- 16 Mayıs 2025
- 89
- 25
- 3
- 25
- Konu Sahibi yagmurzelis
- #1
Benim taa liseden bir kız arkadaşım vardı. Bu kişiyle çok yakın değildik 1 2 senedir yakın olduk. Yani birbirimize gelir gideriz hayatımızla ilgili paylaşım yaparız. Bu kişi baya sorunlu bir aileden gelmiş. Annesini küçük yaşta kaybetmiş bir kişi. Aslında cidden iyi ve kötülük düşünmeyen bir karakter ama birkaç aydır sesimi çıkarmadan dolduğum noktalar var bu kişide. Mesela en önemlisi şeylerden birisi sorunu olduğu zaman etrafındaki insanları terslemesi. Örnek bir şeye canı sıkkın aradığım zaman benimle de soğuk konuşur. Sonra düzeldimi diye ararım yine soğuk davranır yani aslında ben kendimi suçlu gibi hissederim. Hani şöyle bile dediğim olmuştur sakin ol ben senin kötülüğünü düşünmüyorum. Mesela ararım ne sıkıntın var canın niue sıkkın başka bir şey mi oldu derim " Daha ne olsun ya söylesene borç var napcam diye düşünüyorum " Der. Sorduğuma da pişman olurum. Birkaç aydır bu tarz durumda alttan alıyorum. Sonra düzeldiğinde bu kişi beni arar sorar. Ama hayatında hep dert sıkıntılı ile gelir bana. Bir şey anlattığımda buda dert mi ya falan yapar dalga geçer. Evet günlük yaşamdaki her şey ciddi değildir ama küçümsemesine sinirleniyorum. Annem kanser tedavisi görürken bile ben onun sorunlarını dinledim ve asla onun gibi tepki vermedim. Bende tersleyip uzaklaştırabilirdim en basitinden. Borcunu anlattığında misal ya benim annem daha önemli ne borcu harcı deyip uzaklaştırabilirdim. Bugün bir şey anlattım biri hakkında fikrini almak istedim buda dert mi ya buda ders sanıyor falan dedi ve ben o an patladım. Ne kadar bencilsin ya bu nasıl bir şey dedim. Olay ordan patladı. Ciddiye almamasını, bencil olduğunu, hayatın onun etrafında dönmediğini açıkladım. Oda tabi kabul etmedi hiçbirini kafada kuruyorsun sinirini mi çıkarıyorsun dedi. Bende sinirimi almak için aşırı derece uzattım laf soktum. Dedim yani senin etrafındaki herkes genelde iki yüzlü olduğu için arkandan konuşup işini hallettiği için benim dediklerim sana çok battı vs dedim.İçimde kalsa kendimi yiyip bitiricem çünkü biliyorum. Tabi hiçbirini kabul etmedi çünkü kendine iğne batıran biri değil. Kendisine de söyledim hep senin düşüncelerin doğru değil hep sen akıllı değilsin ve hayat tecrübesi hep sende yok dedim. En sonda konuşma napıyorsan yap ile bitti. Bu insan mı hatalı yoksa belirli yerlerde ben mi hatalıyım? He diyen olur illaki herkesin sıkıntıyı yaşama biçimi farklıdır diye katılıyorum sonuna kadar ama içine atıyorsun diye birisi seni aradığında afra tafra yapmak neyin nesi? Karşındaki insanın neden enerjisini düşürürsün ki?
