- 15 Mart 2019
- 305
- 198
- 33
- 40
- Konu Sahibi masal_tali
- #1
Nerden başlasam bilmiyorum kızlar
Ben boşanalı 4 sene oldu iyi bir hayatım var çok şükür 1.5 yıl öncesine kadar daha iyiydim tabiki sonra biri girdi hayatıma onunla o kadar iyi anlaşır okadar keyif aldık ki birbirimizin her anında yanında olup rüya gibi bir ilişki yaşadık... ve artık evlilik zamanı gelmiş bir adamdı çocuk sahibi olmak onunda hakkı tabiki ama ailesi beni istemedi evlenip boşandığım için ysni onlarda bu durum söz konusu bile değildi.. 5. Aydan sonra bunu bilerek huzursuzca yaşadık ilişkimizi ben dayanamadım ayrıldım defalarca ama okadar çok seviyoruz ki birbirimizi kopamıyoruz
ikimizde değerlere önem veren ve ailesine düşkün insanlarız kimseyi arkamızda da bırakamadık hep ağlayarak ayrılıp yine birbirimizin yanında aldık soluğu... ben zaten boşandıktan sonra şehir değişikliği yaptığımdan burda çok çevrem yoktu o benim arkadaşım sevgilim herşeyimdi. Biz birsüre önce yine ayrıldık ve busefer kesin bitti ben artık dayanamıyorum ailesi kız bakmaya başlamış kendisi de özgüveni yüksek istese istediğini bulur ama okadar bile vakit tanımadılar düşünün ben bunu öğrenince bana dediği seninle olmuyorsa hiç olmasın evlenmem bende dedi. Bende söyledim saçmalama artık yeter bıktım senin evlilik muhabbetinden nedemek evlenmem mutlaka birgün evleneceksin ve benide bu girdabın içine sürükleyip duruyorsun ben istemiyorum artık sende yoluna bak diye bilerekte sert konuştum biraz hiçbiryerden engellemedim de normalde sinirlenince yaparım çünkü anlasın artık öfkem bile Yok bu duruma normal bir insan benim için tabiki içim bambaşka ama artık yoluna bakması için mecbur sert ve dik durmak zorunda kaldım.
Dün gece yazdı olmaz böyle lütfen diye ama cvp vermedim barışmak istemiyorum sonumuz yok beni seviyor biliyorum ama bu hiçbirşeye yetmiyor. Biraz önce aradı bak x dedim biliyorum anlıyorum seni ama böyle hem bana hem kendine yapıyorsun birgün hayatımdan çıkacağını bile bile seninle görüşmek istemiyorum beni bana bırak da yoluma bakayım artık
beni göz göre göre başka bir kadının koynuna nasıl gönderirsin sen dedi. Ağladı içim çok kötü oldu ama dik durdum bu şekilde kendini küçük düşürüyorsun yapma artık istemiyorum dedim ve yüzüne kapattım. İkimizede yazık oldu sırf boşandım diye bunları yaşadık nediyim ki buda Rabbim’in sınavı atlatıcam oda atlatacak ben kararlı durmak zorundayım artık yoksa ilerde çok üzülürüm onu da anladım. Ben burda o orda ağlıyor sen Yardım et Allah’ım.
Bomboşum şuan neyapmam gerekiyor bundan sonra tıkandım kaldım
Ben boşanalı 4 sene oldu iyi bir hayatım var çok şükür 1.5 yıl öncesine kadar daha iyiydim tabiki sonra biri girdi hayatıma onunla o kadar iyi anlaşır okadar keyif aldık ki birbirimizin her anında yanında olup rüya gibi bir ilişki yaşadık... ve artık evlilik zamanı gelmiş bir adamdı çocuk sahibi olmak onunda hakkı tabiki ama ailesi beni istemedi evlenip boşandığım için ysni onlarda bu durum söz konusu bile değildi.. 5. Aydan sonra bunu bilerek huzursuzca yaşadık ilişkimizi ben dayanamadım ayrıldım defalarca ama okadar çok seviyoruz ki birbirimizi kopamıyoruz
ikimizde değerlere önem veren ve ailesine düşkün insanlarız kimseyi arkamızda da bırakamadık hep ağlayarak ayrılıp yine birbirimizin yanında aldık soluğu... ben zaten boşandıktan sonra şehir değişikliği yaptığımdan burda çok çevrem yoktu o benim arkadaşım sevgilim herşeyimdi. Biz birsüre önce yine ayrıldık ve busefer kesin bitti ben artık dayanamıyorum ailesi kız bakmaya başlamış kendisi de özgüveni yüksek istese istediğini bulur ama okadar bile vakit tanımadılar düşünün ben bunu öğrenince bana dediği seninle olmuyorsa hiç olmasın evlenmem bende dedi. Bende söyledim saçmalama artık yeter bıktım senin evlilik muhabbetinden nedemek evlenmem mutlaka birgün evleneceksin ve benide bu girdabın içine sürükleyip duruyorsun ben istemiyorum artık sende yoluna bak diye bilerekte sert konuştum biraz hiçbiryerden engellemedim de normalde sinirlenince yaparım çünkü anlasın artık öfkem bile Yok bu duruma normal bir insan benim için tabiki içim bambaşka ama artık yoluna bakması için mecbur sert ve dik durmak zorunda kaldım.
Dün gece yazdı olmaz böyle lütfen diye ama cvp vermedim barışmak istemiyorum sonumuz yok beni seviyor biliyorum ama bu hiçbirşeye yetmiyor. Biraz önce aradı bak x dedim biliyorum anlıyorum seni ama böyle hem bana hem kendine yapıyorsun birgün hayatımdan çıkacağını bile bile seninle görüşmek istemiyorum beni bana bırak da yoluma bakayım artık
beni göz göre göre başka bir kadının koynuna nasıl gönderirsin sen dedi. Ağladı içim çok kötü oldu ama dik durdum bu şekilde kendini küçük düşürüyorsun yapma artık istemiyorum dedim ve yüzüne kapattım. İkimizede yazık oldu sırf boşandım diye bunları yaşadık nediyim ki buda Rabbim’in sınavı atlatıcam oda atlatacak ben kararlı durmak zorundayım artık yoksa ilerde çok üzülürüm onu da anladım. Ben burda o orda ağlıyor sen Yardım et Allah’ım.
Bomboşum şuan neyapmam gerekiyor bundan sonra tıkandım kaldım
Son düzenleme:
