Evet yine ben
İyi akşamlar herkese. 1 yıldan biraz uzun bir süre önce boşandım. 5 yaşında kızım var.
Bir adamla tanıştım. Benimle aynı yaşta, eşi 3 sene önce vefat etmiş. İki çocuğu var. Biri 10 diğeri 11 yaşında bir kız bir erkek. Kendisi farklı bir ilde yaşıyor.
Telefonda konuştuk, hem sesli hem görüntülü. Hayata bakışımız, sevdiğimiz sevmediğimiz şeyler nerdeyse aynı. Çok eğlenceli birisi. Çocuklar hakkında da konuştuk. Her şey iyi gibi.
Benim çekincem çocuklar. Nasıl olur, anlaşırlar mı, kızımın psikolojik durumu nasıl olur... Ergenliğe girecek onunkiler. Kızım için endişe ediyorum ve çekiniyorum.
Çok yeni sayılır zaten ama haftaya buraya yanımıza geliyor. Kabul ettim çünkü telefonda ne kadar tanıyabilirsin ki...
Bu şekilde ilişki yürütüp evlenen var mı? Çocukların durumu nasıl olur sizce? Bir de o gelince nasıl davranmalıyım? Pek kendime güvenmiyorum aslında özgüvenim de yerlerde...
Teşekkürler
Hemen evlenmek gibi bir olay yok ki.Evlenip boşansam,bir tane kızım olsa .Hemen evlenmek şöyle dursun ayakta durur ,kendimi iyileştirmeye bakarım Bir adamın bana anlattıklarına inanıp hemen yelkenleri indirmem.Boşanmıs olmak bir deneyimdir,herkese kulak verir ufkumu geniş tutarım Bilirim ki 3 çocuk zordur,adam tanımak ,zaman geçirmek anlasabilmrk için zaman değil hemen evlenmek istiyorsa bir dur derim.Bu benim düşünce şeklim kimine uyar,kimi balıklama atlar banane herkesin hayatı kendine
Felâket tellallığından ziyade arkadaşımızın mantıkla yaklaşamıyor olmasından endişeliyiz. Ben yazılan flört meselelerinin hiçbirini bilmiyordum. Ama konu sahibinin çalışmama konusunda defalarca kızını öne sürdüğüne denk geldim. Şimdi iş konusunda kızını öne sürüp kaçınma davranışı varken ilişkiler konusunda atak olması kafa karıştırıcı. İnsanlar da doğal olarak uyarmak istiyor kendisini. Elbette istiyorsa sevsin, aşık olsun buna kimse karışamaz. Ama aynı gayret ve düşünceyi iş konusunda da göstermesi gerekir. Eski eşten alınacak nafakayla ömür geçmez. Bir anne olarak yeni evlilikten önce kızına kuracağı düzene odaklanmalı.Hemen evlenmek gibi bir olay yok ki.
Tanımak istiyor sadece.
Hayatta asla büyük konuşmayın ben olsam şöyle böyle demeyin.
Konu sahibi de bilemezdi bunları yaşıyacağını.
Şartlarını bilemezsiniz kimsenin.
Dikkatli olsun tabi o ayrı konu.
Yelkenleri falan indirmiyor ki ne alakası var.
Acaba olur mu diye soruyor felaket tellalı olmaya gerek yok.
büyük konuşmayımda erkek çocuğu olan biriyle olmazdım kızım olsaydı şükür bi kızım var ama bu durumda değilim şuan için çok sıkıntı bak kızın büyüyecek o 10 yaşındaki çocukla arasında 5 yaş var şöyle düşün oğlan 15 kızın 10 yaşında oğlan 18 kızın 13 yani tam ergenlik dönemleri ve allah korusun kan bağı yok aynı evde bi sıkıntı olsa ne olacak düşünüyorsan bile kız çocuğu olan birini düşünki üvey baba bile sıkıntı aslında çok iyi düşün ve internete güvenme etrafında referans olan kişileri dinle internette herkes kendini prens prenses gibi tanıtabilir rahatlıkla kimse yoğurdum ekşi demezEvet yine ben
İyi akşamlar herkese. 1 yıldan biraz uzun bir süre önce boşandım. 5 yaşında kızım var.
Bir adamla tanıştım. Benimle aynı yaşta, eşi 3 sene önce vefat etmiş. İki çocuğu var. Biri 10 diğeri 11 yaşında bir kız bir erkek. Kendisi farklı bir ilde yaşıyor.
Telefonda konuştuk, hem sesli hem görüntülü. Hayata bakışımız, sevdiğimiz sevmediğimiz şeyler nerdeyse aynı. Çok eğlenceli birisi. Çocuklar hakkında da konuştuk. Her şey iyi gibi.
Benim çekincem çocuklar. Nasıl olur, anlaşırlar mı, kızımın psikolojik durumu nasıl olur... Ergenliğe girecek onunkiler. Kızım için endişe ediyorum ve çekiniyorum.
Çok yeni sayılır zaten ama haftaya buraya yanımıza geliyor. Kabul ettim çünkü telefonda ne kadar tanıyabilirsin ki...
Bu şekilde ilişki yürütüp evlenen var mı? Çocukların durumu nasıl olur sizce? Bir de o gelince nasıl davranmalıyım? Pek kendime güvenmiyorum aslında özgüvenim de yerlerde...
Teşekkürler
bravo size sizinle aynı fikirdeyim rabbim evlatlarınızdan yüzünüzü güldürsün kızını o oğlan çocuğu büyüyecek onunla yada eşiyle hiçmi yalnız bırakmayacak nasıl güvenecek bu devirde babasına güvenemiyor insanBen 18 yıllık evliliğini 10 yıl önce bitirmiş 24 ve 14 yaşlarında iki çocuklu bir kadın olarak yazıyorum. Ben sizin gibi boşanır boşanmaz yeni bir evlilik peşine koşanların, keyfi boşandığını düşünüyorum. Çünkü önceki eşten gerçekten canı yanan bir kadın koşa koşa yeni koca aramaz, arayamaz, korkar. Hele ki bir de çocuğu özellikle de kız çocuğu varken. Bilmiyorum ya anlayamıyorum. Tabi ki gönül ilişkisi olabilir ki o nun için bile çok erken bence ama evlilik hem de 2 çocuklu biriyle çok saçma.
bravo size sizinle aynı fikirdeyim rabbim evlatlarınızdan yüzünüzü güldürsün kızını o oğlan çocuğu büyüyecek onunla yada eşiyle hiçmi yalnız bırakmayacak nasıl güvenecek bu devirde babasına güvenemiyor insan
çok üzüldüm hikayenize rabbim inşallah bundan sonra güzel yazılar yazsın inşallah evlatlarınız yüzünüzü güldürür ,demekki düşündüğümüz olayı canlı olarak yaşamışsınız yani ben başlığı açan arkadaşın yerinde olsam ayakları üzerinde duruyorsa bi erkeğe gerek yok insan niçin evlenir huzur için hayatı paylaşmak için sırf bi erkek figürü olsun denirse ne yazıkki hatalar oluyor 5 yaşında kız çocuğu her türlü istismara ve kötü muameleye açık olacak ne yazıkki iki kardeş bir olup onu dışlayadabilir eğer kadın çalışmıyorsa evde sığıntı gibide olurlarBu fikrim sadece boşandığım için değil. Üvey babayı dibine kadar yaşamış daha doğrusu yaşayamamış bir çocuk, bir genç kız bir anne olarak yazdım. Babam ben 2 yaşımdayken ölmüş. Annem de, biri benimle akran diğeri 2 yaş küçük 2 erkek çocuğu ( biri zihinsel engelli) olan bir adam ile 5 yıl sonra evlendi. Ve benim hayat mücadelem daha o yaşta başladı. Bir yumurta için dayak yedim. Kar yağrken kapıya kondum ki bunları ilkokul ve ortaokul döneminde yaşadım. Daha sonra da beni okuldan almak istediler ben de aldım çantamı çıktım o evden. İnanın tüm eşyalarım bir sırt çantası kadar bile yoktu. Sene 1991. 1978 doğumluyum 13 yaşımdaymışım. Hala babaanne dayı teyze sığına sığına 18 yaşıma geldim. Kaçış için yanlış bir evlilik.
Annem daha 3 sene kadar öncesine kadar o adamla evliydi. Adam öldü. Cenazesinde en çok ben ağladım. Yaşayamadığım, yaşatmadıkları çocukluğuma, gençliğime. Helal ediyor musunuz?? Dedi hoca etmiyorum etmiyorum edemiyorum dedim. Adam kötü ama annem daha çok incitti beni. Annem aferin budalası. İnsanlar üvey anne demesin diye benim üvey annem oldu. Anneme çok kırgınım. Geçmiyor içimdeki acı. Annem hala o adamın ilk eşinden olan 1980 doğumlu zihinsel engelli oğluna bakıyor.
çok üzüldüm hikayenize rabbim inşallah bundan sonra güzel yazılar yazsın inşallah evlatlarınız yüzünüzü güldürür ,demekki düşündüğümüz olayı canlı olarak yaşamışsınız yani ben başlığı açan arkadaşın yerinde olsam ayakları üzerinde duruyorsa bi erkeğe gerek yok insan niçin evlenir huzur için hayatı paylaşmak için sırf bi erkek figürü olsun denirse ne yazıkki hatalar oluyor 5 yaşında kız çocuğu her türlü istismara ve kötü muameleye açık olacak ne yazıkki iki kardeş bir olup onu dışlayadabilir eğer kadın çalışmıyorsa evde sığıntı gibide olurlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?