bir anne cocuklarini babaya birakip arkasini donup cok uzaga gidebilirmi?



çocuklarından ayrılınca psikolojin düzelecek mi? zannetmem hem onlar ana kuzusu sana daha çok ihtiyaçları var. senin kendinden önce onları düşünmem gerek. çocuklarını sakın bırakma çok pişman olursun
 
bir anne çocuklarını asla bırakmamalı böyle birşey yaparsan çok pişman olursun şartların çok zor seni anlıyorum ama senin kocan gibi bir adama kedi bile emanet etmem ben çocuklarına yazık etme
 
biricik seni cok iyi anliyorum canim tahmin ettim evlat acisi oyle bisey olmaliki insan duramaz 3 5 saatte ozluyoruz dusunuyorum ana yuregi iste ben onlarla beraber yatiyorum kocaman yatagimizda. gece birisi surekli ustunu acar uyanir uyanir onu orterim uyanir hepsine soyle bi bakip teftis eder oper koklar oyle dalarim uykuya. sabah hepsi tipis tipis yanima gelir operler annecim gunaydin sabah oldu aciktim derler. kisin coraplari cikarirlar ben kopurur zorla giydiririm. sevdigi yemekleri yaparim kizimla mutfakta kek yapariz yuzu gozu hamur olur dibinide siyirmaya bayilirlar adda olsun hadi atlyin arabaya dedimmi sevincten dort kose olurlar biri aglas digeri gelir oper sebeklik yapar guldurur bazen ben iclerinden birine kizip bagirsam oteki anne yapma o benim kardesim der. dudak verirler operler boyuna. benden alirsa onlari kim ortcek her gece ustlerini kim ayarlicak mevsimine gore kiyafetlerini kim doyurcak beslicek onlara makarnanin hercesidi pilaci kofte patatesi kekini boregini kim yapcak kim yemrk pisirdigim her gun yanima gelip himmm annecim koku guzel ne pisti bugun dicek. allahim yardim et cigerim yaniyooo
 
bacim hazirda biri yok hangi erkegin sevdasi gecebilir evlat sevdasinin onune . yuvam dagilmis turlu pislik gormusum darmadaginim benim erkek dusuncek halim yok hepsine kibrit suyu. beni bu hale getirende bi erkek degilmi ???
 
benim derdim caresizlik elim kolum bagli budur benim onlardan ayrilmak zorunda kalcagim kesin gibi bisey. ben icinizde bu durumu yasayan biricik gibi varsa yada tanidiklari varsa evlatlarindan ayrilan onlarin hikayelerini dinlemek isterim belki bi nebze rahatlatir beni vicdanimi
 
cocuklarımı babasına vermek en ıysı bu dıye mesaj yazmıs konu sahıbı bı sure nefes alamadım sankı.....1 yasında bı kızım var 2,ye hamıleyımmm ama bole bı durumda kalsam asla bırakmayı dusunmesdım...ac kalacaklarsada annelerının yanında kalsınlar....cok kotu oldum yaaaa..bırakma bebklerını nasıl dayanacaksın...
 

ay canım ağlattın beni
boşan bu adamdan korkma kimseden çocuklarını da alırsın nafaka da devlettende yardım alabilirsin
kendini çaresiz hissetmeçocuklarından asla vazgeçme
 
bacim deme oyle ben onlari birakmicam sdce bakacak gucum olmadi icin parasi olan canavar baba parasinin gucu sayesinde 1-0 onde hakim ona verir ztn ailem cocuklari kabul etmiyo e sokaktami kalalim 4 umuz sirf anneyle olsunlar diye ac aciktami kalsin yavrularim
 
bence kendi kendine kafanda kurmaktansa git bir avukatla konuş. İçinde bulunduğun durumu enine boyuna anlat, haklarını çocukların durumunu öğren. Eğer durum senin lehine olursa, yani çocukların velayetinin sana verilme ihtimali yüksek olursa gönül rahatlığıyla açarsın davanı ki bu durumda işin gücün olmasa bile gelecek nafakayla geçinebilir ya da o parayı bakıcı parası yapıp bir işe girebilirsin. Ama durum aleyhine olursa çocuklarının hatrına eline bir koz geçene kadar dayanır (dayanmaktan kastım kocana karılık yapman değil), çocuklarını canavar (senin tabirinle) babalarına bırakmazsın.
 

bu adama çocuk bırakılırmı canım yaaa para herşey değil tamam bakmaya gücün yoktur ama bir yolunu bul çalışıyormusun bilmiyorum ama bu adam yarın başka sevgili bulur çocukları perişan eder çocukların sevgiye ihtiyacı var sadece parayla mutlu olunmaz
 
sadece başlığı ve açtığın konuyu okudum arkadşım..yazılanlara ve yorumlara bakmadan söylüyorum..kusuruma bakma o yüzden..

ben asla ama asla çocuklarımı bırakmam..RABBİM'in izniyle asla bırakmam..her yolu denerim araştırım çareler bulmaya çalışırım..ama çocuklarımsız bir hayat düşünemiyorum..onları benden rabbim alır sadece..
 
Son düzenleme:
Havlayan Köpek Isırmazmış Hiç Korkma Birşey Yapamaz Sana
Çocuklarından Asla Vazgeçme
Sen "Önce Kendini Düşünme Önceliğin'den" Çocuklarını Hayata Getirirken Vazgeçtin Canım
Yavrularun İçin, Kendin İçin, Bu Evlilikten Kurtul...
Ayrıca 2 Gün Önce Haberlerde Dinledim
Sigortalı Olarak Çalışan Bir Annenin Çocuk Başına 300.00 TL Kreş Ücretini Devlet Ödeyecekmiş Artık
Az Biraz Cesaret'len Önce Sonra Gerisi Gelir Merak Etme

 
Oturduğumuz yerden konuşmak kolay mı geliyor diye size yol göstermeye destek olmaya çalışan kadınlardan biri olarak kendimi sorguluyorum. Tam üç tane çocuk, destek olmak yerine köstek olmayı seçen bir aile, dört kişilik ailesine tek başına yetememekten korkan bir anne, ruh hastası bir koca, çeşitli engeller, imkânsızlıklar, şunlar bunlar... Mutlaka zor, derecesini anlayamayız bile, ama işte, "ama"lar var bence.

Siz bir anne olarak elbette çocuklarınızın daha iyi şartlarda yetişmesini istersiniz. Deseydiniz ki "eşim berbat bir kocaydı, ama çocuklarına karşı babalık vazifesini elinden geldiğince yerine getirecektir" deseydiniz konunuz bizlerin de vicdanını bu denli rahatsız etmezdi. Derdik ki kadın çocukları daha düzgün bir hayat sürebilsin diye onlardan ayrılmayı göze alıyor. Ama eşinizin ne biçim bir insan olduğu ortada. Babalığının bilincinde olan bir erkek için üçüz çocuk çok zor olacakken eşinizle acaba nasıl bir ortamda büyüyecekler, nelere şahit olacaklar, şiddetin kaç türlüsünü tadacaklar, rezil babalarının yediği haltları normalleştirerek nasıl bir ahlâk anlayışına sahip olacaklar, size karşı nasıl düşmanca dolduruşa getirilecekler... Ki bütün bunlar kötünün iyisi olasılıklar da olabilir, belki de siz her şeyi kuzu kuzu kabul edip hukuki haklarınızı kaybettiğinizde eşiniz çocukları başından atıp hayatına laylaylom devam edecek. Siz daha iyi bilirsiniz ama bence bu olasılık daha bile kuvvetli. Erkeklerle adını şu an burada yazmak istemediğim şekilde ilişki kuran kadınlar olacaktır eşinizin hayatında, ve çocuklar hep pürüz olarak kalacak o hayatta...

Boşanmazsanız ve aynı evde yaşamaya devam ederseniz neler olur diye düşünmektense biraz da bunları düşünseniz. Çünkü boşanıp boşanmamak, aynı evde yaşayıp yaşamamak bir yerde tercih sayılır, ama üç çocuğunuzu o adama emanet ederseniz olabilecekler az çok belli sanki...

Bir anne için çok zor kararlar, çok hayati yol ayrımları bunlar. Siz kendinizin ve eşinizin sınırlarını elbette daha iyi bilirsiniz, ama bende her şeyin kolayına kaçmak isteyen bir kadın intibası uyandırdınız. Hayat sizin hayatınız tabii, ama siz bu şekilde hareket etmekle sadece kendiniz anne olarak fedakarlık yapmış olmazsınız, çünkü en büyük ceremeyi o üç yavru çekecek, ve izlerini hayat boyu taşıyacak, bunu çok iyi düşünmenizi istedim sadece, bu yüzden vicdanınızı rahatsız ettim.

Size nerelere başvurabileceğiniz, kimlerden yardım talep edebileceğiniz, şu durumdaki bir kadın ve anne olarak hangi haklara sahip olduğunuz, kocanızdan neler talep edebileceğiniz söylendi, ama dikkate almadınız. Umurunuzda olsa inanın o akıl vermelerin arkası da gelir, akıl akıldan üstündür sonuçta, bu forum da bu yüzden var zaten. Belki siz yine dönüp dolaşıp aynı kararı verirsiniz, ama en azından elinizden geleni yapmış, her yolu denemiş olursunuz. Belki bu yardımlarımız hiçbir işe yaramaz, ama yarın ölesiye pişman olduğunuzda dersiniz ki evet üzgünüm, paramparçayım, ama her şeyi denedim olmadı, elimden bir şey gelmedi dersiniz. Şimdi bir nebze kolay geliyor olabilir, ama siz üç evlat annesisiniz, yarın öbür gün ne kadar sarsılacağınız, ne kadar özlem duyacağınız açık. O gün gelince en azından "keşke şunu da deneseydim, belki Allah bir kapı açardı da çocuklarımı ben büyütürdüm" diye kafanızı duvarlara vurmazsınız.
 
Son düzenleme:
kararimi verdim bu adama geri donuyorum cocuklarimi kaybetmektense kendim sefil olurum ama yanlarinda olurum
 
YORUMlara kızmıssınız gıbı geldı
cunku okudugum bır kac yorumdan oturu sıze aıt
cocuklarınızı bırakmayı dırenmeden bırakmayı dusunuyorsunuz gıbı bır ızlenım olustu bende kusura bakmayın
 
yo kizmadim yorumlara aksine hepiniz yardimci oldunuz aydinlatici oldunuz tesekkur ederim. simdilik tek cozum yolu belkide bu . bi arkdsin da dedigi gibi elime koz gecene kadar sabretcem sonrasi Allah kerim. sagolun arkadaslar
 
hakkında hayırlısı olsun canım ama keşke boşanmaya cesaret edebilseydin eşinin elle tutulur bir yanı yok çünkü
umarım verdiğin karardan dolayı pişman olmazsın çocuklarınla sana mutluluklar diliyorum
 
kararimi verdim bu adama geri donuyorum cocuklarimi kaybetmektense kendim sefil olurum ama yanlarinda olurum

Biliyor musun?
Ben senin boşanmaktan vazgeçecegini biliyordum.

Çünkü ilk yazdıgında dahi bunu düşünüyordun.
Bekledin ki bir kişi de çıksın desin ki;
evlatların için boşanma....

Evet çok zor bir durum,
ama eşinizin yaptıklarının affedilir bir tarafı yok...

hakkınızda hayırlısı olsun...
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…