Merhaba sevgili bayanlar , benim problemim çoook uzun zamandır hayatımda kimse yok.En son 2003 yılında üniversitedeyken (18 yaşımda) bir çocukla çıktım o da çok kısa sürdü...Sebebide çocuk benimle daha teklif ettiği gün öpüşmek istedi...Onun bu davranışından dolayı sanırım bana çok itici geldi ve beni kullanmak istediğini düşünerek hemen bitirdim..Eğer öyle davranmasaydı belki bir ilişkim olucak tecrübe kazanıcaktım ama kısmet değilmiş...Sonra dedim ben üniversiteyi bitireyim hayata atılayım nasıl olsa karşıma çıkar evleneceğim biri..Ve böyle tavsiye üzerine görücü usulü görüşmeler dönemi başladı...Son 10 sene içinde belki toplamda 30-40 kişiyle tanışıp görüşmüşümdür...Ama ya onlar beni bi daha aramadılar ya da ben tekrar arayanlara ısınamadım... Hiç mi evet diyeceğim biri gelmez görücü usülünde...bu sene 29 yaşıma giricem hala bir gelişme yok...İş yerimde sürekli bakımlı ,fönlü olmama rağmen beni beğenen gözler olmasına rağmen çevremde hep beğendiğim kişilerin hayatında ya birileri var ya da evliler...Bana ilgi gösterenleri de ben ısınamıyorum...Şimdi sizde diyeceksiniz şans ver...Ama ben hiç bi şekilde o gözle bakamadığım insanlara nasıl şans vereyim ? Sonra o insanla oynamış gibi olurum... Artık herkesin bir beklentisi var benden özellikle anne babamın birini bulup ciddi bir yola girmemi istiyolar ... Ne yapacağımı bilemiyorum...Ve işin kötüsü aklımı bu konu tamamen meşgul etmiş durumda başka bişey düşünemez oldum... Aradığım gerçekten değer vericek eli yüzü düzgün niyeti ciddi biri.. İnternette bununla ilgili steler var ama oralardan bulmayada cesaret edemiyorum..Çünkü oradaki insanların niyetine güvenemiyorum....Bayan olunca bu konuda işler daha mı zor.... Lütfen bana tavsiyelerde bulunun ....