Hayatından mikropları at bence..
Bütün bunları okuyunca gözümün zaten ucunda duran yaşları hiç tutamaz oldum, 9-10 sene sonra ben de mi böyle olacağım yoksa daha kötüsü mü bekliyor beni bilemiyorum. Şimdiden o kadar yıprandım o kadar iğrendim ki onlardan üstelik sadece 2,5 senede bu hale getirdiler beni.. 2,5 sene önce nişanlandık ve nişanlımı çok seviyorum gözünün içine bakmaya kıyamam herşeyim o benim. Evin ve ailesinin pis olduğunu biliyordum ama bu kadarını beklemezdim. Nişandan sonra nişanlım ve ben sadece ikimiz (!) evi 2 ayda ancak temizleyebildik.. Yatakların arasından sucuklar mı çıkmadı, koli koli market broşürleri ve pet şişeler mi atlamadık; kısacası hepimizin tvde gördüğü çöp evler var ya onlar bu evin yanında tertemiz kalıyordu. En basitinden en az 4 sene kloraklanmamış bir tuvalet ve banyodan bahsediyorum. Aslında anlatıp içimi dökmek istiyorum ama daha fazlasını yazamıyorum sizlerin sağlığı için.Sonuç olarak mis kokulu tertemiz ev gibi bir ev çıkardık ortaya. Her hafta sonu nişanlımın elinde bir bez benim elimde bir bez temizlik yaptık. 3 sokak öteden bile kokusu duyulan kimsenin girmediği gelmediği evden misafir eksik olmaz oldu. Nişanlımın mutluluğu görülmeye değer tabii.. Bu arada yemedik içmedik annesinin ve babasının borçlarını ödedik. Nişanlımın cebinde beş kuruş olmadığını bildikleri halde istekleri bitmedi evde yemek varken gecenin bir vakti dışardan yemek istediler, bayram geldi nişanlım bana çorap bile alamadığı için üzülürken babası gelip engelli olan abisine neden bayramlık almadı diye demediğini bırakmadı (bu arada kayın pederim emekli). Bir paket sigara almak için nişanlım askerdeyken çamaşır makinesini satan kayınvalidem ona çamaşır makinesi kendimize de evimiz için lcd aldık diye günlerce surat etti. Daha anlatsam roman olur, ama artık ben bıktım yıprandım bu yaşımda yaşlandım.. Son olanlar beni herşeyden soğuttu yaşamaktan bile.. Bizim onca uğraşla temizlediğimiz evde kayınpederim yerlere tükürüyor çarşafı kaldırıp atıp yatağını pisletiyor ve o yatakta yatıyor. Yalvarmamıza rağmen ikisi de senede bir kere zor yıkanıyor. evde hiçbir yere dokunmak istemiyorum ama mecburum nişanlımı bırakamam, çamaşırlarını ben yıkayıp ütülüyorum her akşam birlikte yemek hazırlayıp yiyoruz ve onu çok seviyorum. Evlensek kurtulacağız kendi evimizde tertemiz yaşayacağız. Oraya da gideceğiz tabii biliyorum ama en azından o havayı bu kadar çok teneffüs etmeyeceğiz. O da olmuyor!! Yakında ya mikroptan öleceğim ya da sinir hastası olacağım. Lütfen bana yardım edin yol gösterin, geleceğimi düşündükçe içim kararıyor, onlara tahammül edemiyorum artık günaha da giriyorum zaten Allahın verdiği cana karışır oldum...
evet benim eşim düzeldi özellikle kızım doğduktan sonra doğruyu yanlışı ayırmayı ancak öğrendi
her aileden bir salak cıkıyor ve onu sömürüyorlar böyle...cok sinir oldum..
destekleriniz için tşk ederim.
yeni bir hayat yaşıyoruz şuan:) nasıl mı?
aynı evde ayrı odalarda yatıyoruz,
aynı işyerinde sadece iş icabı konuşuyoruz,
ben o yokmuş gibi davranıyorum
bi kaç kez yaklaşmaya çalıştı, tersledim,
o da içine kapandı,
kızıma hiçbirşey hissettirmiyoruz
ama annem çok üzülüyor( anlatmak zorunda kaldım
tanıdıklar vs başkalarının yanında da herşey nolmalmiş gibi yapıyoruz
böyle böyle bir tükeniş hikayesi....
hiç çıkalım biyerde oturup konuşalım filanda demiyor
bekliyor daha önceleri affettim, gene öyle olacak sanıyor
bu kez ben onu beklicem boşanma talebi eşimden gelsin
bu arada geziyorum tozuyorum, arkadaşlarımlada görüşmeye başladım,
kendimle başbaşa kaldığımda kolay bir süreç değil tabi
destekleriniz için tşk ederim.
yeni bir hayat yaşıyoruz şuan:) nasıl mı?
aynı evde ayrı odalarda yatıyoruz,
aynı işyerinde sadece iş icabı konuşuyoruz,
ben o yokmuş gibi davranıyorum
bi kaç kez yaklaşmaya çalıştı, tersledim,
o da içine kapandı,
kızıma hiçbirşey hissettirmiyoruz
ama annem çok üzülüyor( anlatmak zorunda kaldım
tanıdıklar vs başkalarının yanında da herşey nolmalmiş gibi yapıyoruz
böyle böyle bir tükeniş hikayesi....
hiç çıkalım biyerde oturup konuşalım filanda demiyor
bekliyor daha önceleri affettim, gene öyle olacak sanıyor
bu kez ben onu beklicem boşanma talebi eşimden gelsin
bu arada geziyorum tozuyorum, arkadaşlarımlada görüşmeye başladım,
kendimle başbaşa kaldığımda kolay bir süreç değil tabi
Yazacak cok soz bulamadım.
Ben henuz 15 aylık evlı olmama ragmen,
bır parca sızın durumunuza benzettım halımı.
Allah yardımcınız olsun.
Kararlı durusunuzdan vazgecmeyın!
Bu insanların herşeyi var madem,
ne diye yük oluyorsunuz millete anlamıyorum.
Bu erkek evlatlarını tapulu mal gibi görüyorlar.
Bize herşeyi yapmak zorundalar gibi, bizim her dediğimizi yapmak zorundalar gibi,
hissediyorlar heralde.
Oğlunuzda olsa yuva kurmuş biri var artık.
Yuvası ayrı, yediği içtiği ayrı, bırakın insanları rahat ya.
Bu erkekler son noktaya gelene kadar birşey anlamıyorlar.
Sonra da ağlayıp, sızlayıp affettiriyorlar kendilerini.
Şimdi ayrılmaya kalksanız yine aynısı olacak büyük ihtimal.
Kararınız kesin ise gözünün yaşına bile bakmayın.
Aynı tas aynı hamam.
Hayırlısı olur inş hakkınızda.
canım kızma ama allah aşkına 9 yıl evet demekle yapmışın hatayı,geçtik,ama artık akıllı ol,kenara para,yookkk öle admaı bırakıp gitmek,ekmeğine yağ sürer gibi,
çok zor arkadaşım ilk evlilik yıllarımda yaşadım bu sorunları o zamanlar çalışmıyordum öğrenciydim tek maaş ev kira bir de kayınvalidemin borçlarını kapatıyorduk zamanla azaldı şimdi allaha şükür diyorum yok böyle bir durum sabır canım maalesef zaman herşeyin ilacı bir kızın var benimde var kızım seni anlıyorum çocuk olunca herşey çok başka oluyor allah sabır versin canım
O kadar çok kızıyorum ki oğullarını evlendirdikten sonra hala onun hayatına ve her şeyine ortak olmaya çalışan insanlara. Tabi ki ailesidir, ihtiyaçları olduğu zaman eşiniz sahip çıkacak ama madem ihtiyaçları yok ve siz karı koca çalışıp didiniyorsunuz neden kendini kullandırıyor. Neden diye soruyorum ama cevabı basit aslında bir şekilde farklı hallerde de olsa aile sorunu bizim evliliğimizde de var ve bu neden ile başlayan sorulara yanıt bulunamıyor maalesef. Eşlerimizin ailelerine neden kendilerini ve bizi ezdirdiklerini kullandırdıklarını bir türlü anlayamayacağız. Ama her seferinde ipler kopana kadar giden eşlerimiz ipler kopma noktasına gelince birden bazı gerçekleri kısa süreli de olsa görmeye başlıyorlar. Yalnız sen olanları unutup barışınca onlar da yaşananları çok çabuk unutup eskiye dönüveriyorlar. Sonra sil baştan aynı sıkıntılar. Offf, arkadaşım senin kararlılığın karşısında diyecek lafım yok ama biraz daha düşün ortada bir evlat var. Bir anlık kızgınlıkla ya da yaşananların verdiği dolup taşmışlıkla hareket etme. Hakkında hayırlısı olsun canım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?