Bencil olan ben miyim yoksa eim mi?

pelince .!.:

Bak canım ben 10 yıllık evliyim bir yığın mücadelede verdik vermeyende yoktur iki insan bir araya geliyor ve aynı sorumlulukları paylaşıyor bu yaşadığın ne ilk ne sondur.Bazı şeyleri içine sindiremesende aceleci davranmamalısın zamana bırakmalısın bugün çözemezsin herşeyi bir aksaklık gördüğünde bunu 5 yıl sonrada yaşamamak adına sabırlı davranıp adım adım anlayacağı dilden düzeltmesini sağlamalısın bir çok erkek konuşarak ikna olmazfakat zaman içinde farkında olmadan yapar.Sindiremiyorum beni anlamalı diye hırslanmanın size (bak sana demiyorum size)hiç bir faydası olmayacak.Bu şekilde olmuyorsa sende ailesinden yardım iste bunda hiç bir sakınca yok onlar onu bu yaşa getirmiş öğretmiş demek ki daha öğretilmesi gereken şeyler var.Erkekler bizim gibi değil biz doğuştan anaç ruhluyuz vericiyiz onların doğası bizden farklı Allah bizi ana olalım diye yaratmış öyle donatmış.Eminim eşinin olumsuz yönlerinin yanında sayılamayacak iyi yönleri vardır onu eş olarak seçtiğine göre senin için öyle olmalı emek vermeye değer yani.
Olmuş pişmiş konmuş olur mu hiç birşey sende olmadın daha bende olmadım.10 yıl sonra inan çok farklı olacaksın olgunlaşacaksın ama herşeyde haklı olmadığını başkasının gözüyle bakmayı bildiğinde.Ama bugün ortada bi sorun var ben haklıyım bunu kabul etmeli dersen doğru olmaz.Kimseyi yermek istemiyorum bak burdada sen haklısın sen haklısın diyen birçok yorum var.Peki tamam sen haklısın bu elbette ortada bu neyi çözüyor.Hiç bir zaman yürü be koçum moduna girme canım.Herşey emek ister.Ama evlilik senin geleceğin hayatın huzurun herşeyin elinden gelen herşeyi yapmadan pes edemezsin edersen gelecekte hep acabaların pişmalıkların olur bugün kü olay tabiki bir son demek değil ama evlilikte bu son olmayacak bakmasını bilmek gerek.Anne kız bile çok bir arada kaldığında anlaşamıyabilirken iki farklı insanın herşeyde haklı olması mümkün olabilir mi?Anne kız yapar eder konuşur ama atamaz satamaz anlaşır ama evlilikte böyle değil olmadı bitti gibi bir seçenek var o yüzden aklına gelen konuşulmaz düşünerek emek vererek huzurlu bir yuva yaşanır.a.s.

Genişletmek için tıkla...

yalnizkatip .!.:

bence bunların tüm sebebi kaynanalar ... ilk gün sizin ailenizin yanına gitmeyi açıklamak annesine- ailesine zor geleceği için böyle bir yol uyguluyordur kesin. yoksa mantıklı davransa senden önce kendisinin bu öneriyi size sunması gerekir ilk gün adanaya gidelim die. erkek annelerinin evlendikten sonra oğullarının yakasını bırakmaması bütün sebep bence...

Genişletmek için tıkla...

yalnizkatip .!.:

bence bunların tüm sebebi kaynanalar ... ilk gün sizin ailenizin yanına gitmeyi açıklamak annesine- ailesine zor geleceği için böyle bir yol uyguluyordur kesin. yoksa mantıklı davransa senden önce kendisinin bu öneriyi size sunması gerekir ilk gün adanaya gidelim die. erkek annelerinin evlendikten sonra oğullarının yakasını bırakmaması bütün sebep bence...

Genişletmek için tıkla...

atk .!.:

bana bayramın ilk günü annemlerdeyiz kendini ona göre ayarla, aksi olursa sonuçlarına katlanırsın dedi. Şimdi ben bu insanla ne konuşayım????Nasıl ikna edeyim???? Nişanlıykende kurban bayramında el öpmeye gelmemişti Bu şekilde ailemi ezip geçmesi içime oturuyor

Genişletmek için tıkla...

Elfida .!.:

siz neden çekiniyorsunuz peki...
istediğiniz şeyi yapmak yerine ağlamayı tercih ediyorsunuz...ne için...

Genişletmek için tıkla...

atk .!.:

ben istediğimi yaparım yapmasına da bu hem beni hem eşimi hem de annemleri huzursuz eder. Ben normal sıradan evli çiftler gibi gidelim ellerini öpelim gelelim istiyorum. Kavga gürültü olmadan. Kaldıki ben başımı alıp gitsem hepten huzursuz olurum. Günlerce surat yapar. Ben bütün bunlar olmasın istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

atk .!.:

bir yanlış anlaşılma var sanırım, ben kayınvalidemleri suçlamıyorum zaten. Daha öncede söyledim onlara bayramın ilk gününü ailemle geçirmek istediğimi söylesem zaten bişe demezler. Çok iyi insanlar, beni de çok severler. Çok şükür hiçbir sorunumuz yok. Benim derdim eşimle. Sadece biraz anlayış bekliyorum ondan hepsi bu

Genişletmek için tıkla...

atk .!.:

arkadaşlar sabahtan beri sinirimden ağlıyorum, tam sakinledim derken aklıma geliyo gene başlıyorum. Durum şu: Biz 2 kardeşiz, 1 abim var. Ben 6 ay önce evlenip ankaraya yerleştim abim de 6 gün önce askere gitti. Yani bu ramazan bayramında annemler ilk defa yalnız olcaklar adanada. Ben eşime "bu bayramın ilk gününü annemlerle geçirelim, bugüne kadar hep bir arada olurduk bu sene abim yok ben de olmazsam çok üzülürler,2.günü döneriz, senin annenlere gideriz" dedim. "Olmaz öyle şey her bayramın ilk günü annemlerin yanında olacağız" dedi. Sonra ben ne demek her bayram deyince de bu bayram ilk gün kesin annemlerdeyiz diğer bayramlara bakarız dedi. Çocuk kandırıyor sanki.Bana karşı şöyle bir savunma yapıyor "Biz ankarada oturuyoruz, annemlerde ankarada o yüzden önce onları bayramlamamız lazım" Tamam buna da eyvallah önce onun ailesini bayramlayalım ama bu bayram değil.Kaldı ki ben ona her bayramın ilk günü adanada olalım demiyorum zaten. Sadece abim askerde olduğu için bu bayram biraz özveride bulunsun istiyorum hepsi bu. çok şey mi istiyorum? Acaba çok mu bencil davranıyorum ya da şu an sinirden sağlıklı düşünemiyormuyum bilemiyorum.Kaldıki aynı şehirde yaşadığımız için eşim ailesini istese hergün görebilir. Babasıyla beraber çalışıyor ve ailesinin oturduğu yere mesafemiz 5 dakika bile değil. Onun ailesini özlemek gibi bi derdi yok yani. Ooooooof offffff

Genişletmek için tıkla...