bu saydığın şeyler ne kadar yoğun bilmiyorum ama ben artık akşam olunca nefes alamaz duruma gelmiştim ve uyuyana kadar ağlıyordum. her an kötü birşey olacak gibi hissediyordum ve eşimden ayrıydım. eşimden uzakta olmamın çok büyük etkisi vardı çünkü eşim ufacık bir surat assa bana dünya başıma yıkılır, onsuz bir hayat düşünemem (bu aşktan değil, bağımlılıktan)
sonunda dayanamadım psikiyatriye gittim, ağır depresyon ve kaygı bozukluğu teşhisi ile 6-7 ay ilaç kullandım. çok şükür geçti.
eğer gerçekten çok sık yaşıyorsan bunları daha da ilerlemeden doktora git derim
ama hayatını kötü etkileyecek derecede değilse huyun böyledir, olabilir ve zamanla değişebilir :)