Duygusal ve mantıksal olarak içinden çıkamadığım için dayanamayıp buraya yazmak istedim . Durumumu Objektif olarak yorumlamanızı baştan rica edeceğim.
8 yıldır gel gitlerle devam eden bir evliliğim var. Kavgasız geçen bir günümüz yok. Yıllar geçtiktçe ve oğlumuz doğunca ikimizinde tahammül gücü azaldı. Oğlum bir yaşındayken şiddetli bir kavga sonucu boşanalım dedik hırsla. Evden ayrıldı. Dava açtık Üç ay ayrı yaşadık ama o evlat hasretine dayanamadı. Bende ayrılmak istediğime pişman oldum. Davayı çektik Ama döndüğünün ertesi günü yine şiddetli geçimsizliğimz başladı . Kasım ayında artık beni istemediğini söyleyerek yeniden evi terk etti. Ama ben çocuğumuz için iki yabancı gibi bile olsak evde kalması için yalvardım . Dönmedi kendi hayatını kuracağını söyleyip gitti. Geri döner diye davaya yanaşmıyorum. İnatla boşanmak istiyor sevmiyorum artık diyor. Ama çocuğumz varken bu kadar kolay mı? Dava açalım diyor ama ben yanaşmıyorum. Şimdi Sevgili bulmuş kendine artık onunla yaşayacakmış. Kıyameti kopardım evliyiz biz sonuçta hala diye. Ama ben seni aldatmamak küçük düşürmemek adına boşanmak istedim sen kabul etmedin.Bende hayatıma bakmak zorundayım boşanmak istedim kaç kere gelmedin daha ne yapabilirim?. Ben seni sevmiyorm bin kere dedim. Ben seninle yaşamıyorum bir yıla yaklaştı. Bu aldatmak değil diyor. Bense ikisindende intikam almak istiorum. Sizce haksız mıyım ? Bu aldatma değil mi?
