merhaba bayanlar ben 24 yaşında yaklaşık 8 yıldır evli ve 2 çocuk annesiyim. eşimle severek evlendik ailemin karşı çıkmasına rağmen sevdiğim için evlendim. ama çok pişmanım. eşimle aramızda 9 yıl var beni çok seviyordu. bende olgun diye beni mutlu eder diye sevdim ama çok değişti ilk yıllarımız çok güzel geçti hatta anneme bile dedim bak siz yanıldınız ben çok mutlu oldum hatta herkes derdi, bak yaşı küçük olmasına rağmen evi çevire biliyor 18 yaşında anne oldum. oğlum oldu çok mutluyduk ne olduysa yaklaşık 3 yıldır mutsuzluk çöktü üzerimize artık birbirimizi anlayamıyoruz. fikirlerimiz zıt birbirine hiç bir şeklide uyaşamıyoruz. aslında benim sebebim var ya, onun ne sebebi var peki bana yaptıklarını unutamıyorum. beni aldattı. hiç aklımda çıkmıyor birgün bile ben haketmemiştim. onu çok seviyordum. ama malesef o büyük sevgiyi bitiyor artık herşey çok değişt.i ben bile kendimi tanıyamıyorum. zaten aldatma olayı bende çok ağır yara bıraktı. oğlum için ,mücedele ettim geçer dedim. ama yaklaşık 5 ay kayınvaldemler görümcem bizdekaldıla.r baktım eşim yine değişti annesini yanında bana tavırlı sanki o değilde bir yabancı vardı kaynanam sürekli kaırşıyordu. bana eşime ne desem annem orda ona söyle nereye gitsen, annemeden izin al ben alışmamıştımki, çünkü gelin olduğumdan beri onlarala yaşamamıştım. anca misafir gibi gidip geliyorduk. birbirimize zoruma gidiyordu. ondan izin almak bende gitmiyordum. zaten kadın evime iyice sahiplendi oğlumun evide başka bişey demiyordu. kendi evimde yabancı gibi hisediyordum.kendimi annesiye küçük bir tartışmamız oldu bende sırf annesine cevap verdiğim için eşim bana vurdu bende dayanamadım. kaynanama hep huzurumuzu bozmaya çalışıyorsun dedim bi kere daha vurdu canım çok yanmıştı bende annemi aradım anlatıım annesi için bana vurdu diye annem onu aradı sen niye yaptın anneme saygısı yok annemi evde istemiyor falan filan neyse kaynanamlar zaten gitti düzelir sandım ama hiç bişey eskisi gibi olmadı bana karşı çok soğuk hiç konuşmuyor artık konuşalım dedim niye böyle yapıyorsun yapma yazık yuvamızı bozmayalım herkes kendine yok diyor sen anneme cevap vermişsin, huzurumuzu bozuyorsun. demişsin ben hiç bişey olmamış gibi davranamam sana anca yapmacık davranırım. başka bende beklentin olmasın dedi. bende senin sevginede ihtiyacım yok dedim. oof çok kötüyüm oğlum bile anlıyor ya hata dedim çocuğun yanında böyle yapma diye yok herkes annasına bu kadar düşkünmü bide bana en son kulandığı kelime çok zoruma gitti. elalemin kızı için anamla aramı asla bozamam ded.i ben biliyorumki eşim böle şeyler bilmez ailesi anlatmıştır. bende donları ALLAHA havale ediyorum benim içime bu kadar acı verdikleri için sütüm bile gelmiyor üzüntüden kıızımı emziremiyorum. yaşım daha 24 ama çektiklerim 40 yaş gibi eşimden nefret ediyorum. seven insan sevdiğine bunları yapmaz ama içinde sevgi kalmışsa benim malesfe kalmadı. galiba, ben çocuklarım için duruyorum. yoksa çekip giderdim oofffff sizce bende eşim gibi yapmacıkmı davranayım yoksa içimden geldiği gibi uzun oldu kusura bakmayın ama rahatladım.
Son düzenleme: