- 9 Mart 2019
- 173
- 435
- 103
- 35
- Konu Sahibi mutsuzbirkadin12
-
- #21
Siz maddi gücü yerinde biriyle evlenmek isteseniz bile o sizinle evlenmek ister mi acaba?
ben de onu arıyordum. İyi yakaladın@sanssizkiz12 sen misin?
Diğer üyelikte neydi sorun maddiyattan başka merak ettimBende öyle düşündüm. Açık açık yazsa durumu diğer üyelikte ki gibi olumsuz yorumlar yapacağımızı biliyor kendisi de.
ne iş yapıyorsunuz?merhaba buradaki hanımlar bu tür konulardan bıkmışlardır eminim. Ama ben sizden çok bekledik çok uğrastık, hiç pes etmedik ama her şeye rağmen evlendik hikayeleri duymak istiyorum. 30 yaşındayım. Sevgilim var ama şuan için evlenmek için yeterli maddi güce sahip değiliz. Yani ne zaman evleniriz ya da evlenir miyiz bilmiyorum. Tek bildiğim onunla evlenmek istediğim. Ha çevrem, ailem bırak onu maddi gücü yerinde olan biriyle evlen diyor ama ben onu bırakmak istemiyorum. Hayatım hep zorluklarla geçti. Şuan evlenmek için bile zorlandığımı görmek o kadar yakıyor ki canımı. Bir evim,bir düzenim,çocuklarım olsun istiyorum. Mutlu bir aile ortamında büyümedim. Şimdi mutlu olmak istiyorum sevdiğimle ama o bile zor oluyor. Olacağı bile kesin değil. Herkese karşı çıkıp bekliyorum. Çevreye,ailemin baskısına hatta iş arkadaşlarımın baskısına rağmen direniyorum o olacak diye. Bazı insanlara onu bırak demek o kadar kolay geliyor ki. Bıraksam evlenirim başkasıyla ama mutlu olamayacağımı biliyorum. Aranızda yukarda da belirttiğim gibi herkese direnip karşı çıkıp zorlukları aşıp evlenen mutlu olan var mı ? BEn hic evlenemiceğim gibi geliyor. Bir yuvamın olması o kadar uzak ki bana suan resmen evlensem mucizeyi yaşayacakmışım gibi geliyor(yani sevdiğim adamla). Uyku bile tutmuyor beni. Gözümü kapattığım an kabuslar görüyorum. Çevreden herkesten uzak bir yere gitmek kimseyi görmek istemiyorum. Yüzüm bile gülmüyor. Kendime bakasım bile yok. Spor yapıyordum onu da bıraktım. O derece her şeyden soyutladım kendimi.Çünkü çevreye göre bu yaşta evlenmemiş olmak acınası bir durum. Sizden içimi rahatlatacak şeyler duymak istiyorum. Ne olur yadırgamayın.
merhaba buradaki hanımlar bu tür konulardan bıkmışlardır eminim. Ama ben sizden çok bekledik çok uğrastık, hiç pes etmedik ama her şeye rağmen evlendik hikayeleri duymak istiyorum. 30 yaşındayım. Sevgilim var ama şuan için evlenmek için yeterli maddi güce sahip değiliz. Yani ne zaman evleniriz ya da evlenir miyiz bilmiyorum. Tek bildiğim onunla evlenmek istediğim. Ha çevrem, ailem bırak onu maddi gücü yerinde olan biriyle evlen diyor ama ben onu bırakmak istemiyorum. Hayatım hep zorluklarla geçti. Şuan evlenmek için bile zorlandığımı görmek o kadar yakıyor ki canımı. Bir evim,bir düzenim,çocuklarım olsun istiyorum. Mutlu bir aile ortamında büyümedim. Şimdi mutlu olmak istiyorum sevdiğimle ama o bile zor oluyor. Olacağı bile kesin değil. Herkese karşı çıkıp bekliyorum. Çevreye,ailemin baskısına hatta iş arkadaşlarımın baskısına rağmen direniyorum o olacak diye. Bazı insanlara onu bırak demek o kadar kolay geliyor ki. Bıraksam evlenirim başkasıyla ama mutlu olamayacağımı biliyorum. Aranızda yukarda da belirttiğim gibi herkese direnip karşı çıkıp zorlukları aşıp evlenen mutlu olan var mı ? BEn hic evlenemiceğim gibi geliyor. Bir yuvamın olması o kadar uzak ki bana suan resmen evlensem mucizeyi yaşayacakmışım gibi geliyor(yani sevdiğim adamla). Uyku bile tutmuyor beni. Gözümü kapattığım an kabuslar görüyorum. Çevreden herkesten uzak bir yere gitmek kimseyi görmek istemiyorum. Yüzüm bile gülmüyor. Kendime bakasım bile yok. Spor yapıyordum onu da bıraktım. O derece her şeyden soyutladım kendimi.Çünkü çevreye göre bu yaşta evlenmemiş olmak acınası bir durum. Sizden içimi rahatlatacak şeyler duymak istiyorum. Ne olur yadırgamayın.
Şanssız kız olayı neymişti?Büyük ihtimalle öyle. Ailesi istememekte haklı. Bu konusunda da istediği cevapları alabilmek için sadece maddi durumlardan dolayı istemiyorlarmış gibi bir algı yaratıyor
30 yaşında evlenememe. Sevgilisinin işi olmamasıŞanssız kız olayı neymişti?
Sevgilisi 30 yaşında ama hiç uzun süreli bir işte çalışmamış. Sürekli sınavları bahane edip işten ayrılmış. Sadece bir kez kpssye girmiş, bir kez de bekçilik için başvuruda bulunmuşŞanssız kız olayı neymişti?
Evet o arkadaşımızÜyelik yeni alınmış ama etkiletdigim üyede benzer konular açmıştı. O olduğunu düşündüm.
Bu virus aslinda düğün yapmamak için edal firsat sade nikah kiyin gelinljk kirala. Kucuk şirin bir ev tutun bu kadar. Zamanla sirt sirta verip daha da guzellestirisiniz evinizi hayatinizi. Kocaman evin bile olsa sevgi yoksa siğamazsin. Ama hani derler ya sevdiginle semanlik seyran olur diye. Tam o misal. Sevdigin adamla uzakdan uzaga konuşmak yerine alsin çiceyini gelsin istesin seni. Annene de guzelce anlat. Ama tabi bu fedakarliklara değen biri olsun. Burda çok okuduk kiz evlenince hiçbirşey istemiyor erkek tarafdan ama kizin hiç bir değeri bilinmiyor. Deyerini bilecekse o zaman sen de maddi anlamda bir çok şeyden geç. Dunyada maddiyat yuzunden kavuşamayan, hatta sevgisini bile soyleyemeyen o kadar çok insan varkimerhaba buradaki hanımlar bu tür konulardan bıkmışlardır eminim. Ama ben sizden çok bekledik çok uğrastık, hiç pes etmedik ama her şeye rağmen evlendik hikayeleri duymak istiyorum. 30 yaşındayım. Sevgilim var ama şuan için evlenmek için yeterli maddi güce sahip değiliz. Yani ne zaman evleniriz ya da evlenir miyiz bilmiyorum. Tek bildiğim onunla evlenmek istediğim. Ha çevrem, ailem bırak onu maddi gücü yerinde olan biriyle evlen diyor ama ben onu bırakmak istemiyorum. Hayatım hep zorluklarla geçti. Şuan evlenmek için bile zorlandığımı görmek o kadar yakıyor ki canımı. Bir evim,bir düzenim,çocuklarım olsun istiyorum. Mutlu bir aile ortamında büyümedim. Şimdi mutlu olmak istiyorum sevdiğimle ama o bile zor oluyor. Olacağı bile kesin değil. Herkese karşı çıkıp bekliyorum. Çevreye,ailemin baskısına hatta iş arkadaşlarımın baskısına rağmen direniyorum o olacak diye. Bazı insanlara onu bırak demek o kadar kolay geliyor ki. Bıraksam evlenirim başkasıyla ama mutlu olamayacağımı biliyorum. Aranızda yukarda da belirttiğim gibi herkese direnip karşı çıkıp zorlukları aşıp evlenen mutlu olan var mı ? BEn hic evlenemiceğim gibi geliyor. Bir yuvamın olması o kadar uzak ki bana suan resmen evlensem mucizeyi yaşayacakmışım gibi geliyor(yani sevdiğim adamla). Uyku bile tutmuyor beni. Gözümü kapattığım an kabuslar görüyorum. Çevreden herkesten uzak bir yere gitmek kimseyi görmek istemiyorum. Yüzüm bile gülmüyor. Kendime bakasım bile yok. Spor yapıyordum onu da bıraktım. O derece her şeyden soyutladım kendimi.Çünkü çevreye göre bu yaşta evlenmemiş olmak acınası bir durum. Sizden içimi rahatlatacak şeyler duymak istiyorum. Ne olur yadırgamayın.
Ben şimdi buna gerizekalı desem beni linç eder kiblersiniz. Bu sebeple ben buna gerizekalı demiyorum. Gerizekalı olması için defalarca üyelik alıp aynı konuyu tekrar tekrar açması lazım ama ben yine de bu kişiye gerizekalı demiyorum. Neden gerizekalı demiyorum beni bunaltmayin diye. Lakin bu kadın sizinde gördüğünüz gibi 5. üyeliğini alıp 20. kez aynı konuyu açtı.
Bu bir hastalık psikolojik bir durum adı aklıma gelmedi bu sebeple psikolojik olarak hasta kabul edin ama gerizekalı olmadığını bilin.
Beni de kadına sözlü şiddet yapıyorum diye kınamayın. Kınamayın başınıza gelir...
merhaba buradaki hanımlar bu tür konulardan bıkmışlardır eminim. Ama ben sizden çok bekledik çok uğrastık, hiç pes etmedik ama her şeye rağmen evlendik hikayeleri duymak istiyorum. 30 yaşındayım. Sevgilim var ama şuan için evlenmek için yeterli maddi güce sahip değiliz. Yani ne zaman evleniriz ya da evlenir miyiz bilmiyorum. Tek bildiğim onunla evlenmek istediğim. Ha çevrem, ailem bırak onu maddi gücü yerinde olan biriyle evlen diyor ama ben onu bırakmak istemiyorum. Hayatım hep zorluklarla geçti. Şuan evlenmek için bile zorlandığımı görmek o kadar yakıyor ki canımı. Bir evim,bir düzenim,çocuklarım olsun istiyorum. Mutlu bir aile ortamında büyümedim. Şimdi mutlu olmak istiyorum sevdiğimle ama o bile zor oluyor. Olacağı bile kesin değil. Herkese karşı çıkıp bekliyorum. Çevreye,ailemin baskısına hatta iş arkadaşlarımın baskısına rağmen direniyorum o olacak diye. Bazı insanlara onu bırak demek o kadar kolay geliyor ki. Bıraksam evlenirim başkasıyla ama mutlu olamayacağımı biliyorum. Aranızda yukarda da belirttiğim gibi herkese direnip karşı çıkıp zorlukları aşıp evlenen mutlu olan var mı ? BEn hic evlenemiceğim gibi geliyor. Bir yuvamın olması o kadar uzak ki bana suan resmen evlensem mucizeyi yaşayacakmışım gibi geliyor(yani sevdiğim adamla). Uyku bile tutmuyor beni. Gözümü kapattığım an kabuslar görüyorum. Çevreden herkesten uzak bir yere gitmek kimseyi görmek istemiyorum. Yüzüm bile gülmüyor. Kendime bakasım bile yok. Spor yapıyordum onu da bıraktım. O derece her şeyden soyutladım kendimi.Çünkü çevreye göre bu yaşta evlenmemiş olmak acınası bir durum. Sizden içimi rahatlatacak şeyler duymak istiyorum. Ne olur yadırgamayın.
Konuyla ilgili hiç bilgi vermemişsiniz.merhaba buradaki hanımlar bu tür konulardan bıkmışlardır eminim. Ama ben sizden çok bekledik çok uğrastık, hiç pes etmedik ama her şeye rağmen evlendik hikayeleri duymak istiyorum. 30 yaşındayım. Sevgilim var ama şuan için evlenmek için yeterli maddi güce sahip değiliz. Yani ne zaman evleniriz ya da evlenir miyiz bilmiyorum. Tek bildiğim onunla evlenmek istediğim. Ha çevrem, ailem bırak onu maddi gücü yerinde olan biriyle evlen diyor ama ben onu bırakmak istemiyorum. Hayatım hep zorluklarla geçti. Şuan evlenmek için bile zorlandığımı görmek o kadar yakıyor ki canımı. Bir evim,bir düzenim,çocuklarım olsun istiyorum. Mutlu bir aile ortamında büyümedim. Şimdi mutlu olmak istiyorum sevdiğimle ama o bile zor oluyor. Olacağı bile kesin değil. Herkese karşı çıkıp bekliyorum. Çevreye,ailemin baskısına hatta iş arkadaşlarımın baskısına rağmen direniyorum o olacak diye. Bazı insanlara onu bırak demek o kadar kolay geliyor ki. Bıraksam evlenirim başkasıyla ama mutlu olamayacağımı biliyorum. Aranızda yukarda da belirttiğim gibi herkese direnip karşı çıkıp zorlukları aşıp evlenen mutlu olan var mı ? BEn hic evlenemiceğim gibi geliyor. Bir yuvamın olması o kadar uzak ki bana suan resmen evlensem mucizeyi yaşayacakmışım gibi geliyor(yani sevdiğim adamla). Uyku bile tutmuyor beni. Gözümü kapattığım an kabuslar görüyorum. Çevreden herkesten uzak bir yere gitmek kimseyi görmek istemiyorum. Yüzüm bile gülmüyor. Kendime bakasım bile yok. Spor yapıyordum onu da bıraktım. O derece her şeyden soyutladım kendimi.Çünkü çevreye göre bu yaşta evlenmemiş olmak acınası bir durum. Sizden içimi rahatlatacak şeyler duymak istiyorum. Ne olur yadırgamayın.
Bu beddualardan sonra bu konuya yorum yapmıyorumSeni yadırgıyanın saçı döküle, şu içse bile löp löp o su yağ ola...
Kız seni alan yaşadı bunu bil, şimdiden kıskandım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?