Morcivert canım.Seni çok çok iyi anlıyorum.Ben şu anki eşimle 15 yıl flört ettim.Ortaokul bitmişti tanıştığımızda.Aynı mahalledeydik.Hep gizli gizli mahalle aralarında buluşurduk.Beni dersaneden almaya gelirdi.Evden pek çıkamazdım çünkü.Ancak öyle görüşürdük.Bakkala falan gidersem kaçamak yapar buluşurduk.Tam Türk filmlerindeki gibi yani.Hergün kırmızı güllerle gelirdi dersane çıkışıma ve ben eve girerken o gülleri neremde saklayacağımı şaşırırdım :balkonumuzun önündeki caddeye ismimizin baş harflerinden kocaman kalpli yazılar yazar,bisikletinin her tarafını benim ismimle doldururdu.Annemler akşamları biryerlere gittiğinde o zamanlar 13-14 yaşında olan kardeşimin uyuduğu odayı kilitler onu eve çağırır o şekilde görüşür hasret giderirdik ancak.Okuldan eve gelince Sabahtan akşama kadar salona girer , perdenin arkasından onu beklerdim. O dışardan eve geldiğinde balkonun ışığını bir kez açıp kapayınca hemen telefon ederdim gizli gizli konuşurduk.Balkondan içeriye hiç girmezdik hep bakışırdık uzaktan. Ben aleviyim eşim sünni ve eşimin ablaları tesettürlü.Annesi de kara çarşaflıydı ama Allah rahmet eylesin biz evlenmeden vefat etti.Babası da genç yaşında trafik kazasında vefat etmiş.Biz şu anki eşimle 15 yıl çok zorluklara katlandık.Evlilik kararını açıklayana kadar yani 2,5 sene öncesine kadar(2,5 sene önce evlendim)babamın ilişkimizden haberi yoktu.Tüm sülale15 yıldır biliyordu bir babam bilmiyordu.O da beni ve eşimi karşılıklı balkonlarda görünce şüpheleniyordu ama benden böyle birşey beklemediği için çok üstüme gelmiyordu,konduramıyordu böyle birşeyi.Ama anneme "kızın ne zaman gelsem balkonda,o çocukta balkonda,kızına sahip ol" diyormuş.Annemle az kavgalar mı ettim sevdiğim yüzünden.Neyse zaman geçti.Ben Marmara Hukuku kazındım İstanbula gittim.Eşimde benimle geldi,orada kendine ev tuttu.Biz hiç ayrılmadık yani.Sadece 18 ay beni yalnız bıraktı İstanbulda.O da askerlik süresince.Yine yalnız kalmadım ama kaçıp kaçıp geliyordu ta Ankadaran İstanbula.Yolda bir yakalansa askerliği yandı düşünün.Her dakika telefon.Şimdi Ben avukatım.Eşim lise mezunu.Her neyse çok şeylar yaşadık.Tüm aile siz birbirinizin dengi değilsiniz,bu iş olmaz , baban seni de anneni de öldürür dedi.Ama ben nuh dedim peygamber demedim.En sonunda dayanamamış çektiklerimize,yaş da 29 oldu,Babama babaannem söylemiş.Babam küplere bindi.Seni öldürücem.ben yaşadıkça bu iş olmaz,ikinizinde sabah peşindeyim.Onunla görüşmeyeceksin falan filan dedi.Ben evden ayrıldım amcamlarda kaldım.Sağolsun amcamlarda çok yardımcı oldular.Babam nuhdedi peygamber demedi.Eşim ya kendimi öldürürüm ya seni kaçırırım.Seni başkasına yar etmem ,ben sensiz yaşayamam.Ya sen ya hiç dedi.Ben de aynı şekilde tabi.En sonunda ben babama" bu işin olması için senin ölmeni beklemem gerekiyorsa beklerim" dedim ve bu son nokta oldu galiba.Herşeyi göze almıştım,en sonunda (tabi neler neler çektik,hepsini burda anlatamam çok uzun olur) babam ikna oldu ama isteksiz isteksiz yine .(ki benim babam delidir,dediği dediktir,sinirlenince gözü birşey görmez,anneme de çok çektirdi zamanında)Biz en sonunda 2,5 sene önce evlendik ve çoooooook mutluyuz,çok da iyi anlaşıyoruz.Alevilik sünnilik de problem değil,tahsil durumumuz da.Eşim benden daha kültürlü,daha olgun ve bilgili diyebilirim.Neredeyse beni o idare ediyor.Biribirimizi çok sevdik ve hala ilk günkü gibi aşığız.Babam da eşimi çok seviyor ve yaptıklarından bin pişman.Şimdi birlikte iş yapıyorlar.İyi ki diretmişim,iyi ki herşeyi göze almışım.Diyeceğim şu ki, aileler biraz çocuklarının fikirlerine saygı duysa.Morcivertin ailesi sevdiği genci Morcivertten daha mı iyi tanıyordu sanki.Keşke bu kadar seviyorken aşkına sahip çıkabilseydin canım,dinlemeseydin aileni.Onlar blöf yapmıştır,hangi aile öz evladını silip atabilirki.Senin için çok üzüldüm.Ben dinlemedim direttim senin de hala öyle bir imkanın varsa sevdiğin gence dön.Ömür boyu mutsuz olursun,herşeyde onu ararsın.Hayatı kendine de evleneceğin kişiye de zehir edersin.Sevgi kolay bulunmuyor,bulmuşken de her zorluğa göğüs germen gerekiyor.Sana aileni sil demiyorum ama sen kararlı duruşunla onları pes ettir.Sevgiler canım,çok öpüyorum.
herkezi seversiniz ama asla aşık olamazsınız unutmayın bunları.bunları tadmadığınız belli kimse kimsenin içindeki fırtınaları bilemez.bizde aile herşeyden ağır basar belki sizinkiler öyle değildir ama ben doğu çocuğuyum herşeyden önce anne baba.3 ay diyip duruyorsunuz o 3 ayda hergün sevdiğim arıyor ağlıyor yalvarıyor beni unutmasını istedim ve biryle çıktım mecburdum dayanamıyordum dönmekten korkuyordum anladınızmı karşımdakininde hayallerini kendiminki gibi yıkılmasını istemiyordum bu olmasa bir başkasıyla evlenecektim ama asla sevdiğim olmayacaktı en azında beni seven birisi olsun istedim şuan evliyim ve çok mutluyuz rabbim herkeze nasıp etsin ama geçmişi unutmuk çok zor.
artık olanlar oldu ve zamanı asla geri getiremiyorum hele aşkımı asla getiremiyorum.ne olursa olsun sevmiştim ve aşıktım saygı göstermelilerdi ve ben her fırsatta yüzlerine vuruyorum benim hayatımı elimden aldınız diyorm kimseden ses çıkmıyor hatalılar ama kabul etmiyorlar hatalarını
eğer aşkı bilseydin ve aile başkısı yaşasaydın bu aşka inanırdın bu kadar yalanı kim söyler bunları durduk yere neden yazayım hadı bir düşün aşkı tadan bilir boşuna kendini yorma seni dinlemem ve kimse benim sevgime laf edemez ben seni inandırmak zorunda hiç değilim anladındım beni
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?