normalde böyle şeyleri okuyunca kızardım kaynanaya falan ama nedense acıdım ve üzüldüm yaşlı olmalarına ve pis bir evde yaşadıklarına bence içinden evlerine gitmek ve yardım etmek gelmiyorsa en azından maddi yönden destek olman içini rahatlatabilir ben olsam böyle yapardım bırak eşin ne kadar et verirse versin zaten o etler dağıtmak için boşver böyle düşün..
Canım doğum yaptıktan hemen sonrada temizledim ben o evi ama öyle yaşamaya alışmışlar.Benim evim yeniydi ona rağmen yine de dağıttılar.Yani bana gel şu evi bi baştan sona temizleyelim deseler en az evin yarısından fazlası çöp.Ki bir kez o şekilde de yaptık sayılır ama yine de geri aldılar atılacak olan şeyleri...Biz düğün zamanı geldiğimizde hatta babam ben evin bu halini görseydim evlendirmezdim kızımı demiş.Sonradan duydum bunu ben, düşün yani düğünde misafir ağırlancak evin halini...
Bir de gerçekten ben vermeyen paylaşmayan bir insan değilim.Ama salak yerine konulduğumu anladığım zaman komple geri çekiyorum kendimi.Bu et olayı içinde geçerli Zaten kurbanın amacı çokça paylaşmak.Elbette ki komşuma 1 kilo veriyorsam kaynanama 10 kilo vericem ama onların seni yok sayıp kendi zevklerini daha ön planda tuttuğunu görünce insanın içinden fazlasını yapmak gelmiyor elbetteki.Durum bu yani.
Yaşları da büyükmüş ama affına sığınarak söyleyeceğim aklımdan geçenleri.
Ben normalde sevdiğim insanlardan zerre esirgemem paramı, yiyeceğimi vs. Ama bu demek değil ki ben yemek yerken gelsin önümden bölsün alsın sormadan ya da nebiliyim emrivaki yapsın benim olan şeyler üzerinde. (alıyorum bunu, bunu ver, şunu şuna gönder...)
Yani iş nezaman yüzsüzlük boyutuna ulaşıyo işte ozaman insanın vereceği varsa da bir iğnesini esirgeyesi geliyo.
Sizin olayda da tam olarak yüz verdik tepemize çıktılar olayı var.
Sen nasıl sabırlısın ki düğün sonrası kendi kendilerine evine yerleşen eşinin ailesi yüzünden eşinle kavga kıyamet durumuna girmedin?
Ben kendimi düşünemiyorum bi'de 7 ay diyosun. Hadi bi'ihtiyaç olur bi'dönem kalınır belki de yeni gelin evinde 7 ay görgüsüzlükten başka bi'şey değil.
Eşinin ailesi oğul benim, parası benim, evi de benim gelin de kim modunda. Benim dedem de "sen çalışcaksın da elin oğlu mu yiyecek bize gönder maaşının yarısını" demişti ozaman 20 küsür senedir evliydi annemler
Bu arada et olayına gelince etten tabii ki verilir ama yarısını direk bi'aileye vermek yerine onu ikiye böler abiyle, babasıgile yollarsınız. Dolabını açıp etini mi alıyo bu ay sıkıştık daha et alamam anne/baba kusura bakmayın de koy lafını direk.
Çok merak ederek soruyorum bunlar olurken eşin naptı? Mesela düğün sonrası gelip yerleştiler eşinin önceden hiç haberi yok muydu? Sanki eşin çok pasif gibi geldi bana, kafasına vur ağzındaki ekmeği al derler ya sanki ne desen tamam baba diyen biri belirdi gözümde:26:
canım kendini boşuna suçlama bütün anlattıkların da seni haklı buldum doğrusu. ben senin yerinde olsam evime daha evliliğimin ertesi günü gelen davetsiz misafirleri göndermek için çabalardım..bende onlara bişe diyemezdim belki ama eşimin başını yerdim yazık..ya bilmiyorum böle insanların amacı gayesi nedir ya nasıl bir mantık bu anlayamıyorum..allahım karşılaştırma böyleleriyle..seni de takdir ediyorum çok sabırlısın
Biz zaten 3 kişiyle ortak büyük baş kesiyoruz.Yok inanın sorun et değil.Daha çok hem ben para vermem hem en çok et bana gelsin olayı.Hatta şimdi kayınpederim eşime kurbandan istanbuldaki abinede gönderceksin demiş...Yani ben zaten düşünürüm bunu neden karışıyor...Demek istediğim bu tamamen...Bende 3 bölüp gelen gidenimizz olmadığından gelen gidene ikram edilcek kısmı vericem kaynanamlara.Onların karışmalarına gerek yok ki.Ben durabilirmiyim en yakınımıza vermeden.Sadece bu değil ki kayınpederim tahammül edemiyor sanki bişeylerin bende fazla olmasına.Azıcık fazla olan bir şey olsa evden hemen poşet alıp koyar kendine.E benimde kendime göre bi düzenim var ama....
Canım doğum yaptıktan hemen sonrada temizledim ben o evi ama öyle yaşamaya alışmışlar.Benim evim yeniydi ona rağmen yine de dağıttılar.Yani bana gel şu evi bi baştan sona temizleyelim deseler en az evin yarısından fazlası çöp.Ki bir kez o şekilde de yaptık sayılır ama yine de geri aldılar atılacak olan şeyleri...Biz düğün zamanı geldiğimizde hatta babam ben evin bu halini görseydim evlendirmezdim kızımı demiş.Sonradan duydum bunu ben, düşün yani düğünde misafir ağırlancak evin halini...
Bir de gerçekten ben vermeyen paylaşmayan bir insan değilim.Ama salak yerine konulduğumu anladığım zaman komple geri çekiyorum kendimi.Bu et olayı içinde geçerli Zaten kurbanın amacı çokça paylaşmak.Elbette ki komşuma 1 kilo veriyorsam kaynanama 10 kilo vericem ama onların seni yok sayıp kendi zevklerini daha ön planda tuttuğunu görünce insanın içinden fazlasını yapmak gelmiyor elbetteki.Durum bu yani.
anladım canım ben seni haklısın tabi öyle görmüşler demekki yapacak bişey yok kızları bile yapmıyorsa sen hiç düzeltemezsin bazı şeyleri çok fazla takma kafana kayınpederine de gereken cevapları ver bundan sonra madem
Yaşları da büyükmüş ama affına sığınarak söyleyeceğim aklımdan geçenleri.
Ben normalde sevdiğim insanlardan zerre esirgemem paramı, yiyeceğimi vs. Ama bu demek değil ki ben yemek yerken gelsin önümden bölsün alsın sormadan ya da nebiliyim emrivaki yapsın benim olan şeyler üzerinde. (alıyorum bunu, bunu ver, şunu şuna gönder...)
Yani iş nezaman yüzsüzlük boyutuna ulaşıyo işte ozaman insanın vereceği varsa da bir iğnesini esirgeyesi geliyo.
Sizin olayda da tam olarak yüz verdik tepemize çıktılar olayı var.
Sen nasıl sabırlısın ki düğün sonrası kendi kendilerine evine yerleşen eşinin ailesi yüzünden eşinle kavga kıyamet durumuna girmedin?
Ben kendimi düşünemiyorum bi'de 7 ay diyosun. Hadi bi'ihtiyaç olur bi'dönem kalınır belki de yeni gelin evinde 7 ay görgüsüzlükten başka bi'şey değil.
Eşinin ailesi oğul benim, parası benim, evi de benim gelin de kim modunda. Benim dedem de "sen çalışcaksın da elin oğlu mu yiyecek bize gönder maaşının yarısını" demişti ozaman 20 küsür senedir evliydi annemler
Bu arada et olayına gelince etten tabii ki verilir ama yarısını direk bi'aileye vermek yerine onu ikiye böler abiyle, babasıgile yollarsınız. Dolabını açıp etini mi alıyo bu ay sıkıştık daha et alamam anne/baba kusura bakmayın de koy lafını direk.
Çok merak ederek soruyorum bunlar olurken eşin naptı? Mesela düğün sonrası gelip yerleştiler eşinin önceden hiç haberi yok muydu? Sanki eşin çok pasif gibi geldi bana, kafasına vur ağzındaki ekmeği al derler ya sanki ne desen tamam baba diyen biri belirdi gözümde:26:
Aynen ilk paragrafta söylediklerini hisediyorum.Herkes söyler eli açıksın diye yeri gelir kendi kullandığım şeyi bile sırf hoşuna gitti diye verebilirim sevdiklerime sorun etmem ki.Ama sömürüldüğümü anladım mı biter iş orada.
O dönenmler tabi ki eşimle sorunlarımız oldu.Neden bizdeler ne alaka diyordum,ya işte iki evde ayrı ayrı yemek yapılmasın demişler falan dedi.Ben kızdım sürekli...Borçlarımız çoktu eşimin ailesi hiç bir şey yapmadılar altınları her şeyi eşim kredi kartlarıyla aldı falan.O yüzden babasınında maaşı az diye hani bi dönem kalsınlar bizde diyordu iki eve masraf olmaması için.Bu önceleriydi sonra anladı o da olmayacağını.Çünkü ben değil kendisi babasıyla kavgalar ediyordu her gün...Ben ona sen evlendin yuva kurdun seni bebekmi sanıyorlar nerede kaldığını merak eidiyorlar falan diye diye eşimin kendine güveni geldi.Şimdi eskiye nazaran çok değişik.Cevabını verir.Sizene der,annesi gelin yanımızda dursun bayramın ilk günü der mesela eşim direkt yok anne gelsin eve der,yani sağolsun hep bana göre hareket ediyor artık.Ama bu demek değil ki onları atıyor.Sürekli ilgillenir zaten 5 çocuk içinde bir tek eşim yan larında bakıyor onlara...
canım kendini boşuna suçlama bütün anlattıkların da seni haklı buldum doğrusu. ben senin yerinde olsam evime daha evliliğimin ertesi günü gelen davetsiz misafirleri göndermek için çabalardım..bende onlara bişe diyemezdim belki ama eşimin başını yerdim yazık..ya bilmiyorum böle insanların amacı gayesi nedir ya nasıl bir mantık bu anlayamıyorum..allahım karşılaştırma böyleleriyle..seni de takdir ediyorum çok sabırlısın
Valla yedim başını evet onların yüzünden aramız çok bozuldu.Ben anlamadım hiç evliliğin ilk günlerinden bir şey....Ama sonra eşim dengeyi kurdukça ona d üstelemedim.Hatta bir gün oturdum konuştum bak bütün kavgalarımız babanın huysuzluklarından,düşüncesizliklerinden çıkıyor bundan sonra annen baban yüzünden asla kavga etmiycem senle dedim.O günden sonra sorunlar olsa da kavga etmedik hiç.O anlattı ben dinledim fikrimi söyledim çekildim.Benle ilgili olan konularda da sonuna kadar savundum kendimi...
Valla yetişme kültür tarzı diyorum komple.Buradaki insanlara bunu anlattığım zaman onlara garip gelmiyor çünkü öyle alışmışlar.Tek başına yaşayan nadir gelinlerden biriyim...