Canım benim o zaman tek çare alışmanın yollarını aramak. Bence en güzeli çalışmak, insan çalışırken öyle bi rutini telaşı oluyor ki hayat akıl gidiyor. Bebek diye çok yorum gelmiş ama katılmıyorum, kendini hazır hissetmezsen aileden uzakta bebek büyütmek çok zor. Sağlam olan bile bi sarsılıyor. Sen arkadaşlıklar kurmaya, eş dışında bi çevre edinmeye bak bu çok iyi gelicektir.10 saat varve evet eşim esnaf buradaki işini asla bırakmaz ki
Aynı durumu yurtdışında yaşayan biriyim. Bazı sokaklardan geçmek istiyorum.normalde insanlar taşı toprağı özlemez diye yazılmış ama özlediğim o taş topraktayken hissettiğim duygu. Mesela lisede dershaneye giderken geçtiğim sokaktan geçmek istiyorum. Herhangi bir çözüm fikrim, önerim yok. Kelin ilacı olsa kendi başına :))Öncelikle merhaba. Belki bu söylediklerimi okuduktan sonra beni olgunlaşmamış görebilirsiniz çok hassassın diyebilirsiniz. Am bu konuda elimden gelen bir şey yok. Ben memleketimden uzağa evlendim. Daha önce de konu açtım ve baya linçleyen oldu neden ailenden uzağa gittin bilmem ne diye. Lütfen bu sefer linçlemeden çözüm önerileri sunar mısınız
bebek olunca annemin evinden çok dönmek istemedim yalan olmasınBenim daha bir yıl bile olmadı belki de zaman her şeyin ilacı
cünkü esim çalılıyır ve tüm gün bebekle evde yalnız olmak insanı bunaltıyor. annemin evinde sürekli sohbet edebileceğim, eğlenebileceğim insanlar vardı. ama simdi bir düzen kurduk kendimize. seç deseler su an kendi evimde kalmayı secerim. insanın kendi düzeni en iyisi
Burada da rahatım ama. Kafama göre takılıyorum. Eşim öyle takıntılı falan da değil bir şeyi yapmak istiyorsam yapıyorum istemiyorsam yapmıyorum. Onunla alakalı bir durum değil yani
Benim de kafamın takılı kaldığı durumlar var. Bence o da etkiliyor beni. Ailem orada yalnız ben tek çocuğum onları öyle yalnız düşününce içim acıyor
Eşime bu durumu yansıtmıyorum. Eşimle maşallah diyeyim çok iyiyiz. Onunla beraberken hep pozitifim mutluyum iyi anlaşıyoruz. Sadece yalnız kalınca ara ara düşünceler aklıma vuruyor. Evlenmeyin değil de madem dayanamayacaksınız çok uzağa evlenmeyin deseydiniz bari. İki ayda bir memleketime gitsem bir derdim kalmaz. Ancak uzaktayım 6 ayda bir falan ancak gidebilirim
Neden illa memleketimi ailemi özlüyorum deyince eşimle problemlerin vardır ya da sevmiyorsundura geliyor konu? Yav özledim işte annemi babamı memleketimi evimi. Ya ben yıllarımı geçirdim orada büyüdüm. Ben tek çocuğum tüm ilgi banaydı ailemi orada yalnız bıraktım içim acıyor elbet. Herkes aynı şeyleri hissedemez kimi ailesini memleketini o kadar özlemez. Ama ben özlüyorum gayet insanı bir duygu? Ve hayır yani eşimi çok seviyorum. Hatta evlendikten sonra daha çok sevdim. Dünyanın en tatlı insanlarından biridir eşim. Aşığım eşime illa böyle mi söylemek lazım
Bebek konusu evet devamlı bana önerilen bir şey şu an. Ve herkes dediği için yapmalı mıyız acaba diye düşünüyorum ancak kendimi çok hazır hissetmiyorum da. Aslında burada kayınvalidem var. Bir şeye ihtiyacım olsa hemen koşar gelir. Bebekten de çok iyi anlar zamanında çok araştırıp okumuş kendi küçük çocuğu da büyük değil öyle zaten deneyimli epey yani hem annem gelir hem kayınvalidem görümcem destek çıkar sağ olsunlar. Ancak bebek sorumluluğu ne olursa olsun zor. Siz deneyimlediğiniz için daha iyi bilirsiniz tabi
Zaten zamanla bu duygu daha iyi bir hale geliyor ilk evlendiğim zaman eşimden gizli gizli ağlıyordum devamlı. O da diyordu benim yanımda ağla ben seni teselli edeyim diye. Ama ben o zaman da şimdi de sadece yarısını belli ediyorum ona. Ne kadar anlayışlı olursa olsun bununla üzmek istemiyorum onu. Geziyoruz tozuyoruz kayınvalidemler sağ olsun destek oluyor onlarla da bir şeyler yapıyoruz. Yine de şanslıyım ki etrafımda iyi insanlar var. İşte keşke benimde kardeşlerim olsaydı anneme uğrayacak. Maalesef ben tek çocuğum bu yüzden de ayrı bir sorumluluk hissediyorum değişik bir vicdan azabı. Ama herkes sağlıklı çok şükür tabi. Allah annenize de sağlıklı güzel ömürler versin inşallah:)
Çok zor olmuştur sizin için pandemi zamanı falan. Evet maalesef bu hislerim yüzünden eleştiriliyorum. Elbet geçecek evet daha bir yıl olmadı evleneli. Eminim bir yıl sonra çok daha farklı olacak her şey. Ben de isterdim ki yakın şehirlerde olalım. Ne uçak gidiyor memleketime ne hızlı tren
otobüslerde saatler sürüyor yolculuk. Bu da sık gitmeyi zorlaştırıyor. Teşekkür ederim düşünceleriniz için. İnşallah geçecek hepsiBu kadar zorlanacağımı bilemedim ki evlenmeden önce. Cidden basit geldi ama öyle değilmiş. Ama eşimi de çok seviyordum. Bırakamadım ki onu. Şimdide evlendiğime pişman değilim hiç. Tek üzüntüm uzak olmak..
Gerçekten öyle. Ben bir eşyanın değişmesine bile üzülüyorum bazen. Ona takılıp kalıyorum. Belki saçma belki yanlış ama öyle. Yeni bir şeye alışmak kolay olmuyor benim için. Siz söyleyince daha çok idrak ettim
Yanlış anlamayın ama işte bu aileye düşkünlük olmuyor.
Bana da anormalsin demeye getirmiş bazıları memleketimi, sokaklarını özlediğim için
ama insan gerçekten özlüyor. Yaşadığım büyüdüğüm yer neden özlemeyeyim ki. İnşallah siz de alışırsınız ben de yapacak bir şey yok sanırım :)Kurslara gitmeyi düşünüyorum. Maalesef çoğunlukla çevrem eşimin akrabaları. Bir tane de benim akrabam var. Ve sadece bir tane arkadaş edinebildim. O da öğretmen tayin isteme durumu var maalesef
kursları araştırıyorum inanın kendime farklı bir çevre yapmayı çok istiyorum
