Kız valla doğru dedinGüçlü kadın olmayın, kıymet bilinmiyor. At kendini yere ay vay et. O seni nasıl yetiştireceğini düşünsün. Her şeye direnen kadın olmak yerine prenses olun.
Biran ben yazdım sandımAllah yardımcınız olsun benim gibi değer görmediğiniz bir evliliğe hapsolmuşsunuz. Benim eşim doğumuma gelmedi bile. Doğumdan 2 saat sonra ziyaretçi gibi bebeğe bakıp köyündeki bilmem kimin düğününe gitmiş beni taburcu olacağımda almaya gelmişti. Ve bu 8 senelik evliliğim boyunca bana yaşattıkları ve hissettirdikleri arasında küçücük bir ayrıntı.
Ya bu nasıl oluyor anlamıyorum. Her gitmek istediğimde kendi ailem bile idare et, erkekler böyledir, zamanla düzelir, bizde aynılarını yasadık vs vs yıllarca direncimi kırdılar. Simdi "bu adam olmaz boşan" diyorlar bu sefer de ben " ya düzelirse" diyorum. Cocukları bahane ediyorum. İleride yaşayabileceğim maddi sorunları bahane ediyorum. Ama bunlar bahanem. Ben gidemiyorum. Hergün gitmeyi hayal ediyor ama hiçbir zaman gidemiyorum. Yıllar içinde nasıl bu kadar sindiririm, güçsüzleştirildim, kendimden koptum, herşeyden vazgeçtim. Hangi ara aslında hiç sevilmediğim ve sevmedigim bir adamın düzelebilme ihtimaline! kendimi adadım, görevim bildim bilmiyorum.
O ekmek boğazına takılaydı da hık hık diye o sofradan kalkamasaydı keşke diye geçti içimden. Merhametsiz köpek. Ya Allah onu ıslah etsin, ya sizi ondan kurtarsın inşallah.Hepinize hayırlı geceler .
Az önceki konuya yorum yapmıştım .
Aslında ordaki anlattığım kadın benim , adam da benim kocam ( artık nasıl adam ve kocaysa ) .
Evet sancım geceden başlamıştı , sabah nişanımı gördükten sonra uyandırdım , hadi dedim uyan çok sancım var nişanım da geldi , bana " çayı koy kahvaltıyı hazırla , kahvaltıdan sonra hastaneye gideriz " dedi . Salak gibi çayını kahvaltısını hazırlayıp yemesini bekledim .
Şimdiki aklım o zaman olsaydı yapmazdım , sancımın acısından dişlerimi sıka sıka o kahvaltıyı hazırlamazdım .
Çocuk da yapmazdım ve artık herşey için çok geç .
İçimi dökmek istedim arkadaşlar , sizler yapmayın , gerekiyorsa yüzünü gözünü çırmalayın ama yapmak istemediğiniz şeyleri yapmayın .
Aslında yazacak dökecek çok da neyse ...
Hepiniz sağlıcakla kalın Rabbim huzurunuzu mutluluğunuzu hiç bozmasın .
Sevgiler saygılar .
Evet hâlâ evliyim .
Boşanmam mümkün değil .
Bilemedim ne denir. Eski üyelerdensin,ben hep seni neşeli,mutlu düşünürdüm nedense.Merhaba arkadaşlar .
Hepinizin yorumunu tek tek okudum , okuyan cevap yazan , yazmayan herkese teşekkür ediyorum . Vaktinizi ayırdınız , dertlendiniz üzüldünüz .
Tek tek alıntılayamadım , ama cevaplamaya çalışacağım .
Evet hâlâ evliyim .
Boşanmam mümkün değil .
Fiziksel şiddet görmüyorum ama psikolojik şiddetin boyutları çok yüksek , akılınız hayaliniz durur . Allah bana ve benim durumumda olan herkese selâmet versin . Çok şükür akli dengem yerinde ( bazen her ne kadar saçmalasam da ) aklımı yitirmiş değilim .
Yaşadığım her olay için konu açsam sizleri üzmeye hakkım yok . Kırık kol yen meselesi .
Hepinizi çok seviyorum, gerçekten sımsıkı sarıldım sizlere ...
Burda çok sevdiğim bi ablam var , ona anlatırdım çok sıkıldığımda , bi keresinde bana " yok say görme " demişti , olmuyo işte , yok sayılmıyo abla , hayatımızdan ölü ya da sağ defolup gitse işte o vakit yok sayarım .
Tekrar tekrar hepinize teşekkür ediyorum cansınız hepiniz .
Hepinize kocaman kocaman sevgiler benden ❤
Maşallah baya güçlüymüşsünüz. Ben hastaneyi yıkmıştım da. Evet, bu gerçek.Hepinize hayırlı geceler .
Az önceki konuya yorum yapmıştım .
Aslında ordaki anlattığım kadın benim , adam da benim kocam ( artık nasıl adam ve kocaysa ) .
Evet sancım geceden başlamıştı , sabah nişanımı gördükten sonra uyandırdım , hadi dedim uyan çok sancım var nişanım da geldi , bana " çayı koy kahvaltıyı hazırla , kahvaltıdan sonra hastaneye gideriz " dedi . Salak gibi çayını kahvaltısını hazırlayıp yemesini bekledim .
Şimdiki aklım o zaman olsaydı yapmazdım , sancımın acısından dişlerimi sıka sıka o kahvaltıyı hazırlamazdım .
Çocuk da yapmazdım ve artık herşey için çok geç .
İçimi dökmek istedim arkadaşlar , sizler yapmayın , gerekiyorsa yüzünü gözünü çırmalayın ama yapmak istemediğiniz şeyleri yapmayın .
Aslında yazacak dökecek çok da neyse ...
Hepiniz sağlıcakla kalın Rabbim huzurunuzu mutluluğunuzu hiç bozmasın .
Sevgiler saygılar .
Sizin gibi bir kadın hemdeAllah yardımcınız olsun benim gibi değer görmediğiniz bir evliliğe hapsolmuşsunuz. Benim eşim doğumuma gelmedi bile. Doğumdan 2 saat sonra ziyaretçi gibi bebeğe bakıp köyündeki bilmem kimin düğününe gitmiş beni taburcu olacağımda almaya gelmişti. Ve bu 8 senelik evliliğim boyunca bana yaşattıkları ve hissettirdikleri arasında küçücük bir ayrıntı.
Ya bu nasıl oluyor anlamıyorum. Her gitmek istediğimde kendi ailem bile idare et, erkekler böyledir, zamanla düzelir, bizde aynılarını yasadık vs vs yıllarca direncimi kırdılar. Simdi "bu adam olmaz boşan" diyorlar bu sefer de ben " ya düzelirse" diyorum. Cocukları bahane ediyorum. İleride yaşayabileceğim maddi sorunları bahane ediyorum. Ama bunlar bahanem. Ben gidemiyorum. Hergün gitmeyi hayal ediyor ama hiçbir zaman gidemiyorum. Yıllar içinde nasıl bu kadar sindiririm, güçsüzleştirildim, kendimden koptum, herşeyden vazgeçtim. Hangi ara aslında hiç sevilmediğim ve sevmedigim bir adamın düzelebilme ihtimaline! kendimi adadım, görevim bildim bilmiyorum.
Bazen diyorum acaba... cehalet ile zalimlik ve merhametsizlik doğru orantılı mı.Konuyla tam alakasi var mi bilmiyorum ama benim dogumumda kayinpederim ağlamış. Ilk torunlari oğlum.
Kendi cocuklarimda aglamadim bunda ağladım demiş. Bebek o an ameliyathaneden çıktığı icin videolar cekilirken soyluyor bunu. Kayinvalidem de cevap veriyor, hic bir cocugunun dogumuna gelmedin ki..
3 dogum yapmis, biri ölü dogum. Hic birine gelmemis kayinpeder. Dukkani kapatsinlar sonra gotururler, simdi sabret demişler.
Ve esim hep der ki, annemle babam keske bosansaymis..
Hala evliler 37 senelik falan. Ama esim boyle diyor düşünün..
Bazen diyorum acaba... cehalet ile zalimlik ve merhametsizlik doğru orantılı mı.
Eski insanlar çok çok zalim oluyor da... o sebeple öyle düşündüm bilemiyorum.
Annem hep der ki erken doğduk. Erken doğan sadece annem değilmiş. Konu sahibi ile sizin kv de erken doğmuş bu hesaba göre.
Allah kadınlarımızın yardımcısı olsun.
Değer görmediği evliliğe hapsolan kaç kadın var kimbilir . Evet hapsoldum , mecburum ." Ya düzelirse" veya " belki düzelir" diye bir beklentim en ufak bir umudum yok kalmadı . Kaç yıl oldu düzelme yok ve daha da kötüye gidiyor , eksik yazdıklarım var , hasta kendisi şizofreni tanısı koyuldu tedavi olmadı , ilaçlarını kullanmadı ve şizofreni ilerleyen bir hastalık .Allah yardımcınız olsun benim gibi değer görmediğiniz bir evliliğe hapsolmuşsunuz. Benim eşim doğumuma gelmedi bile. Doğumdan 2 saat sonra ziyaretçi gibi bebeğe bakıp köyündeki bilmem kimin düğününe gitmiş beni taburcu olacağımda almaya gelmişti. Ve bu 8 senelik evliliğim boyunca bana yaşattıkları ve hissettirdikleri arasında küçücük bir ayrıntı.
Ya bu nasıl oluyor anlamıyorum. Her gitmek istediğimde kendi ailem bile idare et, erkekler böyledir, zamanla düzelir, bizde aynılarını yasadık vs vs yıllarca direncimi kırdılar. Simdi "bu adam olmaz boşan" diyorlar bu sefer de ben " ya düzelirse" diyorum. Cocukları bahane ediyorum. İleride yaşayabileceğim maddi sorunları bahane ediyorum. Ama bunlar bahanem. Ben gidemiyorum. Hergün gitmeyi hayal ediyor ama hiçbir zaman gidemiyorum. Yıllar içinde nasıl bu kadar sindiririm, güçsüzleştirildim, kendimden koptum, herşeyden vazgeçtim. Hangi ara aslında hiç sevilmediğim ve sevmedigim bir adamın düzelebilme ihtimaline! kendimi adadım, görevim bildim bilmiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?