- 24 Eylül 2016
- 1.099
- 739
- 123
- Konu Sahibi Bremenmizikacisi
-
- #41
hanımlar biliyorum ablamın çarpık ilişkilerini dinlemekten benim flörtlerimi dinlemekten bıktınız. Ne var ki bu sefer durum biraz ciddi ve ne yapacağımı bilemez haldeyim.
Bu sabah uyandığımda ablam evde yoktu. Bikaç saat sonra geldi neredeydin dedim mümessil x'leydim dedi. Ablamı mümessillerle görüşmemesi için defalarca uyardım. Neden derseniz, hepsi çıkarı için ablamla konuşuyo ona yalakalık yapıyo ama ablam onları gerçekten arkadaşı olarak görüyo. Mesela bir örnek vereyim bir mümessil doktorları bir yere yemeğe götürmüştü sonra ablamın çalıştığı hastaneden ayrıldı. Ablam sonra bu mekanın adını öğrenmek için adama mesaj attı adam cevap dahi vermedi oysa aynı hastanede çalışırken neredeyse köpeği olacaktı. Ayrıca ablamın çalıştığı hastanede hiçbir doktor mümessillerle böyle sıkı fıkı değil ve ablamın da neredeyse hiç doktor arkadaşı yok.
Herneyse x'leydim birazdan da y ile buluşcam dedi. Bu Y de yine mümessil. Bu adam karısı hamileyken ablama ben sana aşık oldum diyordu arayıp saatlerce kendi tabiriyle karısının 'cazgırlıklarını' anlatıyordu ablama. Her hafta buluşuyorlardı vs. Tabi adamın çocuğu doğunca bu buluşmalar 2-3 ayda bire indi. Ablamı yine defalarca ikaz ettim bu adamla görüşmemesi için ama nafile.
Bugün de işte patlayan olay buydu. Bu sefer topladım cesaretimi annemin yanında konuştum bu adam evliyken sana yürümüyor muydu ne diye hala görüşüyorsun diye. Ablamın bambaşka bir yüzünü gördüm resmen. Söylediklerimde sonuna kadar haklıydım ama annemin yanında yoo öyle bi şey yok onu nereden çıkardın mal gerizekalı salak diye bana çemkirdi. Sustum. Sonra annem markete gitti evde tek kaldık. Adam karaktersiz diyorum ablama ablam bana diyo ki sen bana karaktersiz diyemezsin. Zaten demiyorum??? Bu yaptığın etik değil diyorum bana taa 17 yaşındaki ilişkimi söylüyo. Onda da ilişkimde etik olmayan tek şey çocuğun salak olmasıydı. En son sesler yükseldi bana defol git hayatımdan nankör sen çıkarcısın menfaatçisin dedi.. sonra ben duşa girdim sakinleşmek için ama duydum ablam çok ağladı.
Kendimi kötü hissediyorum. Yanlış bir şey söylemedim ama işine gelmediği için ablam çıldırdı. Her ne olursa olsun onun ağladığını duymak içimi parçaladı. Ablamla ben çok yakındık beni ablam okuttu. Şimdi size soruyorum haklı olduğumu biliyorum ama ben haksızmışım gibi gidip özür dilemeli miyim? Ablamla tekrar eskisi gibi olabilecek miyiz..
Açıkçası ben de sizin yerinizde olsam ben de aynı tepkiyi verirdim. Hayır ablanızın doğmamış bir sabinin günahına girmesini geçtim hiç değmeyecek bir adam için kendini düşürdüğü şu hale kayıtsız kalsaydınız eğer o zaman asıl ablanızı kıskandığınızı düşünürdüm. Ablanızın bu denli ağlamasının sebebi de aslında söylediklerinizin haklı olduğunu bilmesi ve gerçeklerin zoruna gitmesinden kaynaklanıyor. Biraz bekleyin kendisiyle yüzleşsin. Bir kaç gün sonra gider niyetinizin onu üzmek olmadığını söyler öpüşür barışırsınız.
Ancak mümessil arkadaşlar konusundaki tutumunuzu yanlış buluyorum. Küçük görür gibi bir tavrınız var belli ki ablanıza yakıştırmıyorsunuz ama yanlış düşünüyorsunuz. Mümessiller ilaç yazdırıyor da mühendisler asla ve kata yazdırmaz diye bir kanun mu var?? ablanızın arkadaş kriteri etiket değil de karakterdir belki??
İyi de ben ona abla bak bu adam böyle böyle karaktersiz diyorum adamı savunuyor bana yani yaptığının yanlış olduğunu açıklamaya çalışıyorum ben evli erkeklerin kucağına mı oturuyorum diyo. Yani daha yaptığının doğru olmadığını bile kabul etmiyo hayatına karıştırmak şöyle dursunSenin anlamadığın karşındaki ablan da olsa kimsenin hayatına bu kadar müdahale edemeyeceğin.Sen onun kardeşi olarak ona doğruyu göstermişsin söylemişsin ama görevin orda biter.Koskoca kaç yaşına gelmiş doktor olmuş insanın hayatına müdahale edemezsin.
Ablanız istediği kadar okumuş olsun doktor olsun evli adamlara olan ilgisi bazı şeyleri değişitemiyor maalesef.hanımlar biliyorum ablamın çarpık ilişkilerini dinlemekten benim flörtlerimi dinlemekten bıktınız. Ne var ki bu sefer durum biraz ciddi ve ne yapacağımı bilemez haldeyim.
Bu sabah uyandığımda ablam evde yoktu. Bikaç saat sonra geldi neredeydin dedim mümessil x'leydim dedi. Ablamı mümessillerle görüşmemesi için defalarca uyardım. Neden derseniz, hepsi çıkarı için ablamla konuşuyo ona yalakalık yapıyo ama ablam onları gerçekten arkadaşı olarak görüyo. Mesela bir örnek vereyim bir mümessil doktorları bir yere yemeğe götürmüştü sonra ablamın çalıştığı hastaneden ayrıldı. Ablam sonra bu mekanın adını öğrenmek için adama mesaj attı adam cevap dahi vermedi oysa aynı hastanede çalışırken neredeyse köpeği olacaktı. Ayrıca ablamın çalıştığı hastanede hiçbir doktor mümessillerle böyle sıkı fıkı değil ve ablamın da neredeyse hiç doktor arkadaşı yok.
Herneyse x'leydim birazdan da y ile buluşcam dedi. Bu Y de yine mümessil. Bu adam karısı hamileyken ablama ben sana aşık oldum diyordu arayıp saatlerce kendi tabiriyle karısının 'cazgırlıklarını' anlatıyordu ablama. Her hafta buluşuyorlardı vs. Tabi adamın çocuğu doğunca bu buluşmalar 2-3 ayda bire indi. Ablamı yine defalarca ikaz ettim bu adamla görüşmemesi için ama nafile.
Bugün de işte patlayan olay buydu. Bu sefer topladım cesaretimi annemin yanında konuştum bu adam evliyken sana yürümüyor muydu ne diye hala görüşüyorsun diye. Ablamın bambaşka bir yüzünü gördüm resmen. Söylediklerimde sonuna kadar haklıydım ama annemin yanında yoo öyle bi şey yok onu nereden çıkardın mal gerizekalı salak diye bana çemkirdi. Sustum. Sonra annem markete gitti evde tek kaldık. Adam karaktersiz diyorum ablama ablam bana diyo ki sen bana karaktersiz diyemezsin. Zaten demiyorum??? Bu yaptığın etik değil diyorum bana taa 17 yaşındaki ilişkimi söylüyo. Onda da ilişkimde etik olmayan tek şey çocuğun salak olmasıydı. En son sesler yükseldi bana defol git hayatımdan nankör sen çıkarcısın menfaatçisin dedi.. sonra ben duşa girdim sakinleşmek için ama duydum ablam çok ağladı.
Kendimi kötü hissediyorum. Yanlış bir şey söylemedim ama işine gelmediği için ablam çıldırdı. Her ne olursa olsun onun ağladığını duymak içimi parçaladı. Ablamla ben çok yakındık beni ablam okuttu. Şimdi size soruyorum haklı olduğumu biliyorum ama ben haksızmışım gibi gidip özür dilemeli miyim? Ablamla tekrar eskisi gibi olabilecek miyiz..
Ben kötü bir kardeş değilim. Şimdiye kadar ablam üzülmesin diye her şeyi yaptım. Ben bunları 6 yıldır biliyorum. Ablamın 6 yıldır bekar sevgilisi olmadı. Artık benim de aklım son 2 yıldır daha iyi erdiği için onunla sürekli konuşuyorum. Yapma etme kendine yazık ediyorsun sonra üzülen sen oluyorsun diyorum. Ablam ne zaman üzülse yanında oldum yeri geldi o herif müsvettelerinden hesap sordum. Ablamı çok iyi anlıyorum, evli bir erkek tarafından karısına tercih edilmek ablamı tatmin ediyor. Değişsin diye onunla defalarca konuştum yalvardım artık yapmasın diye. Ablam bu ilişkilerin hepsinde istisnasız hepsinde üzüldü. Eski görev yaptığı ilde adı çıktı. Şimdi çalıştığı hastanede kaç kez dedikodusu çıktı. Ben 6 yıldır bunları canla başla annemden saklıyorum. Bugün anneme söylediğim tek şey bu adam ablama yürümüştü. Bir ilişkileri olduğunu dahi söylemedim. Diğer evli erkeklerden hiç bahsetmedim. Bunu sırf belki annemden korkar ümidiyle yaptım. Git kızınla konuş beni dinlemiyor dedim. Ama anneme 6 yıldır beni dinlemediğini söylemedim. Ben nankör değilim. Ablam çocuk sahibi olmak istiyor ama seçtiği adamlar hep bunlar. Bakın ablam 35 yaşında. Evlilik için çocuk için yaşı geçiyor. Geçti mi bunun dönüşü olmayacak. Ablam rasyonel düşünen bir insan değil. %100 duygusal bir insan. Bense ona mantıklı olan şeyleri söyledim bugün. Bana gerizekalı aptal salak mal dedi.. yetmezmiş gibi çıkarcı menfaatçi pislik dedi. Ve bunları sırf karısı hamileyken ablama ilanı aşk eden bir şerefsizle hala görüştüğüne laf ettiğim için dedi. 13 yaşımdan beridir ablamın çarpık ilişkilerini dinliyorum ben zaten. Artık bunlar aklıma gelince nefesim daralıyor üstüme bir öküz oturuyor boğuluyorum. Ablama laf anlatırken acaba kendimi öldürsem beni anlar mı diyorum. Bu ablamın kaçıncı evli sevgilisi sizin haberiniz var mı? Ben nankörlükten ve kötü bir kardeş olmaktan çok uzağımSen kötü bir kardeşsin. Ablanı hatalarıyla kabul etmeli ve ne yaparsa yapsın yanında olmalısın. Hakli değilsin ablanin duygusal boşluğunu ve yalnızlığını göremeyecek kadar körsün. Seninle bari iyi ilişkileri olsa bu kadar derin sorunlar yasamaz. Bahsettigin kadar kötü bir abla olsaydı seni okutmazdı.
Nankörsün. Çok sinirlendim sana. Ablanı annene resmen ifşa etmissin. Senin görevin dinlemek kardeşler öyle yapar.
Seni okudukça ablama sariliyorum ve ne kadar şanslıyım diyorum. Bütün hata ve gunahlarimla beni hicbir zaman yalniz bırakmadi. Hep savundu beni.
Ablamla bu konuyu kaç kez oturup güzelce konuştum sayamam bile. Şimdi bu kadar konuştuysan bırak diyeceksiniz ama içim el vermiyor. Ablam üzülüyor ablamın adı çıkıyor ablam kullanıyor ve ben kayıtsız kalamıyorum. Keşke bana ne ne hali varsa görsün diyebilsem. Ama 13 yaşımdan beridir ben bunları dinliyorum artık bende problem oluşturmaya başladı. Artık nefes alamıyorum bu konu aklıma geldikçe.Sanki ablanıza annesiymiş gibi davranıyorsunuz farkındamısınız?
Abla diyorsunuz,sizden büyük,okumuş ,meslek sahibi olmuş bir insana şununla görüşme,bununla görüsme demek abest.
Bu tavırla söylenmez yani. Hani diyorsunuz ya aramız iyiydi beni o okuttu diye. Oturup sakin sakin,muhabbet ederek söyleyin illaki söyleyecekseniz. Annenizin yanında sıkıştırmak suretiyle arkasından dolaşmayın. Iyiliğini isteyen birinin tavri değil bu kusura bakmayın.
Keşke bıraksam ama ona içim yanıyor. Ne yaparsa yapsın diyemiyorum. Sürekli onu koruma çabası içindeyim defalarca güzelce konuştum yeri geldi kızdım yeri geldi bi daha böyle bi şey yaparsan beni unut diye tehdit ettim. Yok yok yok olmuyor. yoruldum çok yoruldumBir insanın kendisine ettiği kötülüğü alem birleşse edemez. Neden ablanızı kendi haline bırakmıyorsunuz? Bir musibet bin nasihatten iyidir. Yerinizde olsaydım ablama tavır yapar konuşmazdım. Ve hayatın ona ders vermesini beklerdim.
En iyi öğretici olarak yaşamın kendisi yeter. Kendisi bizzat duvara toslayacak ki anlasın. Sıfırı tüketsin ki anlasın. Konuşmak faydasız. Kendinizi boşuna yıpratıyorsunuz.Keşke bıraksam ama ona içim yanıyor. Ne yaparsa yapsın diyemiyorum. Sürekli onu koruma çabası içindeyim defalarca güzelce konuştum yeri geldi kızdım yeri geldi bi daha böyle bi şey yaparsan beni unut diye tehdit ettim. Yok yok yok olmuyor. yoruldum çok yoruldum
Haklısınız ama ömrü geçiyor. Ablam 20li yaşlarında olsa diyicem ki yapsın tamam elbet sıkılacak o zaman da çok geç olmayacak. Ablam şimdi 35 yaşında ve hiiiç sıkılacağa benzemiyor. En son 40larının sonunda sıkılıp yapayalnız kalacak diye korkuyorum. Ama sanırım ben bunun için yeterli değilim o yüzden artık tek kelime etmeyeceğim. Tek derdim ablam ile barışmakEn iyi öğretici olarak yaşamın kendisi yeter. Kendisi bizzat duvara toslayacak ki anlasın. Sıfırı tüketsin ki anlasın. Konuşmak faydasız. Kendinizi boşuna yıpratıyorsunuz.
Kurtarıcı rolü sizi mahvediyor. Birde suçluluk hissedecek birşey yok. Kardeşlerde kavga eder. Küs kalabilir. Farklı düşünebilir. Sizi okuttu diye minnet etmeyin. Herşeyine eyvallah demek zorunda değilsiniz.Haklısınız ama ömrü geçiyor. Ablam 20li yaşlarında olsa diyicem ki yapsın tamam elbet sıkılacak o zaman da çok geç olmayacak. Ablam şimdi 35 yaşında ve hiiiç sıkılacağa benzemiyor. En son 40larının sonunda sıkılıp yapayalnız kalacak diye korkuyorum. Ama sanırım ben bunun için yeterli değilim o yüzden artık tek kelime etmeyeceğim. Tek derdim ablam ile barışmak
Böyle bağlanma problemi kişilik bozukluğu olanlar zaten anne olmasın. Endişelenmeyin her şerde bir hayır vardır. Siz çocuğu olmaz diye üzülürsünüz. Ama ileride çocuğu nasıl yetiştireceğini düşünmezsiniz. Uyarmakta haklısınız tabi gayet insani; fakat fayda etmeyecek.Ben kötü bir kardeş değilim. Şimdiye kadar ablam üzülmesin diye her şeyi yaptım. Ben bunları 6 yıldır biliyorum. Ablamın 6 yıldır bekar sevgilisi olmadı. Artık benim de aklım son 2 yıldır daha iyi erdiği için onunla sürekli konuşuyorum. Yapma etme kendine yazık ediyorsun sonra üzülen sen oluyorsun diyorum. Ablam ne zaman üzülse yanında oldum yeri geldi o herif müsvettelerinden hesap sordum. Ablamı çok iyi anlıyorum, evli bir erkek tarafından karısına tercih edilmek ablamı tatmin ediyor. Değişsin diye onunla defalarca konuştum yalvardım artık yapmasın diye. Ablam bu ilişkilerin hepsinde istisnasız hepsinde üzüldü. Eski görev yaptığı ilde adı çıktı. Şimdi çalıştığı hastanede kaç kez dedikodusu çıktı. Ben 6 yıldır bunları canla başla annemden saklıyorum. Bugün anneme söylediğim tek şey bu adam ablama yürümüştü. Bir ilişkileri olduğunu dahi söylemedim. Diğer evli erkeklerden hiç bahsetmedim. Bunu sırf belki annemden korkar ümidiyle yaptım. Git kızınla konuş beni dinlemiyor dedim. Ama anneme 6 yıldır beni dinlemediğini söylemedim. Ben nankör değilim. Ablam çocuk sahibi olmak istiyor ama seçtiği adamlar hep bunlar. Bakın ablam 35 yaşında. Evlilik için çocuk için yaşı geçiyor. Geçti mi bunun dönüşü olmayacak. Ablam rasyonel düşünen bir insan değil. %100 duygusal bir insan. Bense ona mantıklı olan şeyleri söyledim bugün. Bana gerizekalı aptal salak mal dedi.. yetmezmiş gibi çıkarcı menfaatçi pislik dedi. Ve bunları sırf karısı hamileyken ablama ilanı aşk eden bir şerefsizle hala görüştüğüne laf ettiğim için dedi. 13 yaşımdan beridir ablamın çarpık ilişkilerini dinliyorum ben zaten. Artık bunlar aklıma gelince nefesim daralıyor üstüme bir öküz oturuyor boğuluyorum. Ablama laf anlatırken acaba kendimi öldürsem beni anlar mı diyorum. Bu ablamın kaçıncı evli sevgilisi sizin haberiniz var mı? Ben nankörlükten ve kötü bir kardeş olmaktan çok uzağım
ablan bekar değil evli erkek seviyor.hanımlar biliyorum ablamın çarpık ilişkilerini dinlemekten benim flörtlerimi dinlemekten bıktınız. Ne var ki bu sefer durum biraz ciddi ve ne yapacağımı bilemez haldeyim.
Bu sabah uyandığımda ablam evde yoktu. Bikaç saat sonra geldi neredeydin dedim mümessil x'leydim dedi. Ablamı mümessillerle görüşmemesi için defalarca uyardım. Neden derseniz, hepsi çıkarı için ablamla konuşuyo ona yalakalık yapıyo ama ablam onları gerçekten arkadaşı olarak görüyo. Mesela bir örnek vereyim bir mümessil doktorları bir yere yemeğe götürmüştü sonra ablamın çalıştığı hastaneden ayrıldı. Ablam sonra bu mekanın adını öğrenmek için adama mesaj attı adam cevap dahi vermedi oysa aynı hastanede çalışırken neredeyse köpeği olacaktı. Ayrıca ablamın çalıştığı hastanede hiçbir doktor mümessillerle böyle sıkı fıkı değil ve ablamın da neredeyse hiç doktor arkadaşı yok.
Herneyse x'leydim birazdan da y ile buluşcam dedi. Bu Y de yine mümessil. Bu adam karısı hamileyken ablama ben sana aşık oldum diyordu arayıp saatlerce kendi tabiriyle karısının 'cazgırlıklarını' anlatıyordu ablama. Her hafta buluşuyorlardı vs. Tabi adamın çocuğu doğunca bu buluşmalar 2-3 ayda bire indi. Ablamı yine defalarca ikaz ettim bu adamla görüşmemesi için ama nafile.
Bugün de işte patlayan olay buydu. Bu sefer topladım cesaretimi annemin yanında konuştum bu adam evliyken sana yürümüyor muydu ne diye hala görüşüyorsun diye. Ablamın bambaşka bir yüzünü gördüm resmen. Söylediklerimde sonuna kadar haklıydım ama annemin yanında yoo öyle bi şey yok onu nereden çıkardın mal gerizekalı salak diye bana çemkirdi. Sustum. Sonra annem markete gitti evde tek kaldık. Adam karaktersiz diyorum ablama ablam bana diyo ki sen bana karaktersiz diyemezsin. Zaten demiyorum??? Bu yaptığın etik değil diyorum bana taa 17 yaşındaki ilişkimi söylüyo. Onda da ilişkimde etik olmayan tek şey çocuğun salak olmasıydı. En son sesler yükseldi bana defol git hayatımdan nankör sen çıkarcısın menfaatçisin dedi.. sonra ben duşa girdim sakinleşmek için ama duydum ablam çok ağladı.
Kendimi kötü hissediyorum. Yanlış bir şey söylemedim ama işine gelmediği için ablam çıldırdı. Her ne olursa olsun onun ağladığını duymak içimi parçaladı. Ablamla ben çok yakındık beni ablam okuttu. Şimdi size soruyorum haklı olduğumu biliyorum ama ben haksızmışım gibi gidip özür dilemeli miyim? Ablamla tekrar eskisi gibi olabilecek miyiz..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?