- Konu Sahibi pamukprenses_79
- #1
kızlar, çok şükür okumuş öğretmen olmuş, kendi evi arabası parası olan yalnız yaşayan 32 yaşında güzel bir kadınım. Düzenli sosyal bir hayatım, istanbulda köklü bir ailem var. Bakımlı bir kadınım, sanatla uğraşıyorum, erkek arkadaşlarım da oluyor. artık bir ailem, yavrularım olsun istiyorum ama kendi kaliteme uygun adam bulamıyorum, ya yaşı genç oluyor, ya işsiz okumamış oluyor, ya kültür karakter farkı oluyor. Ama bu hepsini toplasan bir adam etmicek insanların hiç birini evlenmeye ikna edemedim. hiç evlenme teklifi almadım. Siz nasıl yaptınız??
bir erkekle 5 yıl birlikte oturdum, onu bile nikah masasına oturmaya ikna edemedim, o da yenisini bulunca bırakıp gitti, biriktirdiğimiz paraları yiyorlar şimdi, bunalıma girdim. Son olarak "tam kendime göresini buldum" dedim; yiğit yakışıklı bir polis memuru ile sadece bir kaç aydır görüşüyoruz, birbirimiz çok sevmekteydik ancak kendisine kaç yaşında insanlar olduğumuzu, böyle ayrı gayrı gizli gizli ilişki sürdüreceğimize birleşip aynı çatı altında yaşarsak daha iyi olacağını söyledim. ancak kendisi erken diyerek buna yanaşmadı ve bi kaç seneye doğu hizmetine gideceğini o zaman zaten benim gibi bi kadının oralarda yapamayacağını ve ayrılmak zorunda kalacağımızı söyledi. ben bunu anlamadım, niye ayrılalım ki?? seneye ayrılmayı planlıyorsan şimdi ayrılalım, genç kız değilim flört edecek halim yok dedim. o da itiraz etmedi, seni anlıyorum haklısın ama seni seviyorum dedi. Su an ayrıldık, ben hata mı ettim, evli hanımlar siz evlenmeyi nasıl başardınız, ben yemeğini ütüsünü hiç bir şeyini ihmal etmiyorum, Erkeğim bekar evinde ev arkadaşlarıyla değil benim evimde baş köşede otursun istiyorum, karşılığında ayrılıktan başka bir şey alamıyorum. E 32 yaşında da kadınım, evlenmeden olmaz diyecek, pastanelerde buluşacak, naz yapacak halim de yok. erkekleri evlenmeye ikna etmek için onları abazalıktan süründürmek, onlara kuku hasreti mi yaşatmak lazım, bu mu yani, bu nasıl aşk..
tavsiyelerinizi fikirlerinizi bekliyorum.
bir erkekle 5 yıl birlikte oturdum, onu bile nikah masasına oturmaya ikna edemedim, o da yenisini bulunca bırakıp gitti, biriktirdiğimiz paraları yiyorlar şimdi, bunalıma girdim. Son olarak "tam kendime göresini buldum" dedim; yiğit yakışıklı bir polis memuru ile sadece bir kaç aydır görüşüyoruz, birbirimiz çok sevmekteydik ancak kendisine kaç yaşında insanlar olduğumuzu, böyle ayrı gayrı gizli gizli ilişki sürdüreceğimize birleşip aynı çatı altında yaşarsak daha iyi olacağını söyledim. ancak kendisi erken diyerek buna yanaşmadı ve bi kaç seneye doğu hizmetine gideceğini o zaman zaten benim gibi bi kadının oralarda yapamayacağını ve ayrılmak zorunda kalacağımızı söyledi. ben bunu anlamadım, niye ayrılalım ki?? seneye ayrılmayı planlıyorsan şimdi ayrılalım, genç kız değilim flört edecek halim yok dedim. o da itiraz etmedi, seni anlıyorum haklısın ama seni seviyorum dedi. Su an ayrıldık, ben hata mı ettim, evli hanımlar siz evlenmeyi nasıl başardınız, ben yemeğini ütüsünü hiç bir şeyini ihmal etmiyorum, Erkeğim bekar evinde ev arkadaşlarıyla değil benim evimde baş köşede otursun istiyorum, karşılığında ayrılıktan başka bir şey alamıyorum. E 32 yaşında da kadınım, evlenmeden olmaz diyecek, pastanelerde buluşacak, naz yapacak halim de yok. erkekleri evlenmeye ikna etmek için onları abazalıktan süründürmek, onlara kuku hasreti mi yaşatmak lazım, bu mu yani, bu nasıl aşk..
tavsiyelerinizi fikirlerinizi bekliyorum.
Son düzenleme: