- 25 Nisan 2017
- 764
- 556
- 23
- Konu Sahibi 06kelebek_s
-
- #21
Kırgın olunca bunu da denedim. Sağolsun telefondaki arkadaşları yetiyor yokluğumu hissetmemesine...
Kırgın olunca bunu da denedim. Sağolsun telefondaki arkadaşları yetiyor yokluğumu hissetmemesine...Sizi hamileyken dövmesi affedilecek birşey değil hemde karnınızda bebeğinizi taşırken siz bunları affetmişsiniz çok üstüne düşmeyin eşinizin Hatta görmeyin onu o fark edip peşinizden koşacaktır
Anlatmaya nereden başlasam bilmiyorum... 2 yıllık evliyim ve 5 aylık bir bebeğim var. Eşimle birbirimizi severek evlendik. Aynı iş yerinde çalışıyoruz. Benim ondan önceki hayatım hızlı geçti. Alkol de aldım başka erkek arkadaşlarım da oldu. Eşimle 30 yaşında tanıştım. Tanıştıktan 1 ay sonra kapandım namaza başladım eski hayatıma tövbe ettim. Bunların hepsini Allah rızası için yaptım ama eşimin desteği olmasa kapanamazdım cesaret edip. Bu arada kendisini gören hiç din diyanet ile arası var demez. Gayet konuşkandır, iş yerindeki kızlarla hemen sohbetler eder. Namazını kılmaz, Cumasına zor gider hatta çoğu zaman gitmez. Eşim evlenmeden önce benimle ilgili her şeyi biliyordu ama gerek sevgiliyken gerek nişanlılıkta ve evlilikte devamlı sorun oldu aramızda. Birden aklına geliyordu ve konuyu açıp hakaretler sıralıyordu. Alakasız bir konudan bile tartışsak konu döndü dolaştı benim eski kötü geçmişime geldi. Bundan dolayı sinirlendi evlendikten sonra ara ara dayağa başladı. Hamileliğimde bile dövdü beni... En son 9 aylık hamileydim dayağını yediğimde büyük olay oldu. İnşallah son dayağı o oldu çünkü bir daha elini kaldırırsa döverse bu işin mahkemede biteceğini biliyor sanırım. Her neyse... Hamileliğimde önce ara ara başlayan salonda yatmalar bebeğin doğumuyla her zaman olmaya başladı. Eşim sürekli salonda yatıyor. Soracak olursanız bebeği uyandırmamak içinmiş rahat edelim diyeymiş... Şimdiden söyleyeyim bebeğim ilk aylarda yanımdan ayrılmak istemedi mecburen yanımda yatırdım sonra yan tarafımdaki beşiğine yatırmaya başladım son 1 aydır. Bunlar bana bahane olarak geliyor çünkü bebekten önce hamileliğimde de salonda yatıyordu. Ben hep ayak uydurup onun yanında yatıyordum rahat olmasam da... Ha bir de telefon elinden hiç düşmez sürekli arkadaşlarıyla konuşur gece vs dinlemez. Yani çok söyledim bu konulardaki rahatsızlığımı ama yok anlayan yok!... En son dün kendimi kötü hissettiğimi söyledim salonda uyuduğunda ama yine gitmiş orada yatmış. Düşünüyorum ben çok fedakarlık yaptım, emek verdim ama o yatak odasında uyuyamıyorum diyerek salonda yatıyor. Ne yapacağımı şaşırdım. Kötü söyledim olmadı güzel söyledim olmadı. Birileri olabilir derseniz sık sık telefonunu kontrol ettim birşey yok. Öyle birşey yapacağını da sanmıyorum her ne kadar kendine çok bakıp beğenilmek hoşuna gitse de... Bu arada cinsel hayatımız bebek ile eskisine nazaran azalsa da hala devam ediyor. Ama ben cinsellikten dolayı değil kocama sarılıp uyumak istediğim için onu yanımda istiyorum. Bütün bu sorunlar için psikiyatriste gitmek istiyorum. Daha önce iki kez gittik ama devam etmediğimiz için tedavi de olmadı dolayısıyla... Bu salonda yatma konusunda yalnız olmadığımı da gördüm forumda incelerken. Ama gördüğünüz gibi tek sorunum o da değil, bu adamı nasıl yola getireceğim ben. Sorunlarımı özetleyecek olursam işte bunlar... Hiç ilgi sevgi hissetmiyorum aksine beni sevmediğini bile düşünüyorum daha evliliğimizin başında... Böyle bozuk evliliğin vardı da niye çocuk yaptın diyecekler olursa ben istememiştim eşim isteyince oldu. Önlemini o alıyor diye güvendim. Şimdi sorsanız iyiki olmuş bebeğim benim her şeyim de diyorum o ayrı konu tabi... Lafı çok uzattım kusura bakmayın. Sorunlar çok anlayacağınız
size geçmişinizle alakalı hakaret ederken, döverken sustuysanız yine susarsınız. kadınlar da erkekler de evlenmeden evvel başka kişilerle beraber oluyorlar, ama sadece kadınlar suçlanıyor. peki suçlayan erkek haksız da, buna boyun eğen kadın mazlum mu? asla değil. siz de susarak aslında ona hak vermiş oluyorsunuz. güçsüz durdukça daha fazla üzerinize geliniyor ve bu böyle devam ediyor. bu kadar aciz olmasaydınız siz de napalım. şu adamı çoktan bırakıp gitmeniz gerekirken hala napabilirim diye medet umuyorsunuz burdan...Anlatmaya nereden başlasam bilmiyorum... 2 yıllık evliyim ve 5 aylık bir bebeğim var. Eşimle birbirimizi severek evlendik. Aynı iş yerinde çalışıyoruz. Benim ondan önceki hayatım hızlı geçti. Alkol de aldım başka erkek arkadaşlarım da oldu. Eşimle 30 yaşında tanıştım. Tanıştıktan 1 ay sonra kapandım namaza başladım eski hayatıma tövbe ettim. Bunların hepsini Allah rızası için yaptım ama eşimin desteği olmasa kapanamazdım cesaret edip. Bu arada kendisini gören hiç din diyanet ile arası var demez. Gayet konuşkandır, iş yerindeki kızlarla hemen sohbetler eder. Namazını kılmaz, Cumasına zor gider hatta çoğu zaman gitmez. Eşim evlenmeden önce benimle ilgili her şeyi biliyordu ama gerek sevgiliyken gerek nişanlılıkta ve evlilikte devamlı sorun oldu aramızda. Birden aklına geliyordu ve konuyu açıp hakaretler sıralıyordu. Alakasız bir konudan bile tartışsak konu döndü dolaştı benim eski kötü geçmişime geldi. Bundan dolayı sinirlendi evlendikten sonra ara ara dayağa başladı. Hamileliğimde bile dövdü beni... En son 9 aylık hamileydim dayağını yediğimde büyük olay oldu. İnşallah son dayağı o oldu çünkü bir daha elini kaldırırsa döverse bu işin mahkemede biteceğini biliyor sanırım. Her neyse... Hamileliğimde önce ara ara başlayan salonda yatmalar bebeğin doğumuyla her zaman olmaya başladı. Eşim sürekli salonda yatıyor. Soracak olursanız bebeği uyandırmamak içinmiş rahat edelim diyeymiş... Şimdiden söyleyeyim bebeğim ilk aylarda yanımdan ayrılmak istemedi mecburen yanımda yatırdım sonra yan tarafımdaki beşiğine yatırmaya başladım son 1 aydır. Bunlar bana bahane olarak geliyor çünkü bebekten önce hamileliğimde de salonda yatıyordu. Ben hep ayak uydurup onun yanında yatıyordum rahat olmasam da... Ha bir de telefon elinden hiç düşmez sürekli arkadaşlarıyla konuşur gece vs dinlemez. Yani çok söyledim bu konulardaki rahatsızlığımı ama yok anlayan yok!... En son dün kendimi kötü hissettiğimi söyledim salonda uyuduğunda ama yine gitmiş orada yatmış. Düşünüyorum ben çok fedakarlık yaptım, emek verdim ama o yatak odasında uyuyamıyorum diyerek salonda yatıyor. Ne yapacağımı şaşırdım. Kötü söyledim olmadı güzel söyledim olmadı. Birileri olabilir derseniz sık sık telefonunu kontrol ettim birşey yok. Öyle birşey yapacağını da sanmıyorum her ne kadar kendine çok bakıp beğenilmek hoşuna gitse de... Bu arada cinsel hayatımız bebek ile eskisine nazaran azalsa da hala devam ediyor. Ama ben cinsellikten dolayı değil kocama sarılıp uyumak istediğim için onu yanımda istiyorum. Bütün bu sorunlar için psikiyatriste gitmek istiyorum. Daha önce iki kez gittik ama devam etmediğimiz için tedavi de olmadı dolayısıyla... Bu salonda yatma konusunda yalnız olmadığımı da gördüm forumda incelerken. Ama gördüğünüz gibi tek sorunum o da değil, bu adamı nasıl yola getireceğim ben. Sorunlarımı özetleyecek olursam işte bunlar... Hiç ilgi sevgi hissetmiyorum aksine beni sevmediğini bile düşünüyorum daha evliliğimizin başında... Böyle bozuk evliliğin vardı da niye çocuk yaptın diyecekler olursa ben istememiştim eşim isteyince oldu. Önlemini o alıyor diye güvendim. Şimdi sorsanız iyiki olmuş bebeğim benim her şeyim de diyorum o ayrı konu tabi... Lafı çok uzattım kusura bakmayın. Sorunlar çok anlayacağınız
Duzelmez onu soyleyeyim pesin pesin
Ne kadar dayanirsaniz kendi benliginizden bir seyler gider.
Bu arada bu islerin din imanla alakasi yok. Ahlakla alakasi var. Keske kocaniz da siz de alkol alan insanlar olsaniz, namaz kilmasaniz da dogru durust bir evliliginiz olsa. Daha kolay olurdu
Yanlış anlaşılmasın kötü geçmiş derken kendi adıma söyledim yoksa flörtü olan ve alkol olan insanları kastetmedim. Eşim için ise çok kötü bir geçmişti zaten ben ne kadar hatalarım olsa da onun kasttettiği kadar olmadığını anlatmaya çalıştım ama nafile...Alkol alıp flortlerinizin olmasını siz kötü geçmiş olarak görurseniz karşınızda ki hayda hayda görür.Her iki yaşam şekli de tercihtir ve siz tercihinizi değiştirmişsiniz o kadar.Sanirim siz kendinizi cezalandırmışsınız yaşadıklarımız rağmen devam ederek.Önce kendinizi affedin ve sevin ancak bundan sonra yapmaniz gereken karari verebilirsiniz
Evlilik öncesinde hakaretleri vardı dayapı yoktu sonrasında pişman olduğunu söylüyordu. Sabır konusunda sanırım çok haklısınız belki fazla merhamet sabır gösteriyorum kendime ediyorum sonra da....Dinle diyanetle ilişkisi var ve senin geçmişini beğenmiyorsa evlenmeseydi ..silah mı dayadın alnına ? Kabul ediyorsa konusunu bile açmayacak , yok açıyorsa , sen bu kadar sabırlı olmayacaksın .. göbek bağınız bir mi , neden hamileyken dayak yiyip bisanmadin? Birde evlenmeden aynı sorunları yasiyormussunuz zaten ,neyine güvenip evlendin ? Ben sandım boşanmak istiyorsun ama sen evliliğimi nasıl kurtarırımın derdine düşmüşsün. .emin ol kocan aksi yöne gidiyor ,yollarınız kesismeyecek. . İnatla evliliğini devam ettirip kendini mutsuzluğa gömmek istiyorsun .sadist misin nesin ? O kocandan bi cacık olmaz ama burdaki bazı kocişçi üyeler sana uygun tavsiyeler verir . Sırtından sopası karnından sıpası eksik olmayanlar ..
Sindirmedim ama evliliğimi bitiremedim de... öyle kolay olmuyor severken ortada çocuk varken ne yazık ki...Eski hayatim da eski hayatim, ne varmis hayatinizda? Goren de kotu yola dusmussunuz de kocaniz kurtarmis zanneder. Siz kendinize deger vermezseniz, bu benim isine gelirse demezseniz elin adamindan da beklemeyin. Daha evlenmeden kufur kiyamet hakaret girla gidiyormus zaten, bir de hamileyken dayak.. Bunu sindirip de kocanizin yaninizda yatmamasini mi dert ediyorsunuz gercekten??
Çok şükür artık yapmıyor bunu çoook nadiren laf sokması olabiliyorHamile eşini dövmüş olmaktan daha beter bir geçmiş duymadım ben. Hangi haysiyetle sizin yüzünüze geçmişi vuruyor?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?