- 16 Şubat 2016
- 1.298
- 1.218
- 133
- Konu Sahibi Butterfly465
- #1
Merhaba hanımlar,
aslında derdim sadece bu konudan ibaret değil, ama onları anlatmaya henüz hazır değilim. Şimdi sadece kısaca anlatmak, az da olsa içimi dökmek istiyorum.
Ben 18 yaşındayken Annemi kaybettim. Annemin vefatından bir kaç gün sonra onun aslında annem olmadığını, halam olduğunu söylediler. O an sanki annemi bir kez daha kaybettim.
Biyolojik Anne ve Babamın dördüncü çocuğu olarak dünyaya gelmişim. Beni büyüten Halam ve eşinin çocukları olmuyormuş, ve beni bebekken onlara vermişler, zaten ben istenmeyen bir çocukmuşum. Size anlamanız için halam ve eşi dedim, yoksa onlar benim için hala Annem ve Babam.
Beni öz evlatlarıymışım gibi nüfuslarına alıp büyüttüler. Annemin vefatından sonra Babamı bırakmadım, hatta ben evlendikten sonra da çoğunlukla bizimle kaldı. 2 sene önce malesef onu da kaybettim.
Şimdi 32 yaşındayım, ve ben hep bunları düşünüyorum, geçmişte yapılanların sıkıntısını çekiyorum. Hep güçlü durmaya çalışıyorum, dışardan bakanlar beni görenler bunu kendime böylesine dert ettiğimi göremezler. Ama ben her gün aynı şeyleri düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Benim gibi Halasına/teyzesine/amcasına/dayısına verileni hiç duymadım. Kk da da biraz arattım ama benimkisi gibi bir konuya rastlamadım. Biraz da benimle benzer bir kaderi paylaşanlarla dertleşmek için açıyorum bu konuyu. Var mı benim gibi akrabalarına evlat olarak verilenler?
aslında derdim sadece bu konudan ibaret değil, ama onları anlatmaya henüz hazır değilim. Şimdi sadece kısaca anlatmak, az da olsa içimi dökmek istiyorum.
Ben 18 yaşındayken Annemi kaybettim. Annemin vefatından bir kaç gün sonra onun aslında annem olmadığını, halam olduğunu söylediler. O an sanki annemi bir kez daha kaybettim.
Biyolojik Anne ve Babamın dördüncü çocuğu olarak dünyaya gelmişim. Beni büyüten Halam ve eşinin çocukları olmuyormuş, ve beni bebekken onlara vermişler, zaten ben istenmeyen bir çocukmuşum. Size anlamanız için halam ve eşi dedim, yoksa onlar benim için hala Annem ve Babam.
Beni öz evlatlarıymışım gibi nüfuslarına alıp büyüttüler. Annemin vefatından sonra Babamı bırakmadım, hatta ben evlendikten sonra da çoğunlukla bizimle kaldı. 2 sene önce malesef onu da kaybettim.
Şimdi 32 yaşındayım, ve ben hep bunları düşünüyorum, geçmişte yapılanların sıkıntısını çekiyorum. Hep güçlü durmaya çalışıyorum, dışardan bakanlar beni görenler bunu kendime böylesine dert ettiğimi göremezler. Ama ben her gün aynı şeyleri düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Benim gibi Halasına/teyzesine/amcasına/dayısına verileni hiç duymadım. Kk da da biraz arattım ama benimkisi gibi bir konuya rastlamadım. Biraz da benimle benzer bir kaderi paylaşanlarla dertleşmek için açıyorum bu konuyu. Var mı benim gibi akrabalarına evlat olarak verilenler?
