- 20 Ekim 2017
- 113
- 151
- 103
- 33
- Konu Sahibi KaradenizliBayan
-
- #1
Merhabalar uzun zamandır siteyi takip ediyorum konuları okudukça insanoğlunu neler başına geldiğini gördüm. Ben 28 yaşında bir hemşireyim 3 yıl önce boşandım sadece 4 ay evli kaldım. Boşanma sebebim eşimin aileci oluşuydu. Kavgalarımızın haddi hesabı yoktu. En sonunda herkes yoluna gitsin dedim ve çekişmeli olarak boşandık. Boşandıktan sonra hayatıma yaklaşık 1 sene insan almadım.. Geçen sene ağustos ayında daha önce tanıdığım insanla sevgili olduk. Özlediğim değeri, aşkı onda bulmuştum bana çok düşkündü. 7 ay sevgili dönemimiz oldu. Bir de ilk kez bir hata yaptım ben asla derken bir anda onunla birlikte oldum çokk pişmanım lütfen beni bu konuda yadırgamayın zaten çok büyük ders oldu bana. İşler ciddiye doğru gidiyordu nişanlanacaktık ama bir anda bana hayatımın en büyük şokunu yaşattı. Hiç bir şey söylemeden beni terk etti. Her yerden engelledi. Ulaşmaya çalıştım ama ulaşamadım. Pandemiden dolayı çıkışlar yasaktı yanına gitmeye çalışsam da. 3 gün sonra arkadaşımın bana attığı resimle şok oldum. Bir kızla elele resim çektirmiş ama sadece elleri görünüyordu başlığında ömrüm yazıyordu duruma koymuş ikisinin baş harfi yazıyordu. Çok göz yaşı döktüm öyle böyle değil. Çünkü ona çok bağlanmıştım. Hiç bir şekilde ona ulaşmadım hayat alsın intikamı diye ama kendime de gelemedim bu 6 Aydır. Unutmaya çalışıyorum ama olmuyor yaptıkları gözümün önünden gitmiyor. Ne kadar çok ağırmış aşk acısı. Yapamıyorum bayanlar çok denedim ağrıma gidiyor yaptıkları. Temmuz ayında sessiz biçimde sade nikah kıyıp evlendiler. Bugün beni aldattığı insanı gördüm hamile sanırım bana uzun uzun baktı. Bu kadınla benim çok ortak arkadaşım var. Bu psikolojiden nasıl kurtulurum bilmiyorum her akşam yatmadan ağlama krizim tutuyor. Lütfen kalp kırıcı bir şey söylemeyin ben de istemezdim böyle olmasını.