Anlattıklarınız Narsistik kişilik bozukluğu belirtileri tasiyor. Kesin oyle tabi ki de diyemem ama. Bu insanlar iclerinde ki ozguven eksikligini karsiyi her turlu sömürü altinda tutarak asagilik duygusu empoze etmeye calisiyor. Siz ondan kopunca tutamayacagi vaatler adeta kul kopek oluyorm karsilarindan adeta egosal besleniyor. Bu tipler de oyle bagliyor ki kendine celladina aşık olmak bile deniyor. O yuzden cok arastirmistim. Siz de arastirin ve temkinli davraninArkadaşlar merhaba. Sadece silkelenip kendime gelmem gerektiği için bu konuyu açıyorum. 3 yıldır çok ilgi duyduğum biri var, neler neler çektim onunla olmak için hırs ettim bırakmadım. Asla ilişkiye açık değildi, beni bir istedi bir istemedi, gezmeyi takılmayı çok severdi. O dönemde ben de düzenli bir işe sahip değildim, okulum devam ediyordu ve beni koyduğu bir profil vardı haliyle, sıradan bir arkadaş profili. Çevresi geniş ve muhabbeti keyif veren bir insanım. Ailemden ayrı yaşıyorum, küçük yaştan beri bir fiil kendi ayaklarım üzerinde duruyorum.
Okulum bitti, çok güzel bir işe sahibim, yemin ederim kendimi övmek için söylemiyorum ama kendini her anlamda gelişmiş bir insanım, enstrüman çalıyorum, amatör bir tiyatro oyuncusuyum. Velhasıl kelam bu çocuk da kendini geliştirmiş mutlaka ama aynı alanda değiliz. Hayatında gördüğü zorluklar onu benden çok daha farklı yetiştirmiş. İyi bir insan, ama ilişkide tam bir kabus.
Son bir buçuk senedir düzenli bir ilişki içindeyiz. Sorsanız eminim ki benim için çok fazla özveride bulunduğunu söyler. Özveri dediğimiz de artık tek eşli olması :). Bu çocuğun her konuda bir fikri var arkadaşlar. Ama her konuda. Ondan başka kimse bilmiyor adeta. Yanlış yorumlar yapar, yanlış derseniz bozulur ve asla kabul etmez. Tiyatroya gitmek onun için boştur. Sohbeti çok güzel ama sanırım ben onu çok sevdiğim için güzel geliyor çünkü çevremdeki insanlar artık ona, bana yaşattıkları ve kendini benden üstün gördüğü için düşman.
Ben gelirini sevgilisinden saklayacak bir yapıda değilim. Lakin maaşım onun maaşının ortalama üç katı ve aynı zamanda alıyoruz. Maaşı söylemesem benden mi saklıyorsun diyor, söylesem aşağılık psikolojisine bürünüyor beni aşağılayarak hırsını çıkarıyor. Asla ona bir şey almama tahammül edemez ve daima ek işe gider, faydalanacak bir insan zaten değil. Maaş yattığında bu psikolojiye girip de acısını farklı şekillerde benden çıkarmasın diye ne yapacağımı şaşırıyorum. Maaşımı ona az falan söylüyorum, bir kısmını farklı hesaba atıyorum, daha neler neler.
O sinirlenebilir, ben sinirlenemem. Ben zaten tartışmayı manasız bulurum. Aşamayacağın bir şey yaptıysam gidebilirsin, aşabileceğin bir şeyse o zaman tartışmaya gerek de yok oturup konuşup çözebiliriz diye düşünürüm. Ama farklı bir şeye bile sinirlenip gerilemem, öyle aşağılar öyle bir konuşur ki üslubu anlatamayacağım kadar sert.
Arkadaşlar günde 13 saat çalışıyorum. Bizde hayat asla müşterek değil. Ona göre çıkıp gelip yemekleri yapmalıyım, evi temizlemeliyim. Eminim ki evlensek talepleri bunlar olacak. Bana sürekli yapamazsın, sen kızsın, otur aşağı der gibi bir tavrı var ve ben buna artık sadece gülüyorum
Ya işin garibi ben bu çocuğu terk ettim arkadaşlar. Öyle bir durumda da evime çikolatalar göndermeler, kapıda beklemeler, bütün arkadaşlarımız zaten ortak, hepsine bizi barıştırın diye yalvarmalar. 4 ay kesintisiz her gün yalvardı. Zaten terk etmemde de sonuna kadar onun suçu vardı.
Lakin ben bu çocuğa bir zaaf besliyorum. Terk etsem bile geldiğinde affediyorum. Zaten artık canıma tak edene kadar terk etmiyorum edemiyorum. Yazsam roman olur ama inanın ki o kadar uzun olur ki okumazsanız. Arkadaşlarım da bana artık laf anlatamıyor. Sorunum ne bilmiyorum. Ben bu çocuğu neden bırakamıyorum?
Adamın bu kadar saçmalıklarına rağmen bu ilişkiye devam edip affediyorsanız kendinize verdiğiniz değer sıfırdır ve bundan sonra sevgililik ve eger olursa evlilik döneminde sevgilinizin her saçmalıgını kendi iradenizle haketmis olacaksınız.seçim sizin. Sonra buraya gelip "neden böyle oldum" diyenlerden olmayınArkadaşlar merhaba. Sadece silkelenip kendime gelmem gerektiği için bu konuyu açıyorum. 3 yıldır çok ilgi duyduğum biri var, neler neler çektim onunla olmak için hırs ettim bırakmadım. Asla ilişkiye açık değildi, beni bir istedi bir istemedi, gezmeyi takılmayı çok severdi. O dönemde ben de düzenli bir işe sahip değildim, okulum devam ediyordu ve beni koyduğu bir profil vardı haliyle, sıradan bir arkadaş profili. Çevresi geniş ve muhabbeti keyif veren bir insanım. Ailemden ayrı yaşıyorum, küçük yaştan beri bir fiil kendi ayaklarım üzerinde duruyorum.
Okulum bitti, çok güzel bir işe sahibim, yemin ederim kendimi övmek için söylemiyorum ama kendini her anlamda gelişmiş bir insanım, enstrüman çalıyorum, amatör bir tiyatro oyuncusuyum. Velhasıl kelam bu çocuk da kendini geliştirmiş mutlaka ama aynı alanda değiliz. Hayatında gördüğü zorluklar onu benden çok daha farklı yetiştirmiş. İyi bir insan, ama ilişkide tam bir kabus.
Son bir buçuk senedir düzenli bir ilişki içindeyiz. Sorsanız eminim ki benim için çok fazla özveride bulunduğunu söyler. Özveri dediğimiz de artık tek eşli olması :). Bu çocuğun her konuda bir fikri var arkadaşlar. Ama her konuda. Ondan başka kimse bilmiyor adeta. Yanlış yorumlar yapar, yanlış derseniz bozulur ve asla kabul etmez. Tiyatroya gitmek onun için boştur. Sohbeti çok güzel ama sanırım ben onu çok sevdiğim için güzel geliyor çünkü çevremdeki insanlar artık ona, bana yaşattıkları ve kendini benden üstün gördüğü için düşman.
Ben gelirini sevgilisinden saklayacak bir yapıda değilim. Lakin maaşım onun maaşının ortalama üç katı ve aynı zamanda alıyoruz. Maaşı söylemesem benden mi saklıyorsun diyor, söylesem aşağılık psikolojisine bürünüyor beni aşağılayarak hırsını çıkarıyor. Asla ona bir şey almama tahammül edemez ve daima ek işe gider, faydalanacak bir insan zaten değil. Maaş yattığında bu psikolojiye girip de acısını farklı şekillerde benden çıkarmasın diye ne yapacağımı şaşırıyorum. Maaşımı ona az falan söylüyorum, bir kısmını farklı hesaba atıyorum, daha neler neler.
O sinirlenebilir, ben sinirlenemem. Ben zaten tartışmayı manasız bulurum. Aşamayacağın bir şey yaptıysam gidebilirsin, aşabileceğin bir şeyse o zaman tartışmaya gerek de yok oturup konuşup çözebiliriz diye düşünürüm. Ama farklı bir şeye bile sinirlenip gerilemem, öyle aşağılar öyle bir konuşur ki üslubu anlatamayacağım kadar sert.
Arkadaşlar günde 13 saat çalışıyorum. Bizde hayat asla müşterek değil. Ona göre çıkıp gelip yemekleri yapmalıyım, evi temizlemeliyim. Eminim ki evlensek talepleri bunlar olacak. Bana sürekli yapamazsın, sen kızsın, otur aşağı der gibi bir tavrı var ve ben buna artık sadece gülüyorum
Ya işin garibi ben bu çocuğu terk ettim arkadaşlar. Öyle bir durumda da evime çikolatalar göndermeler, kapıda beklemeler, bütün arkadaşlarımız zaten ortak, hepsine bizi barıştırın diye yalvarmalar. 4 ay kesintisiz her gün yalvardı. Zaten terk etmemde de sonuna kadar onun suçu vardı.
Lakin ben bu çocuğa bir zaaf besliyorum. Terk etsem bile geldiğinde affediyorum. Zaten artık canıma tak edene kadar terk etmiyorum edemiyorum. Yazsam roman olur ama inanın ki o kadar uzun olur ki okumazsanız. Arkadaşlarım da bana artık laf anlatamıyor. Sorunum ne bilmiyorum. Ben bu çocuğu neden bırakamıyorum?
100 tane kalp ve beğeni atmak istedim bu yoruma yaa. Allah tüm hemcinslerimizin bu konudaki farkındalığını arttırsın inşallah. bu farkındalığın artması kadın cinayetleri oranını bile azaltırya bacım git tedavi ol, iyi değilsin, sağlıklı değilsin böyle aptal adamlar sizin gibilerden yüz bulup bulup toplumun ağzına sçıyor. kimse sevmese şunları zaten nesilleri tükenecek. bayılıyorsunuz kendinize yerdeki b.ktan farksız muamele edilmesine. yapmayın bunu, toparlanın. ne diyim, umarım tedavi olursun ve bir gün sahiden sevilirsin, o zaman sevginin ne olduğunu anlarsın, dileğim bu.
Adamın bu kadar saçmalıklarına rağmen bu ilişkiye devam edip affediyorsanız kendinize verdiğiniz değer sıfırdır ve bundan sonra sevgililik ve eger olursa evlilik döneminde sevgilinizin her saçmalıgını kendi iradenizle haketmis olacaksınız.seçim sizin. Sonra buraya gelip "neden böyle oldum" diyenlerden olmayın
haklı olabilirsin, dördüncü seanstayım destek alıyorum olacak umarımBence psikolojik destek alın ben sizin ilişkinizin aşk ya da sevgi olduğunu düşünmedim yazıklarından . O çocuk senin için kompleks gibi birşey olmuş. İlk hayatına girdiğinde seni ciddiye bile almamış adam, küçük görmüş kendince , başka kadınlarla olmuş. Seninde gururun kırılmış, kendi kendine adamı bir amaç hedef gibi yapmışsın bence. Hani diyorsun ya şunu yaptım bunu yaptım diye bence sen belki farkında olarak ya da olmayarak kendini onun gözünde yükseltmek için yapmışsın o dediklerini, onun sevgilisi olmayı başarı gibi görmüşsün. Zira gerçekten bu hayattaki uğraşlarını kendin için yapsan karşındaki insanın senin işinle, gelirinle,zevkelerini bu kadar kolay diline alıp aşağlamasını kabullenmezdin. Adamda senin yumuşak karnını bulmuş, kaybetme korkunu hissetmiş ki o kısa ayrılıkta bile başkasına gitmekten çekinmemiş. Çiçek, hediye kapında yatması falan hikaye bence içten içe sana musallat olan o kız yüzünden affetmişsin. Farkında bile değilsin belki. Bence acilen destek almaya başla. Böyle adamlar insanın ömrünü çürütür çünkü.
işte aradığım destekUsenmedim,okudum..
Senin bir sorunun yok,Sorun basli basina SENSIN zaten..
Ve bu iyilesmez sanirim,ne denersen dene seni kendinden kurtaramaz gibime geliyor.
Aileniz ile neden uzaktasiniz? 14 yaşında yatılı okula mi gittiniz ?başvurdum. 4. seansımdayım, henüz sadece beni ve yaşantımı inceliyor bir gelişme yok. bir bildiği vardır deyip söylediklerini yapıyorum. bu haftaki ödev normal ilişkinin tanımını yapmam. hatırlamıyorum ki ailemle de aklım erdiğinden beri uzağım
evet liseyi yatılı okulda okudum sonrasında da yurt, apart, ev derken ayrı yaşadım. farklı şehirlerdeyiz iki buçuk senedir görüşmüyoruz, telefondan hal hatır soruyoruz. bir problemimiz yok ama birbirimize çok ihtiyaç duyan bir aile değilmişiz demek ki.Aileniz ile neden uzaktasiniz? 14 yaşında yatılı okula mi gittiniz ?
Terapi ile umarim hepsi düzelecek. Bir şeylerin farkında olmasan bu konuyu açmazdın, açtığına göre kurtulmak istiyorsun. Bir anda büyük adımlar atmak kolay değil ama büyük adımlar da küçük adimlardan geçiyor. Her şey düzelecek sadece Zaman ve emek lazım .evet liseyi yatılı okulda okudum sonrasında da yurt, apart, ev derken ayrı yaşadım. farklı şehirlerdeyiz iki buçuk senedir görüşmüyoruz, telefondan hal hatır soruyoruz. bir problemimiz yok ama birbirimize çok ihtiyaç duyan bir aile değilmişiz demek ki.
kaç yaşındasınız?böyle durumlarda aslında yılanın başını çok erken ezmek gerekiyor. en başından baktın saçma davranışları var, hayatından silip atacaksın. bazen hırs yapıyoruz saçma bir biçimde. bazen yanlış çözümler uyguluyoruz. ben toksik ilişkiler yaşayan biri değilim ama hayatımda kalbimde yer edebilen son kişi toksik bir karakterdi mesela. bana direkt olarak bir kötülüğü dokunmadı ama dengesizliği ve zaman zaman aldığı bazı tavırlar aslında bana duygusal şiddet uygulamaya çalışan biri olduğunu gösterdi bana. toksik, ömür törpüsü bir karakter olduğunu düşündüm ve ileride daha fazla üzülmemek için iletişimimi kestim. aradan 3-4 ay gibi ne az ne çok bir zaman geçti. ben normalde takılı kalan bir kadın değilimdir ama onunla alakalı hala kafamı kurcalayan şeyler var. kendime kızıyorum çoğu zaman, neden bana yararı olmayan biri hala zihnimi meşgul edebiliyor diye ama ediyor işte. farkında olabilmek güzel bişey, sen de en azından terapi alarak bu farkındalığı desteklemişsin. bu tarz tiplerden kurtulmak zor oluyor. hayatından çıktığı an zihninden de çıkmıyor, zihinden kovmak da zaman alıyor. ben kestirip atan ve çabuk vazgeçen biri olmama rağmen bu toksik tipe zihnimde ayırdığım zaman sahiden hak ettiğinden çook fazla. düşünüyorum belki çok daha genç bir yaşta olsaydım beni çok daha kolay ele geçirirdi sanırım.
ben de öyle umuyorum. Psikoloğum bana doğru hamleler ve doğru zaman konusunda destek olacaktır umarım. Bu hafta gerçekten bu insanı hayatımdan çıkarmak istediğimi anlatacağım.Terapi ile umarim hepsi düzelecek. Bir şeylerin farkında olmasan bu konuyu açmazdın, açtığına göre kurtulmak istiyorsun. Bir anda büyük adımlar atmak kolay değil ama büyük adımlar da küçük adimlardan geçiyor. Her şey düzelecek sadece Zaman ve emek lazım .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?