- 15 Kasım 2016
- 17.146
- 52.865
- 598
- 33
Bu konuyu nasıl enseste, istismara getirmeyi başardınız ben anlamıyorum. Bu neye benziyor biliyor musunuz, bir hastalığı olan birine "Git Onkolojide yatan hastalara bak da şükret" demeye. İnsan neden kendinden kötüsüne bakarak şükretsin, her zaman hayatta sizden kötü hayatlar da yaşayan olacak sizden iyi hayatlar yaşayan da. O zaman kimse BDV'ye konu açmasın, boşananlara diyelim ki "Dua et yatakta basmadın" falan. Böyle saçma bir argüman olabilir mi?
Her çocuğun anne babasından sevgi, ilgi, destek görmeye hakkı vardır. Ebeveynlik görevlerinden biri de her çocuğa maddi ve manevi eşit imkanlar sunabilmektir. Burada ikinci, üçüncü çocuk düşünenlere hep yazarım "Lütfen maddi ve manevi eşit imkanlar sunabilecekseniz düşünün" diye. Bir çocuğu özel okula gönderip diğerini devlet okuluna gönderecekseniz, birine harçlığı fazla verip diğerinden durduk yere kısacaksanız, birine bakarken diğerini ihmal edecekseniz, diğer çocuk küçük diye büyüğün ödevine yardım etmeyecekseniz ekstra bir çocuk düşünmeyeceksiniz.
Hepimiz başlarda birer çocuktuk ve hiçbirimize "Bu ailenin çocuğu olmak ister misin, dünyaya gelmek ister misin?" diye sorulmadı. Buna bizim yerimize bilerek ya da bilmeden ailelerimiz karar verdi. Bebekler en baştan bakıma muhtaçtır, bakım bitip kendi ayaklarının üzerinde durabilmeye başlasalar dahi sevgiye ve ilgiye muhtaçlıkları hiçbir zaman bitmez. Kendi çocuklarınız varken bile annenizi ya da babanızı bir aramak, onların size "Canım yavrum" demesi bile sizi ne kadar mutlu ediyordur kimbilir. Bu kadar acımasız olmayın konu sahibine karşı.
Her çocuğun anne babasından sevgi, ilgi, destek görmeye hakkı vardır. Ebeveynlik görevlerinden biri de her çocuğa maddi ve manevi eşit imkanlar sunabilmektir. Burada ikinci, üçüncü çocuk düşünenlere hep yazarım "Lütfen maddi ve manevi eşit imkanlar sunabilecekseniz düşünün" diye. Bir çocuğu özel okula gönderip diğerini devlet okuluna gönderecekseniz, birine harçlığı fazla verip diğerinden durduk yere kısacaksanız, birine bakarken diğerini ihmal edecekseniz, diğer çocuk küçük diye büyüğün ödevine yardım etmeyecekseniz ekstra bir çocuk düşünmeyeceksiniz.
Hepimiz başlarda birer çocuktuk ve hiçbirimize "Bu ailenin çocuğu olmak ister misin, dünyaya gelmek ister misin?" diye sorulmadı. Buna bizim yerimize bilerek ya da bilmeden ailelerimiz karar verdi. Bebekler en baştan bakıma muhtaçtır, bakım bitip kendi ayaklarının üzerinde durabilmeye başlasalar dahi sevgiye ve ilgiye muhtaçlıkları hiçbir zaman bitmez. Kendi çocuklarınız varken bile annenizi ya da babanızı bir aramak, onların size "Canım yavrum" demesi bile sizi ne kadar mutlu ediyordur kimbilir. Bu kadar acımasız olmayın konu sahibine karşı.