Çok güzel yazmışsın. umut ediyorum kaderin de bu yazının anlamından daha da güzel olur.Merhaba arkadaşlar,
Doğru yere mi yazıyorum ya da neden yazıyorum? Sanırım insan sadece paylaşmak istiyor bazı anlarda.
Kolay seven, kalbini kolay açan bir insan değilim. Biri girdi hayatıma 9 sene acısıyla, tatlısıyla ve birçok yaşanmışlıkla dolu bir birliktelik. Aldatıldım ve affedemedim. Zaten duydum ki sonradan o kadınla evlenmiş, bir de çocuğu olmuş. Mutlu olsun.
Çok zor zamanlar geçirdim ilk başlarda, nefesimin kesildiğini hissettiğim zamanlar. Ama işte geçiyor her şey, acıyor da ölmüyor insan.
Dedim ya kolay seven bir insan değilim. Unutmuştum o duyguları, kendimi kapamıştım 4 sene. O geldi sonra. Ben temkinli, dikkatli hatta acemi. Duygularımla yüzleşip gerçekten aşık olduğumu fark ettiğim ilk an... Her şey o kadar inanılmazdı ki. Aşk çok başka bir duygu. Kendini yenilmez hissediyorsun ya hani. Saçma sapan gülüyorsun ya her şeye hani. Çok güzel sevdim, artık daha olgundum zira belki ondan. Birbirimizi kırmadık, gereksiz tartışmalarda girmedik, incinmedik, eğlendik aksine. Sevgili olmanın yanına dostluğu da koyduk. Yol çetrefilli belki ama bu insanla bu yol yürünür sonuna kadar dedim. 2 sene sürdü o yol. 1 ay önce yolları ayırdık. Onun talebiydi, itiraz etmedim ben de. Detay vermiyorum sebepler hakkında çünkü bununla ilgili değil mesele. Ya da sevdiğim kadar sevilmedim belki de sebep bu. O da mutlu olsun.
Uzadı konu gereksiz yere. O kadar duyarsızlaştım ki artık. Hani bir söz var ya, " Eskiden evi ateşe vereceğin şeyler için şimdi bir kibrit bile yakmıyorsun." diye. İçimde bir bitmişlik, bir tükenmişlik. Böyle böyle "büyüyor" galiba insan. Başlığa hiç uymadı içerik. Galiba umudum bitti :)
Bir şeyler yazın da rahatlayayım, diye değil bu.
Dedim ya paylaşmak iyi geliyor galiba. Öyle işte...
Şu an sevdiğiniz yanınızdaysa, hiçbir şeyi dert etmeyin. Hayat kısa, sarılın sımsıkı. Onun varlığının tadını çıkartın, bütün sorunları unutup. Çünkü gidince anlıyor insan hayatında ne kadar yer kapladığını. Şimdi gösterin o değeri, çok geç olmadan.
Tamamen aynı düşüncedeyim. Olmayacaksa artık ben böyle de iyiyim. Ve daha da güçleniyorum her seferinde.Yine birisi gelir, ya da gelen bu sefer gitmeyecek diye bir garanti yok bence. Olabilirde, olmayabilirde. Bütün ihtimaller insan için.
Önce var olmanın kendisini, hayatı, sonra kendini seven insan mutlu olur. Başka birine bel bağlamamak en sağlam yol.
Herşey gönlünüzce olsun inşallah. Sağlık olduktan sonra gerisi kolay. Yeni bir güne uyanmak güzel. :)Tamamen aynı düşüncedeyim. Olmayacaksa artık ben böyle de iyiyim. Ve daha da güçleniyorum her seferinde.
Çok güzel yazmışsın. umut ediyorum kaderin de bu yazının anlamından daha da güzel olur.
Bugün depresif bir hal içindeydim bitki çayları bol selavat derken bu yazı da iyi geldi.
Teşekkür ederim Allah razı olsun. Keşke sorunlarımı unutsam ama mıh gibi içimde her saniye yaşıyorum geçicek bu günler de inanıyorum..
Bende de henüz geçmiş değil, bakmayın böyle metanetli durduğuma ama biliyorum ki geçecek/geçiyor. Bazısı teğet geçiyor bazısı delip geçiyor ama geçiyor. Acının da insana kattığı bir değer var bilirim diyor ya. Bir söz var: Her insan kendi duygu evrenini yanında taşır ama görkemli ama düşkün. Biz görkemli taşıyalım her duyguyu, değerimizden eksilmeden.
[/QUOTE
Dize mi? Siir mi bu? Bilmediginiz kelimeleri cümle icinde kullanmaya kasmayin.Cok guzel bi sekilde dizelere dokmussun.
Insallah bir gun dogru yerde, dogru kisiyle, dogru yolda ilerlersin kardesim.
Ve son cumlelerin beni dusundurdu.
Haklisin, deger vermek ve o degeri gostermek gerekiyor. Gec olmadan, guc olmadan..
Nisanlima bi sefer daha iyiki varsin demek geldi icimden bu yazindan sonra.
Simdi yaziyorum :)
Kasmak mi? Sizde gereksiz yere atlamayin zincirini koparmis kopek gibi insanlari kirmak adina. Sevmek ve sevilmek icin bahaneler arayin. Su guzel konuyu cirkefliginizle mahfetmeyin. Baska yerde havlayin.Dize mi? Siir mi bu? Bilmediginiz kelimeleri cümle icinde kullanmaya kasmayin.
Seviye yerlerde, sevgi dolusunuz evet!Kasmak mi? Sizde gereksiz yere atlamayin zincirini koparmis kopek gibi insanlari kirmak adina. Sevmek ve sevilmek icin bahaneler arayin. Su guzel konuyu cirkefliginizle mahfetmeyin. Baska yerde havlayin.
Kasmak mi? Sizde gereksiz yere atlamayin zincirini koparmis kopek gibi insanlari kirmak adina. Sevmek ve sevilmek icin bahaneler arayin. Su guzel konuyu cirkefliginizle mahfetmeyin. Baska yerde havlayin.
Diyorum ya yaşamak zorundayız.Al bendemde o kadar.2 beyın amalıatı gecırdım.Tuttu ellerımı sımsıkı ayagakalkamadıgım gunlerde bıle bırakmadı benı.Evlendık 4 ay sonra kredı babasına kredı cekmedım dıye boşandık.Hayat acımasız.Bence dunyada en cok ıstedıgın seylerle sınav oluosun.Merhaba arkadaşlar,
Doğru yere mi yazıyorum ya da neden yazıyorum? Sanırım insan sadece paylaşmak istiyor bazı anlarda.
Kolay seven, kalbini kolay açan bir insan değilim. Biri girdi hayatıma 9 sene acısıyla, tatlısıyla ve birçok yaşanmışlıkla dolu bir birliktelik. Aldatıldım ve affedemedim. Zaten duydum ki sonradan o kadınla evlenmiş, bir de çocuğu olmuş. Mutlu olsun.
Çok zor zamanlar geçirdim ilk başlarda, nefesimin kesildiğini hissettiğim zamanlar. Ama işte geçiyor her şey, acıyor da ölmüyor insan.
Dedim ya kolay seven bir insan değilim. Unutmuştum o duyguları, kendimi kapamıştım 4 sene. O geldi sonra. Ben temkinli, dikkatli hatta acemi. Duygularımla yüzleşip gerçekten aşık olduğumu fark ettiğim ilk an... Her şey o kadar inanılmazdı ki. Aşk çok başka bir duygu. Kendini yenilmez hissediyorsun ya hani. Saçma sapan gülüyorsun ya her şeye hani. Çok güzel sevdim, artık daha olgundum zira belki ondan. Birbirimizi kırmadık, gereksiz tartışmalarda girmedik, incinmedik, eğlendik aksine. Sevgili olmanın yanına dostluğu da koyduk. Yol çetrefilli belki ama bu insanla bu yol yürünür sonuna kadar dedim. 2 sene sürdü o yol. 1 ay önce yolları ayırdık. Onun talebiydi, itiraz etmedim ben de. Detay vermiyorum sebepler hakkında çünkü bununla ilgili değil mesele. Ya da sevdiğim kadar sevilmedim belki de sebep bu. O da mutlu olsun.
Uzadı konu gereksiz yere. O kadar duyarsızlaştım ki artık. Hani bir söz var ya, " Eskiden evi ateşe vereceğin şeyler için şimdi bir kibrit bile yakmıyorsun." diye. İçimde bir bitmişlik, bir tükenmişlik. Böyle böyle "büyüyor" galiba insan. Başlığa hiç uymadı içerik. Galiba umudum bitti :)
Bir şeyler yazın da rahatlayayım, diye değil bu.
Dedim ya paylaşmak iyi geliyor galiba. Öyle işte...
Şu an sevdiğiniz yanınızdaysa, hiçbir şeyi dert etmeyin. Hayat kısa, sarılın sımsıkı. Onun varlığının tadını çıkartın, bütün sorunları unutup. Çünkü gidince anlıyor insan hayatında ne kadar yer kapladığını. Şimdi gösterin o değeri, çok geç olmadan.
Siz bana gul uzatsaydiniz gulluk gulistanlik olurdu cumlelerimin icerigi.Seviye yerlerde, sevgi dolusunuz evet!
BayıldımRihannanın hayranına söylediği şu sözü geldi aklıma;
Ayrılık sürecini en hasarsız şekilde nasıl atlatabileceğini soran hayranına Rihanna şu cevabı yazdı: “Bu kalp acısının, sana bir armağan olduğuna inan. Ağlamak istiyorsan ağla, ama sonsuza dek sürmeyeceğini de bil. Yine, hem de daha şiddetli âşık olacaksın. Bulana kadar, kendinden keyif almaya bak.”
Merhaba arkadaşlar,
Doğru yere mi yazıyorum ya da neden yazıyorum? Sanırım insan sadece paylaşmak istiyor bazı anlarda.
Kolay seven, kalbini kolay açan bir insan değilim. Biri girdi hayatıma 9 sene acısıyla, tatlısıyla ve birçok yaşanmışlıkla dolu bir birliktelik. Aldatıldım ve affedemedim. Zaten duydum ki sonradan o kadınla evlenmiş, bir de çocuğu olmuş. Mutlu olsun.
Çok zor zamanlar geçirdim ilk başlarda, nefesimin kesildiğini hissettiğim zamanlar. Ama işte geçiyor her şey, acıyor da ölmüyor insan.
Dedim ya kolay seven bir insan değilim. Unutmuştum o duyguları, kendimi kapamıştım 4 sene. O geldi sonra. Ben temkinli, dikkatli hatta acemi. Duygularımla yüzleşip gerçekten aşık olduğumu fark ettiğim ilk an... Her şey o kadar inanılmazdı ki. Aşk çok başka bir duygu. Kendini yenilmez hissediyorsun ya hani. Saçma sapan gülüyorsun ya her şeye hani. Çok güzel sevdim, artık daha olgundum zira belki ondan. Birbirimizi kırmadık, gereksiz tartışmalarda girmedik, incinmedik, eğlendik aksine. Sevgili olmanın yanına dostluğu da koyduk. Yol çetrefilli belki ama bu insanla bu yol yürünür sonuna kadar dedim. 2 sene sürdü o yol. 1 ay önce yolları ayırdık. Onun talebiydi, itiraz etmedim ben de. Detay vermiyorum sebepler hakkında çünkü bununla ilgili değil mesele. Ya da sevdiğim kadar sevilmedim belki de sebep bu. O da mutlu olsun.
Uzadı konu gereksiz yere. O kadar duyarsızlaştım ki artık. Hani bir söz var ya, " Eskiden evi ateşe vereceğin şeyler için şimdi bir kibrit bile yakmıyorsun." diye. İçimde bir bitmişlik, bir tükenmişlik. Böyle böyle "büyüyor" galiba insan. Başlığa hiç uymadı içerik. Galiba umudum bitti :)
Bir şeyler yazın da rahatlayayım, diye değil bu.
Dedim ya paylaşmak iyi geliyor galiba. Öyle işte...
Şu an sevdiğiniz yanınızdaysa, hiçbir şeyi dert etmeyin. Hayat kısa, sarılın sımsıkı. Onun varlığının tadını çıkartın, bütün sorunları unutup. Çünkü gidince anlıyor insan hayatında ne kadar yer kapladığını. Şimdi gösterin o değeri, çok geç olmadan.
Merhaba arkadaşlar,
Doğru yere mi yazıyorum ya da neden yazıyorum? Sanırım insan sadece paylaşmak istiyor bazı anlarda.
Kolay seven, kalbini kolay açan bir insan değilim. Biri girdi hayatıma 9 sene acısıyla, tatlısıyla ve birçok yaşanmışlıkla dolu bir birliktelik. Aldatıldım ve affedemedim. Zaten duydum ki sonradan o kadınla evlenmiş, bir de çocuğu olmuş. Mutlu olsun.
Çok zor zamanlar geçirdim ilk başlarda, nefesimin kesildiğini hissettiğim zamanlar. Ama işte geçiyor her şey, acıyor da ölmüyor insan.
Dedim ya kolay seven bir insan değilim. Unutmuştum o duyguları, kendimi kapamıştım 4 sene. O geldi sonra. Ben temkinli, dikkatli hatta acemi. Duygularımla yüzleşip gerçekten aşık olduğumu fark ettiğim ilk an... Her şey o kadar inanılmazdı ki. Aşk çok başka bir duygu. Kendini yenilmez hissediyorsun ya hani. Saçma sapan gülüyorsun ya her şeye hani. Çok güzel sevdim, artık daha olgundum zira belki ondan. Birbirimizi kırmadık, gereksiz tartışmalarda girmedik, incinmedik, eğlendik aksine. Sevgili olmanın yanına dostluğu da koyduk. Yol çetrefilli belki ama bu insanla bu yol yürünür sonuna kadar dedim. 2 sene sürdü o yol. 1 ay önce yolları ayırdık. Onun talebiydi, itiraz etmedim ben de. Detay vermiyorum sebepler hakkında çünkü bununla ilgili değil mesele. Ya da sevdiğim kadar sevilmedim belki de sebep bu. O da mutlu olsun.
Uzadı konu gereksiz yere. O kadar duyarsızlaştım ki artık. Hani bir söz var ya, " Eskiden evi ateşe vereceğin şeyler için şimdi bir kibrit bile yakmıyorsun." diye. İçimde bir bitmişlik, bir tükenmişlik. Böyle böyle "büyüyor" galiba insan. Başlığa hiç uymadı içerik. Galiba umudum bitti :)
Bir şeyler yazın da rahatlayayım, diye değil bu.
Dedim ya paylaşmak iyi geliyor galiba. Öyle işte...
Şu an sevdiğiniz yanınızdaysa, hiçbir şeyi dert etmeyin. Hayat kısa, sarılın sımsıkı. Onun varlığının tadını çıkartın, bütün sorunları unutup. Çünkü gidince anlıyor insan hayatında ne kadar yer kapladığını. Şimdi gösterin o değeri, çok geç olmadan.
Bugün benim doğum günümdü eşimin eli sıkışık olduğu için hediye vs. Almadı , ki ben istemedim. Ama sadece saat on ikide iyiki doğdun demekle yetindi yanaklarımdan öptü. Sustum bişey diyemedim ama çok ağır geldi, az önce uyumaya kalktık biraz soğuk davrandım. Noldu dedi , ben senin doğum gününde iki sayfa dolusu söz söyledim sana, sen sadece bununla yetindim dedim. Bı dahaki doğum günümde sende söylemezsin dedi arkasını döndü uyudu. Ben uzgunken arkasını dönüp uyuması asla mümkün değildi iki gün öncesine kadar; ama bugün yaptı . Ve ben bunu kendime yediremiyorum
Bugün benim doğum günümdü eşimin eli sıkışık olduğu için hediye vs. Almadı , ki ben istemedim. Ama sadece saat on ikide iyiki doğdun demekle yetindi yanaklarımdan öptü. Sustum bişey diyemedim ama çok ağır geldi, az önce uyumaya kalktık biraz soğuk davrandım. Noldu dedi , ben senin doğum gününde iki sayfa dolusu söz söyledim sana, sen sadece bununla yetindim dedim. Bı dahaki doğum günümde sende söylemezsin dedi arkasını döndü uyudu. Ben uzgunken arkasını dönüp uyuması asla mümkün değildi iki gün öncesine kadar; ama bugün yaptı . Ve ben bunu kendime yediremiyorum. Buna rağmen şuan ona sımsıkı sarılmalı miyim sizce?Merhaba arkadaşlar,
Doğru yere mi yazıyorum ya da neden yazıyorum? Sanırım insan sadece paylaşmak istiyor bazı anlarda.
Kolay seven, kalbini kolay açan bir insan değilim. Biri girdi hayatıma 9 sene acısıyla, tatlısıyla ve birçok yaşanmışlıkla dolu bir birliktelik. Aldatıldım ve affedemedim. Zaten duydum ki sonradan o kadınla evlenmiş, bir de çocuğu olmuş. Mutlu olsun.
Çok zor zamanlar geçirdim ilk başlarda, nefesimin kesildiğini hissettiğim zamanlar. Ama işte geçiyor her şey, acıyor da ölmüyor insan.
Dedim ya kolay seven bir insan değilim. Unutmuştum o duyguları, kendimi kapamıştım 4 sene. O geldi sonra. Ben temkinli, dikkatli hatta acemi. Duygularımla yüzleşip gerçekten aşık olduğumu fark ettiğim ilk an... Her şey o kadar inanılmazdı ki. Aşk çok başka bir duygu. Kendini yenilmez hissediyorsun ya hani. Saçma sapan gülüyorsun ya her şeye hani. Çok güzel sevdim, artık daha olgundum zira belki ondan. Birbirimizi kırmadık, gereksiz tartışmalarda girmedik, incinmedik, eğlendik aksine. Sevgili olmanın yanına dostluğu da koyduk. Yol çetrefilli belki ama bu insanla bu yol yürünür sonuna kadar dedim. 2 sene sürdü o yol. 1 ay önce yolları ayırdık. Onun talebiydi, itiraz etmedim ben de. Detay vermiyorum sebepler hakkında çünkü bununla ilgili değil mesele. Ya da sevdiğim kadar sevilmedim belki de sebep bu. O da mutlu olsun.
Uzadı konu gereksiz yere. O kadar duyarsızlaştım ki artık. Hani bir söz var ya, " Eskiden evi ateşe vereceğin şeyler için şimdi bir kibrit bile yakmıyorsun." diye. İçimde bir bitmişlik, bir tükenmişlik. Böyle böyle "büyüyor" galiba insan. Başlığa hiç uymadı içerik. Galiba umudum bitti :)
Bir şeyler yazın da rahatlayayım, diye değil bu.
Dedim ya paylaşmak iyi geliyor galiba. Öyle işte...
Şu an sevdiğiniz yanınızdaysa, hiçbir şeyi dert etmeyin. Hayat kısa, sarılın sımsıkı. Onun varlığının tadını çıkartın, bütün sorunları unutup. Çünkü gidince anlıyor insan hayatında ne kadar yer kapladığını. Şimdi gösterin o değeri, çok geç olmadan.
Yanlis olan ne sence? Neden o kadar güzel seyler yasarken terk ediliyor ya da aldatiliyorsun? Bunun üzerine calisirsan hayal kirikliklarin azalabilir. Bir psikologla gorüsmeni tavsiye ederim
[/QUOTE
Bir ilişkide terk edilmek veya aldatılmış olmak, sorunun terk edilende veya aldatılanda olduğunu göstermemeli diye düşünüyorum. Aldatma eylemini gerçekleştikten kişidir uzman yardımı alması gereken, öyle değil mi? Bakış açılarımız farklı sizinle. Yine de öneriniz için teşekkürler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?