• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ben bu duruma nasıl alışıcam :(

Gurbette yaşamak zordur Cook iyi bilirim..bende doğup büyüdüğüm şehirden sadede 4saatlik uzaklıkta bir başka şehre gittim esimin işi dolayisiyla...giderken çok heyecanlı ve istekliydim..dedimki ne olacak ki .4saat sonuçta.. giderim gelirim.. alışırım..ama olmadı ilk Bir yil iyiydi yeni insanlar..gezilecek birçok yer .ama birkaç yıl içinde inanılmaz sıkıldım bunaldım .. herşeyi özledim..ailemi arkadaşlarımı yaşadığım şehrin sokaklarını.. ve 6yil kaldım orda bozulmuş bir psikolojiyle...ve sıfırdan döndüm şükürler olsun.. mutluluk huzurlu olduğun yerde gerçekten..keşke hiç gitmeseydim ve o günleri yasamasaydim diyorum ama yaşanılası varmış... umarım sende bir sebeple olmak istedin yerde olursun.. seni çok iyi anliyorum..başkada diyeceğim yok..
 
Yanlış anlamayın ama işte bu aileye düşkünlük olmuyor.

Hadi siz düşünmediniz gençlik farklı düşünüyor kafası büyük ihtimalle. Anne babanız da mı uyarmadı? Uyardıysa da madem çok düşkündünüz niye onları dinlemiyorsunuz?
Aileme düşkünüm. Ailem elbet üzüldü ancak sen mutlu ol yeter dediler. Ve her şeyden önce eşimi çok sevdiler o yüzden buna engel olmak istemediler. Evet mantıklı gelmeyebilir ancak ailesine düşkün birçok kişi farklı şehirlerde aslında. Doğrudur yanlıştır demiyorum bazen nasip kısmettir
 
Kursta olur, kendinize yakın gördüğünüz, dernek, vakıf faaliyetlerine katılmak hem manevi açıdan iyi hissettirir hem çevre edinme açısından iyi olur, o tarz şeyler de düşünebilirsiniz.


Kurslara gitmeyi düşünüyorum. Maalesef çoğunlukla çevrem eşimin akrabaları. Bir tane de benim akrabam var. Ve sadece bir tane arkadaş edinebildim. O da öğretmen tayin isteme durumu var maalesef :( kursları araştırıyorum inanın kendime farklı bir çevre yapmayı çok istiyorum
 
Ben sizi çok iyi anladım bende tek çocuğum. Ben evlenince ilçe değiştirdim o bile beni çok zorladı annemi babamı özledim diye ağlamaya başlıyordum gecenin bir yarısı halbuki evleri evime 15 dk mesafede. 19 aydır evliyim artık tam anlamıyla alıştım annemlere gittiğimde kendi evimi özlüyorum eşimin işi gereği iş seyahatleri oluyor annemlerde kalmak istemiyorum. Zaman her şeyin ilacı sizde alışacaksınız elbet
 
Ben de 1,5 yıllık evliyim. küçük bir şehirden büyük bir şehire geldim. bir yıl boyunca hep bir bahaneyle çıkıp çıkıp gittim ailemin yanına, bir yılda toplasak 10 defa gitmişimdir ama farkettim ki o gitmeler benim kendi evime alışmamı zorlaştırıyordu, bir türlü alışamadım kendi evimize eşimle de bir sorun yoktu. Kış aylarında gitmem zorlaşıyordu gitmedim birkaç ay. Sonra sonra kendi düzenimi kabul ettim sanırım kendi evimizde yabancı gibiydim. Şimdi de öyle çok sık gidesim gelmiyor açıkçası. Gerçekten zor hiç kolay değil özlem duymak hasret çekmek. Fakat bende şu oluyordu ilk gün gittiğimde hasret gideriliyordu ikinci gün sıkılmaya başlıyordum orada zaten gittiğimde de çok kalmazdım en fazla bir hafta 5 gün falan. Çok uzağız hasretlik bazen can acıtıyor bazen onlar da burda olsa, birlikte vakit geçirsek, karşılıklı bir çay kahve içsek diyorum ya da yaptığım yemeklerden tatlılardan onlara da tattırabilsem diyorum.. Onlar da geldiler 2 kere onlara da zor o kadar yol masrafı diyorum. Ben aslında en çok annemi özlüyorum, merak ediyorum neredeyse her gün de aramaya çalışırım çünkü tek kızı benim. ben gidince yalnız kaldığını biliyorum en çok ilgileneni bendim uzakta olmak o açıdan üzüyor ha deyince de gidilmiyor. Bazen Allah gecinden versin bir ölüm kalım olsa nasıl giderim ne yaparım diye düşünüp üzülüyorum. Bayramda gitmeye niyetlendim şimdiden içim kıpır kıpır hem memleket hem aileyi göreceğim ama kendimi de biliyorum ki daha ikinci gününden orada sıkılıp eşimi özlemeye başlayacağım bu defa da :) sizin kendi eviniz kendi düzeniniz var artık sorumlu olduğunuz eşiniz var. insan her şeye alışıyor. Allah yuvalarımıza huzur, ailelerimize sağlık afiyet versin.
 
Aileme düşkünüm. Ailem elbet üzüldü ancak sen mutlu ol yeter dediler. Ve her şeyden önce eşimi çok sevdiler o yüzden buna engel olmak istemediler. Evet mantıklı gelmeyebilir ancak ailesine düşkün birçok kişi farklı şehirlerde aslında. Doğrudur yanlıştır demiyorum bazen nasip kısmettir
Evet bana mantıklı gelmiyor.

Evlilik,eğitim,iş,meslek seçimi konularında insan biraz daha mantıklı kararlar vermeli. Sadece sevmek,istemek,beğenmekle olmuyor.

Neyi ne kadar yapabiliyorum konusunu iyice düşünmek gerekiyor. Anne baba da evladını iyi tanımalı,doğru yönlendirme yapmalı bence.


Size gelince evliliğinizden memnunsanız,boşanmayı düşünmüyorsanız mutlaka işe girin. Yok evde ben oyalanabilirim diye düşünüyorsanız günlük spora gidip gelin. Ev işi,yemek derken akşam oluyor zaten.
 
1 yila degil, 1 aya yaklasti deseydi eh bir ihtimal olabilir alisirsin derdim ben de zaten. Insallah kendini kandirmiyorsundur cunku normal degil su hislerin. Veya su da olabilir evlenmek icin yeterli olgunluga sahip degildin yani evlenmek icin once birey olmak lazim. Bizim ulkede buna bakilmiyor ama o kadar onemli ki.
 
Neden illa memleketimi ailemi özlüyorum deyince eşimle problemlerin vardır ya da sevmiyorsundura geliyor konu? Yav özledim işte annemi babamı memleketimi evimi. Ya ben yıllarımı geçirdim orada büyüdüm. Ben tek çocuğum tüm ilgi banaydı ailemi orada yalnız bıraktım içim acıyor elbet. Herkes aynı şeyleri hissedemez kimi ailesini memleketini o kadar özlemez. Ama ben özlüyorum gayet insanı bir duygu? Ve hayır yani eşimi çok seviyorum. Hatta evlendikten sonra daha çok sevdim. Dünyanın en tatlı insanlarından biridir eşim. Aşığım eşime illa böyle mi söylemek lazım 🥲
1 yila degil, 1 aya yaklasti deseydi eh bir ihtimal olabilir alisirsin derdim ben de zaten. Insallah kendini kandirmiyorsundur cunku normal degil su hislerin. Veya su da olabilir evlenmek icin yeterli olgunluga sahip degildin yani evlenmek icin once birey olmak lazim. Bizim ulkede buna bakilmiyor ama o kadar onemli ki.
 
Back
X