- 18 Nisan 2017
- 3.473
- 7.695
- 108
- Konu Sahibi Bremenmizikacisi
-
- #1
hanımlar biliyorum ablamın çarpık ilişkilerini dinlemekten benim flörtlerimi dinlemekten bıktınız. Ne var ki bu sefer durum biraz ciddi ve ne yapacağımı bilemez haldeyim.
Bu sabah uyandığımda ablam evde yoktu. Bikaç saat sonra geldi neredeydin dedim mümessil x'leydim dedi. Ablamı mümessillerle görüşmemesi için defalarca uyardım. Neden derseniz, hepsi çıkarı için ablamla konuşuyo ona yalakalık yapıyo ama ablam onları gerçekten arkadaşı olarak görüyo. Mesela bir örnek vereyim bir mümessil doktorları bir yere yemeğe götürmüştü sonra ablamın çalıştığı hastaneden ayrıldı. Ablam sonra bu mekanın adını öğrenmek için adama mesaj attı adam cevap dahi vermedi oysa aynı hastanede çalışırken neredeyse köpeği olacaktı. Ayrıca ablamın çalıştığı hastanede hiçbir doktor mümessillerle böyle sıkı fıkı değil ve ablamın da neredeyse hiç doktor arkadaşı yok.
Herneyse x'leydim birazdan da y ile buluşcam dedi. Bu Y de yine mümessil. Bu adam karısı hamileyken ablama ben sana aşık oldum diyordu arayıp saatlerce kendi tabiriyle karısının 'cazgırlıklarını' anlatıyordu ablama. Her hafta buluşuyorlardı vs. Tabi adamın çocuğu doğunca bu buluşmalar 2-3 ayda bire indi. Ablamı yine defalarca ikaz ettim bu adamla görüşmemesi için ama nafile.
Bugün de işte patlayan olay buydu. Bu sefer topladım cesaretimi annemin yanında konuştum bu adam evliyken sana yürümüyor muydu ne diye hala görüşüyorsun diye. Ablamın bambaşka bir yüzünü gördüm resmen. Söylediklerimde sonuna kadar haklıydım ama annemin yanında yoo öyle bi şey yok onu nereden çıkardın mal gerizekalı salak diye bana çemkirdi. Sustum. Sonra annem markete gitti evde tek kaldık. Adam karaktersiz diyorum ablama ablam bana diyo ki sen bana karaktersiz diyemezsin. Zaten demiyorum??? Bu yaptığın etik değil diyorum bana taa 17 yaşındaki ilişkimi söylüyo. Onda da ilişkimde etik olmayan tek şey çocuğun salak olmasıydı. En son sesler yükseldi bana defol git hayatımdan nankör sen çıkarcısın menfaatçisin dedi.. sonra ben duşa girdim sakinleşmek için ama duydum ablam çok ağladı.
Kendimi kötü hissediyorum. Yanlış bir şey söylemedim ama işine gelmediği için ablam çıldırdı. Her ne olursa olsun onun ağladığını duymak içimi parçaladı. Ablamla ben çok yakındık beni ablam okuttu. Şimdi size soruyorum haklı olduğumu biliyorum ama ben haksızmışım gibi gidip özür dilemeli miyim? Ablamla tekrar eskisi gibi olabilecek miyiz..
Bu sabah uyandığımda ablam evde yoktu. Bikaç saat sonra geldi neredeydin dedim mümessil x'leydim dedi. Ablamı mümessillerle görüşmemesi için defalarca uyardım. Neden derseniz, hepsi çıkarı için ablamla konuşuyo ona yalakalık yapıyo ama ablam onları gerçekten arkadaşı olarak görüyo. Mesela bir örnek vereyim bir mümessil doktorları bir yere yemeğe götürmüştü sonra ablamın çalıştığı hastaneden ayrıldı. Ablam sonra bu mekanın adını öğrenmek için adama mesaj attı adam cevap dahi vermedi oysa aynı hastanede çalışırken neredeyse köpeği olacaktı. Ayrıca ablamın çalıştığı hastanede hiçbir doktor mümessillerle böyle sıkı fıkı değil ve ablamın da neredeyse hiç doktor arkadaşı yok.
Herneyse x'leydim birazdan da y ile buluşcam dedi. Bu Y de yine mümessil. Bu adam karısı hamileyken ablama ben sana aşık oldum diyordu arayıp saatlerce kendi tabiriyle karısının 'cazgırlıklarını' anlatıyordu ablama. Her hafta buluşuyorlardı vs. Tabi adamın çocuğu doğunca bu buluşmalar 2-3 ayda bire indi. Ablamı yine defalarca ikaz ettim bu adamla görüşmemesi için ama nafile.
Bugün de işte patlayan olay buydu. Bu sefer topladım cesaretimi annemin yanında konuştum bu adam evliyken sana yürümüyor muydu ne diye hala görüşüyorsun diye. Ablamın bambaşka bir yüzünü gördüm resmen. Söylediklerimde sonuna kadar haklıydım ama annemin yanında yoo öyle bi şey yok onu nereden çıkardın mal gerizekalı salak diye bana çemkirdi. Sustum. Sonra annem markete gitti evde tek kaldık. Adam karaktersiz diyorum ablama ablam bana diyo ki sen bana karaktersiz diyemezsin. Zaten demiyorum??? Bu yaptığın etik değil diyorum bana taa 17 yaşındaki ilişkimi söylüyo. Onda da ilişkimde etik olmayan tek şey çocuğun salak olmasıydı. En son sesler yükseldi bana defol git hayatımdan nankör sen çıkarcısın menfaatçisin dedi.. sonra ben duşa girdim sakinleşmek için ama duydum ablam çok ağladı.
Kendimi kötü hissediyorum. Yanlış bir şey söylemedim ama işine gelmediği için ablam çıldırdı. Her ne olursa olsun onun ağladığını duymak içimi parçaladı. Ablamla ben çok yakındık beni ablam okuttu. Şimdi size soruyorum haklı olduğumu biliyorum ama ben haksızmışım gibi gidip özür dilemeli miyim? Ablamla tekrar eskisi gibi olabilecek miyiz..