara, o insanlarla paylaştığı zamana özlem duyar. Siz taşa toprağa duyuyorsunuz anladığım kadarıyla. Bu normal değil.
Evet biraz öyleymiş gibi oldu ama hayır öyle değil bu benim aşırı hassas olmamdan kaynaklı her detaya takılmam düşünmem falan. Orada sevdiğim insanlar olmasa ne kadar özlesem bile umrumda olmaz nadiren gitmek isterim. Ama büyüdüğüm yaşadığım evi de ailemle beraber seviyorum mesela. Onlarla beraber memleketimi seviyorum. Yani ailem buraya gelince özlemim hafifliyor evet ancak orada ailemle vakit geçirmeyi daha çok seviyorum burada geçirmektense. Yani şu an genel olarak memleketim aklıma gelince üzülüyorum özlem duyuyorum hassaslaşıyorum
 
yani bilemedim bnde sonucta bi tek siz aileden uzakta hayat kurmuyorsunuz milyonlarca insan ailesinden memleketinden uzakta yasiyor evlenince bnde cok uzagim aileme ve memleketime ve aileme cok bagli deger veren biriyim ama hayatim,evim burda artik yapicak bisey yok artik bulundugunuz yere evinize ve esinizle yasadiginiz yere alişmaniz gerek sizde bi aile oldunuz artik kendi hayatiniza odaklanin
Evet tek ben değilim ama ben biraz fazla duygusalım sanırım. Anneme aşırı bağlıydım. Şu an ne kadar buraya alışsam da çok büyük bir özlem çekiyorum
 
Bahsettiğiniz duyguyu biliyorum sanırım, ben de memleketi değil ama daha önce oturduğumuz bir eve karşı özlem duyuyorum. Sanki o eve tekrar yerleşsem bütün sorunlarım uçup gidecekmiş gibi düşünüyorum, tabii ki doğru değil. Özlediğiniz şey orada biriktirdiğiniz anılar muhtemelen, o anıları geri getiremezsiniz, daha yenilerini oluşturmak da sizin elinizde.
Elbette orada anılarım var. Ve dediğim gibi memleketimde ki evimizde çok mutluydum mahallemiz falan çok güzel ve sakin bir mahalleydi. Ailemle güzel vakit geçiriyorduk. Şimdi gittiğim zaman öyle mutlu oluyorum ki. Ama tabi her şeyin bir sonu oluyor buraya dönmeye yakın içim hüzün doluyor. Buradaki evimi de eşimi de özlüyorum ancak yine de üzülüyorum annemi de bir hüzün sarıyor onu da hissediyorum bu da ayrı üzüyor
 
çözümü söylüyorum 1 yıl kendinizi sıkıp gitmeyin. sonrasında yeni evinize ve düzeninize aşık oluyorsunuz. ben annemin evinde deşiriyorum ki kendileri yatağımı bile toplar, bebeğimle ilgilenir, yemeğimi yapar ama asllaaaa kalmak istemiyorum. evime dönmek için gün sayıyorum sürekli. evim de öyle aman aman değil ha. 1+1 hakkaride bir ev 😂 ama bakın esimi değil, evini özlüyorum 😂😂 keske simdi koltuğumda oturuyor olsam, keske su an yatağımda yatıyor olsaydım diyorum sürekli
Öyle mi dersiniz? Siz ne kadar süredir evlisiniz? Bir yıl gitmemek çok uzun geldi 🥲
 
Yok bebek. Bebek olursa da memleketime gidemem diye korkuyorum hatta
aslinda bebek oldugunda onunla ilgilenmek sana iyi gelebilir bilmiyorum memleketini unutturmaz tabi ama biraz da olsa seni geri ceker
 
Çözümü açıkçası bilmiyorum bence forumdaki arkadaşlar da sınırlı öneriler verebilir yani ne yapabiliriz?

Ancak esinizi de yaşadığınız yeri de sevdiğiniz hâlde bu kadar özlem duyup kötü hissetmeniz normal değil.

Ya aidiyet hissedemiyorsunuz, ya da eşinizle sandığınız kadar iyi değilsiniz. Bence konuya biraz da bu açıdan odaklanın.
Eşimle cidden iyiyiz ya. Ben bu şehre devamlı geliyordum kuzenim oluyordu ve bir tanıdığım vardı aslında şu an yaşadığım şehre de alıştım biraz seviyorum da. Buradaki evi de seviyorum ama sevmediğim bazı noktalar var. Mesela ben sakın yerlerde yaşamaya alışkınım burası çok yoğun kalabalık bir yer. Bir de yaşadığım ev çok eski değil ama bazı yerleri çok eski bana problem çıkaran yerleri var bu yüzden bu evde de içime sinmeyen şeyler var evet. Bir de kayınvaliemlerle çok yakında oturuyoruz. Onları ne kadar sevsem bile bu kadar yakın olmak içten içe huzursuzluk veriyor sanırım. Halbuki öyle her gün her gün görüşmeyiz. Eşim de bana karşı anlayışlı ve çok seviyorum onu. Bilmiyorum özellikle anneme karşı ayrı bir bağlılığım var belki sağlıksız bir durum ama ne yapıcam bilmiyorum
 
Elbette orada anılarım var. Ve dediğim gibi memleketimde ki evimizde çok mutluydum mahallemiz falan çok güzel ve sakin bir mahalleydi. Ailemle güzel vakit geçiriyorduk. Şimdi gittiğim zaman öyle mutlu oluyorum ki. Ama tabi her şeyin bir sonu oluyor buraya dönmeye yakın içim hüzün doluyor. Buradaki evimi de eşimi de özlüyorum ancak yine de üzülüyorum annemi de bir hüzün sarıyor onu da hissediyorum bu da ayrı üzüyor
Peki tekrar memlekette yaşama şansınız var mı? Aileniz yanınıza geldiğinde bile memleketteki geçirdiğiniz zamanları yürüdüğünüz yolları vs özlüyosanız, zaman ile geçiceğini hiç sanmıyorum. Bazen ne yapsan olmaz, her yerin bi enerjisi var. Bazen alakasız bi yerde huzurlu yada huzursuz hissederiz. Sizin yaşadığınız yer güvenli alanınız gibi bir şey olmuş. Bence imkan varsa dönün memleketinize.
 
aslinda bebek oldugunda onunla ilgilenmek sana iyi gelebilir bilmiyorum memleketini unutturmaz tabi ama biraz da olsa seni geri ceker
Herkes bebek olursa bu duyguları aşarsın diyor zaten bilmiyorum ki ileride olursa görücem artık gerçekten öyle mi
 
Back
X