Biliyorum bıktınız benden ama bu çok ciddi


Açıkçası ben de sizin yerinizde olsam ben de aynı tepkiyi verirdim. Hayır ablanızın doğmamış bir sabinin günahına girmesini geçtim hiç değmeyecek bir adam için kendini düşürdüğü şu hale kayıtsız kalsaydınız eğer o zaman asıl ablanızı kıskandığınızı düşünürdüm. Ablanızın bu denli ağlamasının sebebi de aslında söylediklerinizin haklı olduğunu bilmesi ve gerçeklerin zoruna gitmesinden kaynaklanıyor. Biraz bekleyin kendisiyle yüzleşsin. Bir kaç gün sonra gider niyetinizin onu üzmek olmadığını söyler öpüşür barışırsınız.

Ancak mümessil arkadaşlar konusundaki tutumunuzu yanlış buluyorum. Küçük görür gibi bir tavrınız var belli ki ablanıza yakıştırmıyorsunuz ama yanlış düşünüyorsunuz. Mümessiller ilaç yazdırıyor da mühendisler asla ve kata yazdırmaz diye bir kanun mu var?? ablanızın arkadaş kriteri etiket değil de karakterdir belki??
 
Çok zor bir durum gerçekten üzüldüm sizin adınıza. Siz aslında onun iyiliği için çırpınırken ne yazık ki ablanız ergence, düşüncesizce hareket ediyor. Siz ne söylerseniz söyleyin yanlış bir şey yapmadığını, sizin onun hayatına karışmaya hakkınız olmadığını, ona hakaret ettiğinizi söyleyecektir. Ama fark etmeyecektir ki kardeşi ve ailesinden başka kimseden fayda yoktur. Siz bir başkasına sizden büyük ve yaptığında hiçbir mahzur görmeyen birine yanlış yaptığını ne kadar söylerseniz söyleyin bahsettiğim gibi yaptığında hiçbir mahzur görmediğinden sizin söylediklerinizi anlamayacaktır, anlamak istemeyecektir. Elinizden geleni yapmışsınız, bundan sonrası ablanıza kalmış. Ya çok pişman olacak ya da hatasının farkına varıp bir şekilde kendine çekidüzen verecektir. Zor bir ihtimal de olsa umarım canı yanmadan hatasının farkına varır ve bu tür insanlardan uzaklaşır. Siz sakince oturup konuşun, iyiliğini istediğinizi, sonrasında büyük hayal kırıklıkları yaşayabileceğini söyleyin. Kendisini en iyi siz tanırsınız, sizinle gerçekten dertleştiği, sakince konuştuğu bir anda konuşun onunla. İnşallah ablanız hatasının farkına varır. Allah yardımcınız olsun.
 

Benim mümessil fobim ablamla beraber başladı. Mümessillerin olayı kendi çalıştıkları ilaç daha fazla yazılsın ve kendileri prim alsın diye doktorlara bu ilacı tanıtmak esasen ama benim ablamın çevresindekiler yalnızca doktorlara yağ çekiyor getir götür işlerini yapıyor. Ama dediğim gibi benim gördüklerim yalnızca ablamın çevresindekilerle sınırlı. Yani ben kimseyi sosyal statüsüne göre ayırmayı doğru bulmuyorum ablamın atıyorum hemşirelerle arkadaşlık etmesi veya öğretmenlerle veya hakimlerle savcılarla veya işçilerle hiç fark etmez benim için ama ablamın çevresinde mevcut olan bu insanlar gerçekten ama gerçekten yalnızca yağ çekiyorlar ve ablam cidden onların samimi olduğuna inanıyor. Veya inanıyormuş gibi davranıyor bilemiyorum. Ayrıca birkaç kez bu insanların içinde bulundum. Şu doktor kız bana yavşadı şu doktor kız benim peşimde diye konuşuyorlar. Bu önermeye varma sebepleri de doktor onlara çay içelim mi demiş. Yani gördüklerim beni bu meslek grubuna karşı temkinli olmaya itiyor. Ayrıca hastanede ablamla ilgili çıkan dedikodular da cabası..
 
Senin anlamadığın karşındaki ablan da olsa kimsenin hayatına bu kadar müdahale edemeyeceğin.Sen onun kardeşi olarak ona doğruyu göstermişsin söylemişsin ama görevin orda biter.Koskoca kaç yaşına gelmiş doktor olmuş insanın hayatına müdahale edemezsin.
 
Bir insanın kendisine ettiği kötülüğü alem birleşse edemez. Neden ablanızı kendi haline bırakmıyorsunuz? Bir musibet bin nasihatten iyidir. Yerinizde olsaydım ablama tavır yapar konuşmazdım. Ve hayatın ona ders vermesini beklerdim.
 
İyi de ben ona abla bak bu adam böyle böyle karaktersiz diyorum adamı savunuyor bana yani yaptığının yanlış olduğunu açıklamaya çalışıyorum ben evli erkeklerin kucağına mı oturuyorum diyo. Yani daha yaptığının doğru olmadığını bile kabul etmiyo hayatına karıştırmak şöyle dursun
 
Sen kötü bir kardeşsin. Ablanı hatalarıyla kabul etmeli ve ne yaparsa yapsın yanında olmalısın. Hakli değilsin ablanin duygusal boşluğunu ve yalnızlığını göremeyecek kadar körsün. Seninle bari iyi ilişkileri olsa bu kadar derin sorunlar yasamaz. Bahsettigin kadar kötü bir abla olsaydı seni okutmazdı.

Nankörsün. Çok sinirlendim sana. Ablanı annene resmen ifşa etmissin. Senin görevin dinlemek kardeşler öyle yapar.

Seni okudukça ablama sariliyorum ve ne kadar şanslıyım diyorum. Bütün hata ve gunahlarimla beni hicbir zaman yalniz bırakmadi. Hep savundu beni.
 
Ablanız istediği kadar okumuş olsun doktor olsun evli adamlara olan ilgisi bazı şeyleri değişitemiyor maalesef.
 
Sanki ablanıza annesiymiş gibi davranıyorsunuz farkındamısınız?
Abla diyorsunuz,sizden büyük,okumuş ,meslek sahibi olmuş bir insana şununla görüşme,bununla görüsme demek abest.
Bu tavırla söylenmez yani. Hani diyorsunuz ya aramız iyiydi beni o okuttu diye. Oturup sakin sakin,muhabbet ederek söyleyin illaki söyleyecekseniz. Annenizin yanında sıkıştırmak suretiyle arkasından dolaşmayın. Iyiliğini isteyen birinin tavri değil bu kusura bakmayın.
 
Sanki daha önce böyle bir konu okumuştum
Ablanızın destek alması Lazım ama doktorlar da duyulur falan diye uzak duruyor ikna edebilirseniz psikolok ile görüştürün mutlaka
Hayatı hem düzene girer hemde kendi ile barışır
 
Ben kötü bir kardeş değilim. Şimdiye kadar ablam üzülmesin diye her şeyi yaptım. Ben bunları 6 yıldır biliyorum. Ablamın 6 yıldır bekar sevgilisi olmadı. Artık benim de aklım son 2 yıldır daha iyi erdiği için onunla sürekli konuşuyorum. Yapma etme kendine yazık ediyorsun sonra üzülen sen oluyorsun diyorum. Ablam ne zaman üzülse yanında oldum yeri geldi o herif müsvettelerinden hesap sordum. Ablamı çok iyi anlıyorum, evli bir erkek tarafından karısına tercih edilmek ablamı tatmin ediyor. Değişsin diye onunla defalarca konuştum yalvardım artık yapmasın diye. Ablam bu ilişkilerin hepsinde istisnasız hepsinde üzüldü. Eski görev yaptığı ilde adı çıktı. Şimdi çalıştığı hastanede kaç kez dedikodusu çıktı. Ben 6 yıldır bunları canla başla annemden saklıyorum. Bugün anneme söylediğim tek şey bu adam ablama yürümüştü. Bir ilişkileri olduğunu dahi söylemedim. Diğer evli erkeklerden hiç bahsetmedim. Bunu sırf belki annemden korkar ümidiyle yaptım. Git kızınla konuş beni dinlemiyor dedim. Ama anneme 6 yıldır beni dinlemediğini söylemedim. Ben nankör değilim. Ablam çocuk sahibi olmak istiyor ama seçtiği adamlar hep bunlar. Bakın ablam 35 yaşında. Evlilik için çocuk için yaşı geçiyor. Geçti mi bunun dönüşü olmayacak. Ablam rasyonel düşünen bir insan değil. %100 duygusal bir insan. Bense ona mantıklı olan şeyleri söyledim bugün. Bana gerizekalı aptal salak mal dedi.. yetmezmiş gibi çıkarcı menfaatçi pislik dedi. Ve bunları sırf karısı hamileyken ablama ilanı aşk eden bir şerefsizle hala görüştüğüne laf ettiğim için dedi. 13 yaşımdan beridir ablamın çarpık ilişkilerini dinliyorum ben zaten. Artık bunlar aklıma gelince nefesim daralıyor üstüme bir öküz oturuyor boğuluyorum. Ablama laf anlatırken acaba kendimi öldürsem beni anlar mı diyorum. Bu ablamın kaçıncı evli sevgilisi sizin haberiniz var mı? Ben nankörlükten ve kötü bir kardeş olmaktan çok uzağım
 
Ablamla bu konuyu kaç kez oturup güzelce konuştum sayamam bile. Şimdi bu kadar konuştuysan bırak diyeceksiniz ama içim el vermiyor. Ablam üzülüyor ablamın adı çıkıyor ablam kullanıyor ve ben kayıtsız kalamıyorum. Keşke bana ne ne hali varsa görsün diyebilsem. Ama 13 yaşımdan beridir ben bunları dinliyorum artık bende problem oluşturmaya başladı. Artık nefes alamıyorum bu konu aklıma geldikçe.
 
Keşke bıraksam ama ona içim yanıyor. Ne yaparsa yapsın diyemiyorum. Sürekli onu koruma çabası içindeyim defalarca güzelce konuştum yeri geldi kızdım yeri geldi bi daha böyle bi şey yaparsan beni unut diye tehdit ettim. Yok yok yok olmuyor. yoruldum çok yoruldum
 
En iyi öğretici olarak yaşamın kendisi yeter. Kendisi bizzat duvara toslayacak ki anlasın. Sıfırı tüketsin ki anlasın. Konuşmak faydasız. Kendinizi boşuna yıpratıyorsunuz.
 
En iyi öğretici olarak yaşamın kendisi yeter. Kendisi bizzat duvara toslayacak ki anlasın. Sıfırı tüketsin ki anlasın. Konuşmak faydasız. Kendinizi boşuna yıpratıyorsunuz.
Haklısınız ama ömrü geçiyor. Ablam 20li yaşlarında olsa diyicem ki yapsın tamam elbet sıkılacak o zaman da çok geç olmayacak. Ablam şimdi 35 yaşında ve hiiiç sıkılacağa benzemiyor. En son 40larının sonunda sıkılıp yapayalnız kalacak diye korkuyorum. Ama sanırım ben bunun için yeterli değilim o yüzden artık tek kelime etmeyeceğim. Tek derdim ablam ile barışmak
 
Kurtarıcı rolü sizi mahvediyor. Birde suçluluk hissedecek birşey yok. Kardeşlerde kavga eder. Küs kalabilir. Farklı düşünebilir. Sizi okuttu diye minnet etmeyin. Herşeyine eyvallah demek zorunda değilsiniz.
 
Böyle bağlanma problemi kişilik bozukluğu olanlar zaten anne olmasın. Endişelenmeyin her şerde bir hayır vardır. Siz çocuğu olmaz diye üzülürsünüz. Ama ileride çocuğu nasıl yetiştireceğini düşünmezsiniz. Uyarmakta haklısınız tabi gayet insani; fakat fayda etmeyecek.
 
ablan bekar değil evli erkek seviyor.
susarsan anlaşırsınız, merak etme.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…