Arkadaşlar yorum yapan herkese çok teşekkür ederim. Farklı açılardan bakmış oldum olaya.
Pasif kaldığımı söyleyenler oldu. Haklı olabilirler ama pasif kalmaktan ziyade çocuk ikimizinde çocuğu. Benim düşündüğüm kadar onun da düşünmesi lazımdı. Anne baba olarak birbirimizin eksikliklerini kapatmamız gerekirken olay saçma sapan yerlere gitti.
Akşam eve geldiğinde sanki dün akşam o sözleri söyleyen o değilmiş gibi şen şakrak girdi içeri. Aşkım canım cicim, sarılma öpemeye çalışma falan.
Öldürmekten vaz geçtim galiba dedim ve geri durdum. Sonra yine beni suçladı. Bir anne nasıl olur da kızının kandirilabilecegini söyler, sokaktan geçen birine sorsak bile ona hak verirlermiş ! Akşam akşam da kalsın unut gitsin , çok kafaya takıyorsun dedi.
Ben ona kötü baba muamelesi yapıyormuşum. Çocuğun gözünde onu kötü gösteriyormuşum. O çok sevecen ve ilgili bir babaymış! Kumbaradaki paraya gerçekten ihtiyacı varmış sonra fazlasını koymuş yerine. Kumbarayi getirdi. Içinde 250 tl vardı. ( benim bundan haberim yoktu. Kızımla beraber atıyorlarmış. Ben boş zannediyordum)
Ama bu senin kızımı oyalarıyım gerçeğini değiştirmez. Bunu da asla kabul etmiyor. Oyalamamış da şartlar oluşmamış da en kısa zamanda alacakmış da! Bir babanın şartları kendinin oluşturacağını söyledim.
Sözün kısası yine ben suçlu oldum. Ama benim bu saatten sonra ne sevgim kaldı ne de saygım.